Album of the week Swans - The Seer

[Creeping Death]

Ik wist dat er hier wel een paar Swans kenners/liefhebbers zaten maar ik had geen idee dat ze zo bekend waren hier op het forum, nice

Swans leerde ik kennen van de single Love of Life en was direct fan.
Dit album is redelijk chaotisch dus is het wel even wennen.
Elk nummer begint rustig en bouwt geleidelijk naar een crescendo van gitaar en dat repetitieve heeft haast iets hypnotisch.
Uitschieter voor mij is Avatar.

Avatar is ook mijn favoriet nummer. @BlackOccult : zet dat maar mee op de Spotify lijst.

Eerste liedje vond ik ok 2de halverwege afgezet. Werd er nogal zenuwachtig van maar zal proberen door te zette

Kan ik volledig snappen. Die intro is zo repetitief dat het enerverend wordt, vanaf de "zang" erbij komt, wordt het een gradatie erger.
Ik kan er wel van genieten, zeker van de apotheose nadien.

Swans is een band waar ik onterecht te weinig aandacht aan besteed, de connectie is een pak minder dan pakweg een band als GYBE maar ik moet wel erkennen dat Gira een meester in muziek en geluid is. Ik associeer zijn kunde vaak met Sunn 0))), volledig andere stijl dat wel maar de controle die hij heeft over wat er gespeeld wordt, hoe hij het brengt, is gewoon meesterlijk. Iets wat ik ook van O'Malley en Anderson vind.

Ik snap volledig wat je bedoelt. Ik moet opeens denken aan Sin 0))) op Roadburn een paar jaar geleden.
Er was zo'n hype voor die show en toen die startte werd ik echt op de proef gesteld en ik niet alleen. De zaal zat een pak minder vol na een kwartier. Uiteindelijk doorgezet en toch genoten. Ik vond niet alles top maar zoals je zegt: die volledige controle over wat ze doen is echt meesterlijk.

Well, whaddayaknow. Toevallig stond die al op de playlist van de dag.

In 2019, toen Leaving Meaning uitkwam en @CisnerosIsStillGod die prees, vond ik dat het eens tijd was om naar de band te luisteren. Eerste nummers waren oké, maar vanaf de eerste backbeat van The Hanging Man werd ik instant fan. Daarna in reverse chronology hun andere albums gaan luisteren en hoewel ik nog niet helemaal tot bij hun debuut ben geraakt, kan ik wel al zeggen dat hun output sinds The Seer van een onwaarschijnlijk hoog niveau is

Helemaal akkoord: sinds de split en zeker sinds The Seer, zitten ze op een enorm hoog niveau.

 

[clercqie]

Well, whaddayaknow. Toevallig stond die al op de playlist van de dag.

In 2019, toen Leaving Meaning uitkwam en @CisnerosIsStillGod die prees, vond ik dat het eens tijd was om naar de band te luisteren. Eerste nummers waren oké, maar vanaf de eerste backbeat van The Hanging Man werd ik instant fan. Daarna in reverse chronology hun andere albums gaan luisteren en hoewel ik nog niet helemaal tot bij hun debuut ben geraakt, kan ik wel al zeggen dat hun output sinds The Seer van een onwaarschijnlijk hoog niveau is, en ik kan helemaal begrijpen dat @Creeping Death hiervoor koos om tijdens een pijnlijk en emotioneel moment naar te luisteren. De muziek is immersief en overweldigend, raakt emotionele snaren maar kan soms ook rechtstreeks in je zenuwen snijden. Niet altijd de meest aangename ervaring, maar je hebt het wel echt gevoeld. En de emotionele release bij A Piece of the Sky is zo groot dat ik soms een krop in de keel krijg gewoon door ernaar te luisteren.


Aan iedereen die dit goed vindt: neem zeker ook de tijd om te luisteren naar To Be Kind (mijn persoonlijke favoriet), The Glowing Man en de iets rustigere maar daarom niet minder pakkende Leaving Meaning. Gelukkig werk ik in een job waar ik continu naar muziek kan luisteren als ik dat wil, en soms zijn er weken wanneer ik elke dag een van hun laatste vier albums opleg en helemaal beluister (otherwise what's the point).

The Glowing Man vond ik indertijd wat minder en dus heb ik leaving meaning. bij uitkomst in 2019 laten liggen. Tot nu. Ben er vandaag aan begonnen en ik vind hem dik de moeite! De titeltrack is meesterlijk.

 

[clercqie]

Misschien moeten we ze upgraden naar de volgende Classic Artists entry?

 

[shiftyke]

Ik snap volledig wat je bedoelt. Ik moet opeens denken aan Sin 0))) op Roadburn een paar jaar geleden.

Die show met Keiji Haino was op z'n minst speciaal te noemen ja

 

[BlackOccult]

Ik wist dat er hier wel een paar Swans kenners/liefhebbers zaten maar ik had geen idee dat ze zo bekend waren hier op het forum, nice

Mij zijn ze helaas volledig onbekend. Uiteraard was ik ook onder de indruk van het verhaal in de openingspost, maar ik vind het wel ongelofelijk knap dat je dat wil delen met ons en dus ook waarom dit album/deze muziek zo belangrijk is (geweest) voor jou. Het toont zoals @Avondland zegt toch nog maar eens het belang van muziek als houvast, en dat vind ik zo'n opvallende meerwaarde.
Dankjewel voor de persoonlijke boodschap dus, ik beluister het donderdag of vrijdag.

Avatar is ook mijn favoriet nummer. @BlackOccult : zet dat maar mee op de Spotify lijst.

Met plezier! Ik breng het vanavond in orde.

 

[Lint]

Heb het album, hou van het album, album is al kapot gespeeld, beluister met plezier nogmaals het album
Dit is echt wel right up my alley. Ik moet altijd aan Comus denken hierbij .

Jammer van / sorry voor uw negatieve connotatie bij het album, heftig verhaal.

 

[Avondland]

Avatar, A Piece of the Sky en dan nog een brok van The Seer en mijn autorit was ten einde gekomen. Wat een prachtige intensiteit! Jammer dat ik het titelnummer niet helemaal heb kunnen beluisteren, want dat zit goed in elkaar.

 

[PolletPoulet_OG]

Ik dacht dit net snel eens te beluisteren, maar dat is geen muziek voor dinsdag avond om 22u30. Ik ga later een poging moeten ondernemen, want dit zal wel iets zijn dat ik waarschijnlijk wel goed ga vinden.

 

[CerumenCrevice]

net hetzelfde gevoel, wou het opzetten maar het is reeds 23u30. de buren toch een beetje respijt geven. welke mood past hierbij: brunch met de grootmoeder, linner met werkgever, dinner uw (imaginaire) vlam of reverse-breakfast bij mcdonalds?

 

[Lint]

net hetzelfde gevoel, wou het opzetten maar het is reeds 23u30. de buren toch een beetje respijt geven. welke mood past hierbij: brunch met de grootmoeder, linner met werkgever, dinner uw (imaginaire) vlam of reverse-breakfast bij mcdonalds?

Ik zou gaan voor dinner uw (imaginaire) vlam

 

[CerumenCrevice]

Ik zou gaan voor dinner uw (imaginaire) vlam

aha veel zweten dus, zal voor morgen zijn.

 

[Avondland]

Ik dacht dit net snel eens te beluisteren, maar dat is geen muziek voor dinsdag avond om 22u30. Ik ga later een poging moeten ondernemen, want dit zal wel iets zijn dat ik waarschijnlijk wel goed ga vinden.

Een halve fles jenever, een gitzwarte kamer, koptelefoon op en leg je ergens comfortabel. Dan laat je de muziek binnenstromen. Perfect fit.

 

[nifelheim]

Gisteren reed ik tijdens een chaotische uitbarsting in nummer The Seer over Gent Dampoort, waar een nieuwe fase van de werken begonnen is. Was ook perfect fit.

 

[Creeping Death]

Heb het album, hou van het album, album is al kapot gespeeld, beluister met plezier nogmaals het album
Dit is echt wel right up my alley. Ik moet altijd aan Comus denken hierbij .

Jammer van / sorry voor uw negatieve connotatie bij het album, heftig verhaal.

Zoveel Swans liefde, I like

En all in all kan ik die ervaring wel loskoppelen van het album. Het is zowel een negatieve als een positieve connotatie; zeer heftige situatie maar die plaat heeft me op dat moment er wel wat door getrokken.

't is daarom ook dat ik ze ook gekozen heb, niet alleen is het een dijk van een plaat. Maar mijn ervaring is een voorbeeld van hoe belangrijk en krachtig muziek wel kan zijn.

 

[Radbraker]

Zo'n band waar er al veel over is gezegd en geschreven maar nog nooit deftig beluisterd. De herkenbare cover al meerde keren zien passeren in de CD rekken destijds.
Met het verlengde weekend in het vooruitzicht de ideale gelegenheid om deze belevenis te ervaren.

 

[PBR Streetgang]

The Glowing Man vond ik indertijd wat minder en dus heb ik leaving meaning. bij uitkomst in 2019 laten liggen. Tot nu. Ben er vandaag aan begonnen en ik vind hem dik de moeite! De titeltrack is meesterlijk.

The Hanging Man, Leaving Meaning, Sunfucker, It's Coming It's Real en My Phantom Limb zijn allemaal absurd sterke nummers. Van mij mogen Swans na elk album splitten en terug samenkomen.

Maar ik zou zeker The Glowing Man zelf ook een herkansing geven. Ik vind die zelf ook de minst goede van hun 'nieuwe' albums, vooral door de relatief saaie eerste helft. Maar de tweede helft is het meer dan waard, want daar staan toch ook enkel meesterlijke tracks op hoor. Frankie M, The Glowing Man zelf ("I AM THE GLOWING MAAAAN, I AAAAAM" godverdomme zeg, wat kunnen die heren en dames toch knallen), en dan imo de mooiste aflsuiter van een Swans album: Finally, Peace...

 

[Kid_C]

Allé, we gaan dit eens beluisteren. Ik ken er een paar die hier heel blij zullen zijn.

 

[PBR Streetgang]

Doe het niet voor ons. Doe het voor jezelf.

 

[clercqie]

Allé, we gaan dit eens beluisteren. Ik ken er een paar die hier heel blij zullen zijn.

Ik kan er niet bij dat mensen die Godspeed fenomenaal vinden, niet into Swans zouden kunnen geraken. Dus enjoy!

@PBR Streetgang Ik heb Glowing Man in mijn kast staan, dus die herkansing komt er wel gauw aan. ;-)

Naast de nummers die je opsomt, vind ik Cathedrals of Heaven ook dik de moeite. Maar A Little God In My Hands is dan ook één van mijn favo nummers op To Be Kind. Heerlijk die blues invloed. En dat rustige, donkere, dreigende sfeertje zetten ze mooi verder op leaving meaning.

 

[Kid_C]

Ik geraak wel into Swans hoor, ik vind het geweldig. Maar ik slaag er nooit in twee uur uit te zitten om een volledig album erdoor te halen. It's a mood thing.

Edit: And we're on a roll! Meteen 'To Be Kind' opgelegd!