Niet zo goede ervaringen met clb

[Deleted member 3846]

Hey

Toen ik 15 was, nam ik zelf de stap om naar het clb te gaan. Ik hoopte dat de mevrouw mij ging helpen en ook mij proberen te begrijpen. Helaas was dit niet zo gegaan.

Die ene negatieve ervaring heeft het precies alleen maar erger gemaakt. Een jaar later toen ik van school veranderde, ging ik opnieuw met een clb medewe spreken. Zij was veel begripvoller dan de vorige en met haar kon ik echt over mijn gevoelens en angsten praten. Maar helaas merkte ik zelfs bij haar dat ze me op bepaalde vlakken niet begreep.

Ik vind het raar, want blijkbaar ben ik niet de enige die slechte ervaringen heeft met clb en het is precies alsof clb zo een negatieve reputatie heeft. Ik vraag me af hoe het komt dat clb heel veel leerlingen gewoon faalt.

 

[JPV]

Enkele redenen:
- het CLB is geen dienst die je volledig zal helpen. Het detecteert problemen en stuurt door naar de juiste diensten, maar zal zelf niet blijven dienen als gesprekspartner voor jou, daar hebben ze de middelen/mankracht niet voor.
- emotionele steun is niet een pure wetenschap. Je kan niet verwachten dat er altijd een klik zal zijn. Van hieruit kunnen we niet oordelen wat die club-begeleiders gedaan hebben en of ze voldoende ondersteuning hebben proberen te geven (zie ook hierboven), dus moeilijk om te zeggen hoe het zit.
- de middelen zijn beperkt. Geen idee hoeveel tijd ze besteed hebben aan jou, maar jammer genoeg kunnen ze niet onbeperkt tijd geven.
- doordat ze eerstelijns (en zelfs eigenlijk nuldelijns) zijn, werken ze vaak met standaardaanpak ken en zien ze veel niet. Jammer, maar dat is een manier van werken om zoveel als mogelijk de grote problemen te zien, waarbij de kleine of moeilijker te detecteren signalen niet opvallen.
- en ja, niet elke CLB werkt even goed en er zijn zeker medewerkers die slecht werken. Als een rekkenvuller zijn werk niet goed doet, kan een collega dat gemakkelijk recht zetten. Een slechte psychologische hulp kan lang blijven nasleep .

 

[Deleted member 3846]

Danku,

Nu lijkt het allemaal duidelijker en kan ik het beter een plaats geven.

Jammer dat ik dit niet eerder had geweten, het zou me een hoop ellende hebben gespaard.

Het grootste probleem was, dat ze de toxische thuissituatie niet hadden herkend. Ze wouden perse mijn ouders erbij betrekken, maar mijn gevoel zei van niet. Ze gaf als antwoord: "een nee heb je en een ja kan je krijgen". Uiteindelijk tegen mijn intuïtie in, toch mijn ouders erbij gehaald. Wat uiteindelijk de grootste fout bleek te zijn om van mijn ouders te verwachten dat ze me emotioneel gingen ondersteunen en begrijpen. Sindsdien is het alleen maar bergaf gegaan. Met toxische thuissituatie bedoel ik echt geestelijke en soms fysieke mishandeling ( alhoewel dat fysieke nu gelukkig amper voorkomt )

 

[Squidward]

CLBs blijven in de eerste plaats begaan met ‘studierichting/school’ en de persoon in kwestie tot een afstuderen/graduaat/in het ergste geval achttien jaar te krijgen. De term ‘leerling’ is een aanwijzing, ze zijn bezig met de leerling en niet met wie of wat die persoon buiten school is. Soms heb je begeleiders die wat dieper gaan en pogen om andere oorzaken aan te pakken, maar over het algemeen is inderdaad dat telefoonnummer voor een andere dienst die wel psychologische hulp kan geven het beste waar je kan op hopen. En daar zit je natuurlijk met énorme wachtlijsten.
Ik kan je JAC (jongerenaanbod van het CAW aanraden voor hulp die zowel psychologisch als meer praktisch kan zijn). Ik heb een leerlinge die daarmee sneller dan we dachten een paar stappen kon zetten om uit een slechte thuissituatie te geraken. https://www.caw.be/jac/

 

[Deleted member 3846]

@Squidward

Ik ben al enkele keren naar het jac geweest en zij kon ook niet veel doen. Haar antwoord was: "Werk zoeken en plannen hoe je het gaat doen om zelfstandig alleen te wonen " en toen ik haar vroeg of ik ook met haar kon praten over psychische dingen, zei ze: "Ik ben geen psycholoog dus dat gaat moeilijk zijn."

Momenteel zit ik in begeleiding bij GTB ( heb autisme ) om passend werk te vinden en sta ik op de wachtlijst van tanderuis vzw ( organisatie die mensen met autisme thuisbegeleiding geeft ).

 

[Squidward]

@Squidward

Dat is idd een moeilijker situatie, JAC zou normaal moeten *kunnen* helpen met psychologisch volgende stappen maar het hangt weer af van wie je voor je hebt en wat hun ‘instelling’ is. Voor mijn leerlinge is die stap naar zelfstandigheid een grote en daar zat zij dus wel goed. Maar met autisme in de mix zie ik wel dat het niet de ideale volgende stap is.
Via school kan je wel eventueel een naft-traject aanvragen? Dat is dan iemand van buiten school die specifiek voor jou komt en daar zit ook dat element psychologie in. Alleen heeft dat net als al de rest vaak een wachtlijst (kan binnen het schooljaar, dat wel, maar is nauwelijks ‘instant’)

NAFT: naadloos flexibel traject

Wie kan dit volgen en hoe verloopt een traject? Vind een overzicht van NAFT en andere begeleidingstrajecten.

onderwijs.vlaanderen.be

 

[Deleted member 3846]

@Squidward

Danku voor de link, maar ik ben intussen enkele maanden geleden al afgestudeerd van het middelbaar. Daarom dat ik nu naar passend werk aan het zoeken ben om wat geld te sparen. Ik ben niet zo hoog functionerend dus het is echt belangrijk dat mijn werkgever weet van mijn autisme, ik kan helaas mijn autisme niet zo goed verbergen. Mijn executieve functies zijn daar veel te slecht voor en ik lijd daarnaast ook aan veel angsten.

 

[KnightOfCydonia]

@Squidward

Danku voor de link, maar ik ben intussen enkele maanden geleden al afgestudeerd van het middelbaar. Daarom dat ik nu naar passend werk aan het zoeken ben om wat geld te sparen. Ik ben niet zo hoog functionerend dus het is echt belangrijk dat mijn werkgever weet van mijn autisme, ik kan helaas mijn autisme niet zo goed verbergen. Mijn executieve functies zijn daar veel te slecht voor en ik lijd daarnaast ook aan veel angsten.

Heb je gedacht aan organisaties zoals Passwerk? Ondanks de aard van dit forum moet natuurlijk niet iedereen door het IT-gat geduwd worden, maar dat is nu éénmaal een sector waarin wat jij misschien als een gebrek ervaart, voor de werkgever een meerwaarde kan zijn.
Ik heb er persoonlijk géén ervaring mee, maar van wat ik ervan gezien heb, begeleidt zo'n organisatie je ook psychologisch bij je werk, kan men voor faciliteiten zoals aparte kantoren of thuiswerk zorgen, etc.

Er zijn zo mogelijk nog organisaties, maar ik zou durven aanraden als dit voor jou kadert binnen een zoektocht naar werk, om in plaats van je nog te richten naar de CLB's voor middelbare scholieren, gewoon naar de VDAB te stappen en/of eventueel een hogeschool/universiteit, die kennen dat veld beter.

 

[Deleted member 3846]

@KnightOfCydonia

Maar ik ga al heel lang niet meer naar clb. En ik ben al naar vdab geweest en zij hebben me doorgestuurd naar GTB daarin word ik nu begeleid.

 

[KnightOfCydonia]

@KnightOfCydonia

Maar ik ga al heel lang niet meer naar clb. En ik ben al naar vdab geweest en zij hebben me doorgestuurd naar GTB daarin word ik nu begeleid.

Dan vind ik het jammer dat je zo'n negatieve ervaring hebt overgehouden aan het CLB, maar het antwoord op het waarom hiervoor heb je in deze thread eigenlijk al gekregen: het CLB z'n primaire missie is niet het mentale welzijn van jongeren, maar wél hun school/opleiding.

Dat er te weinig middelen zijn voor het mentale welzijn van jongeren en/of dat jongeren van tegenwoordig te weinig gewapend zijn voor onze samenleving is een andere discussie.

 

[DarK-OnE]

Ik heb zelf geen ervaring met het CLB maar mijn broer en ouders wel. Je moet weten, mijn broer is homo en is rond zijn 15e uit de kast gekomen. Toen hij verliefd was op de eerste jongen ging dit al snel rond op school en dit eindigde in pesterijen. Hij stapte naar zijn titularis die hem doorverwees naar de schooldirectie. Daar werd hij naar het CLB verwezen maar veel verder dan “probeer uw homo zijn te verbergen, negeer pesters en als het te erg wordt dan verander je maar van school” kwam het niet. Kortom totaal onzinnig advies. Mijn ouders zijn ook eens op een avond naar de school geroepen op vraag van de directie, daar was ook iemand van het CLB aanwezig maar ook daar was het absolute onzin en tijdverdrijf.

Het is door de nalatigheid van de schooldirectie en CLB dat mijn broer samen met enkele vrienden die pesters eens heeft aangepakt na de lessen. Ik zeg “aangepakt” en niet “afgeranseld”. Er is niet gevochten maar wel eens goed gedreigd. Het pesten stopte gelukkig die dag. Dit was ongeveer 25 jaar geleden in een klein dorpje in een klein schooltje met amper 150 leerlingen in het middelbaar.

 

[videast]

CLBs blijven in de eerste plaats begaan met ‘studierichting/school’ en de persoon in kwestie tot een afstuderen/graduaat/in het ergste geval achttien jaar te krijgen.

Het is ondertussen wel wat jaartjes geleden, maar ook daarvoor slaan ze (soms) de bal flagrant mis. Ik zou dolgraag de persoon die het advies aan mijn ouders gaf na het lager onderwijs, confronteren met mijn uiteindelijke opleidingsniveau, en mijn bereikt niveau in een grote multinational. Massively wrong hadden ze het. Gelukkig hebben mijn ouders hen genegeerd.

 

[Tonerider]

Nooit iemand van gezien.

 

[CaseBlue]

Mijn ervaring met het CLB anno 1999 was dat ze zeiden na het 2de middelbaar: "die jongen zijn Frans is niet goed, stuur maar naar het technische"

En mijn ouders hebben geluisterd.

Tegen het advies van het CLB terug gegaan naar het ASO in het 5de en 6de. Weerom: "uw Frans is niet goed en je hebt een jaar Duits tekort". Tja, hoe zou dat komen als je mij naar het IW hebt gestuurd.

En toch er overal door geraakt in Wiskunde-Wetenschappen omdat de richting, school, sfeer en alle andere zaken die niet zichtbaar zijn in een excel mij beter lagen. Ze snapten het niet.

Kijk, het CLB is een instantie die anno 1999 aan de hand van een enquete probeerde op te maken of je

1. bediende
2. handarbeider

Moet worden.

Met listige vragen zoals: "wat zou je liefst doen? Een opstel schrijven of het gras afrijden?"

Als je een opstel schrijven verkoos was dat punten in de richting bediende. Je mag raden naar waar het antwoord 'het gras afrijden' je naartoe zou sturen.

Letterlijk gehoord: "Ja Mevrouw, de test wees duidelijk in de richting van een meer handenarbeid profiel hoor".

Dat heb ik bijgedragen, het feit dat het CLB en andere instanties iets zijn wat je best compleet negeert.

Want eerlijk: mijn antwoord was op alle vragen: "geen enkel, ik wil met de playstation spelen en gaan skaten met de maten en zoveel mogelijk masturberen". Heb ik nergens in de enquete gevonden.

Een 13 jarige weet niet wat hij wil. Geef ze opties, laat ze zaken doen die ze niet vanzelf zouden doen. Talent zit op onverwachtte plekken, trust me. En soms moet je ook wat geduld hebben met jongeren.

 

[Deleted member 3846]

@CaseBlue

Ik heb in totaal in mijn middelbare school carrière 2 clb- medewerkers gehad. En de eerste zei dat ik juist in ASO moest blijven omdat ik er de intelligentie voor had en de tweede clb-medewerker raadde aan om eventueel af te zakken in een tso richting.

Dit twee tegengestelde adviezen hebben ervoor gezorgd dat ik echt in de war was. Toen ik bleef zitten in het 4de middelbaar door slechte schoolsituatie en mentale problemen, deed ik in het eerste semester tso, maar ben dan het volgende semester toch weer in ASO overgestapt want ik redeneerde zo "al jaren lang haal ik kei goede punten en ik ben leergierig dus waarom ben ik dan afgezakt terwijl het probleem ligt bij omstandigheden "

Ik was toen deze keer wel geslaagd en haalde mijn getuigschrift van de tweede graad in ASO.

Toen in het vijfde middelbaar in ASO ging het mentaal weer niet goed, ik voelde me depressief en heel moe, dus ik had weinig energie om te studeren, gevolg 4 buizen op mijn examens en toen kwam Corona en toen ging het pas bergaf. Ik bleef weer zitten.

Dan uiteindelijk in 5 tso gestart, en weer 4 buizen op m'n examens en ik had zoveel schrik om te blijven zitten ( geloof me ik was nog meer uitgeput en nog depressiever, dus studeren lukte gewoon niet) dat ik zelfs ben afgezakt naar BSO kantoor. Ik wou het niet riskeren om voor de derde keer te blijven zitten want dan zou ik echte problemen hebben gehad. Uiteindelijk ben ik in bso kantoor afgestudeerd en heb ik intussen mijn middelbaar diploma.

Moraal van het verhaal: CLB heeft het allemaal nog meer ingewikkelder gemaakt.

Btw ik ben blij voor jou dat het jou toch is gelukt om in ASO afgestudeerd te zijn. Want ik zelf was er bijna, maar ik kon gewoon niet meer.

 

[Biljart]

Vader gestorven op 7 jaar.

CLB jaar nadien op jaarlijks onderzoek:

CLB: “ah uw papa is dood? En hoe voelt ge u?

Ik: “ik wil er niet over praten”

CLB: “en hoe voelt ge u, mis je hem? Voel je
Je alleen en verdrietig”.

Mij nog nooit als kind zo miskend en vernederd gevoeld.

En dat allemaal in uw onderbroekje.

Had ik kinderen ik zou elk contact met CLB verbieden (ik ga ervan uit dat dit wel mogelijk is).

 

[Muñoz]

Ik vond het CLB vooral een giller. Op het einde van m'n middelbaar (5e en 6e) was ik enorm schoolmoe. In het 5e ging het nog, maar in het 6e had ik gigantisch veel 'ongewettigde afwezigheden' (ik geloof dat ik iets van een 40 halve dagen ongewettigd afwezig ben geweest). Vanaf een zeker aantal dagen werd het CLB ingeschakeld, en zij kwamen mij dan geregeld uit de les plukken om eens te babbelen over het "spijbelen". Dat was dan een gesprek over of ik "problemen heb", waarom ik zo vaak afwezig ben, of ik "gepest word, etc. Dat was allemaal niet het probleem, want ik had een heel leuke klas en mijn punten leden er totaal niet onder. Het probleem was wel dat ik het schoolritme en de traagheid van alles gewoon haatte. Maarja, dat konden ze uiteraard niet snappen en ze bleven zoeken naar andere redenen (die er niet waren).
De leerkracht Latijn was op de hoogte van mijn situatie en moest op de duur gewoon lachen wanneer ze mij weer eens meenamen "voor een gesprek".
Heb dan gewoon elke week wat geluisterd en gezeverd tegen die vrouw van het CLB, om ze dan op het einde van het schooljaar met een brede glimlach uit te wuiven. Aan de unief ben ik dan helemaal opengebloeid.

 

[recipe4hate]

@CaseBlue

Ik heb in totaal in mijn middelbare school carrière 2 clb- medewerkers gehad. En de eerste zei dat ik juist in ASO moest blijven omdat ik er de intelligentie voor had en de tweede clb-medewerker raadde aan om eventueel af te zakken in een tso richting.

Dit twee tegengestelde adviezen hebben ervoor gezorgd dat ik echt in de war was. Toen ik bleef zitten in het 4de middelbaar door slechte schoolsituatie en mentale problemen, deed ik in het eerste semester tso, maar ben dan het volgende semester toch weer in ASO overgestapt want ik redeneerde zo "al jaren lang haal ik kei goede punten en ik ben leergierig dus waarom ben ik dan afgezakt terwijl het probleem ligt bij omstandigheden "

Ik was toen deze keer wel geslaagd en haalde mijn getuigschrift van de tweede graad in ASO.

Toen in het vijfde middelbaar in ASO ging het mentaal weer niet goed, ik voelde me depressief en heel moe, dus ik had weinig energie om te studeren, gevolg 4 buizen op mijn examens en toen kwam Corona en toen ging het pas bergaf. Ik bleef weer zitten.

Dan uiteindelijk in 5 tso gestart, en weer 4 buizen op m'n examens en ik had zoveel schrik om te blijven zitten ( geloof me ik was nog meer uitgeput en nog depressiever, dus studeren lukte gewoon niet) dat ik zelfs ben afgezakt naar BSO kantoor. Ik wou het niet riskeren om voor de derde keer te blijven zitten want dan zou ik echte problemen hebben gehad. Uiteindelijk ben ik in bso kantoor afgestudeerd en heb ik intussen mijn middelbaar diploma.

Moraal van het verhaal: CLB heeft het allemaal nog meer ingewikkelder gemaakt.

Btw ik ben blij voor jou dat het jou toch is gelukt om in ASO afgestudeerd te zijn. Want ik zelf was er bijna, maar ik kon gewoon niet meer.

Lijkt me dat het CLB je beter had doorverwezen naar een degelijke psycholoog.

Probeer dat eventueel sowieso zelf nog te doen.

Maar ook: probeer je wat te herpakken en geef niet steeds het CLB de schuld. Ja, het kan zijn dat je er verkeerde info hebt gekregen, maar zoals al gezegd: zij waren wellicht niet de instantie die je nodig had/hebt.

Blijven de schuld op het CLB af te schuiven kan er voor zorgen dat je dat uit gemakszucht of als argument gaat gebruiken om bepaalde zaken uit de weg te gaan.
Da’s uiteraard niet de bedoeling. Leef in het heden en denk aan de toekomst en vooral: probeer niet te blijven kappen op het verleden.

 

[Dewdrop Dazzle]

Iedereen wist in mijn tijd dat je het PMS (nu CLB) niet te serieus moest nemen. Maar ik moet zeggen dat ze toch eens een juiste voorspelling gedaan hebben toen ik 12 jaar was. Ik was toen nog niet in mijn puberteit en dus een slank kind. De dokter die me onderzocht zei mij toen dat hij aan de vetverdeling aan mijn rug kon zien dat ik later als volwassene gewichtsproblemen zou krijgen. Ik geloofde daar toen geen bal van maar hij heeft wel gelijk gekregen. Die dokter zijn uitleg stond in een brief aan mijn ouders waar zij eens goed mee gelachen hebben en dat ging toen natuurlijk recht de vuilbak in