In de game-geschiedenis heb je af en toe een spel dat heel wat buzz creëerde. Soms omdat het er enorm prachtig uitzag, soms omdat het verhaal je helemaal meesleepte, maar soms ook gewoon vanwege het overdreven geweld. Onder andere in 1997 verscheen zo’n spel, Grand Theft Auto genaamd. Velen kennen dit spel van zijn laatste versies en de open wereld, maar toen het eerste deel verscheen was dit een ‘simpel’ top-down actiespel. Alleen was het extreem in zijn geweld en in die mate dat bijvoorbeeld in Engeland zelfs in the House of Lords werd gediscussieerd of het verboden moest worden. Dat was natuurlijk geweldig gratis reclame en het spel werd ook een succes. Ondertussen zijn we meer dan twintig jaar verder en is er een game die bijna alle elementen van GTA schaamteloos heeft gekopieerd: Glitchpunk. Maar kan het ook het succes kopiëren? Je komt het te weten in de review van de Early Access.
Het is natuurlijk geen exacte kopie van GTA. Zo bevindt het zich in een totaal andere setting. Hiervoor zijn ze te leen gegaan bij Bladerunner: een donkere futuristische wereld met zwevende auto’s, neonlichten en vooral een deprimerende aanblik. In deze wereld ga je de keuze hebben tussen vier verschillende steden om in te spelen, met elk zijn eigen achtergrond. Op zich is het wel leuk dat je uit meerdere steden kan kiezen. Langs de andere kant zijn de steden ook niet zo heel groot. Ze zitten wel volgepropt met automaten waar je wapens, drugs en auto’s kan kopen. Als je de map bekijkt is deze hierdoor wel redelijk onoverzichtelijk, maar gelukkig kan je een selectie maken van het soort plaatsen dat je wil bezoeken. Een waypoint instellen gaat dan weer niet, spijtig genoeg.
Het leven is zoeken naar evenwicht
In de steden vertoeven verschillende bendes en deze zullen je opdrachtgevers zijn voor missies. Dat ze opdrachtgevers zijn, moet je niet tegenhouden om af en toe eens een lid van de bende naar de eeuwige jachtvelden te helpen, maar het is toch aangeraden dat je op een goed blaadje staat bij hen. Want rij je te veel tegen de kar van een bende door een beetje te ijverig te zijn in het doden van haar leden, dan zullen ze weigeren om je nog missies te geven en ga je het weer goed moeten maken. Niet door een ruikertje bloemen, maar wel door een bounty te betalen.
De setting en structuur lijkt dus meer dan in orde te zijn. Een donkere, deprimerende, van seks en drugs doordrenkte wereld, dan is het maar logisch dat je alles kapot wil maken. En dit wordt visueel ook perfect weergegeven. Maar er zijn ook wel nadelen aan een donkere wereld waar je van bovenaf op kijkt. Zo was het niet altijd simpel om te zien waar je nu juist een tunnel of doorgang had, waar een hindernis staat, etc. En dat kan wel eens frustrerend zijn als de politie achter je aan zit. Zeker omdat de auto’s ook niet simpel te besturen zijn en amper over wegligging beschikken. Het zijn nu eenmaal zwevende wagens en bochten nemen doe je dan ook zwalpend, waarbij je dikwijls meer dan genoeg dodelijke slachtoffers maakt.
Ga terug naar start
Alhoewel geweld een belangrijk onderdeel van deze game is, moet je natuurlijk ook wel opletten. In de eerste plaats gaat niet iedereen van je lopen, sommige personen zullen terugvechten. Maar wat nog belangrijker is, is dat als je te veel slachtoffers maakt de politie of andere bendeleden achter je aankomen. En deze zijn best hardnekkig en dikwijls in overdreven aantallen aanwezig. Het is lastig je te verstoppen als op elke hoek van de straat een combi staat of als uit het niets bendeleden verschijnen. Bovendien is het zo dat als je gedood wordt, je ook je wapens kwijt bent als je herstart. Die moet je dan weer opnieuw kopen of van een lijk plukken. Was je bezig aan een missie dan zal je deze weer helemaal opnieuw mogen doen, ook al zat je op het einde van de missie. Ook dit is een puntje dat soms frustrerend werkt.
Om eerlijk te zijn: ik ben niet ver geraakt in dit spel. Mijn ene missie zat vast omdat ik al te veel clanleden had omgelegd en ik dus weer in hun gratie moest geraken door de bounty te betalen en bij de andere missie moest ik op het einde telkens vluchten van de politie. Alleen liep er zoveel politie rond dat ik eigenlijk geen flauw benul had van hoe ik eraan kon ontsnappen. Enige pogingen later had ik ook teveel bendeleden van de andere groep overreden en zaten mijn twee missies vast. Eigenaardig genoeg kan je ingame geen savegame laden, dus de enige oplossing is om helemaal terug tot het beginmenu te gaan en dan op continue te drukken waarna je laatste save wordt ingeladen.
Het is natuurlijk geen exacte kopie van GTA. Zo bevindt het zich in een totaal andere setting. Hiervoor zijn ze te leen gegaan bij Bladerunner: een donkere futuristische wereld met zwevende auto’s, neonlichten en vooral een deprimerende aanblik. In deze wereld ga je de keuze hebben tussen vier verschillende steden om in te spelen, met elk zijn eigen achtergrond. Op zich is het wel leuk dat je uit meerdere steden kan kiezen. Langs de andere kant zijn de steden ook niet zo heel groot. Ze zitten wel volgepropt met automaten waar je wapens, drugs en auto’s kan kopen. Als je de map bekijkt is deze hierdoor wel redelijk onoverzichtelijk, maar gelukkig kan je een selectie maken van het soort plaatsen dat je wil bezoeken. Een waypoint instellen gaat dan weer niet, spijtig genoeg.
Het leven is zoeken naar evenwicht
In de steden vertoeven verschillende bendes en deze zullen je opdrachtgevers zijn voor missies. Dat ze opdrachtgevers zijn, moet je niet tegenhouden om af en toe eens een lid van de bende naar de eeuwige jachtvelden te helpen, maar het is toch aangeraden dat je op een goed blaadje staat bij hen. Want rij je te veel tegen de kar van een bende door een beetje te ijverig te zijn in het doden van haar leden, dan zullen ze weigeren om je nog missies te geven en ga je het weer goed moeten maken. Niet door een ruikertje bloemen, maar wel door een bounty te betalen.
Bochten nemen doe je dan ook zwalpend.
De setting en structuur lijkt dus meer dan in orde te zijn. Een donkere, deprimerende, van seks en drugs doordrenkte wereld, dan is het maar logisch dat je alles kapot wil maken. En dit wordt visueel ook perfect weergegeven. Maar er zijn ook wel nadelen aan een donkere wereld waar je van bovenaf op kijkt. Zo was het niet altijd simpel om te zien waar je nu juist een tunnel of doorgang had, waar een hindernis staat, etc. En dat kan wel eens frustrerend zijn als de politie achter je aan zit. Zeker omdat de auto’s ook niet simpel te besturen zijn en amper over wegligging beschikken. Het zijn nu eenmaal zwevende wagens en bochten nemen doe je dan ook zwalpend, waarbij je dikwijls meer dan genoeg dodelijke slachtoffers maakt.
Ga terug naar start
Alhoewel geweld een belangrijk onderdeel van deze game is, moet je natuurlijk ook wel opletten. In de eerste plaats gaat niet iedereen van je lopen, sommige personen zullen terugvechten. Maar wat nog belangrijker is, is dat als je te veel slachtoffers maakt de politie of andere bendeleden achter je aankomen. En deze zijn best hardnekkig en dikwijls in overdreven aantallen aanwezig. Het is lastig je te verstoppen als op elke hoek van de straat een combi staat of als uit het niets bendeleden verschijnen. Bovendien is het zo dat als je gedood wordt, je ook je wapens kwijt bent als je herstart. Die moet je dan weer opnieuw kopen of van een lijk plukken. Was je bezig aan een missie dan zal je deze weer helemaal opnieuw mogen doen, ook al zat je op het einde van de missie. Ook dit is een puntje dat soms frustrerend werkt.
Deze zijn best hardnekkig en dikwijls in overdreven aantallen aanwezig.
Om eerlijk te zijn: ik ben niet ver geraakt in dit spel. Mijn ene missie zat vast omdat ik al te veel clanleden had omgelegd en ik dus weer in hun gratie moest geraken door de bounty te betalen en bij de andere missie moest ik op het einde telkens vluchten van de politie. Alleen liep er zoveel politie rond dat ik eigenlijk geen flauw benul had van hoe ik eraan kon ontsnappen. Enige pogingen later had ik ook teveel bendeleden van de andere groep overreden en zaten mijn twee missies vast. Eigenaardig genoeg kan je ingame geen savegame laden, dus de enige oplossing is om helemaal terug tot het beginmenu te gaan en dan op continue te drukken waarna je laatste save wordt ingeladen.
Conclusie
De makers van deze game hebben heel wat zaken goed weten te kopiëren van GTA (2). De feel, de wapens, het stelen van wagens, het voelt allemaal aan zoals het ook was in de goede oude tijd. Voor de mensen die wat last hebben van nostalgie, is dit waarschijnlijk een leuke game. Er zijn enkele interessante aanpassingen, zoals de modules (hack) waarmee je je persoon kan modificeren en natuurlijk de futuristische wereld waarin je je bevindt. Er zijn echter ook nog wel enkele schoonheidsfoutjes die het speelplezier kunnen wegnemen, zoals het feit dat je soms niet verder kan doordat missies gelocked zijn.
Ik wil ook nog meegeven dat er heel veel negatieve reviews zijn in verband met DRM en performantie. Persoonlijk had ik enkel tijdens de laadschermen veel haperingen in de muziek.
Ik wil ook nog meegeven dat er heel veel negatieve reviews zijn in verband met DRM en performantie. Persoonlijk had ik enkel tijdens de laadschermen veel haperingen in de muziek.
Pro
- Futuristische wereld
- Gameplay is GTA-kloon
- Verschillende steden om in te spelen
Con
- Besturing en gedrag auto's
- Weg soms moeilijk te vinden
- Politiemacht alom aanwezig
- Teveel gebabbel op de radioposten
6
Over
Beschikbaar vanaf
11 augustus 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- Dark Lord
Uitgever
- Daedalic Entertainment
