Review: One Last Breath

De wereld is doodziek, en wij zijn zelf de ziekte. Alle hoop rust nu op Gaia, een machtig wezen geboren uit de laatste zucht van Moeder Natuur. Gebruikmakend van haar vaardigheden om de omgeving te veranderen, dient ze te ontsnappen aan gevaarlijke wezens, doordachte puzzels op te lossen en te overleven in deze stervende wereld.

Soms kan de insteek van een game poepsimpel klinken, en blijkt het bij nader inzien toch een superleuke ervaring. Maar is One Last Breath ook echt fijn om te spelen? Dat kom je hieronder te weten. One Last Breath verschijnt op 28 maart voor PlayStation 4 en 5, Nintendo Switch, Xbox One, Xbox Series X|S en pc.

Wandelen en rennen, in spanning!​

Wanneer je het spel aanvat, weet je zo goed als niets over protagoniste Gaia. Behalve dus dat ze een mysterieuze vrouwelijke figuur is, met spierwitte haren. Gecombineerd met het plot, moest ik daarom zeker even terugdenken aan de jongedame uit After Us. Echter, daar stopt al alle gelijkenis. Na even spelen waan je jezelf dankzij de 2.5D, griezelige decors, escape scenes en de erg lichte puzzels eerder in een game als Inside, of Little Nightmares.

Gaia’s avontuur begint in een bos waar het wemelt van die griezelig uitziende wezens. Dierenkarkassen eten ze rauw op, en ze stormen ook meteen op jou af wanneer ze je opmerken. Geregeld dien je dus te sluipen of je te verstoppen waar dat kan, tot ze na even snuffelen weer verdwijnen. Gelukkig houden de aalvlugge mormels zelf niet van klimmen en evenmin van de moerassen die je tred sowieso wel afremmen. Wanneer er zo’n vijand op je afkomt, voelt het best spannend aan. De intensiteit van zo’n escape scene wordt auditief nog eens versterkt, dankzij het gehijg van de spurtende protagoniste terwijl er dreigende elektronische klanken weergalmen. Wanneer Gaia sterft, weerklinkt er dan wel weer een overdreven gekrijs. Maar voor het grootste gedeelte van het spel zul je dus het vele wandelen afwisselen met rennen en springen, telkens om uit de klauwen van de wezens te blijven.

Simpele puzzels, al neemt de uitdaging (en aldus de frustratie) toe!​

Niet enkel die lelijke beesten doden je overigens in een oogopslag. Daarnaast dien je immers op te passen voor de berenklemmen die op de grond liggen, en exact hetzelfde geldt voor de vele afgronden, prikkeldraad en slijpschijven welke je zo aan stukken rijgen. Soms word je ook achtervolgd door goedaardige dieren, zoals vossen of herten. Niet altijd loopt dat van een leien dakje want hun geprogrammeerde looproutes durven wel eens de mist ingaan, waardoor ze rondjes blijven lopen. Initieel beperken de puzzels zich tot het verwijderen van planken, het indrukken van een knopje, of het activeren van een schakelaar om bijvoorbeeld een ladder te doen zakken. Hier en daar vind je een fel fonkelende plant, waarmee je de omgeving dient te manipuleren door deze vast te grijpen. Daarmee kun je boomwortels in de grond doen zakken zodat je je pad kunt vervolgen, of door ze in elkaar te laten verstrengelen jezelf een brug maken over een gapende afgrond. Andere keren zul je dat dienen te doen door te slingeren aan lianen.

De besturing is overduidelijk een minpunt.

Echt uitdagend is de gameplay aanvankelijk niet te noemen, al wordt de moeilijkheidsgraad - en misschien ook wel de frustratie - later wel opgedreven. Je belandt verderop namelijk in een aantal scenario’s welke zo in een precision platformer zouden passen. Doordat de besturing niet altijd even goed meewerkt én omdat de kleinste uitvoeringsfout er genadeloos afgestraft wordt, is de kans groot dat je bepaalde van deze secties meermaals zal dienen over te doen. De spelmakers dienen zeker het beklimmen van ladders nog wat bij te schaven. Soms kruipt Gaia immers vanzelf terug naar boven of beneden, nochtans zonder dat de stick inaccuraat ingedrukt wordt. Hier gaan af en toe ook grafische glitches mee gepaard. Daarnaast wordt er doorgaans wel goed gespeeld met camerastandpunten, maar soms is het ietwat onduidelijk waar je wat dient te doen, door het gebrek aan visuele indicatoren. Conclusie hier: qua uitdaging oké, maar de besturing is overduidelijk een minpunt.

Uniek universum, maar mooie liedjes duren niet lang​

Wel weer een plus, is dat de spelwereld erg diverse locaties bevat. Zo kom je na het bos in de favela’s terecht, is er die houtzagerij, en dien je te rennen doorheen brandende maïsvelden. Af en toe vind je labo’s waar er blijkbaar experimenten uitgevoerd werden. Daar staan er computerschermen met ingewikkelde code, en allerhande potjes met onbekende planten erin. Geregeld duikt er ook die firmanaam op: Aqua Tech Solutions. Er zijn vreemde lichtgevende machines te vinden, die je kunt uitschakelen, en oude, nog net werkende kabelliften die je naar de overzijde brengen. Her en der liggen er futuristisch ogende, gloeiende objecten die een mysterieus geluid produceren. Kortom, het universum van One Last Breath oogt enerzijds even enigmatisch als eclectisch, en anderzijds enig mooi. Het is dan ook jammer dat de ervaring er na enkele uren al op zit.

Een enig mooi universum.

Qua performantie kent het spel lichte haperingen, maar deze zijn gelukkig niet al te frequent. Helaas is er nog geen optie beschikbaar om de game in borderless fullscreen te spelen. Als voetnoot wil ik nog meegeven dat het spel erg lange, muisstille secties bevat. Maar wanneer de muziek dan eindelijk terug opkomt, blijkt dat geregeld een streling voor het oor, met onder meer prachtig violengesnaar.

Conclusie

One Last Breath biedt een korte, intrigerende ervaring in een unieke en diverse spelwereld. Hoewel de gameplay aanvankelijk niet bijzonder uitdagend is, neemt de moeilijkheid - en helaas daarmee gepaard de frustratie - later toe, met als belangrijkste oorzaak de gebrekkige besturing. Desondanks is het spel best wel te verteren als snelle hap, vooral dankzij dat prachtige, enigmatische universum en de prima muziek.

Pro

• Prachtig en gevarieerd universum
• Prima muziek

Con

• Besturing werkt niet altijd goed mee
• Nogal kort voor de prijs

7

Over

Beschikbaar vanaf

28 maart 2024

Gespeeld op

1. PC

Beschikbaar op

1. Nintendo Switch
2. PC
3. PlayStation 4
4. PlayStation 5
5. Xbox One
6. Xbox Series X|S

Genre

1. Platformer
2. Puzzle
3. Walking simulator

Ontwikkelaar

1. Maniac Panda Games
2. Moonatic Studios

Uitgever

1. Catness Game Studios
2. Moonatic Studios

Website

Officiële website