Er gaat een zekere aantrekkingskracht uit van het bouwen van iets. Of het nu gaat om een doos LEGO die je langzaam ziet uitgroeien tot een Millennium Falcon of een doos van Ikea die je omvormt tot een kast genaamd Svensson, het gevoel iets “gemaakt” te hebben is onmiskenbaar bevredigend. Dat verklaart het succes dat building-sims op console de voorbije jaren gehad hebben. Ziekenhuizen, pretparken, Zuid-Amerikaanse dictaturen en complexe metropolen, dat alles en meer is er recent de revue gepasseerd. Ook Buildings Have Feelings Too lijkt in eerste instantie een schattige variatie op dit thema te gaan brengen, maar kiest toch voor een andere aanpak. Dit is een game waarin je weliswaar probeert een grote stad uit te bouwen, maar dat doe je hier niet door budgetten en grondstoffen te beheren, maar door rekening te houden met de gevoelens van je gebouwen.
Als je het cutesy artwork van de game ziet en een instapversie van Sim City verwacht, dan ga je behoorlijk verrast worden. Dat komt omdat ondanks het bouwen dat je doet, het hier niet gaat om infrastructuur op te zetten om de bewoners van je stad tevreden te stellen. Hier zijn het de gebouwen die je in de watten moet leggen. De gebouwen hebben dus gevoelens die ze te pas en te onpas uiten, hebben benen waarmee ze kunnen gaan wandelen en specifieke vereisten die ze maar wat graag duidelijk maken. Als vergezocht uitgangspunt kan het tellen, maar er zit zeker en vast een charme in het concept achter de game. Je begint het spel als een simpel gebouwtje in een nieuwe stad die betere tijden gekend heeft, en krijgt de nobele taak om het boeltje te revitaliseren.
Renoveren voor een veeleisend publiek
Hoe pak je die totaalrenovatie aan vraag je jezelf misschien af? Wel, vooral door de interactie aan te gaan met andere gebouwen en duidelijk te luisteren naar hun gevoelens, een beetje als een bakstenen Dokter Phil. Je gebruikt je benen, wandelt als het logge ding dat je bent wat rond om praatjes te slaan en ontdekt al erg snel dat elk gebouw zijn eigen persoonlijkheid heeft. Een appartementsgebouw wil op die manier erg graag naast een café komen te staan terwijl een advocatenkantoor zich het best in zijn sas voelt in een betere buurt, het liefst niet ver van een goed restaurant. Met al die grote en kleine wensen dien je rekening te houden als je het doel van een gelukkige stad wil behalen.
Klinkt allemaal simpel genoeg, niet? Nou, niet echt dus. Laat je niet in de luren leggen door het koddige uiterlijk van de game, want het is er eentje met best wel een pittige moeilijkheidsgraad. Gebouwen opwaarderen doe je door de andere twee a drie gebouwen in de onmiddellijke buurt aan te pakken, en dat geeft je dus niet bepaald veel ruimte om mee te werken. Je kan er niet als een kip zonder kop invliegen zoals de gemiddelde kandidaat in “De Mol” aan een opdracht begint, maar moet echt wel nadenken over wat je gaat bouwen. Op die manier toont Buildings Have Feelings Too! zijn echte kleuren, het is verdorie een vermomde puzzelgame.
Ondanks de verrassend uitdagende gameplay valt er gelukkig wel genoeg plezier te halen uit dit aparte spelletje, omwille van het unieke concept en de charmante presentatie. De meeste gebouwen kun je met een druk op de knop wandelen sturen naar een andere plek waar ze volgens jou beter tot hun recht komen. Een aantal gebouwen die gelinkt zijn aan het eigenlijke level dat je speelt staan echter vast, en het is belangrijk om die niet uit het oog te verliezen. Een verwaarloosd gebouw waarvan je de doelstellingen niet weet te halen kan gewoon sluiten, en niks is slechter voor een stad dan leegstaande gebouwen die verkrotten. Nou is het zo dat Buildings Have Feelings Too! de uitdaging gaandeweg opschroeft en je in de eerste levels dus spelenderwijs de kneepjes van het stedenbouwkundige vak aangeleerd krijgt.
Ook vertragingen gaan vaak hand in hand met bouwen
Waar zit die moeilijkheid dan? Wel, beste lezer, die schuilt in het feit dat je erg makkelijk een foute beslissing kan nemen. Het is verrassend eenvoudig om een gebouw dat je echt beter had laten staan te verplaatsen om even later met een straat vol leegstand geconfronteerd te worden. De angel zit hem er ook in dat fouten die je maakt ook vaak pas na een tijdje tot uiting komen. Het resultaat is dat je al best wat tijd gespendeerd kan hebben met een level voor je tot de constatatie komt dat je het gewoon veel eerder verpest hebt. Met wat moeite kan je de meeste situaties wel terug in je voordeel omdraaien, maar dan moet je eerst het probleem zien uiteraard en heel wat aanpassingen doorvoeren om het terug goed te brengen. Huisje per traag wandelend huisje.
Als je het cutesy artwork van de game ziet en een instapversie van Sim City verwacht, dan ga je behoorlijk verrast worden. Dat komt omdat ondanks het bouwen dat je doet, het hier niet gaat om infrastructuur op te zetten om de bewoners van je stad tevreden te stellen. Hier zijn het de gebouwen die je in de watten moet leggen. De gebouwen hebben dus gevoelens die ze te pas en te onpas uiten, hebben benen waarmee ze kunnen gaan wandelen en specifieke vereisten die ze maar wat graag duidelijk maken. Als vergezocht uitgangspunt kan het tellen, maar er zit zeker en vast een charme in het concept achter de game. Je begint het spel als een simpel gebouwtje in een nieuwe stad die betere tijden gekend heeft, en krijgt de nobele taak om het boeltje te revitaliseren.
Renoveren voor een veeleisend publiek
Hoe pak je die totaalrenovatie aan vraag je jezelf misschien af? Wel, vooral door de interactie aan te gaan met andere gebouwen en duidelijk te luisteren naar hun gevoelens, een beetje als een bakstenen Dokter Phil. Je gebruikt je benen, wandelt als het logge ding dat je bent wat rond om praatjes te slaan en ontdekt al erg snel dat elk gebouw zijn eigen persoonlijkheid heeft. Een appartementsgebouw wil op die manier erg graag naast een café komen te staan terwijl een advocatenkantoor zich het best in zijn sas voelt in een betere buurt, het liefst niet ver van een goed restaurant. Met al die grote en kleine wensen dien je rekening te houden als je het doel van een gelukkige stad wil behalen.
Klinkt allemaal simpel genoeg, niet? Nou, niet echt dus. Laat je niet in de luren leggen door het koddige uiterlijk van de game, want het is er eentje met best wel een pittige moeilijkheidsgraad. Gebouwen opwaarderen doe je door de andere twee a drie gebouwen in de onmiddellijke buurt aan te pakken, en dat geeft je dus niet bepaald veel ruimte om mee te werken. Je kan er niet als een kip zonder kop invliegen zoals de gemiddelde kandidaat in “De Mol” aan een opdracht begint, maar moet echt wel nadenken over wat je gaat bouwen. Op die manier toont Buildings Have Feelings Too! zijn echte kleuren, het is verdorie een vermomde puzzelgame.
Fouten maken ligt altijd om de hoek wanneer je gaat bouwen.
Ondanks de verrassend uitdagende gameplay valt er gelukkig wel genoeg plezier te halen uit dit aparte spelletje, omwille van het unieke concept en de charmante presentatie. De meeste gebouwen kun je met een druk op de knop wandelen sturen naar een andere plek waar ze volgens jou beter tot hun recht komen. Een aantal gebouwen die gelinkt zijn aan het eigenlijke level dat je speelt staan echter vast, en het is belangrijk om die niet uit het oog te verliezen. Een verwaarloosd gebouw waarvan je de doelstellingen niet weet te halen kan gewoon sluiten, en niks is slechter voor een stad dan leegstaande gebouwen die verkrotten. Nou is het zo dat Buildings Have Feelings Too! de uitdaging gaandeweg opschroeft en je in de eerste levels dus spelenderwijs de kneepjes van het stedenbouwkundige vak aangeleerd krijgt.
Ook vertragingen gaan vaak hand in hand met bouwen
Waar zit die moeilijkheid dan? Wel, beste lezer, die schuilt in het feit dat je erg makkelijk een foute beslissing kan nemen. Het is verrassend eenvoudig om een gebouw dat je echt beter had laten staan te verplaatsen om even later met een straat vol leegstand geconfronteerd te worden. De angel zit hem er ook in dat fouten die je maakt ook vaak pas na een tijdje tot uiting komen. Het resultaat is dat je al best wat tijd gespendeerd kan hebben met een level voor je tot de constatatie komt dat je het gewoon veel eerder verpest hebt. Met wat moeite kan je de meeste situaties wel terug in je voordeel omdraaien, maar dan moet je eerst het probleem zien uiteraard en heel wat aanpassingen doorvoeren om het terug goed te brengen. Huisje per traag wandelend huisje.
Conclusie
Buildings Have Feelings Too! is ietwat van een wolf in schaapsvacht. Het is een puzzelgame die zich presenteert als een bouw simulator en een spel dat ondanks een haast kinderlijk schattige presentatie verrassend pittig uit de hoek kan komen. De stevige pieken in moeilijkheid zijn zeker een minpunt, maar het unieke concept en de charmante stijl die het spel hanteert weten de frustratie gelukkig wat te verzachten.
Pro
- Het concept is behoorlijk uniek
- De presentatie is charmant
- Het is een verrassend uitdagende game
Con
- Maar het is soms ook een frustrerende ervaring
- Het tempo met traag wandelende huizen ligt laag
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
22 april 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- PlayStation VR
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Blackstaff Games
Uitgever
- Merge Games
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
