Ontkoppeling van sociale media

Ik wou FB al langer verwijderen, maar op de één of andere manier deed ik het toch niet. Nu heb ik een week of 3 geleden de app eraf gegooid en kijk ik er niet meer naar. Ik ben wel nog lid zodat ik nog mails krijg wie er jarig is. Geen zin om dat allemaal om te zetten in mijn agenda.

Ik was het gewoon beu. Eerst al een paar mensen "ontvolgt" door hun politiek en/of corona gezaag, maar bleef me storen aan FB. Een hoop mensen dat over alles klaagt, een hoop mensen die bevestiging nodig heeft dat ze een geweldig koppel zijn om even later uiteen te gaan, een hoop mensen dat gewoon aandachtsgeil is en maar al te graag stoeft over hun sportprestaties, eten of reisjes en dan nog een deel "life-coaches" die met 300 filters en quotes wat diepzinnig willen doen. Alleen de groep "doen alsof we een HLN commentator zijn" vond ik schitterend, maar het is goed geweest. Misschien dat ik over een paar weken mijn account volledig verwijder.
 
FB gebruik is vrijwel nihil na de app van m'n gsm te gooien. Kan het iedereen aanraden.

Zou het zelfde eens met Instagram moeten doen. Daar dringen ze meer en meer reclame en content van random personen op. Langs de andere kan zijn vrienden daar effectief nog actief. In tegenstelling tot FB waar niemand ooit nog iets op post.
 
Ik speel al langer met het idee om dat ook allemaal te verwijderen maar ik weet niet goed hoe ik het wil aanpakken. Ik heb al meerdere keren kritische selecties gemaakt van wie ik volg wat tijdelijk wel hielp maar onbewust begon ik toch weer brol follows te verzamelen. Redenen die ik mezelf wijsmaak om het voorlopig te houden is omdat FB wel een manier is om enkele familieleden een beetje te volgen (en zij mij) en ik vind dat eigenlijk wel nog plezant om niet helemaal clueless te zijn van waar zij mee bezig zijn. Ook is Instagram een ideale manier om een overzichtelijk up to date portfoliootje te hebben en wat mensen en bedrijven in de industrie te volgen/low level networking. Ik wil volgend jaar ook handgemaakte dingetjes verkopen en dan is een beetje reclame maken online ook altijd interessant.. Maar zijn die upsides genoeg om de downsides die ik ervaar te compenseren... Waarschijnlijk niet. Ik moet er nog eens over peinzen!
 
FB gebruik vandaag enkel nog om te zien wat mensen in brede netwerk uitsproken met hun leven en er wat foto's op te zwieren. Daarnaast is het wel handig om te zien wanneer er interessante optredens of evenementen plaatsvinden, dat vind ik best handig om dat op één plek te vinden dan hier en daar het allemaal uit te zoeken. Zo nu en dan laat ik me wel eens vangen aan een discussie op FB, maar ik vind dat soms wel leerrijk op voorwaarde dat je een correcte discussiepartner vind maar tegenwoordig is dat altijd iemand met wie ik al bevriend ben. Op HLN.be discussies beginnen is een descent into madness en daar doe ik niet aan mee. Jeroen Olyslaegers lanceert bijna dagelijks boeiende gedachtestromen en hij beschouwt FB ook als een open discussieforum. Zolang die discussie niet ontspoort kan FB wel degelijk een goed debatforum zijn op voorwaarde dat mensen die in dialoog gaan ook respect voor elkaar hebben.

Twitter daarentegen is een verzamelplaats voor aandachtsmensen uit Trolleghem, het zusterdorpje van Rancuneghem waardoorheen de rivier Vitriool stroomt.

Daarnaast gebruik in Instagram om regelmatig wat foto's op te zwieren. Ik moet wel toegeven dat ik van "erkenning" kan genieten: als iemand reageert dat ik een knappe foto heb gemaakt. Dat geeft me het gevoel dat ik "iets kan". Onlangs van een collega de vraag gekregen om foto's te maken van haar gezin en ze was er erg lovend over. Ik geef ook toe dat ik op IG graag meer volgers wil omwille van mijn fotografie, maar mogelijk gebruik ik dat medium niet goed genoeg om volgers aan te trekken. Als die groei dan toch gebeurt zal ik mijn privéleven wat meer afschermen of misschien een aparte IG-pagina oprichten voor persoonlijk gebruik. Enfin, nog uit te zoeken.

Die IG-stories zijn soms interessant, maar soms ook een overbodig "kijk naar mij!"-gevoel. Maar dat is de essentie van sociale media, zeker? Naar buiten treden en een eigen identiteit uitstralen (of de illusie daarvan :unsure: ).

En daar stopt het zowat, al is BeyondGaming ook een vorm van sociale media en vind ik dit best een gezellige community.
 
Op Facebook zit ik in enkele interessante groepen (en soms gewoon grappige groepen). Ik lees wel eens drama-reacties op nieuwsberichten uit verveeldheid.

Instagram is de laatste tijd idd echt belachelijk veel reclame en dan die 'reels' en mensen die ge toch niet kent. Maar enkele goeie accounts volgen is ook al tof.

Die picture perfect mensen heb ik mij nooit aan gestoord, laat staan mij daar ongelukkig door gevoeld. Volgens mij hebben die een heel saai leven 😅 Ik zou juist heel erg ongelukkig worden als ik hun 'perfecte' leventje had.

Ik heb heel lang een paar blogs gevolgd van mensen die grappig schreven. Toen kregen die kinderen en was dat nog altijd interessant, maar als je er dan ook zo twee of drie volgt op Instagram, krijg je ineens een hele lading supersaaie mommybloggers in je feed geduwd. Amai die mensen zijn allemaal kiekezot. Of ineens allemaal bezig met dezelfde hersenloze shit. Dan zijn ze ineens allemaal voor het loslaten van dingen, of consuminderen, of zitten ze allemaal op de bakfiets om ergens een kerstboom op te graven. Of stellen ze zich ineens allemaal 'kwetsbaar' op want dat is nog zo'n groot taboe en lees je zo'n 30x dezelfde post over dat ze eindelijk durven toegeven dat ze kwetsbaar zijn en blablazzzzzzzzzz. Allez, ze doen maar hé, maar dat stom algoritme van Instagram toont je dan 17 exact dezelfde kopietjes van mensen en aaah.
 
Lees eens Digitaal minimalisme van Cal Newport. Ik ben er op dit moment in bezig en het is best interessant.
 
krijg je ineens een hele lading supersaaie mommybloggers in je feed geduwd. Amai die mensen zijn allemaal kiekezot

Ah, de mommybloggers :LOL:. Ik vind het altijd een beetje triestig voor die kinderen, opdraven in mama's blog/feed/youtubekanaal. Vinden ze ongetwijfeld allemaal heel tof tot ze beginnen puberen en de klasgenoten lucht krijgen van mama haar blog. Ik moet toch rare kinders hebben dat die al die "hippe uitstapjes", zijnde de zoveelste tien in een dozijn zoektocht met blaadje in een museum, helemaal niet zo tof vinden als op al die mommyblogs 🤪.

Idem met de reisbloggers, dat is ook overal dezelfde shit van bikinimeisjes in een infinity pool/gezellig stadje/iconische locatie/campervan, vergezeld van een manbun hipster met gitaar of surfplank.
 
Ah, de mommybloggers :LOL:. Ik vind het altijd een beetje triestig voor die kinderen, opdraven in mama's blog/feed/youtubekanaal. Vinden ze ongetwijfeld allemaal heel tof tot ze beginnen puberen en de klasgenoten lucht krijgen van mama haar blog. Ik moet toch rare kinders hebben dat die al die "hippe uitstapjes", zijnde de zoveelste tien in een dozijn zoektocht met blaadje in een museum, helemaal niet zo tof vinden als op al die mommyblogs 🤪.

Idem met de reisbloggers, dat is ook overal dezelfde shit van bikinimeisjes in een infinity pool/gezellig stadje/iconische locatie/campervan, vergezeld van een manbun hipster met gitaar of surfplank.
Mommybloggers: ik denk dat héél veel jonge ouders hun blogs lezen, omdat ze zelf vol vragen zitten. Probleem is dat elk kind anders is en een wonderoplossing niet bestaat en dat veel mensen extra stress krijgen door het lezen van die blogs omdat ze het toch niet zo goed blijken te doen met hun kinderen. De waarheid is dat iedere ouder aanmoddert met zijn kinderen en maar wat uitprobeert en daar is niets mis mee.

Reisbloggers: ik volg dat zelf wel graag. Als daar een knappe griet regelmatig in paradeert met een krappe bikini is dat gewoon extra eye candy. Je hebt daar allemaal wel gradaties in en de ene is irritanter dan de andere. Best fijn om inspiratie op te doen. Maar ik betwijfel dat het leven van een reisinfluencer wel zo benijdenswaardig is. Misschien wel doenbaar voor een aantal jaar wanneer je in de twintig bent.
 
Één Facebook account, maar dat is enkel voor messenger en marketplace. Verder nog WhatsApp voor wat I'm. Verder niets hier en ook gewoon tevreden zo.
 
Ik heb van alle social media accounts maat ik gebruik ze hoofdzakelijk om bepaalde dingen te volgen.

Facebook gebruik ik om te volgens waar en wanneer bands die ik leuk vind optreden en in zit ook in paar groepen waar ik soms echt wel leuke dingen uithaal. Hoewel ik zelf zo goed als nooit iets op facebook gooi behalve eens wat vakantie foto's of foto's van de katten, beperk ik mijn 'vrienden' wel tot mensen die ik echt ken. Ik stuur ook bijna nooit vriendenverzoeken.

Instagram gebruik ik het meeste. Ik vind fotocontent gewoon heel leuk.

Twitter gebruik ik ook wel eens. Soms vraag ik mij af waarom 😅

Ik denk eigenlijk dat ik perfect zonder social media zou kunnen maar voor dingen zoals events en concerten is het zoveel gemakkelijker en minder tijdrovend. En ik heb al opgemerkt dat websites van muzikanten niet altijd goed meer worden bijgehouden.

In zou het soms allemaal wel willen verwijderen. Het zou me een hoop tijd besparen. Hoewel ik er niet veel waarde aan hecht, trekt het toch soms mijn aandacht weg en voor ik het weet is er weer een kwartier voorbij gegaan.
 
Ik heb het alle twee instagram/facebook op mijn FB staan letterlijk 2000 fotos. Ben ze nu stap bij stap aan het verwijderen de meeste staan in gesloten map maar toch je weet niet wie dat allemaal kan hacken etc dringend tijd dat ik die eens op een sd kaart zet of een cloud.
Gebruik deze wel veel voor te verkopen en dingen weg te geven in bepaalde groepen zeker al +50 dingen weg gegeven zelf 1 keer iets gaan ophalen zo ismobollekes voor een zitzak.

Maar het frustreert mij ook soms - zeker als ze iets voor kinderen komen halen ik zet het in 1 gift groep duidelijk de plaats en dan reageren er mensen vb van 50km van mijn gemeente.

Toen ik in Volvo werkte toch wat straf mee gemaakt ik zette er iets op denk kinder kleding er kwam een dame om bleek dat da de vrouw was van mijn teamleider die +3000€ per maand netto verdiende ik had echt een hekel aan die vent " die zei letterlijk ik kom werken om te rusten " en na zijn uren ging hij gaan bijklussen hatelijk.
 
Natuurlijk van iets andere generatie maar sinds anderhalf jaar geleden letterlijk alles stopgezet. Van Instagram begreep ik toch niets en facebook ondanks toch een vrij groot netwerk vond ik het te virtueel worden. Ik snap het gegeven wel en ik snap dat het een soort voldoening is zo'n groot aantal volgers. Maar ik stelde altijd de vraag aan de stagiairs hier:als ze echt in nood zouden verkeren en ze posten dat op die wall of naar een paar vrienden. Wie van die zou echt afkomen. Dan bleef het maar akelig stil vaak...het is allemaal zo platonisch.

Enkel WhatsApp heb ik nog en sporadisch Linkedin. Voorts maak ik er weer een gewoonte van om terug energie te steken in het onderhouden van echte kennissen/netwerk/vrienden.
 
jep mijn baas heeft dit gedaan.

we hadden een bedrijfspagina, en ads lopen via hen.
kregen vaak negatieve commentaren van exwerknemers en dergelijke.

heeft z'n volledige FB laten sluiten, en zegt dat hij er veel geruster door is.


ergens snap ik de "ergernis" wel.
mensen posten enkel maar hun positieve zaken op FB, zoals lekkere etentjes , mooie reisjes,
sommigen denken dat die mensen hun leven dan echt zo is, maar in werkelijkheid zijn dat natuurlijk de hele uitzonderlijke dagen.
makkelijk beïnvloedbare mensen zouden al snel denken dat hun eigen leven maar "saai" is.

omgekeerd hebt je dan natuurlijk ook weer van die emo losers, die constant aandacht vragen en dingen posten zoals "i'm not single i am cursed" of "ben ik echt zo lelijk?" en gigantisch veel van die OMG spelletjes posten op hun profiel...

ah hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik kan begrijpen dat velen social media links laten liggen.
 
Social media is gewoon vergif. Ik gebruik fb enkel voor evenementen en messenger. Voor de rest al jaren niets meer gepost of naar omgekeken. Give a fuck al die melige perfecte plaatjes van de liefste koppeltjes of restaurant uitstapjes. Ik heb het al druk genoeg met m'n eigen leven, wat zou het van een ander mij interesseren. Zelfde voor instagram waar alles een sprookje is. Hoeveel van die koppels met mooie plaatjes slagen elkaar na de foto de kop in. Alles voor de schijn. No thanks...
Btw, al die mensen die zoveel mogelijk shit posten om hun perfecte leventjes te delen hebben gebrek aan zelfvertrouwen en hebben constant bevestiging (likes) nodig. Leef gewoon je eigen leven en niet teveel vergelijken.
 
facebookloos geworden sedert 2018. De eerste dagen waren precies of ik uit de Matrix getrokken geweest was, besefte toen hoe ik daar echt wel teveel tijd spendeerde aan gapen naar anderen hun leven, van mensen die ik al geen 10+ jaar had gezien of gesproken. Als ik al eens een online foto te zien krijg is, is dit door een privébericht op Signal... toch een stuk persoonlijker.
 
Het idee om m'n facebook account te verwijderen speelt al langer maar toch blijf ik uit nieuwsgierigheid nog altijd kijken naar de onzin en domheid wat velen daarop zetten.
 
Zonder smartphone kan ik makkelijk schermloze dag inlassen en dan is nadien de conclusie wel dat ik nooit zal ontkoppelen; ideeën, artikels, humor, rants, visies van vrienden en kennissen, newsupdates, etc. aan eigen scrolltempo checken blijf ik een meerwaarde vinden. Ken een paar mensen die nooit aan socials begonnen zijn en die hebben wel een andere levensenergie en manier van praten over het leven, to each his own.
 
Terug
Bovenaan