Review: The Good Life

Het goede leven. De ene zal er over spreken als hij of zij in een warm land met een cocktail op het strand ligt, een ander gaat misschien vinden dat het pas begint nadat men niet meer moet werken en van zijn pensioen kan genieten. Maar het is ook de titel van een game waarin een journalist, een klein dorpje en katten en honden de hoofdrollen hebben gekregen. Of dit een geslaagd concept is, gaan we even bekijken.

In The Good Life neem je namelijk de controle over Naomi, een zelfvoldane journaliste uit New York die met een enorme schuld opgezadeld zit. Ze krijgt echter de kans om deze schuld te doen verdwijnen wanneer een bepaalde krant haar vraagt om naar het pittoreske Engelse stadje Rainy Woods te reizen om er een mysterie uit te pluizen. De inwoners veranderen er namelijk elke nacht in katten of honden. Bovendien maak je ook al snel een moord mee en het is aan onze New Yorkse dame om beide zaken te ontrafelen.

TheGoodLife001.jpg


Apport Tonerider, apport

Dat ontrafelen gebeurt aan de hand van opdrachten die je van je baas krijgt, wat meestal inhoudt dat je bepaalde personen en voorwerpen moet fotograferen en die foto’s dan naar hen moet uploaden. Niet enkel de krant geeft je opdrachten, maar ook de kleurrijke NPC’s zullen je opdrachten geven die je dan als side-missions kan uitvoeren. Zo krijg je op een bepaald moment een gedicht en aan de hand van de elementen in het gedicht moet je dan raden waar de dichter het over heeft en moet je het onderwerp fotograferen. Ook zijn er buzzwords die regelmatig veranderen en als je foto’s trekt waarin deze elementen, zoals bijvoorbeeld langharige vrouw, voorkomen krijg je likes bij het doorsturen ervan en ook weer wat extra geld.

Dikwijls voelde ik me ook een hond die een fetch opdracht kreeg om direct weer de bal zien weggeworpen te worden


Het is wel toepasselijk dat het een spel is over honden en katten, want dikwijls voelde ik me ook een hond die een fetch opdracht kreeg om direct weer de bal zien weggeworpen te worden, want om het ene te krijgen moest ik dan weer iets anders gaan halen voor een andere. Eigenlijk loop je een groot deel van de tijd gewoon van de ene kant van de map naar de andere om zaken te halen of een babbeltje te slaan voor info. Dat babbeltje slaan is trouwens ook niet de meest spannende aangelegenheid. Soms is er voice acting, soms niet en dikwijls worden teksten vocaal gewoon samengevat tot een kreet als ‘yeah baby’ of een lachje of dergelijke. Als dit lachje of kreetje dan ook nog eens telkens herhaald wordt, dan begint het wel irritant te worden.

TheGoodLife002.png


Geen goed leven met een lege maag

Om het spel wat interessanter te maken hebben de ontwikkelaars wel nog enkele elementen toegevoegd. Tijdens het heen en weer rennen over de map kom je ook allerlei items tegen die je kan verzamelen om later brouwseltjes van te laten maken of om in je tuin te planten. Je personage krijgt ook honger, kan vuil worden en/of slaap nodig hebben. Dit loopt echter niet gelijk met de dag/nachtcyclus. De honger komt nogal snel, maar je kan gerust meerdere dagen zonder te slapen of douchen, ook al heb je heel de dag als een kip zonder kop rond gerend of languit in de modder gelegen. Let echter wel op, want slechte hygiëne zorgt ervoor dat mensen je minder charmant vinden en dan stijgen ook de prijzen in de winkels. Het is hier geen kwestie van vraag en aanbod, maar van stinken of goed ruiken.

Je kan gerust meerdere dagen zonder te slapen of douchen.


Bovendien moedigt de game ook aan om zaken te upgraden. Je start met een gewone oude camera, maar kan deze uitbreiden met verschillende lenzen, zoals een groothoekobjectief of een telelens. Ook je outfit kan je aanpassen en zelfs het tuinhuis van je woning kan verder uitgebouwd worden. Natuurlijk kost dit alles weer heel wat geld, dus wees maar zeker dat je heel wat foto’s gaat mogen trekken om dit te bekostigen. Al deze elementen voelen echter niet heel belangrijk aan en zijn meer een extraatje. De nadruk ligt vooral op het zonderlinge verhaal met zijn bevreemdende gebeurtenissen en eigenaardige personages.

Conclusie

Het is een game waar ik niet goed van weet voor welke doelgroep het dient. Het heeft een speciale soort humor en de game voelt vreemd aan. Op zich is een relax spel, maar tegelijk soms iets te saai door het vele heen en weer geloop voor opdrachten. Bovendien bevat het elementen die toegevoegd zijn, maar eigenlijk weinig zijn uitgewerkt en niet belangrijk aanvoelen. Algemeen gezien vond ik het niet boeiend genoeg om mijn aandacht vast te houden of me te motiveren om verder te spelen.

Pro

  • bevreemdend
  • pittoresk dorpje
  • speciale humor

Con

  • saaie muziek
  • de kreetjes en slagzinnen
  • te veel apporteren
  • overbodige elementen (hygiëne/slaap)
6

Over

Beschikbaar vanaf

15 oktober 2021

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. Xbox One

Ontwikkelaar

  1. White Owls Inc.

Uitgever

  1. Playism
 
Terug
Bovenaan