De oudere gamers onder ons herinneren zich waarschijnlijk nog de hoogdagen van de klassieke JRPG's van Square(soft) en Enix eind jaren tachtig en in de jaren negentig. In deze periode lanceerden deze twee uitgevers iconische reeksen zoals Final Fantasy, Chrono Cross, Dragon Quest, Star Ocean, Mana en het bij ons minder bekende SaGa.
Zoals ik al aangaf in mijn review van SaGa Frontier, is Square Enix volop bezig met haar klassiekers nieuw leven in te blazen. Uiteraard werd de Mana-reeks hierbij niet vergeten. Zo werden we eerder al getrakteerd op de Collection of Mana, alsook een volwaardige remake van Trails of Mana. Sinds kort sluit ook Legend of Mana aan bij dit rijtje. Net zoals het geval was voor SaGA Frontier, is dit opnieuw een bijzondere release, want het is ook een spel dat met deze release voor het eerst wordt uitgebracht in Europa.
De wereld naar je hand
Legend of Mana is het vierde spel in de serie en verscheen oorspronkelijk op de PlayStation in 1999. Tenzij je de Japanse of Amerikaanse versie importeerde, was het meer dan twintig jaar wachten geblazen voordat je op avontuur kon gaan in de wereld van Legend of Mana. Maar gelukkig kan je nu deze wereld verkennen op zowel Nintendo Switch, PlayStation 4 als op PC via Steam.
Het eerste wat je zal opvallen wanneer je Legend of Mana speelt, is dat de spelwereld niet te vergelijken valt met andere gelijkaardige spellen. De wereld van Fa'Dil is immers volledig verdwenen door gebeurtenissen voorafgaand aan het spel en het is aan jou om deze wereld te herstellen. Dit doe je door artefacten, die de essentie van verschillende locaties bevatten, te plaatsen op een map. Elk van die locaties kan je vervolgens bezoeken en ze bevatten één of meerdere quests die je kan voltooien. Het beëindigen van zo’n quest geeft je een nieuw artefact en zodoende toegang tot een nieuwe locatie en nieuwe quests.
Dit zorgt ervoor dat het spel zeer non-lineair is en je een vrij grote vrijheid hebt in de keuze welke queestes je wilt voltooien en in welke volgorde. De moeilijkheid in elke locatie wordt bepaald door de afstand tot je startlocatie, zijnde je huis. Hoe verder je een artefact plaatst van je huis, hoe hoger het level van de monsters. Dit systeem zorgt ervoor dat het spel gebalanceerd blijft ondanks de zeer non-lineaire structuur.
Checklist afwerken
De meeste van deze quests zijn kleine verhaaltjes die je afwerkt in een tijdsduur die kan gaan van vijf à tien minuten tot een half uur. Ze zijn zeker niet altijd even interessant en vaak liep ik ook wat verloren of wist ik niet goed wat ik nu exact moest doen. In totaal zijn er ongeveer een zeventigtal van deze quests, en hierin schuilt voor mij het grootste mankement van dit spel. Er is namelijk niet echt een overkoepelende verhaallijn en voor mij voelde het eerder aan als een verzameling van bonte sidequests. Hierdoor heb je niet echt het gevoel dat je naar iets aan het opbouwen bent of dat je vooruitgang maakt.
Er zijn wel drie quests die een grotere verhaallijn hebben en bestaan uit meerdere delen. Zodra je een van deze verhaallijnen hebt voltooid, krijg je toegang tot het laatste verhaal waarbij je de Mana Tree, een centraal concept in de Mana-reeks, probeert te herstellen. Maar voordat je hieraan toekomt, zal je al tal van uren gespendeerd hebben in deze bijzondere wereld, samen met haar unieke bewoners. Bovendien zijn er tal van andere activiteiten in het spel die je kan doen zoals het maken van wapens en uitrusting, het opvoeden van huisdieren, fruit telen in je boomgaard en zelfs golems bouwen. Legend of Mana is duidelijk een spel om je helemaal in onder te dompelen. Een groot nadeel is echter dat veel concepten niet goed worden uitgelegd en je eigenlijk best een gids bij de hand neemt. Zo heb ik pas laat in het spel ontdekt dat hoe je de artefacten op de map plaatst belangrijk is en invloed heeft op waar je toegang tot krijgt in het spel.
Een waardige remaster
Daarnaast was ik ook niet echt overtuigd door het vechtsysteem. Legend of Mana maakt gebruik van real-time gevechten, maar bewegen tijdens deze gevechten is vrij klungelig en de gevechten zelf hebben ook niet veel om het lijf. Buiten een normale en een krachtige aanval, kan je twee speciale aanvallen activeren eens een bepaalde bar is opgevuld. Verder kan je ook nog springen en blocken, maar meer wordt er van jou niet verwacht. Wanneer je dan verloren loopt in een locatie en de vijanden steeds respawnen, kan dat al eens beginnen tegensteken. Gelukkig biedt deze remaster je de mogelijkheid om gevechten naar wens in en uit te schakelen, op de belangrijke baasgevechten na.
Andere verbeteringen die deze remaster met zich meebrengt, zijn onder andere automatische savepunten en de mogelijkheid om zowat overal je vooruitgang op te slaan, een verbeterde user interface en een aspect ratio die van 4/3 naar 16/9 werd gebracht. De portretten van de personages werden hertekend en de achtergronden werden ook herwerkt door middel van A.I. upscaling en handmatig hertekenen. De prachtige omgevingen waarin je mag rondlopen zijn zo een van de hoogtepunten van het spel, samen met de fantastische muziek van Yoko Shimomura. Ter gelegenheid van de remaster werd deze muziek trouwens volledig opnieuw georkestreerd en je kan tijdens het spelen makkelijk wisselen tussen de originele en de nieuwe muziek. Verder werd wel de originele pixel art van de personages behouden en dit voelt wat vreemd aan in combinatie met de verbeterde achtergronden, maar na een tijdje raak je wel betoverd door de charme hiervan.
Zoals ik al aangaf in mijn review van SaGa Frontier, is Square Enix volop bezig met haar klassiekers nieuw leven in te blazen. Uiteraard werd de Mana-reeks hierbij niet vergeten. Zo werden we eerder al getrakteerd op de Collection of Mana, alsook een volwaardige remake van Trails of Mana. Sinds kort sluit ook Legend of Mana aan bij dit rijtje. Net zoals het geval was voor SaGA Frontier, is dit opnieuw een bijzondere release, want het is ook een spel dat met deze release voor het eerst wordt uitgebracht in Europa.
De wereld naar je hand
Legend of Mana is het vierde spel in de serie en verscheen oorspronkelijk op de PlayStation in 1999. Tenzij je de Japanse of Amerikaanse versie importeerde, was het meer dan twintig jaar wachten geblazen voordat je op avontuur kon gaan in de wereld van Legend of Mana. Maar gelukkig kan je nu deze wereld verkennen op zowel Nintendo Switch, PlayStation 4 als op PC via Steam.
Het eerste wat je zal opvallen wanneer je Legend of Mana speelt, is dat de spelwereld niet te vergelijken valt met andere gelijkaardige spellen. De wereld van Fa'Dil is immers volledig verdwenen door gebeurtenissen voorafgaand aan het spel en het is aan jou om deze wereld te herstellen. Dit doe je door artefacten, die de essentie van verschillende locaties bevatten, te plaatsen op een map. Elk van die locaties kan je vervolgens bezoeken en ze bevatten één of meerdere quests die je kan voltooien. Het beëindigen van zo’n quest geeft je een nieuw artefact en zodoende toegang tot een nieuwe locatie en nieuwe quests.
Dit zorgt ervoor dat het spel zeer non-lineair is en je een vrij grote vrijheid hebt in de keuze welke queestes je wilt voltooien en in welke volgorde. De moeilijkheid in elke locatie wordt bepaald door de afstand tot je startlocatie, zijnde je huis. Hoe verder je een artefact plaatst van je huis, hoe hoger het level van de monsters. Dit systeem zorgt ervoor dat het spel gebalanceerd blijft ondanks de zeer non-lineaire structuur.
Checklist afwerken
De meeste van deze quests zijn kleine verhaaltjes die je afwerkt in een tijdsduur die kan gaan van vijf à tien minuten tot een half uur. Ze zijn zeker niet altijd even interessant en vaak liep ik ook wat verloren of wist ik niet goed wat ik nu exact moest doen. In totaal zijn er ongeveer een zeventigtal van deze quests, en hierin schuilt voor mij het grootste mankement van dit spel. Er is namelijk niet echt een overkoepelende verhaallijn en voor mij voelde het eerder aan als een verzameling van bonte sidequests. Hierdoor heb je niet echt het gevoel dat je naar iets aan het opbouwen bent of dat je vooruitgang maakt.
Legend of Mana is duidelijk een spel om je helemaal in onder te dompelen.
Er zijn wel drie quests die een grotere verhaallijn hebben en bestaan uit meerdere delen. Zodra je een van deze verhaallijnen hebt voltooid, krijg je toegang tot het laatste verhaal waarbij je de Mana Tree, een centraal concept in de Mana-reeks, probeert te herstellen. Maar voordat je hieraan toekomt, zal je al tal van uren gespendeerd hebben in deze bijzondere wereld, samen met haar unieke bewoners. Bovendien zijn er tal van andere activiteiten in het spel die je kan doen zoals het maken van wapens en uitrusting, het opvoeden van huisdieren, fruit telen in je boomgaard en zelfs golems bouwen. Legend of Mana is duidelijk een spel om je helemaal in onder te dompelen. Een groot nadeel is echter dat veel concepten niet goed worden uitgelegd en je eigenlijk best een gids bij de hand neemt. Zo heb ik pas laat in het spel ontdekt dat hoe je de artefacten op de map plaatst belangrijk is en invloed heeft op waar je toegang tot krijgt in het spel.
Een waardige remaster
Daarnaast was ik ook niet echt overtuigd door het vechtsysteem. Legend of Mana maakt gebruik van real-time gevechten, maar bewegen tijdens deze gevechten is vrij klungelig en de gevechten zelf hebben ook niet veel om het lijf. Buiten een normale en een krachtige aanval, kan je twee speciale aanvallen activeren eens een bepaalde bar is opgevuld. Verder kan je ook nog springen en blocken, maar meer wordt er van jou niet verwacht. Wanneer je dan verloren loopt in een locatie en de vijanden steeds respawnen, kan dat al eens beginnen tegensteken. Gelukkig biedt deze remaster je de mogelijkheid om gevechten naar wens in en uit te schakelen, op de belangrijke baasgevechten na.
Andere verbeteringen die deze remaster met zich meebrengt, zijn onder andere automatische savepunten en de mogelijkheid om zowat overal je vooruitgang op te slaan, een verbeterde user interface en een aspect ratio die van 4/3 naar 16/9 werd gebracht. De portretten van de personages werden hertekend en de achtergronden werden ook herwerkt door middel van A.I. upscaling en handmatig hertekenen. De prachtige omgevingen waarin je mag rondlopen zijn zo een van de hoogtepunten van het spel, samen met de fantastische muziek van Yoko Shimomura. Ter gelegenheid van de remaster werd deze muziek trouwens volledig opnieuw georkestreerd en je kan tijdens het spelen makkelijk wisselen tussen de originele en de nieuwe muziek. Verder werd wel de originele pixel art van de personages behouden en dit voelt wat vreemd aan in combinatie met de verbeterde achtergronden, maar na een tijdje raak je wel betoverd door de charme hiervan.
Conclusie
Legend of Mana voelt aan als een klassieker uit een lang vervlogen tijdperk waarin men nog gretig experimenteerde en op zoek was naar manieren om innovatief uit de hoek te komen. Hoewel de tand des tijds zich duidelijk laat voelen in bepaalde spelconcepten, blijft Legend of Mana overeind staan dankzij zijn prachtige en charmante stijl en zijn heerlijke soundtrack.
Pro
- Vrijheid
- Quality of life-verbeteringen
- Prachtige artwork
- Muziek
Con
- Geen overkoepelend verhaal
- Gevechten hebben niet veel om het lijf
- Sommige concepten worden niet goed uitgelegd
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
24 juni 2021
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
Ontwikkelaar
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
Website
Laatst bewerkt:
