Queen
Ik kan mij wel grotendeels vinden in @Gavin zijn post.
Ik ken de hits natuurlijk wel van Queen, maar heb ze nooit bijster interessant gevonden, zeer kitscherig allemaal. In een zatte bui meekwelen met Bohemian Rhapsody is natuurlijk wel eens leuk om te doen, en deze scene blijft ook wel geweldig:

En die Rami Malek film heb ik ook eens bekeken, maar dat is misschien niet de beste reclame voor Queen :unsure:

Ik heb nu ook Queen I & II eens beluisterd. Ok dit rockt al meer, maar zeker in de 2de begint de kitscherigheid (is dit een woord?) toch al weer boven te drijven, wat mij gewoon niet aanspreekt. En volgens mij gaat dit alleen maar erger worden naarmate je verder in de discografie gaat, dus ik ga misschien de 2 volgende nog eens een kans geven, maar de kans lijkt me groot dat ik het daarna er wel bij ga laten.

Dan zet ik veel liever een Led Zeppelin, Deep Purple of Pink Floyd op als ik zin heb in 70's rock.
Er kruipen inderdaad wel meer en meer nummers in die ge als kitsh zou kunnen bestempelen maar er zal altijd ook wel ergens een nummer tussenzitten dat wat meer rockt (toch in de 70's periode).
 
Die eerste zou ik nu niet meteen aanraden. :unsure:
Gewoon Queen bedoelde? Daar staan toch een paar onderschatte schijfkes op imo... Modern Times Rock 'N Roll (zelfs 1 van mijn all time favs), Seven Seas of Rhye, Keep Yourself Alive, Great King Rat, My Fairy King.

Queen 2 vind ik dan legit 1 van hun top 5 platen. Wat voor een knallers daar op staan manneke: White Queen, Ogre Battle, Fairy Feller's Master Stroke, en 1 van de meest overlooked songs ever, de motherfucking March of the Black Queen :love::love::love::love::love::love:.


Iemand die een hardrock non-kitsch playlist wil maken voor spotify? :unsure:
Nee, de kitsch moet ge er maar bij pakken :tongue:.


Ik heb nu ook Queen I & II eens beluisterd. Ok dit rockt al meer, maar zeker in de 2de begint de kitscherigheid (is dit een woord?) toch al weer boven te drijven, wat mij gewoon niet aanspreekt. En volgens mij gaat dit alleen maar erger worden naarmate je verder in de discografie gaat, dus ik ga misschien de 2 volgende nog eens een kans geven, maar de kans lijkt me groot dat ik het daarna er wel bij ga laten.

Dan zet ik veel liever een Led Zeppelin, Deep Purple of Pink Floyd op als ik zin heb in 70's rock.
Die kitscherigheid zit er altijd wel wat in ja. Maar ja wat wilt ge met 1 van de meest flamboyante homos ooit als frontman.
Het is niet noodzakelijk meer kitsch in de latere albums, maar er altijd wel door gedraaid in een aantal nummers. De mid-period CDs zijn vooral eclectischer met verschillende stijlen en probeersels. De latere CDs gaan meer naar de kleffe ballads. Nu bon, als ik "meer" zeg, zijn dat enkele songs. Elke CD heeft wel een variatie aan genres.

Maar bon, luister zeker nog die volgende 2 CDs. Sheer Heart Attack alleen al voor deze banger die u zou moeten bekoren:

En A Night At The Opera (en doe er in 1 keer A Day At The Races bij) omdat dat toch wel DE Queen albums zijn. Twee van mijn top10 Queen songs van die platen om u te verleiden:
(skip effe 1min door de intro als het u irriteert)
 
Albums ranken vind ik heel moeilijk, uit mijn hoofd:
  1. Gedeelde eerste plaats voor A Nights at the Opera, A Day at the Races en Sheer Heart Attack
  2. Queen 2
  3. News of the World
  4. Innuendo (in your endo)
  5. A Kind of Magic
  6. The Works (superstrakke plaat, wordt vaak vergeten)
  7. Jazz (onderschatte plaat)
  8. Queen 1
  9. The Miracle
  10. Made in Heaven
  11. The Game
  12. Hot Space
  13. Flash Gordon
Vraag mij aub niet om een keuze te verdedigen, want dan moet ik erover nadenken en verander ik waarschijnlijk mijn ranking :laugh:.
Aan nummers ranken begin ik zelfs niet :eek:.
 
Heel grote Freddie liefhebber, wat een absoluut heerlijke mens was dat. Queen is de band waar we thuis liefst samen een concert van opzetten, er is er ene in Wembley waar ik mijn moeder voor zou opgeofferd hebben om er bij geweest te zijn. Pas op, ik doe niks liever dan muziek luisteren maar ik ben geen ‘muziekofiel’, het is gelijk die Python sketch ‘I don’t know much, but I know what I like’. Dus ik kan geen vergelijkende studies gaan voorleggen of meer dan twintig nummers opnoemen maar ze hebben een grote plaats in mijn hart. (80’s Roger Taylor *woof*)
 
Albums ranken vind ik heel moeilijk, uit mijn hoofd:
  1. Gedeelde eerste plaats voor A Nights at the Opera, A Day at the Races en Sheer Heart Attack
  2. Queen 2
  3. News of the World
  4. Innuendo (in your endo)
  5. A Kind of Magic
  6. The Works (superstrakke plaat, wordt vaak vergeten)
  7. Jazz (onderschatte plaat)
  8. Queen 1
  9. The Miracle
  10. Made in Heaven
  11. The Game
  12. Hot Space
  13. Flash Gordon
Vraag mij aub niet om een keuze te verdedigen, want dan moet ik erover nadenken en verander ik waarschijnlijk mijn ranking :laugh:.
Aan nummers ranken begin ik zelfs niet :eek:.
A Kind Of Magic en Innuendo in je top 5 is wel beetje verrassend niet? Als ik zo eens wat best ofs bekijk is A Kind Of Magic toch niet erg populair precies.

The Works gisteren eens beluisterd. Had een oude CD gevonden van mijn ma. Zoals je zegt is dat wel een strakke plaat. Rockt lekker.

Voor de rest gaat mijn deep dive traag (zeer traag). Momenteel aan Sheer Heart Attack begonnen. Voorlopige favorieten daarop Now I'm Here, Stone Cold Crazy natuurlijk en Misfire.
 
Als jongere fanatiekeling had ik zo'n lijstje met bands die ik graag live had gezien. Daar kon ik dan soms echt rouwig over zijn. Mettertijd relativeer je dat dan wel. Ik heb massa's goeie bands gezien, heb nog enkele goeie reünies ( bv Carcass) kunnen meepikken en een band als Led Zep behoudt zijn waarde door hun platen. Queen is als jeugdliefde daarop toch een uitzondering. Als ik live beelden zie, dan ben ik toch jaloers. Als ik dan toch 1 keer een teletijdmachine kon gebruiken, stuur me dan maar naar een Queen-show in 1974. Al lijkt me die Wembleyshow in 86 ook wel memorabel. Die reünies met Rodgers, zonder Freddie en Deacon, interesseerden me geen knijt.
 
Nooit iets met Queen gehad. Maar toch ergens blij dat de fans niet per sé BH hun beste nummer ooit vonden. Het is me altijd ergens een mysterie geweest waarom ze op de 'klassieke' zenders, genre Radio 2 en Nostalgie, dit per sé op nummer 1 willen stemmen. Waarschijnlijk werd dat nummer vroeger enorm gepromoot, heeft Wayne's World er iets mee te maken, heeft de videoclip er iets mee te maken... etc...afgewerkt met een dosis nostalgie...en hopla. Het is wellicht hetzelfde mysterie als met Snow van de RHCP of zelfs Jump van 2Unlimited. Als je iets hoort van die bands op de doorsnee zenders, dan zijn het die nummers...terwijl er een dozijn betere bestaan. Het 'moet' allemaal herkenbaar zijn natuurlijk.
 

Queen - Bicycle Race​


Je id kaart gegevens vrijgeven om wa blote vrouwen op een koersfiets zien te rijden moet je er maar bij pakken . Rukkers :tongue:
:tongue::tongue::tongue::tongue:
 
Nooit iets met Queen gehad. Maar toch ergens blij dat de fans niet per sé BH hun beste nummer ooit vonden. Het is me altijd ergens een mysterie geweest waarom ze op de 'klassieke' zenders, genre Radio 2 en Nostalgie, dit per sé op nummer 1 willen stemmen. Waarschijnlijk werd dat nummer vroeger enorm gepromoot, heeft Wayne's World er iets mee te maken, heeft de videoclip er iets mee te maken... etc...afgewerkt met een dosis nostalgie...en hopla. Het is wellicht hetzelfde mysterie als met Snow van de RHCP of zelfs Jump van 2Unlimited. Als je iets hoort van die bands op de doorsnee zenders, dan zijn het die nummers...terwijl er een dozijn betere bestaan. Het 'moet' allemaal herkenbaar zijn natuurlijk.
Je beantwoordt je eigen vraag, peins ik.
BH is ook de eerste muziekvideo van grote proporties. Dat staat gegrift in het geheugen van de meesten.
Radiozenders zouden inderdaad eens de ballen moeten hebben om een ander minder herkenbaar nummer af te spelen.
Zo eens van Fairy Feller tot Funny how Love is, op de verjaardag van Queen II.
 
A Kind Of Magic en Innuendo in je top 5 is wel beetje verrassend niet? Als ik zo eens wat best ofs bekijk is A Kind Of Magic toch niet erg populair precies.

The Works gisteren eens beluisterd. Had een oude CD gevonden van mijn ma. Zoals je zegt is dat wel een strakke plaat. Rockt lekker.

Voor de rest gaat mijn deep dive traag (zeer traag). Momenteel aan Sheer Heart Attack begonnen. Voorlopige favorieten daarop Now I'm Here, Stone Cold Crazy natuurlijk en Misfire.
GODVERDOMME @Deckard IK HEB HET NOG ZO GEZEGD :angry::angry::angry::angry::angry::angry:
Vraag mij aub niet om een keuze te verdedigen, want dan moet ik erover nadenken en verander ik waarschijnlijk mijn ranking

Maar ok dan, omdat ge mij forceert.
Ten eerste staan ze theoretisch niet in mijn top5, vermits de eerste plaats al 3 platen bevat.
Ten tweede liggen 4-9 niet zo heel ver uit mekaar voor mij, die durven wel eens over mekaar wippen d.m.v. een recente luistersessie.

Maar dan: Innuendo zet ik wel effectief aan de bovenkant van die 4-9 groep. Het is een wat afwijkende Queen, met wat andere stijlen en invalshoeken, en vooral een heel andere "vibe", wat psychedelischer dan we gewoon waren (wat de vorige 2 platen ook al licht hadden, maar hier pas echt vol tot zijn recht komt).
Deze plaat is wel ECHT een grower, vermits heel wat nummer initieel raar binnen komen. Maar on closer inspection zitten hier heel veel pareltjes tussen.

Allerbelangrijkste: Innuendo zelf. Howly fakking krap mannekes wat een ongelooflijk nummer. Ik zal sterven op de heuvel dat Innuendo een beter "light-opera-rock" (+ deze keer ook met flamenco!!!! :crazy:) nummer is dan BH, fight me!!
Maar het rockt ook terug een stuk meer met bvb Hitman en Headlong, het doet deels terug denken aan early Queen.

En dan... de piece de resistance... de lyrics van dat album... jongens jonges toch, het laatste werk van een stervende Mercury, and it shows, I'm Going Slightly Mad, The Show Must Go On, Don't Try So Hard... rillingen makker.

Over A Kind of Magic beroep ik me op bovenstaande quote, stamp maar onder Queen 1 in mijn ranking.


Nooit iets met Queen gehad. Maar toch ergens blij dat de fans niet per sé BH hun beste nummer ooit vonden. Het is me altijd ergens een mysterie geweest waarom ze op de 'klassieke' zenders, genre Radio 2 en Nostalgie, dit per sé op nummer 1 willen stemmen. Waarschijnlijk werd dat nummer vroeger enorm gepromoot, heeft Wayne's World er iets mee te maken, heeft de videoclip er iets mee te maken... etc...afgewerkt met een dosis nostalgie...en hopla. Het is wellicht hetzelfde mysterie als met Snow van de RHCP of zelfs Jump van 2Unlimited. Als je iets hoort van die bands op de doorsnee zenders, dan zijn het die nummers...terwijl er een dozijn betere bestaan. Het 'moet' allemaal herkenbaar zijn natuurlijk.
Je beantwoordt je eigen vraag, peins ik.
Tgoh nee don't agree hoor. Allez, ja alles wat hierboven staat klopt ook wel, maar doet het tegelijk enorm te kort.
BH blijft wel een enorme achievement, zowel muzikaal als technisch als maatschappelijk (in zin dat het unheard of was om zo een lang nummer als single te nemen, 1e videoclip, "guerilla style" uw single op de radio krijgen,... ).

Radiozenders zouden inderdaad eens de ballen moeten hebben om een ander minder herkenbaar nummer af te spelen.
Zo eens van Fairy Feller tot Funny how Love is, op de verjaardag van Queen II.
Akkoord uiteraard, maar wel grappig dat je dit zegt vermits dat EXACT het tegenovergestelde was toen BH uitkwam. Geen enkele radio wou het spelen en er zich aan verbranden :laugh:.
 
GODVERDOMME @Deckard IK HEB HET NOG ZO GEZEGD :angry::angry::angry::angry::angry::angry:


Maar ok dan, omdat ge mij forceert.
Ten eerste staan ze theoretisch niet in mijn top5, vermits de eerste plaats al 3 platen bevat.
Ten tweede liggen 4-9 niet zo heel ver uit mekaar voor mij, die durven wel eens over mekaar wippen d.m.v. een recente luistersessie.

Maar dan: Innuendo zet ik wel effectief aan de bovenkant van die 4-9 groep. Het is een wat afwijkende Queen, met wat andere stijlen en invalshoeken, en vooral een heel andere "vibe", wat psychedelischer dan we gewoon waren (wat de vorige 2 platen ook al licht hadden, maar hier pas echt vol tot zijn recht komt).
Deze plaat is wel ECHT een grower, vermits heel wat nummer initieel raar binnen komen. Maar on closer inspection zitten hier heel veel pareltjes tussen.

Allerbelangrijkste: Innuendo zelf. Howly fakking krap mannekes wat een ongelooflijk nummer. Ik zal sterven op de heuvel dat Innuendo een beter "light-opera-rock" (+ deze keer ook met flamenco!!!! :crazy:) nummer is dan BH, fight me!!
Maar het rockt ook terug een stuk meer met bvb Hitman en Headlong, het doet deels terug denken aan early Queen.

En dan... de piece de resistance... de lyrics van dat album... jongens jonges toch, het laatste werk van een stervende Mercury, and it shows, I'm Going Slightly Mad, The Show Must Go On, Don't Try So Hard... rillingen makker.
Dat dat nog gelukt is in die omstandigheden is inderdaad straf. De clip van these are the days werd opgenomen in mei 1991 en daar ziet em er al echt als een spook uit
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Nooit iets met Queen gehad. Maar toch ergens blij dat de fans niet per sé BH hun beste nummer ooit vonden. Het is me altijd ergens een mysterie geweest waarom ze op de 'klassieke' zenders, genre Radio 2 en Nostalgie, dit per sé op nummer 1 willen stemmen. Waarschijnlijk werd dat nummer vroeger enorm gepromoot, heeft Wayne's World er iets mee te maken, heeft de videoclip er iets mee te maken... etc...afgewerkt met een dosis nostalgie...en hopla. Het is wellicht hetzelfde mysterie als met Snow van de RHCP of zelfs Jump van 2Unlimited. Als je iets hoort van die bands op de doorsnee zenders, dan zijn het die nummers...terwijl er een dozijn betere bestaan. Het 'moet' allemaal herkenbaar zijn natuurlijk.
Je moet dit denk ik toch ook binnen het historisch perspectief plaatsen. BH was voor die tijd gewoon ongezien. Queen deed dat eclectische truukje toen weliswaar al een paar jaar. Maar het was pas met BH dat ze er zo'n megahit mee scoorden en dat het grote publiek hun waanzinnige mix van stijlen omarmde (hun eerdere hits waren toch iets conventioneler). Het werd bovendien hun eerste nummer 1.

En ja goed, ik kan me niet direct een band indenken die op muzikaal vlak iets gelijkaardigs heeft gedaan én daar ook zo hard mee scoorde. Ze hebben daarmee dus iets uiterst herkenbaar maar toch uniek gemaakt. Wat volgens mij één van de beste formules is om lang herinnerd te blijven worden als het om muziek draait.
 
Bohemian Rapsody kan mij echt niet bekoren, beetje een zaaglied vind ik zelfs.
Maar over het algemeen kan ik Queen wel smaken, de recente film heeft mij een aantal albums doen luisteren en die speelden meestal vlot weg. Kan mij niet meer herinneren welke albums.

Hun status is toch lichtjes overroepen, maar heel die geschiedenis heb ik niet live meegemaakt uiteindelijk.
Dus misschien waren ze wel zo avant-garde?
 
Iets meer moeite met A Night At The Opera tbh. Staan enkele toppertjes op als Death On Two Legs, I'm In Love With My Car en The Prophet's Song. Minder vind ik voorlopig de andere nummers van May zoals 39 en Good Company (en ook wel Love Of My Life van Mercury).

Staan er op A Day At The Races ook zoveel 'uitstapjes' op als 39 en Good Company?
 
Iets meer moeite met A Night At The Opera tbh. Staan enkele toppertjes op als Death On Two Legs, I'm In Love With My Car en The Prophet's Song. Minder vind ik voorlopig de andere nummers van May zoals 39 en Good Company (en ook wel Love Of My Life van Mercury).

Staan er op A Day At The Races ook zoveel 'uitstapjes' op als 39 en Good Company?
Ja... en I love that :love:
 
Iets meer moeite met A Night At The Opera tbh. Staan enkele toppertjes op als Death On Two Legs, I'm In Love With My Car en The Prophet's Song. Minder vind ik voorlopig de andere nummers van May zoals 39 en Good Company (en ook wel Love Of My Life van Mercury).

Staan er op A Day At The Races ook zoveel 'uitstapjes' op als 39 en Good Company?
Langs de andere kant: White man, Take my breath away zijn toppers. Snap wel dat sommige nummers u minder liggen maar nummers als 39 vind ik wel echt mooi, good company vind ik ook iets minder.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan