En ik zeg nu maar: de vrijmetselaars die nu oververtegenwoordigd zijn in ons parlement zijn dan geen probleem?
Erm ...
Als je zoiets zegt moet je voorbeelden geven dat het kerkfunctionarissen op één of andere manier zeer sterk ondemocratisch invloed gaan uitoefenen en dat (aangezien het hier als een groep gekken beschreven wordt) ook nog eens gaat doen op een manier die groter en gevaarlijker is dan ondemocratische macht die atheïsten uitoefenen.
De conservatieve, religieuze politici die in landen als Hongarije, Polen, de VS, Rusland, Turkije, India, ... pogingen ondernemen om de democratie in hun respectieve landen uit te hollen, die hun conservatieve gedachtegoed trachten op te leggen wars van de wil van de bevolking, die de zo noodzakelijke scheiding der machten proberen te doorbreken en willen evolueren tot autoritaire staten, ... die worden bijna steeds gesteund en gevoed door de lokale geestelijke leiders.
Ik had het meer over het uithollen van de democratie ;-)
Mijn wens dat geloof zuiver een persoonlijke aangelegenheid is, en geen rol van betekenis meer speelt in politieke en maatschappelijke besluitvorming is democratisch even legitiem als jouw wens dat religie die plaats wél nog heeft.
Dat was politiek (net als de halve maantjes, liever turks dan paaps), ideologisch is de vraag of die twee dicht bij elkaar zitten. Er is ooit een boekje verschenen van Erasmus, toch wel aanzien als een tolerante filosoof en humanist. Dat boek is getiteld: de turkenkrijg. Zeker een aanrader om eens een zicht te krijgen over wat de tolerante mens van die tijd over de Islam dacht.
Ja, dat was politiek. Mijn punt: macht is de universele religie, en wanneer het mensen goed uitkwam dan waren de verschillende geloofsovertuigingen helemaal niet zo onoverkomelijk meer, en zocht men actief naar wat ze met elkaar deelden in het geloof in plaats van wat hen onderscheidde.
De Turkenkrijg van Erasmus was een aanklacht tegen het niet zuiver en gelovig genoeg zijn van de christenen, en leert dus meer over wat hij over het toenmalige christendom dacht dan wat hij over de islam dacht.
Misschien herkennen Christenen (althans in het westen) zich zelfs meer dan ooit in die vroege Kerk... een minderheid waar steeds vreemder naar gekeken wordt. Het is niet makkelijk om als jonge mens nu Christelijk te zijn. Mensen lachen u uit, zijn soms hoegenaamd niet respectvol (soms zelfs agressief),... .
In Vlaanderen kan je daar misschien iets van zeggen, op wereldvlak is dat onzin hé. Daarnaast ook schromelijk overdreven, gezien onze cultuur nog altijd dominant christelijk is.
Voor de rest is dat ook heel afhankelijk van hoe je je geloof uitdraagt. Als je je religieuze overtuigingen probeert op te dringen aan de maatschappij, dan ga je daar inderdaad bij velen niet veel liefde meer voor krijgen.
Je ziet ook dat mensen (zoals hier een beetje) extreem overdreven reageren en totaal geen besef hebben wat Christenen denken. Die denken dat wij een soort van harteloze dogmatici zijn die graag andersdenkenden pesten en geen begrip hebben.
Tja, jijzelf toont in het abortusdebat al aan dat je je dogmatische overtuigingen boven het zelfbeschikkingsrecht van individuen wil stellen. We zien zowel in het verleden als in het heden, zowel hier als elders in de wereld, dat wanneer religie grip krijgt op de maatschappij, dat wie niet past in het religieuze, dogmatische kader het slachtoffer wordt.
Opnieuw het feit dat wereldlijke en kerkelijke macht soms gedeeld werden door één persoon wil 1) niet zeggen dat dat zo hoeft 2) dat er zelfs binnen die context geen onderscheid gemaakt kon worden tussen bijvoorbeeld een prinsbisschop in zijn functie als prins en zijn functie als bisschop.
Wat ook geldt voor de islam.
De discussie gaat niet of die macht ooit gemengd is geweest, dat is ze uiteraard ooit wel geweest (maar naar mijn aanvoelen veel minder dan de algemene populatie denkt). Het gaat erover het Christendom dat nodig heeft of niet en dat bewijst zowel het vroege (wat uiteindelijk haar DNA is) als het huidige Christendom dat ze kunnen opereren zonder problemen in een staat waar de overheid anders gaat handelen dan het Christelijke moraal (en feitelijk gebeurde dat vroeger ook al met de soms extreem gewelddadige oorlogen die in se niet echt Christelijk zijn).
Geldt ook basically voor elke religie. Maar mijn punt is dat zowat elke religie streeft naar wereldlijke macht, en verregaande invloed op het maatschappelijke leven. En dat het onzin is om te stellen dat het christendom inherent secularisme in zich draagt. Dat slaat echt nergens op.
Ik heb, for the record, overigens niets tegen geloof. Geloof is iets heel menselijks en natuurlijks, kan iets heel mooi zijn. Het geeft steun en troost, een houvast in een onbekende wereld. Maar geloof moet voor mij iets zuiver persoonlijk zijn. Ik heb een diep wantrouwen voor georganiseerd geloof, voor religie. Hoewel ik ook de goede dingen zie van religies, zowel nu als in het verleden - op reis met Sir. Killalot is een reis langs kerken, abdijen, tempels, moskeeën en synagogen
- ben ik door en door antiklerikaal.
.
