Review: Let Bions Be Bygones

Drankverslaafde, door het leven gekwelde detective in een cyberpunkwereld: check. Een pistool dat kan praten, of meer specifiek, constant vloekt: check. En geregeld die imaginaire significante andere, in de gedaante van een sexy vrouw: check. Laat het duidelijk zijn, Act I & II van Let Bions Be Bygones werden zopas gelanceerd. Een pixelated, over the top indieversie van Disco Elysium, of gewoon het resultaat van de hersenkronkels van een paar developers ontsproten uit de tijd toen het gebruik van LSD nog courant was? Je mag ervan denken wat je wil, maar het idee achter deze narratieve Point & Click-game is ondanks zijn vele gebreken een specialleke.

De release van Let Bions Be Bygones mag dan wel ingeluid zijn als finaal, deze future-noir thriller is nochtans verre van af. Niet alleen op technisch vlak zoals je in deze review zal merken, maar ook doordat Act III van het spel pas op 7 mei uitgebracht wordt. Momenteel is de game enkel beschikbaar voor pc via Steam, al werkt ontwikkelaar Bohemian Pulp wel aan de compatibiliteit met de Steam Deck.


De keuze staat vrij ...​

Grafisch spreekt de pixelated 2D cyberpunkwereld van Let Bions Be Bygones natuurlijk tot de verbeelding. Dat voor de rest een even minimalistische aanpak het uitgangspunt vormt voor dit spel, wordt merkbaar vanaf de eerste minuten. Geen inventory, geen minigames, geen ingewikkelde besturing, locaties welke je in slechts enkele seconden van links naar rechts al doorkruist hebt … Je hebt enkel een journaal voorhanden, waar je alle verworven informatie nog eens na kunt lezen, en daarnaast krijg je een notitieblok waar je vrijuit al je impressies rond een of andere puzzel kunt opslaan. Maar, vooraleer we dieper in de mekaniek duiken, eerst nog wat toelichting over het plot.

In zijn kantoor op de dystopische stadsplaneet Terrahive krijgt John Cooper, een zo goed als gepensioneerde detective met een alcoholverslaving, vlak na een zoveelste akkefietje met zijn huisbaas onverwacht visite. Een onbekende blonde dame met lange, mooie benen verlangt van hem dat hij Lucy, een zevenjarig spoorloos verdwenen meisje uit de hogere klasse opspoort. Ze wil hem daar ook rijkelijk voor belonen. Eigen aan de unieke gameplay van Let Bions Be Bygones krijg je meteen een aantal keuzes die je voorschotelen hoe verder te gaan met het scenario. Wil je haar helpen en vraag je dus door, met een luisterend oor? Beledig je haar, gewoon om te zien wat haar reactie daarop is? Of haal je je sprekende pistool, simpelweg Gun genaamd, boven? Wanneer je personage ondertussen over een aantal vaardigheden beschikt, kun je zelfs haar en haar kledij eerst onderwerpen aan een grondige analyse.

Het dynamische speluniversum van Let Bions Be Bygones is zijn best uitgewerkte aspect.


Net als we dat kennen uit Role Playing-games zoals Fallout en Disco Elysium, verschilt het resultaat van elk van deze acties telkens lichtjes, waardoor het plot vervolgens wat anders verloopt. Ook hier is het de bedoeling dat je een bepaalde spelstijl uitkiest, en deze zo consistent mogelijk toepast. Hierdoor groeit je personage letterlijk in zijn rol. Bijgevolg zul je niet alleen vaker slagen in de benodigde skill checks om toegang te krijgen tot bepaalde plotpaden, maar kun je tevens gericht de relaties tussen jou en de NPC’s, alsook tussen de NPC’s onderling, gaan beïnvloeden. Ja, met in totaal meer dan achtduizend dialoogregels en over de achthonderd keuzes, is het dynamische speluniversum van Let Bions Be Bygones zijn best uitgewerkte aspect, mede dankzij de prima geneste puzzels en een vleugje donkere maar absurde humor daarbovenop.


... maar was het overige ook maar beter uitgewerkt!​

Dat de zoektocht naar dat arme meisje in die druilerige cyberpunkstad bepaald geen sinecure wordt, maken de ellenlange gesprekken met deze NPC’s je overduidelijk. Geen van hen valt namelijk te omschrijven als normaal, en doetjes blijken het evenmin. Voortdurend mag je dreigementen en gescheld aanhoren, of van die platvloerse praat over alcohol, seks, tot zelfs over constipatieproblemen. Andere keren moet je wachten tot iemand klaar is met urineren, of met zichzelf als een halfgodin te beschrijven. Inderdaad, je kunt je door dit allegaartje van karikaturale weirdos letterlijk aan van alles verwachten. Die schertsvertoning gaat net zolang door, tot het ietwat té puberaal begint aan te voelen. Anders gezegd: the writing is all over the place.

Exact hetzelfde geldt eigenlijk voor de stemacteurs. Bepaalde stemmen, zoals deze van John waarvan het timbre overigens heel wat weg heeft van dat van Max Payne, klinken prima. Dit terwijl andere erg amateuristisch overkomen, of gewoon te stil of net te luid opgenomen werden. Doordat al het gezegde tegelijk via tekst uitgeschreven wordt, valt ook meteen op dat er een aantal ingesproken zinnen nog ontbreken. Bepaalde dialoogpaden bevatten overigens momenteel een bug waardoor je plots niet meer verder kunt praten met bepaalde NPC's. Andere keren worden er, domweg tussen de zinsneden door, stukken van de interne game logic weergegeven.

De besturing is ongetwijfeld dé grote achilleshiel.


Het geluid en die dialoog zijn echter niet het enige aspect waar het mank loopt in de huidige staat van het spel. Ja, binnen de categorie technische gebreken, is de besturing ongetwijfeld dé grote achilleshiel. Via kleine cirkels wordt weergegeven waar de interactiemogelijkheden met de spelwereld en personages zich normaliter bevinden, maar heel vaak weigeren zowel de controller als de muis hier dienst, zeker wanneer je het icoon niet triggert vanaf de perfecte hoek. Voor een game waar interactie en dialoog net kernelementen van de gameplay uitmaken, voelt deze uitwerking, naast frustrerend, ondermaats aan. Dat het spel native geen ondersteuning biedt voor bepaalde beeldschermresoluties, vormt in dit opzicht dan ook maar een gering punt van kritiek.

Conclusie

Let Bions Be Bygones doet een gewaagde gok met zijn minimalistische aanpak, maar werkt helaas net veel van zijn technische aspecten té minimalistisch uit. Ja, de pixelated spelwereld straalt future-noir uit zoals het hoort en als speler beschik je er over heel wat keuzes welke het plot en zijn puzzels kunnen beïnvloeden. Echter, het wisselvallige sound design, een soms niet goed functionerende en overdreven absurde dialoog en, vooral nog, de gebrekkige besturing, nekken de dystopische ervaring.

Pro

  • Pixelated noir cyberpunkwereld
  • Dynamisch universum volgestouwd met dialoog en keuzes

Con

  • Technisch onvolmaakt zowel qua besturing, dialoog en geluid
  • Bevat nog game breaking bugs
  • Niet alle writing, inclusief humor, is even geslaagd
5

Over

Beschikbaar vanaf

30 april 2024

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC

Genre

  1. Adventure
  2. Retro

Ontwikkelaar

  1. Bohemian Pulp

Uitgever

  1. MicroProse
 
Terug
Bovenaan