GODVERDOMME
@Deckard IK HEB HET NOG ZO GEZEGD
Maar ok dan, omdat ge mij forceert.
Ten eerste staan ze theoretisch niet in mijn top5, vermits de eerste plaats al 3 platen bevat.
Ten tweede liggen 4-9 niet zo heel ver uit mekaar voor mij, die durven wel eens over mekaar wippen d.m.v. een recente luistersessie.
Maar dan: Innuendo zet ik wel effectief aan de bovenkant van die 4-9 groep. Het is een wat afwijkende Queen, met wat andere stijlen en invalshoeken, en vooral een heel andere "vibe", wat psychedelischer dan we gewoon waren (wat de vorige 2 platen ook al licht hadden, maar hier pas echt vol tot zijn recht komt).
Deze plaat is wel ECHT een grower, vermits heel wat nummer initieel raar binnen komen. Maar on closer inspection zitten hier heel veel pareltjes tussen.
Allerbelangrijkste: Innuendo zelf. Howly fakking krap mannekes wat een ongelooflijk nummer. Ik zal sterven op de heuvel dat Innuendo een beter "light-opera-rock" (+ deze keer ook met flamenco!!!!
) nummer is dan BH, fight me!!
Maar het rockt ook terug een stuk meer met bvb Hitman en Headlong, het doet deels terug denken aan early Queen.
En dan... de piece de resistance... de lyrics van dat album... jongens jonges toch, het laatste werk van een stervende Mercury, and it shows, I'm Going Slightly Mad, The Show Must Go On, Don't Try So Hard... rillingen makker.