Sociale woningen

EvilSwordfish

Active member
Ik heb van bepaalde leden te horen gekregen dat er vraag is naar dit soort topic, aangezien het een redelijk actueel onderwerp is en huizen meer en meer "onbetaalbaar" worden.

Gelieve jullie gedachten over sociale woningen en dergelijke hieronder neer te pennen zodat de andere topics mooi ontopic blijven.

Paar posts zullen naar hier verhuizen soonTM


EDIT: Een hoop posts zijn naar deze thread verhuist, als jullie in de oude nog zien die hier moeten komen, report ze/por mij maar, dan verhuis ik ze. Zoals jullie zien zijn er al een drietal paginas ondertussen bijgekomen sind aanmaken van de post, ik ga niet gans de thread door gaan ;)
 
Laatst bewerkt:
Wel wanneer je een appartement kan zetten waar tien mensen in een 1 slaapkamerappartement kunnen en er hierdoor geen 10 volwaardige gezinswoningen moeten geplaatst worden. Menswaardig wonen is absoluut een recht voor iedereen! Maar niet op kosten van de maatschappij VEEL meer willen dan wat voldoende is voor een menswaardig bestaan.
Dus ge hebt er geen probleem mee dat men u na 30 - 40 jaar uit uw woning zet, weg van uw buurt waar je iedereen kent, een huis vol bezittingen. Naar een appartement met waarschijnlijk meer overlast, geen plaats om uw spullen kwijt te krijgen en een buurt waar niemand u kent?
 
Dus ge hebt er geen probleem mee dat men u na 30 - 40 jaar uit uw woning zet, weg van uw buurt waar je iedereen kent, een huis vol bezittingen. Naar een appartement met waarschijnlijk meer overlast, geen plaats om uw spullen kwijt te krijgen en een buurt waar niemand u kent?
Waarom zou dat direct in een compleet andere buurt moeten zijn? 🤔 Als ik kijk waar ik woon: er zijn 10 recente sociale woningen hier een straat verder en op vogelvlucht op 400 meter en op 500 meter, sociale appartementen. Ook voor een bejaarde is 400m nog te overbruggen hoor 😉
En ik pleit voor een compleet ander model waar mensen tout court geen 40j in dezelfde woning zouden blijven wanneer die totaal niet afgestemd is op hun gezinsgrootte.

En moet de maatschappij dan maar betalen omdat je per se veel spullen wil verzamelen? Als ik dat wil doen, moet ik ook een garage gaan bijhuren hoor. 🤷🏼‍♀️
 
Dus ge hebt er geen probleem mee dat men u na 30 - 40 jaar uit uw woning zet, weg van uw buurt waar je iedereen kent, een huis vol bezittingen. Naar een appartement met waarschijnlijk meer overlast, geen plaats om uw spullen kwijt te krijgen en een buurt waar niemand u kent?
We hebben een sociaal vangnet, geen sociale hangmat.

Na 30 jaar hebt ge voldoende kansen gehad om recht te krabbelen op uw eigen financiële benen. Uw ongeplande kinderen zijn het huis uit, uw gesubsidieerde opleidingen zijn al lang afgerond. Ge krijgt een sociale woning aangeboden naar uw noden (!= uw wensen). Staat ze u niet aan? Dan kunt ge uw eigen middelen aanwenden om te huren of kopen. Oei, ge kunt op uw eentje geen grote woning met alles er op en er aan huren/kopen? De single werkmens ook niet, deal with it.

Mensen die permanent steun nodig hebben zijn nog eens beter af ook: meer middelen voor zij die het écht nodig hebben.
 
Waarom zou dat direct in een compleet andere buurt moeten zijn? 🤔 Als ik kijk waar ik woon: er zijn 10 recente sociale woningen hier een straat verder en op vogelvlucht op 400 meter en op 500 meter, sociale appartementen. Ook voor een bejaarde is 400m nog te overbruggen hoor 😉
En ik pleit voor een compleet ander model waar mensen tout court geen 40j in dezelfde woning zouden blijven wanneer die totaal niet afgestemd is op hun gezinsgrootte.

En moet de maatschappij dan maar betalen omdat je per se veel spullen wil verzamelen? Als ik dat wil doen, moet ik ook een garage gaan bijhuren hoor. 🤷🏼‍♀️
Die gaan naar andere buurt moeten omdat de kans wel heel klein is dat er juist in hun buurt een appartement vrij zou zijn voor hun bezetting.

Die oudjes kunnen dan bijvoorbeeld nooit heel de familie uitnodigingen in hun appartement, want te weinig plaats. Geen plaats om kleinkinderen slapen te leggen enz...
 
We hebben een sociaal vangnet, geen sociale hangmat.

Na 30 jaar hebt ge voldoende kansen gehad om recht te krabbelen op uw eigen financiële benen. Uw ongeplande kinderen zijn het huis uit, uw gesubsidieerde opleidingen zijn al lang afgerond. Ge krijgt een sociale woning aangeboden naar uw noden (!= uw wensen). Staat ze u niet aan? Dan kunt ge uw eigen middelen aanwenden om te huren of kopen. Oei, ge kunt op uw eentje geen grote woning met alles er op en er aan huren/kopen? De single werkmens ook niet, deal with it.

Mensen die permanent steun nodig hebben zijn nog eens beter af ook: meer middelen voor zij die het écht nodig hebben.
Misschien beter mensen in armoede direct de kogel geven, zij een miserabel leven ontvlucht, de maatschappij heeft meer geld over. Win-win
 
Die gaan naar andere buurt moeten omdat de kans wel heel klein is dat er juist in hun buurt een appartement vrij zou zijn voor hun bezetting.

Die oudjes kunnen dan bijvoorbeeld nooit heel de familie uitnodigingen in hun appartement, want te weinig plaats. Geen plaats om kleinkinderen slapen te leggen enz...
Er zijn nu ook wel al genoeg oude mensen die op hun compleet zelf gefinancierd appartement dezelfde problemen hebben hé. Ik zou zelfs denken dat de meeste mensen met een standaardfamilie en een standaard appartement die al niet allemaal kunnen uitnodigen.

Men moet die mensen een degelijk bestaan kunnen aanbieden, maar ik denk dat de definitie daarvan voor jou nu wel ruimer is dan gemiddeld.
 
Men moet die mensen een degelijk bestaan kunnen aanbieden, maar ik denk dat de definitie daarvan voor jou nu wel ruimer is dan gemiddeld.
Waarschijnlijk, maar als ge werkt voor een belangenvereniging voor huurders, gaat ge voor ruimst mogelijke benadering.

En het gemiddeld heeft ongelijk.
 
Waarschijnlijk, maar als ge werkt voor een belangenvereniging voor huurders, gaat ge voor ruimst mogelijke benadering.

En het gemiddeld heeft ongelijk.
Maar geef toe, lijkt me nu toch dat sommige van de zaken die jij als problematisch bestempelt dagelijkse kost zijn voor mensen die geen kans maken op een sociale huur/koopwoning. Dan is het logisch dat uitgerekend in deze thread dat wat wrevel opwekt ook natuurlijk. Ik heb een vriendin op een klein appartementje, dat ze net kon betalen. Ze is single en haar job is nu ook geen vetpot. Moet iemand die ook single is, maar door omstandigheden sociaal huurt, dan groter wonen?
 
Toch niet, want anderen die een 1 slaapkamerappartement hebben, gaan samenwonen en starten een gezin. Hulpbehoevenden schuiven door naar bejaardentehuizen. Ouders verhuizen dichter naar hun kinderen en kleinkinderen,... Er is net meer roulement dan dus ook meer kans op een appartement in je eigen buurt.

En no offence, maar moeten mensen écht meer ruimte hebben "voor het geval ze toevallig te weinig ruimte zouden hebben voor sociale bijeenkomsten?"
Ik heb 10j lang op 60m2 gewoond, 5j daarvan met partner. En raar maar waar, ik heb hier ook 10 vrienden over de vloer gehad, gelijktijdig én mijn metekind bleef logeren in een klapzetel gekocht voor dat doel.
Zoals singles die kopen met beperkt budget namelijk OOK moeten doen, niet enkel bejaarden :unsure:
Meer roulement wilt ook zeggen meer verhuiskosten. Aankoop van meubels enz..

En no offence too, maar het is niet omdat dit voor u zo werkt, dat iedereen zich kan thuis voelen in een appartement.

Recht op wonen is meer dan een dak boven u hoofd hebben, maar een plaats hebben waar ge ook veilig voelt en er een thuis van kunt maken.
 
Dat is het hem net, het is niet hun woning. Het is een sociaal huurhuis. Iets waar voorwaarden aan verbonden zijn.
Gewoonte en wensen horen niet bij de voorwaarden.

En op de particuliere huurmarkt kan men er u ook uitzetten hoor, indien men er zelf in wilt trekken of verkopen (en de nieuwe eigenaars willen er zelf intrekken). Of zelfs om gelijk welke andere redenen, maar dan hangt er een langere termijn aan vast.
Waarom zouden er voorwaarden moeten verbonden zijn aan een grondrecht?

Bijkomend is wonen in een sociale woning geen roze geur en maneschijn. Het enige sociale eraan is/was de huurprijs. Voor de rest zijn sommige maatschappijen even erg als bepaalde huisjesmelkers.
 
Maar geef toe, lijkt me nu toch dat sommige van de zaken die jij als problematisch bestempelt dagelijkse kost zijn voor mensen die geen kans maken op een sociale huur/koopwoning. Dan is het logisch dat uitgerekend in deze thread dat wat wrevel opwekt ook natuurlijk. Ik heb een vriendin op een klein appartementje, dat ze net kon betalen. Ze is single en haar job is nu ook geen vetpot. Moet iemand die ook single is, maar door omstandigheden sociaal huurt, dan groter wonen?
Neen, omdat een alleenstaande sowieso geen recht heeft op een grote woning, waar het mij ook niet om gaat.

Het gaat er mij om dat een gezin 30 jaar in dezelfde woning woont en er een thuis van heeft gemaakt, zich veilig voelt. Er geld heeft ingestoken om er fijn te kunnen wonen en dan verplicht wordt om te verhuizen of bij te betalen omdat ze 1 of 2 kamers teveel hebben.

Met als enige argument om de wachtlijst te verkleinen terwijl er gewoon het dubbel aan sociale woningen moeten zijn om de wachtlijst weg te krijgen.
 
Het gaat er mij om dat een gezin 30 jaar in dezelfde woning woont en er een thuis van heeft gemaakt, zich veilig voelt. Er geld heeft ingestoken om er fijn te kunnen wonen en dan verplicht wordt om te verhuizen of bij te betalen omdat ze 1 of 2 kamers teveel hebben.

Het gaat om belastingsgeld.
Dus er moeten nieuwe grote sociale woningen bijgebouwd worden omdat een alleenstaande wiens kinderen het huis uit zijn, weigert te verhuizen?

Elke huurder weet dat vroeg of laat er een brief kan komen dat de huur wordt stopgezet.
 
Misschien beter mensen in armoede direct de kogel geven, zij een miserabel leven ontvlucht, de maatschappij heeft meer geld over. Win-win

Misschien moeten ze wat weer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. Ik geloof in gelijke kansen, maar niet in gelijke uitkomsten.

Veel mensen in armoede doen het zichzelf aan, hoor. Eigen ervaringen van het voorbije jaar:
  • Nieuwe bovenbuur. Was al uit 3 sociale huurwoningen gezet wegens overlast (vuil niet opkuisen met geurhinder tot gevolg, tot stukken in de nacht luide feestjes of zware ruzie, drugs dealen en gebruiken, ...), maar kreeg van het OCMW nog een kans want ja "iedereen verdient een tweede kans". Heeft nochtans al vele manweken aan psychologische begeleiding en sociale begeleiding gekregen. Denk je dat deze persoon dankbaar is dat de maatschappij hem een 4e kans geeft? Natuurlijk niet, doet gewoon voort.
  • Een stuk of 12 mensen die, na lange periode van werkloosheid, een kans krijgen als starter in één van de functies die we hebben. Een stuk of 4 ontslagen wegens cash pikken (allemaal 1 tweede kans gekregen, allemaal nog steeds last van kleverige pollekes achteraf). 1 werd 3x op het matje geroepen omdat hij in bijzijn van klanten zijn werkgever in een sterk negatief daglicht stelde. Die gast had dan nog commentaar op zijn chef ook, allez... Tot hij zijne C4 kreeg. De rest allemaal na max. 1 maand mee gekapt (of gewoon hun kat beginnen sturen) omdat de uren onregelmatig waren, of omdat ze het werk repetitief / saai vonden. We beginnen allemaal met de kutjobs, hoor. Als ge goed zijt, groeit ge door en krijgt ge verantwoordelijkheid. Sommigen van die mensen hadden zelfs kinderen om te onderhouden.
  • 1 kennis van mij werkt als arbeider, en zit daar basically op zijn max. Hij gaat wel nog wat indexering en hier en daar nen opslag krijgen, maar veel zal't niet zijn. Klaagt continu dat hij op't einde van de maand niet veel over heeft en nooit een huis kan kopen. Vroeg mij 1 keer om boodschappen te halen voor hem — het moest Cola, Uncle Ben's, Douwe Egberts en Lay's zijn. 4/5 avonden in de week gaat ie zuipen, en op't einde begint hij plateaus vol te bestellen die half blijven staan. Rijdt met ne tweedehands muscle car die ook stevig zuipt en met de schoonste velgen en paint job. Hij kreeg ergens anders nen job aangeboden op den bureau, maar moest wel paar 100 euro inleveren. Geweigerd, ook al zou hij na 3 jaar sowieso boven zijn huidig loon zitten.
  • Gast zonder diploma die ook in een dead-end job zit, krijgt maar 30 uur van de baas. Amper werkzekerheid, amper spaargeld. "Profiteert" graag eens "van't goeie leven, nu het nog kan". Hij weet wel dat zijn gebrek aan opleiding hem tegenhoudt, maar iets bijstuderen lukt blijkbaar wel niet. Te moe op't einde van de dag, teveel sociale verplichtingen etc.
Die mensen hebben altijd excuses, de wereld is tegen hun, het is allemaal oneerlijk etc.

Ik heb er ook een bachelor bijgestudeerd naast m'n voltijdse job, hoor. Was ook niet leuk en heb genoeg nachtjes van 4u of minder gehad. Maar nu sta ik veel verder in het leven. Ik ben ook ooit bijna m'n job kwijt geraakt. Heb dan ook gewoon gezorgd dat m'n werkgever weer tevreden was — het feit dat m'n examens gedaan waren, hielp ook wel. Mijn kasten en frigo zitten vol met Boni en Lidl huismerken, ik drink meestal kraantjeswater etc.

We gaan u geen kansen blijven geven.
 
Die oudjes kunnen dan bijvoorbeeld nooit heel de familie uitnodigingen in hun appartement, want te weinig plaats. Geen plaats om kleinkinderen slapen te leggen enz...
Waarom moet dat mogelijk zijn? Dat ze daar dan zelf maar voor betalen. Ik snap niet waarom je wilt dat de belastingbetaler daarvoor zou moeten opdraaien.
Jij hebt misschien het geluk dat jouw oma rijk genoeg is voor een groot huis te kopen waar heel de familie in past en kleinkinderen in kunnen slapen. Maar dat is zeker niet het geval voor iedereen.
Of vind je dat er voor elke grootouder een groot huis moet voorzien worden (op kosten van de belastingbetaler) zodat ze allemaal heel de familie kunnen uitnodigen?

Ik hoop dat je snapt dat niemand in je verhaal wilt meegaan?
 
Het gaat om belastingsgeld.
Dus er moeten nieuwe grote sociale woningen bijgebouwd worden omdat een alleenstaande wiens kinderen het huis uit zijn, weigert te verhuizen?

Elke huurder weet dat vroeg of laat er een brief kan komen dat de huur wordt stopgezet.
Klopt en een serieuze fout in ons systeem. In Nederland bijvoorbeeld bestaat een opzeg voor eigen bewoning niet.

Waarom kan levenslang huren niet?
 
Misschien moeten ze wat weer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen leven. Ik geloof in gelijke kansen, maar niet in gelijke uitkomsten.

Veel mensen in armoede doen het zichzelf aan, hoor. Eigen ervaringen van het voorbije jaar:
  • Nieuwe bovenbuur. Was al uit 3 sociale huurwoningen gezet wegens overlast (vuil niet opkuisen met geurhinder tot gevolg, tot stukken in de nacht luide feestjes of zware ruzie, drugs dealen en gebruiken, ...), maar kreeg van het OCMW nog een kans want ja "iedereen verdient een tweede kans". Heeft nochtans al vele manweken aan psychologische begeleiding en sociale begeleiding gekregen. Denk je dat deze persoon dankbaar is dat de maatschappij hem een 4e kans geeft? Natuurlijk niet, doet gewoon voort.
  • Een stuk of 12 mensen die, na lange periode van werkloosheid, een kans krijgen als starter in één van de functies die we hebben. Een stuk of 4 ontslagen wegens cash pikken (allemaal 1 tweede kans gekregen, allemaal nog steeds last van kleverige pollekes achteraf). 1 werd 3x op het matje geroepen omdat hij in bijzijn van klanten zijn werkgever in een sterk negatief daglicht stelde. Die gast had dan nog commentaar op zijn chef ook, allez... Tot hij zijne C4 kreeg. De rest allemaal na max. 1 maand mee gekapt (of gewoon hun kat beginnen sturen) omdat de uren onregelmatig waren, of omdat ze het werk repetitief / saai vonden. We beginnen allemaal met de kutjobs, hoor. Als ge goed zijt, groeit ge door en krijgt ge verantwoordelijkheid. Sommigen van die mensen hadden zelfs kinderen om te onderhouden.
  • 1 kennis van mij werkt als arbeider, en zit daar basically op zijn max. Hij gaat wel nog wat indexering en hier en daar nen opslag krijgen, maar veel zal't niet zijn. Klaagt continu dat hij op't einde van de maand niet veel over heeft en nooit een huis kan kopen. Vroeg mij 1 keer om boodschappen te halen voor hem — het moest Cola, Uncle Ben's, Douwe Egberts en Lay's zijn. 4/5 avonden in de week gaat ie zuipen, en op't einde begint hij plateaus vol te bestellen die half blijven staan. Rijdt met ne tweedehands muscle car die ook stevig zuipt en met de schoonste velgen en paint job. Hij kreeg ergens anders nen job aangeboden op den bureau, maar moest wel paar 100 euro inleveren. Geweigerd, ook al zou hij na 3 jaar sowieso boven zijn huidig loon zitten.
  • Gast zonder diploma die ook in een dead-end job zit, krijgt maar 30 uur van de baas. Amper werkzekerheid, amper spaargeld. "Profiteert" graag eens "van't goeie leven, nu het nog kan". Hij weet wel dat zijn gebrek aan opleiding hem tegenhoudt, maar iets bijstuderen lukt blijkbaar wel niet. Te moe op't einde van de dag, teveel sociale verplichtingen etc.
Die mensen hebben altijd excuses, de wereld is tegen hun, het is allemaal oneerlijk etc.

Ik heb er ook een bachelor bijgestudeerd naast m'n voltijdse job, hoor. Was ook niet leuk en heb genoeg nachtjes van 4u of minder gehad. Maar nu sta ik veel verder in het leven. Ik ben ook ooit bijna m'n job kwijt geraakt. Heb dan ook gewoon gezorgd dat m'n werkgever weer tevreden was — het feit dat m'n examens gedaan waren, hielp ook wel. Mijn kasten en frigo zitten vol met Boni en Lidl huismerken, ik drink meestal kraantjeswater etc.

We gaan u geen kansen blijven geven.
Ge zijt nog altijd bezig over mensen. Die verdienen het om telkens een kans te krijgen.
 
Waarom moet dat mogelijk zijn? Dat ze daar dan zelf maar voor betalen. Ik snap niet waarom je wilt dat de belastingbetaler daarvoor zou moeten opdraaien.
Jij hebt misschien het geluk dat jouw oma rijk genoeg is voor een groot huis te kopen waar heel de familie in past en kleinkinderen in kunnen slapen. Maar dat is zeker niet het geval voor iedereen.
Of vind je dat er voor elke grootouder een groot huis moet voorzien worden (op kosten van de belastingbetaler) zodat ze allemaal heel de familie kunnen uitnodigen?

Ik hoop dat je snapt dat niemand in je verhaal wilt meegaan?
Dat laatste snap ik, maar daarom is mijn visie niet minder dan een ander.

Nogmaals er zijn te weinig sociale woningen, ge gaat het probleem niet oplossen door mensen te verplaatsen. Niet met een wachtlijst van 160.000 man.
 
Terug
Bovenaan