Classic Artists Queen
- Onderwerp starter Kid_C
- Startdatum
Queen is mijn eerste grote muzikale liefde, die ook nooit meer weg gegaan is. Bij de plechtige communie vroeg iedereen ne Nintendo, of ne fiets of weet ik veel wat. Ik vroeg de Live at Wembley dubbelaar (ik kreeg er nog een fiets bij ook).
Rond dezelfde tijd kocht ik Queen I en II, denkend dat het over de best of 1 en 2 ging. Dat was even een koude douche want ik kende geen enkel nummer, buiten Seven Seas of Rhye. En het was pas veel later, tijdens mijn studententijd in Leuven, dat ik beide platen echt heb leren waarderen. Nu grijp ik er het meest naar als ik zin heb in Queen.
De jaren 70 Queen ligt me ook het best, maar feitelijk staan op al hun albums wel dingen die ik retegoed vind.
Dat Freddie één van de beste frontmannen aller tijden is staat als een paal boven water. Maar het was ook Brian May die me verslaafd maakte aan hun muziek. Fantastische gitarist, die voor mij persoonlijk tot de allergrootsten behoort. Natuurlijk zijn er massa's gitaristen die technisch veel straffer zijn. Maar er zijn er maar heel weinig die hun gitaarpartijen zo perfect het hart van een nummer laten weerspiegelen.
Toen Freddie stierf was ik er echt kapot van. Ik hoorde in de dagen erna een buurman zeggen dat het die flikker zijn eigen schuld was. Dat was zo één van die momenten dat in mijn hoofd gegrift is gebleven. En waardoor ik besefte dat de meeste volwassenen gewoon dikke eikels zijn.
Rond dezelfde tijd kocht ik Queen I en II, denkend dat het over de best of 1 en 2 ging. Dat was even een koude douche want ik kende geen enkel nummer, buiten Seven Seas of Rhye. En het was pas veel later, tijdens mijn studententijd in Leuven, dat ik beide platen echt heb leren waarderen. Nu grijp ik er het meest naar als ik zin heb in Queen.
De jaren 70 Queen ligt me ook het best, maar feitelijk staan op al hun albums wel dingen die ik retegoed vind.
Dat Freddie één van de beste frontmannen aller tijden is staat als een paal boven water. Maar het was ook Brian May die me verslaafd maakte aan hun muziek. Fantastische gitarist, die voor mij persoonlijk tot de allergrootsten behoort. Natuurlijk zijn er massa's gitaristen die technisch veel straffer zijn. Maar er zijn er maar heel weinig die hun gitaarpartijen zo perfect het hart van een nummer laten weerspiegelen.
Toen Freddie stierf was ik er echt kapot van. Ik hoorde in de dagen erna een buurman zeggen dat het die flikker zijn eigen schuld was. Dat was zo één van die momenten dat in mijn hoofd gegrift is gebleven. En waardoor ik besefte dat de meeste volwassenen gewoon dikke eikels zijn.
Bauhaus
Well-known member
Geen idee of ik mezelf een grote fan kan noemen maar ik apprecieer zeker hun muziek en de Freddie heeft een stem als een klok.
Flash Gordon was trouwens mijn eerste plaat: ik moet 9 jaar geweest zijn toen ik de film in de cinema zag en daarna ben ik met mijn ouders naar de Billboard gegaan om de plaat te kopen. Flash....ahaaaa, savior of the universe ! heb ik talloze keren afgespeeld, tot onsteltenis van de buren.
De uitgelezen kans om eens de albums te beluisteren ipv de greatest hits.
Flash Gordon was trouwens mijn eerste plaat: ik moet 9 jaar geweest zijn toen ik de film in de cinema zag en daarna ben ik met mijn ouders naar de Billboard gegaan om de plaat te kopen. Flash....ahaaaa, savior of the universe ! heb ik talloze keren afgespeeld, tot onsteltenis van de buren.
De uitgelezen kans om eens de albums te beluisteren ipv de greatest hits.
nifelheim
Active member
Net zoals bij @JBM was Queen mijn eerste muzikale liefde. Na mijn eerste vakantiejob heb ik bijna een maandloon opgedaan door heel hun discografie ineens te kopen. Ben ook nog lid geweest van hun Engelse fanclub. Mijn in Engels geschreven fanbrieven werden nagekeken door een vriend van mijn pa op fouten. Ik heb daar nog een coole VHS tape aan overgehouden, met een show uit '74.
Na een paar jaar verschoof mijn muzikale interesse en heb ik ineens alle cd's weer verkocht. Queen was niet stevig genoeg en ik wou andere muziek kopen. Achteraf gezien wel grappig, oude Judas Priest of Maiden ligt niet zó ver van oude Queen. Ik herinner mij de uitzending van het FM tribute concert waar George Michael samen met de rest van Queen optrad. Toen was ik al meer geïnteresseerd in het optreden van Metallica (Black album) daar.
Met de jaren heb ik wel het merendeel terug gekocht.
@SnakeGodRovinin heeft de eerste platen perfect beschreven. Bohemian Rhapsody kan ik niet meer horen, maar hun andere rockopera's 'March of the Black Queen' en 'Prophet's Song' blijven geweldig.
News of the World vind ik ook de eerste stap terug. 'We Will Rock You' en 'We Are The Champions' waren waarschijnlijk origineel, maar klinken nu toch vrij lame.
In LA kwam ik een aantal jaar geleden Jazz terug tegen, met 'blote vrouwen op fiets' poster. Meegenomen en geen spijt van mijn aankoop gehad.
The Game ( Queen goes pop) is mager, Hot Space is helemaal overbodig en The Works bevat een paar grote maar ook irritante hits als 'Radio Ga Ga' en 'I Want To Break Free'.
A Kind of Magic heeft het epische 'Princess of the Universe'.
The Miracle heeft dan weer een leuke vibe in zijn geheel. 'Invisible Man', 'Breakthru' ( rockt als een trein) en het titelnummer trek ik wel.
Hoewel Innuendo natuurlijk een pak moderner klinkt, vind ik deze op het niveau van de eerste 4. Het titelnummer is zo'n ouderwetse rockopera ( Kashmir anyone? ), met een fantastisch intermezzo waar May het ukelele stuk wegknalt met wat voor een solo! Mooie clip ook.
'Slighty Mad' is leuk, 'Headlong' rockt en 'Days of Our Lives' en 'Bijou' zijn breekbare ballads. Freddie zijn naderende dood zorgt natuurlijk voor een extra dimensie, zeker als je de teksten leest.
Na een paar jaar verschoof mijn muzikale interesse en heb ik ineens alle cd's weer verkocht. Queen was niet stevig genoeg en ik wou andere muziek kopen. Achteraf gezien wel grappig, oude Judas Priest of Maiden ligt niet zó ver van oude Queen. Ik herinner mij de uitzending van het FM tribute concert waar George Michael samen met de rest van Queen optrad. Toen was ik al meer geïnteresseerd in het optreden van Metallica (Black album) daar.
Met de jaren heb ik wel het merendeel terug gekocht.
@SnakeGodRovinin heeft de eerste platen perfect beschreven. Bohemian Rhapsody kan ik niet meer horen, maar hun andere rockopera's 'March of the Black Queen' en 'Prophet's Song' blijven geweldig.
News of the World vind ik ook de eerste stap terug. 'We Will Rock You' en 'We Are The Champions' waren waarschijnlijk origineel, maar klinken nu toch vrij lame.
In LA kwam ik een aantal jaar geleden Jazz terug tegen, met 'blote vrouwen op fiets' poster. Meegenomen en geen spijt van mijn aankoop gehad.
The Game ( Queen goes pop) is mager, Hot Space is helemaal overbodig en The Works bevat een paar grote maar ook irritante hits als 'Radio Ga Ga' en 'I Want To Break Free'.
A Kind of Magic heeft het epische 'Princess of the Universe'.
The Miracle heeft dan weer een leuke vibe in zijn geheel. 'Invisible Man', 'Breakthru' ( rockt als een trein) en het titelnummer trek ik wel.
Hoewel Innuendo natuurlijk een pak moderner klinkt, vind ik deze op het niveau van de eerste 4. Het titelnummer is zo'n ouderwetse rockopera ( Kashmir anyone? ), met een fantastisch intermezzo waar May het ukelele stuk wegknalt met wat voor een solo! Mooie clip ook.
'Slighty Mad' is leuk, 'Headlong' rockt en 'Days of Our Lives' en 'Bijou' zijn breekbare ballads. Freddie zijn naderende dood zorgt natuurlijk voor een extra dimensie, zeker als je de teksten leest.
Merci @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield en @SnakeGodRovinin voor de on-point samenvattingen. Scheelt mij een hoop typwerk op een nachtelijke forumsessie (en bovendien had ik het niet beter kunnen verwoorden). Ik kan niks toevoegen, behalve dat dit imho hun beste live performance is:
Laatst bewerkt:
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Sommige albums zijn wel groeiers inderdaad. Eerste studio album dat ik opzette was 'a night at the opera' en dat vond ik toen ook niet megagoed ofzo en is nu wel echt in achting gestegen
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Queen zonder Freddie blijft een cafe zonder bier maar met George Michael hadden ze inderdaad wel al een vatIets helemaal anders en voor sommigen misschien wat heiligschennis maar hoe goed had George Michael niet geweest als vervanger van Freddy
SnakeGodRovinin
Well-known member
Doe Freddie dat niet aan. Hij heeft al de moeite erin gestoken, speciaal voor jou
.Probeer tenminste Shear Heart Attack of Night at the Opera.
Voila. Missie deels geslaagd.
Je moet dat ene punt over. Het punt van irritatie en teveel-gespeeldheid. Dat had ik jammer genoeg ook, maar heb ik me gauw overgezet en ik blijf er steeds van genieten
.Irritant =/ guilty pleasures
.
Queen I en II beluisterd ondertussen!
De eerste vond ik een teleurstelling, er zat daar echt geen tempo in. Lag het aan de mix? Maybe. Ik weet het niet maar ondanks de 40 minuten speeltijd vond ik deze helaas enorm saai.
De tweede daarentegen... Quuueeeeeennnn! Father To Son, White Queen, Black Queen, Seven Seas vielen meteen goed binnen. Zal nog een paar luisterbeurten vragen maar hier ben ik wel mee.
De eerste vond ik een teleurstelling, er zat daar echt geen tempo in. Lag het aan de mix? Maybe. Ik weet het niet maar ondanks de 40 minuten speeltijd vond ik deze helaas enorm saai.
De tweede daarentegen... Quuueeeeeennnn! Father To Son, White Queen, Black Queen, Seven Seas vielen meteen goed binnen. Zal nog een paar luisterbeurten vragen maar hier ben ik wel mee.
Ik vind het opvallend dat al een aantal keren gezegd wordt dat men met Queen I niet veel kan, maar dat Queen II een hele verbetering is. Naar mijn gevoel liggen beide albums niet zo ver uit elkaar, qua stijl en sound. Desalniettemin, toch leuk dat vooral Queen II dan toch wel gesmaakt lijkt te worden.
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Ligt I voor sommigen niet gewoon te dicht bij iets wat Led Zeppelin ook had kunnen maken (al vind ik die wel iets beter)? Vanaf II beginnen ze wel echt hun eigen stijl te vinden.
Ben ondertussen halfweg The Works, Hot Space geskipt omdat ik dat niet nog eens wil horen en Flash omdat mij dat minder boeit. The Game is voor mij beter dan Jazz, het laatste dogma dat ze hadden (geen synths) gooien ze overboord en ze kunnen er ook wel mee werken. Prime Jive en I need your loving steken er als deep cuts bovenuit naast de hits.
Ik snap dat de 80's als minder interresant gezien worden (vind dat zelf ook) maar stel mij wel de vraag of Queen toen de toon is gaan zetten en de rest is gaan volgen waardoor ze er in retroperspectief minder boeiend zijn, of dat ze zelf zijn meegegaan in de meer synth gedreven muziek van de 80's?
Ben ondertussen halfweg The Works, Hot Space geskipt omdat ik dat niet nog eens wil horen en Flash omdat mij dat minder boeit. The Game is voor mij beter dan Jazz, het laatste dogma dat ze hadden (geen synths) gooien ze overboord en ze kunnen er ook wel mee werken. Prime Jive en I need your loving steken er als deep cuts bovenuit naast de hits.
Ik snap dat de 80's als minder interresant gezien worden (vind dat zelf ook) maar stel mij wel de vraag of Queen toen de toon is gaan zetten en de rest is gaan volgen waardoor ze er in retroperspectief minder boeiend zijn, of dat ze zelf zijn meegegaan in de meer synth gedreven muziek van de 80's?
Zou het het? Er zijn wel wat invloeden te merken van Led Zeppelin en misschien ook Deep Purple, dat zal ik niet ontkennen. Maar daarnaast zijn toch ook al heel wat van de stijlelementen aanwezig die typisch Queen (in de jaren 70) zijn. De koortjes, de piano, de eclectische nummers die soms naar operette neigen, dat uit de duizend herkenbare gitaarspel van May,...
Alle, een Led Zeppelin heeft toch nooit iets als een Great King Rat, My Fairy King of Liar op band gezet. Waarmee ik trouwens geen enkele afbreuk wil doen aan LZ, dat blijft één van de beste bands aller tijden. Maar Queen ook
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Das ook wel waar al is dit wel het album waar ze zich nog het meest inhouden ofzo? Ze laten zich nergens all the way gaan zoals op fairy tellers master stroke en march of the black queenZou het het? Er zijn wel wat invloeden te merken van Led Zeppelin en misschien ook Deep Purple, dat zal ik niet ontkennen. Maar daarnaast zijn toch ook al heel wat van de stijlelementen aanwezig die typisch Queen (in de jaren 70) zijn. De koortjes, de piano, de eclectische nummers die soms naar operette neigen, dat uit de duizend herkenbare gitaarspel van May,...
Alle, een Led Zeppelin heeft toch nooit iets als een Great King Rat, My Fairy King of Liar op band gezet. Waarmee ik trouwens geen enkele afbreuk wil doen aan LZ, dat blijft één van de beste bands aller tijden. Maar Queen ook
Ben ik nu de enige die hier over valt????????????
AL UW PLUIMEN IN 1 KLAP KWIJT ZUH MAKKER