Een album kiezen voor album of the week is misschien een erg lastige opdracht, gezien ik niet echt een albumluisteraar ben en verder toch heel veel muziek zou kunnen aanraden of leuk vind. Maar soms is het ook wel moeilijk om te weten of die muziek ook voor iemand anders zou liggen. Zo zijn er veel keuzes. Normaal zou ik A Primary Industry - Ultramarine (de Loveless before Loveless) aanraden, maar ik vind het behoorlijk vervelend dat die niet op Spotify staat, dus daar heb ik dan toch van afgezien. Wel wou ik een album aanraden dat past in dit seizoen, misschien niet (te) lang was, en ook wel representatief is voor mijn persoonlijke smaak, maar mogelijk ook kan aansluiten bij een deel van de smaak van anderen hier. Spontaan dacht ik aan Parannoul en heel wat Japanse shoegazebands zoals My Dead Girlfriend, Kinokoteikoku, yuragi. In feite kon ik ook A Sunny Day in Glasgow of dreampunk/ambient bad 2 8 1 4 aangeraden hebben. Zelfs aan Blankenberge heb ik even gedacht. Genoeg opties zelfs als ik wat filter op het seizoen. De meeste van die albums zijn wel wat aan de lange kant. Maar de lengte van het album dat ik zal aanraden valt al bij al behoorlijk mee en is de standaardlengte voor een album.
Uiteindelijk moet je dus wel iets kiezen en besloot ik voor deze act te kiezen van sonhas tomam conta wat ik persoonlijk een heel mooi album vind, en het dichtste in de buurt komt als ik me "dromerige metalmuziek" moet voorstellen, hoewel velen me direct zullen corrigeren met dat dit geen metal is, maar toch heb ik het meest die associatie bij die album. Het is muzikaal een heel interessant project en een heel mooi album dat voor mij zeker en vast geslaagd is. In feite situeert het zich op dezelfde golflengte ongeveer als andere emogaze bands zoals Asian Glow en Parannoul. Dus als je dit goed vind, raad ik je zeker aan om meer te luisteren, en ook van die groepen. Ik heb ook nog niet alles beluisterd verder. Ook My Dead Girlfriend laat ik vallen gezien ik dat een iets hardere variant van de Japanse shoegaze groepen vind, met vooral harder gitaarwerk. Tot zover de aanraders.
En mocht je meer willen, laat ik nog even het spotify-account van deze artiest na, want zij heeft tal van interessante afspeellijsten.
Sonhos tomam conta is een Braziliaans project van één Braziliaanse vrouw. In het project combineert ze invloeden van blackgaze met invloeden van emo en in dit album ook invloeden van dreampunk, een off-shoot van vaporwave dat in tegenstelling tot vaporwave wat in vergelijking met vaporwave nog meer focust op een dromerige sfeer, en waarbij voor de esthetiek ook inspiratie wordt gezocht in steden, Blade Runner, andere filmsoundtracks, en oost-Aziatische cinema zoals de films van Kar-wai Wong.
De titel Hypnagogia wijst op de status waar je je in bevindt tussen het in slaap vallen en het nog steeds wakker zijn, maar bewust die status op te roepen is niet eenvoudig, en dat tracht het album min of meer wat te doen; een poging om je een idee te geven van hoe het is in deze status van bewustzijn
Voor de rest ga ik je niet langer oponthouden want ik ben wellicht aan de late kant met het voorstellen van het album, dus bovenstaand heb je de link op Spotify, en ook het album op YouTube, en ik ben benieuwd of dit de mensen hier kan bekoren en wat ze ervan vinden.
Uiteindelijk moet je dus wel iets kiezen en besloot ik voor deze act te kiezen van sonhas tomam conta wat ik persoonlijk een heel mooi album vind, en het dichtste in de buurt komt als ik me "dromerige metalmuziek" moet voorstellen, hoewel velen me direct zullen corrigeren met dat dit geen metal is, maar toch heb ik het meest die associatie bij die album. Het is muzikaal een heel interessant project en een heel mooi album dat voor mij zeker en vast geslaagd is. In feite situeert het zich op dezelfde golflengte ongeveer als andere emogaze bands zoals Asian Glow en Parannoul. Dus als je dit goed vind, raad ik je zeker aan om meer te luisteren, en ook van die groepen. Ik heb ook nog niet alles beluisterd verder. Ook My Dead Girlfriend laat ik vallen gezien ik dat een iets hardere variant van de Japanse shoegaze groepen vind, met vooral harder gitaarwerk. Tot zover de aanraders.
En mocht je meer willen, laat ik nog even het spotify-account van deze artiest na, want zij heeft tal van interessante afspeellijsten.
Sonhos tomam conta is een Braziliaans project van één Braziliaanse vrouw. In het project combineert ze invloeden van blackgaze met invloeden van emo en in dit album ook invloeden van dreampunk, een off-shoot van vaporwave dat in tegenstelling tot vaporwave wat in vergelijking met vaporwave nog meer focust op een dromerige sfeer, en waarbij voor de esthetiek ook inspiratie wordt gezocht in steden, Blade Runner, andere filmsoundtracks, en oost-Aziatische cinema zoals de films van Kar-wai Wong.
De titel Hypnagogia wijst op de status waar je je in bevindt tussen het in slaap vallen en het nog steeds wakker zijn, maar bewust die status op te roepen is niet eenvoudig, en dat tracht het album min of meer wat te doen; een poging om je een idee te geven van hoe het is in deze status van bewustzijn
Voor de rest ga ik je niet langer oponthouden want ik ben wellicht aan de late kant met het voorstellen van het album, dus bovenstaand heb je de link op Spotify, en ook het album op YouTube, en ik ben benieuwd of dit de mensen hier kan bekoren en wat ze ervan vinden.
