Het SteamWorld-universum is langzaam maar zeker aan het uitdijen. Centraal daarin staan de door stoom aangedreven robotjes die zich bezighouden met allerhande menselijke taken, gewoonlijk in een tweedimensionale wereld met uiteenlopende thema’s en spelgenres. Deze keer smijt de Zweedse ontwikkelstudio The Station deze robots voor het eerst in drie dimensies, en dat doen ze zowel bovengronds als diep onder de aardkorst. Want SteamWorld Build weet op verrassende manier city-building naadloos te verweven met dungeon crawling. Klinkt op papier intrigerend. Of het een succesvol experiment geworden is, lees je hier.
Zelf beschreef The Station SteamWorld Build als een mix tussen de Anno-reeks en Dungeon Keeper. Een vrij accurate vergelijking, kan ik alvast zeggen. Je begint bovengronds, waar je aanvankelijk enkel een op te knappen treinstation en een ingestorte mijnschacht ziet staan. Het station opknappen zorgt ervoor dat je handel kunt drijven met goederentreinen, en via de mijnschacht ga je ondergronds op avontuur in mysterieuze, enorme grotten.
Eens je de basis onder de knie hebt, de bevolking flink aan het toenemen is, en je productie van onder meer hout en cactuswater soepel draait, wordt de aandacht gevestigd op de ingestorte mijnschacht. Om deze op te knappen heb je niet alleen hout nodig, maar ook ingenieurs. Om die naar je stad te lokken, bouw je niet zomaar een specifiek type huizen, maar moet je de huizen van de gewone arbeiders opwaarderen naar woningen voor ingenieurs. Later gebeurt dat ook met aristocraten en uiteindelijk wetenschappers, tot je dus in totaal vier lagen in de robotbevolking hebt, die elk hun eigen noden hebben en actief zijn in verschillende sectoren van de arbeidsmarkt. De omvang van je stad neemt dan ook snel erg grote proporties aan, want als je bijvoorbeeld een arbeiderswoning opwaardeert naar een ingenieurswoning, ben je uiteraard meteen een aantal arbeiders armer. Dat los je dus op door elders een nieuwe arbeiderswoning te bouwen.
Je hoofddoel is eigenlijk om een goed draaiende machine te bouwen waar je zo weinig mogelijk moet naar omkijken. Je hebt mijnwerkers die zich louter bezighouden met het uitgraven en verstevigen van de grotten die je verkent. Dan zijn er zogenaamde prospectors die grondstoffen gaan opgraven en onvermoeibaar heen en weer rennen om die naar de liftkoker te brengen. De mecaniciens bouwen allerhande machines die de boel vlotter doen draaien en geautomatiseerde wapens om een verdedigingslinie te voorzien. Zij zijn ook verantwoordelijk het het herstellen van kapotte robots en machines. Ten slotte zijn er de bewakers die zo snel mogelijk bedreigingen gaan uitschakelen vooraleer je weerloze robots aangevallen worden door allerlei monsters. Het verkennen en uitbuiten van de grotten doe je niet enkel om een handeltje draaiende te houden, maar voornamelijk ook om de verloren onderdelen van een raket op te graven. Deze raket zal ervoor zorgen dat je robotpopulatie deze vreemde planeet kan ontvluchten, wat ook het einddoel van het spel is. Hoe meer onderdelen je gevonden hebt, hoe agressiever en frequenter de vijanden je te lijf zullen gaan. Het ondergrondse aspect van dit spel is veel meer hands-on dan het bovengrondse, en je brengt hier dan ook ruim meer tijd door. In het stads- en industriegedeelte moet je er gewoon voor zorgen dat de boel goed draait, maar in de mijnen ben je eigenlijk continu bezig met uitgraven, ontdekken en vechten.
Het spel bestaat uit vijf werelden, waarbij het eigenlijk niet echt uitmaakt welke je eerst verkent. Je kunt namelijk aan- of uitvinken of het verhaal toegepast wordt op de geselecteerde wereld, waarbij het verhaal steeds hetzelfde blijft. Je speelt het spel in dat opzicht zogezegd uit als je één wereld hebt voltooid. Bij mij duurde dat net geen dertien uur. Vervolgens heb ik nog drie andere werelden uitgespeeld en ben ik op het moment van schrijven nog bezig met de vijfde. Je speelt steeds een nieuwe bonus vrij die je kunt toepassen op je toekomstige werelden, tot je er in totaal dus vijf hebt. Deze kunnen aanzienlijke voordelen geven, zoals het gratis aanleggen van straten en lopende banden die ondergronds automatisch grondstoffen naar de liftkoker brengen. Gecombineerd met het feit dat je per nieuwe wereld steeds beter weet hoe je efficiënt tewerk moet gaan, verkort de speelduur per wereld aanzienlijk. De vierde voltooide ik in minder dan vijf uur. Eens je de vijf levels hebt uitgespeeld, is er helaas niks extra meer te beleven in SteamWorld Build. Je kunt een wereld wel opnieuw spelen om het beter te proberen doen, maar het bovengronds gedeelte heeft een vaste structuur, terwijl enkel het ondergrondse willekeurig gegenereerd wordt. Je bent dus wel even zoet om het spel uit te spelen, maar daarna belandt het allicht snel onder het stof. Het heeft een gigantisch verslavend effect, maar biedt desondanks wel weinig variatie. Het wordt al snel een puzzel in efficiëntie en een race tegen de tijd.
Zelf beschreef The Station SteamWorld Build als een mix tussen de Anno-reeks en Dungeon Keeper. Een vrij accurate vergelijking, kan ik alvast zeggen. Je begint bovengronds, waar je aanvankelijk enkel een op te knappen treinstation en een ingestorte mijnschacht ziet staan. Het station opknappen zorgt ervoor dat je handel kunt drijven met goederentreinen, en via de mijnschacht ga je ondergronds op avontuur in mysterieuze, enorme grotten.
Een tevreden robot is goud waard
Bij het opstarten van het spel word je door enkele robots die we herkennen uit andere SteamWorld-games ingeleid in het verhaal. Al snel kun je aan de slag om je eerste huizen te bouwen in de bijna lege woestijnomgeving van een vreemde planeer. Uiteraard zijn je mogelijkheden in het begin erg beperkt. Je eerste doel is om het station te renoveren, maar daarvoor moet je eerst een kleine populatie voorzien die hout hakt en bewerkt tot planken, waarmee je nog meer gebouwen kunt plaatsen en uiteindelijk het station kunt herstellen in zijn originele glorie. Naarmate die populatie groeit, nemen ook de noden en verwachtingen toe. De eerste generatie arbeiders is al tevreden met een kleine winkel, maar al snel zul je meer diensten en goederen moeten voorzien om iedereen tevreden te houden. Het spel werkt met mijlpalen, gebaseerd op het aantal inwoners. Als je een nieuwe mijlpaal bereikt, speel je steeds een nieuw aantal gebouwen vrij, of zelfs een nieuwe bevolkingsklasse. Huizen waarin aan alle noden voldaan wordt, trekken trouwens ook meer inwoners aan en leveren meer geld op. De bevolking tevreden houden, is dus essentieel.Er zijn drie verschillende ondergrondse niveaus, en hoe dieper je graaft, hoe gevaarlijker de omgevingen worden.
Eens je de basis onder de knie hebt, de bevolking flink aan het toenemen is, en je productie van onder meer hout en cactuswater soepel draait, wordt de aandacht gevestigd op de ingestorte mijnschacht. Om deze op te knappen heb je niet alleen hout nodig, maar ook ingenieurs. Om die naar je stad te lokken, bouw je niet zomaar een specifiek type huizen, maar moet je de huizen van de gewone arbeiders opwaarderen naar woningen voor ingenieurs. Later gebeurt dat ook met aristocraten en uiteindelijk wetenschappers, tot je dus in totaal vier lagen in de robotbevolking hebt, die elk hun eigen noden hebben en actief zijn in verschillende sectoren van de arbeidsmarkt. De omvang van je stad neemt dan ook snel erg grote proporties aan, want als je bijvoorbeeld een arbeiderswoning opwaardeert naar een ingenieurswoning, ben je uiteraard meteen een aantal arbeiders armer. Dat los je dus op door elders een nieuwe arbeiderswoning te bouwen.
De machine moet draaien
Terug naar de mijnschacht. Eens je die hebt gerenoveerd, opent ondergrond een volledig nieuw deel van het spel, dat nog amper raakvlakken heeft met wat je bovengronds deed. Beide omgevingen gaan wel op cruciale wijze hand in hand met elkaar. In de mijnen zul je verschillende soorten mijnwerkers activeren, die bovengronds gerekruteerd worden, en ook de technologieën die je ondergronds kunt gebruiken zijn afhankelijk van je vooruitgang in openlucht. In de mijnen kun je allerhande grondstoffen ontginnen zoal ijzererts, vervuild water, ruwe olie, gassen en goud, dat door je mijnwerkers naar de begane grond gebracht wordt om vervolgens te transporteren naar industriële gebouwen waar ze dan verwerkt worden tot producten die je bevolking nodig heeft. Er zijn drie verschillende ondergrondse niveaus, en hoe dieper je graaft, hoe gevaarlijker de omgevingen worden. Daar ontstaat dan ook de vergelijking met Dungeon Keeper doordat je strategische afweermiddelen en bewakers moet voorzien die je behoeden tegen monsters.Je hoofddoel is eigenlijk om een goed draaiende machine te bouwen waar je zo weinig mogelijk moet naar omkijken. Je hebt mijnwerkers die zich louter bezighouden met het uitgraven en verstevigen van de grotten die je verkent. Dan zijn er zogenaamde prospectors die grondstoffen gaan opgraven en onvermoeibaar heen en weer rennen om die naar de liftkoker te brengen. De mecaniciens bouwen allerhande machines die de boel vlotter doen draaien en geautomatiseerde wapens om een verdedigingslinie te voorzien. Zij zijn ook verantwoordelijk het het herstellen van kapotte robots en machines. Ten slotte zijn er de bewakers die zo snel mogelijk bedreigingen gaan uitschakelen vooraleer je weerloze robots aangevallen worden door allerlei monsters. Het verkennen en uitbuiten van de grotten doe je niet enkel om een handeltje draaiende te houden, maar voornamelijk ook om de verloren onderdelen van een raket op te graven. Deze raket zal ervoor zorgen dat je robotpopulatie deze vreemde planeet kan ontvluchten, wat ook het einddoel van het spel is. Hoe meer onderdelen je gevonden hebt, hoe agressiever en frequenter de vijanden je te lijf zullen gaan. Het ondergrondse aspect van dit spel is veel meer hands-on dan het bovengrondse, en je brengt hier dan ook ruim meer tijd door. In het stads- en industriegedeelte moet je er gewoon voor zorgen dat de boel goed draait, maar in de mijnen ben je eigenlijk continu bezig met uitgraven, ontdekken en vechten.
Puzzel in efficiëntie
Vroeger was het bijna taboe om dergelijke spellen op een console te spelen, maar ik kan meegeven dat het op console quasi even vlot speelt als op pc. De controls zijn vrij intuïtief en duidelijk, net als de icoontjes die alle mogelijkheden moeten identificeren. De steden die je bouwt nemen gaandeweg enorme proporties aan, en alles blijft ten allen tijde heel soepel lopen, terwijl de wereld sprankelt van leven. Als je inzoomt op de gebouwen, zie je dat werkelijk elk gebouw unieke en leuke animaties bevat. Hier is erg veel aandacht uitgegaan naar de details die het spel erg veel charme geven. Robots die niet aan het werk zijn, wandelen vrolijk door de straten tussen de robots die van een industriegebouw naar een warenhuis rennen. Het proces van grondstoffen die verwerkt worden tot producten is niet iets abstracts, maar kun je eigenlijk volledig volgen. Zo kun je bijvoorbeeld zien hoe zand gezeefd wordt en vervolgens naar een glasblazerij gebracht wordt. Op een andere plek wordt het sap uit cactussen geperst, en ten slotte wordt het sap verkocht in de eerder vernoemde glazen flessen. Acute problemen worden duidelijk gemeld door het spel zodat je kunt ingrijpen. Ook het economisch aspect wordt erg duidelijk weergegeven, waarbij je met cijfers en grafieken kunt zien wat de vraag en aanbod is van grondstoffen en producten. Hierdoor kun je makkelijk inschatten welke producten interessant zijn om te verhandelen of voor welke producten je toch best enkele nieuwe gebouwen voorziet.Je hoofddoel is eigenlijk om een goed draaiende machine te bouwen waar je zo weinig mogelijk moet naar omkijken.
Het spel bestaat uit vijf werelden, waarbij het eigenlijk niet echt uitmaakt welke je eerst verkent. Je kunt namelijk aan- of uitvinken of het verhaal toegepast wordt op de geselecteerde wereld, waarbij het verhaal steeds hetzelfde blijft. Je speelt het spel in dat opzicht zogezegd uit als je één wereld hebt voltooid. Bij mij duurde dat net geen dertien uur. Vervolgens heb ik nog drie andere werelden uitgespeeld en ben ik op het moment van schrijven nog bezig met de vijfde. Je speelt steeds een nieuwe bonus vrij die je kunt toepassen op je toekomstige werelden, tot je er in totaal dus vijf hebt. Deze kunnen aanzienlijke voordelen geven, zoals het gratis aanleggen van straten en lopende banden die ondergronds automatisch grondstoffen naar de liftkoker brengen. Gecombineerd met het feit dat je per nieuwe wereld steeds beter weet hoe je efficiënt tewerk moet gaan, verkort de speelduur per wereld aanzienlijk. De vierde voltooide ik in minder dan vijf uur. Eens je de vijf levels hebt uitgespeeld, is er helaas niks extra meer te beleven in SteamWorld Build. Je kunt een wereld wel opnieuw spelen om het beter te proberen doen, maar het bovengronds gedeelte heeft een vaste structuur, terwijl enkel het ondergrondse willekeurig gegenereerd wordt. Je bent dus wel even zoet om het spel uit te spelen, maar daarna belandt het allicht snel onder het stof. Het heeft een gigantisch verslavend effect, maar biedt desondanks wel weinig variatie. Het wordt al snel een puzzel in efficiëntie en een race tegen de tijd.
Conclusie
Is SteamWorld Build nu een succesvol experiment geworden? Voor mij is het antwoord een volmondige 'ja'. Het is zo verslavend dat ik er nu bij loop als een zombie door opgebouwd slaaptekort. Grafisch ziet het er top uit als je alles in beweging ziet, en je maakt continu vooruitgang. Het is een ontspannend spel waarbij je hooguit enkele stresspieken krijgt als je niet voorbereid bent op een ondergrondse aanval. Ondanks dat er strikt genomen geen levend wezen te bespeuren is, zorgen de robots ervoor dat je steden bruisen van het leven. Toch betekent het niet dat het geen gebreken kent. Er is helaas weinig variatie en blijft dus vooral overeind door de basis die zo enorm goed ineen zit. Elke wereld speel je op exact dezelfde manier uit. Als hier in de toekomst nog aan gesleuteld wordt, tel dan gerust nog minstens een half punt bij de eindscore.
Pro
- Leuke graphics
- Verslavend
- Geslaagde combo tussen city-building en dungeon crawling
- Details in animaties van gebouwen
Con
- Biedt te weinig variatie
- Verwaarloosbaar verhaal
8.5
Over
Beschikbaar vanaf
1 december 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Simulator
Ontwikkelaar
- The Station
Uitgever
- Thunderful Games
