Album of the week sonhos tomam conta - hypnagogia (2021)

Goeie keuze @Lakigigar! Ik heb het natuurlijk wel voor zo'n muziek, bands als Alcest, HANL,Deafhaven, Wolves In The Throne Room ... passeren hier wel vaak de revue dus dat dit mijn ding is, zal niemand verbazen!

Wat ik wel eens zou willen weten, hoe je in godsnaam bij een obscure Braziliaanse Blackgaze band terecht band gekomen. :D
Eigenlijk geen idee, maar ik denk dat ik op filteropties had gewerkt bij het zoeken van iets goeds wat dit jaar was uitgekomen op rateyourmusic. Verder trok dit me aan (cover, omschrijving, titel, reacties, etc...) , en het album vind ik gewoon super.
 
Eigenlijk geen idee, maar ik denk dat ik op filteropties had gewerkt bij het zoeken van iets goeds wat dit jaar was uitgekomen op rateyourmusic. Verder trok dit me aan (cover, omschrijving, titel, reacties, etc...) , en het album vind ik gewoon super.
Inderdaad een zeer leuk album, enige puntje van kritiek is zoals @NDEFCB zegt die mix die precies beter kon.
 
Ik heb ook nu pas eens tijd gevonden om dit album te beluisteren, zeer leuk album inderdaad. Van die whatevergaze heb ik meestal nog wel graag. Dit ga ik zeker nog wel meerdere luisterbeurten geven.
 
I tried, meerdere keren, maar ik hoor hier niets anders in dan 1 grote brij van muziek die in een waas aan mij voorbij trekt. Zowel op mijn gemak thuis beluisterd als tijdens het boarden, dus ik kan maar 1 nuttig ding zeggen: Niks voor mij en niks voor bij het boarden.
 
Ik snap de commentaren over de mix niet echt? De waas is voor mij net de kracht van dit soort eerder lo-fi muziek : het is als de kracht van de suggestie en de geest vult dan zelf de details in.

Heb deze nu al enkele keren op repeat gezet en ik vind het muzikaal wel een toppertje. Maar nu @Kid_C ook de achterliggende context met de mentale gezondheid van de artieste heeft aangehaald, voelt het toch ook wat dubbel aan... Da's persoonlijk, maar dat ligt me niet helemaal lekker. Ik hoop dat ze er door komt.
 
Ik snap de commentaren over de mix niet echt? De waas is voor mij net de kracht van dit soort eerder lo-fi muziek : het is als de kracht van de suggestie en de geest vult dan zelf de details in.
dat is niet echt wat ik bedoelde, die waas en die lo-fi zijn overduidelijk de keuze geweest van de artiest(en). Dat hoort wat meer bij het 'recording' process, tenzij ze er lo-fi effecten hebben overgegooid.

Het mixen is voor een klein deel ook 'voorkeur', sommige mensen hebben graag dat die cymbalen extra opvallen of dat de stem er precies overgeplakt is. Dat kan dus een creatieve keuze geweest zijn. Grote fan van cymbalen, maar die sprongen er voor mij een beetje teveel uit.

Met er wat technischer over na te denken viel mij op dat de stem ook wat extra opviel tov de waas der gitaren. Aparte track die misschien niet zo goed gematched is of wederom een creatieve keuze? Mij stoorde dit niet bij een niet-technische luisterbeurt.

lo-fi heeft ook een aantal karaktertrekken die mij wel aanstaan; zoals het feit dat het lijkt dat ze 1 microfoon in het midden van een veel te kleine kamer hebben geplaatst, en allemaal op hun instrumenten beginnen te spelen die dus in 1 track worden opgenomen. Geen mixer in de wereld die van lo-fi een hi-fi gebeuren kan maken, maar dat is het minste aan audio fidelity dat je kan opnemen. Of pakt een gsm microfoon, dan heb je true low fidelity. dat maakt van het geheel een feitelijk geheel en krijg je uw song zoals gespeeld, geen fancy effecten, mix keuzes mogelijk. Je kan nog wat masteren, maar die moeite is wat verloren.


(blijft nog altijd een degelijke mix in mijn oren, er zijn er zoveel slechtere die het daglicht niet mochten zien imo)
 
Ja ik snap het verschil tussen opname, mixing en mastering. Ikzelf zal eerder de kant van creatieve vrijheid kiezen, gezien ik niet wil gezegd hebben dat ik betere keuzes zou maken in het layeren van de verschillende tracks.. Da's geen steek naar u toe hoor, sorry als het zo zou over komen.. Ik probeer altijd het finale resultaat te waarderen voor wat het is. Op zich is zo'n afmixing en mastering proces toch vrij arbitrair en onderhevig aan smaak van de mixer zelf.

Plus de cymbalen hebben mij ook niet zo gestoord hier. .. Kan ook liggen aan afspeelapparatuur die verschilt of andere HF loss ofzo...
 
Ja ik snap het verschil tussen opname, mixing en mastering. Ikzelf zal eerder de kant van creatieve vrijheid kiezen, gezien ik niet wil gezegd hebben dat ik betere keuzes zou maken in het layeren van de verschillende tracks.. Da's geen steek naar u toe hoor, sorry als het zo zou over komen.. Ik probeer altijd het finale resultaat te waarderen voor wat het is. Op zich is zo'n afmixing en mastering proces toch vrij arbitrair en onderhevig aan smaak van de mixer zelf.

Plus de cymbalen hebben mij ook niet zo gestoord hier. .. Kan ook liggen aan afspeelapparatuur die verschilt of andere HF loss ofzo...
ik vermoed dat het hier wel een creatieve keuze is geweest, maar je kan het inderdaad op meerdere manieren beleven.
Een mixer heeft inderdaad wat invloed op die ervaring, al is het maar omdat die last heeft van HF-hearing loss en dus die cymbalen heeft verhoogd in volume.

fin, het doet er eigenlijk niet veel toe, dat was mijn ervaring. Die van u is (minstens) even relevant.
 
Ik heb het gisterenavond een eerste luisterbeurt gegeven en ik was eigenlijk ook zeer aangenaam verrast. Misschien lag het aan de stemming, maar de rustige muziek beviel me wel. Enkel de afsluit van het laatste nummer vond ik precies plots te hevig, ik weet het niet meer goed. Komend weekend nog eens opleggen.

@Lakigigar Welk nummer uit dit album mag toegevoegd worden aan de playlist?
 
Ik heb het gisterenavond een eerste luisterbeurt gegeven en ik was eigenlijk ook zeer aangenaam verrast. Misschien lag het aan de stemming, maar de rustige muziek beviel me wel. Enkel de afsluit van het laatste nummer vond ik precies plots te hevig, ik weet het niet meer goed. Komend weekend nog eens opleggen.

@Lakigigar Welk nummer uit dit album mag toegevoegd worden aan de playlist?
Dat vind ik geen gemakkelijke keuze, maar neem maar lonely people in neon cities
 
Ik heb deze al een paar keer beluisterd. Muzikaal dik oké, lekker atmosferisch, maar telkens de zang begint, voel ik het niet meer. Ik denk dat het eentje is die wat moet groeien en veel luisterbeurten nodig heeft om volledig tot zijn recht te komen. De afsluiter is wel prachtig, daarbij voel ik het wel.
 
Vandaag nog eens beluisterd, sorry voor de late reactie Laki! Shoegaze heeft altijd een streepje voor bij mij, ook de wat hardere variant zoals hier. Niet heel veel variatie over de 40 minuten maar dat maakt het wel een goed geheel. De eerste keer had ik ook wat moeite met de vocals maar ondertussen vind ik die wel ok samen smelten met de muziek. Heb ook geen problemen met de mix. Wat voor mij persoonlijk een klein minpuntje is, is het veelvuldig gebruik van dubbele basdrum, iets dat ik enkel bij bepaalde metal echt kan appreciëren.

Soit, een aangename luisterervaring dus. Ook blij dat het een band is waar ik nog nooit van gehoord had, vind ik altijd een voordeel bij AOTW. En ook een album dat goed bij u past als member hier.
 
Heel langzaam aan bezig wat gemiste albums te beluisteen en vandaag bij deze aanbeland.
Eerste induk is dat ik ze een pak meer ga moeten beluisteren. Er zit wel wat in verborgen dat er bij mij in de eerste luisterbeurt niet allemaal uit komt. Ik hou van de mix van het dromerige en het harde. Al is het harde soms nog iets te soft en mocht het dus nog harder voor mij en loopt het dromerige allemaal wat in elkaar over. Zoals @NDEFCB zegt: het is wat een waas.

Al denk ik dat die waas wat oplost naarmate je het album meer en intensiever beluistert. Of misschien niet oplossen maar je gaat er alleszins meer je weg in vinden. Vergelijk het met een dichte mist: als je weet waar je bent, kan je er makkelijker door navigeren en soms ook dingen herkennen.
Wederom geen ruime besprekening per nummer of nummers er uit halen die er uitspringen: want zoals gezegd ik moet eerst de omgeving wat beter kennen vooraleer ik er echt details ga kunnen uit halen.

Het is alleszins een heel intrigerend album, ééntje dat nog wel eens gaat passeren. En waarschijnlijk ook in een betere setting (wat meer relax, nog wat meer tijd nemen om mee gevoerd te worden). Wederom een goeie toevoeging aan het aotw concept!
 

Voor wie trouwens meer wilt horen, hier is een splitalbum met 2 andere artiesten die wat actief zijn binnen hetzelfde genre: Parannoul en Asian Glow. Nails, Phone Ringing on Corridor en One may be harming is van Asian Glow, de Braziliaanse titeltracks van sonhos tomam conta en de andere vier van Parannoul.


Van Parannoul was "To See The Next Part of the Dream" trouwens een hit op het internet - en dat werd ook begin vorig jaar uitgebracht. Ik denk da dit (een tikkeltje) harder is dan deze plaat dat ik aanraadde in mijn AOTW, maar ik zou hem nog eens moeten luisteren. Heeft wel epische tracks vind ik, met White Ceiling - de langste ook - als uitschieter.


Sonhos tomam conta heeft verder ook deze EP uitgebracht afgelopen week, en ik heb hem al beluisterd, en ik vind hem opnieuw heel erg goed. Het album voor hypnagogia "wierd" moet ik wel zelf nog eens luisteren, volgens mij is dit ook (een tikkeltje) harder.
 
Dit klikte niet echt. Met momenten werd het iets te veel een waas waar ik niet echt iets uit kon halen, hier en daar zat er wel iets interresant in maar soms werd het mij ook iets te black metal en dat is ook nooit echt mijn metalgenre geweest (zie mijn 'metalgenres met soorten kak vergelijken'oneliners op wijlen het 9livesforum)
 
Beste Laki, ik hield mijn hart altijd vast voor uw AOTW. Onze muzieksmaak kan bijna niet uitlopender zijn. En het meeste waar ge naar luisterd is in mijn ogen zeik van de bovenste klank (Enfin, toch de dingen die ge hier soms post, die ik dan eens een minuut opzet om ze daarna voor eeuwig en altijd uit mijn geheugen probeer te verbannen)

Dit album daarintegen heb ik al een stuk of 5 keer beluisterd, en terwijl ik dit aan het typen ben staat het nog een keertje op. Een zeer zeer zeer dikke plaat. Ik heb hier echt al van genoten, wat mij betreft zelfs 1 van de AOTW's die voor mij een echte ontdekking zijn geweest tot nu toe. Ik heb nog een grote backlog in te halen, maar voorlopig staat ge zeker in de top 5 wat mij betreft, en op nummer 1 van AOTW in een muziekgenre dat ik nooit zou opzetten. Hell slaag mij dood, ik weet nog altijd niet wat al die gaze toestanden zijn, en na dit album al 5 keer te hebben beluisterd ben ik er nog niet uit. Maar I like.

Ik kan mijn vinger er echter niet opleggen waarom ik het zo goed vind. Veel gaat te maken hebben met de sublieme drums, maar voor de rest is dit in theorie totaal mijn ding niet.
Langs de andere kant klikt het gewoon, en klopt de volledige plaat van de eerste tot de laatste noot. Het geeft mij ook een wall of sound gevoel dat mij hard doet denken aan The Violent Magic Orchestra, en Vampillia. Er zitten daar vuile Black Metal sounds in die geweldig goed in het geheel passen.

Qua productie voor mij een schot in de roos. Aloewel ik eerste instantie niet goed wist wat ik er van vond. Het aggressieve op dit album heeft het mij nog een keertje laten opzetten, en daarna nog een keertje, en daarna nog een keertje. En voor ik het wist vond ik het allemaal steengoed. Zet daar een minder 'zagerige' stem op, en dit zou een band zijn die hoog op mijn lijstje komt te staan om live ergens mee te pikken. In een klein zaaltje, met een hoop strobo's en op een volume dat uw oren juist aanvaardbaar beschadigd voor 1 optreden lijkt mij dit echt genieten.

Album art is lame.

//edit: Ik moet er nog een kleine edit voor doen, maar het nummer 'that tweet isn't funny anymore' dat heeft mij uiteindelijk verkocht denk ik voor de hele plaat, dit is ook net opgesprongen. Er komt spontaan weer een glimlach op mijn gezicht. De progressie in dit nummer is echt van een ander niveau, en drums zijn kwijlen van de eerste tot de laatste seconde.

//edit2: Had de comments nog niet gelezen, maar nu ik door het topic ga is het wel frappant dat de meeste langharige tekkels met zwarte leren jekkers van op het forum dit goed vinden. Ook al ben ik blond heb ik tegenwoordig kort haar en hangt mijn leren jas al jaren in de kast.
 
Laatst bewerkt:
Dank je wel voor de mooie woorden @PolletPoulet_OG , ben blij dat het toch bij bepaalden in de smaak viel.

Gelezen dat er gisteren een nieuw album uitkwam, die staat wel nog niet op Spotify, ik vermoed dat dat nog zal gebeuren. Twee tracks ken ik al van een eerdere EP die uitkwam dit jaar (nothing's gonna hurt you anymore & corpos gelados, manhas de sol). Het album noemt "maladaptive daydreaming", en in N&W (afantasie thread) heb ik nog toevallig eerder vandaag een post gemaakt over maladaptive daydreaming.


I know the lines between sleep and wakeness in my life are blurred. there's no need to deny that anymore. I accept it. let's say, I want to dream.
Deze passage op bandcamp viel me op, en eigenlijk ook wel herkenbaar voor mij.

Maar goed, ik wou het even delen voor de mensen die dit interesseren, zal de spotify link later editen in mijn post wanneer deze op spotify staat.

EDIT: Dat is nu dus gebeurd

 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan