Album of the week Mogwai - Mr. Beast

[belloc]

Mooi, heel mooi. Mogwai kende ik al langer. Maar ik heb ze nog niet zodanig veel beluisterd, dat ik alle nummers goed ken.
Dus zo blijft het ook een ontdekking. En dat moet het een beetje blijven voor mij.

Zitten er hier ook fans van het latere werk van Talk Talk & Mark Hollis?

 

[FlyingHorseman]

Mooi, heel mooi. Mogwai kende ik al langer. Maar ik heb ze nog niet zodanig veel beluisterd, dat ik alle nummers goed ken.
Dus zo blijft het ook een ontdekking. En dat moet het een beetje blijven voor mij.

Zitten er hier ook fans van het latere werk van Talk Talk & Mark Hollis?

Ik ben een zeer grote fan van Spirit of Eden en Laughing Stock, twee albums die ik om de zoveel tijd nog eens opzet en waar ik dan niks anders kan doen dan er heel gericht naar luisteren. De soloplaat van Mark Hollis vind ik ook heel goed, maar daar drijft hij het minimalistische misschien net iets te ver door.

 

[Gavin]

Ik zou het op dyslexie kunnen steken

Oei sorry als dat serieus is, daar ging het me niet over voor dat iemand ook hier in een post-dyslexiekramp schiet. Het leek alsof ge ons wou verbeteren terwijl ik dat nergens terugvond. Zo een foute titel komt af en toe wel eens voor op Spotify bijvoorbeeld. Ik heb er een paar maanden terug eens eentje gerapporteerd van Kahvas Jute bijvoorbeeld, maar ze doen daar bij Spotify niets mee.

ik denk ook wel dat Gavin op dat vlak behoorlijk hypocriet is. Als je het lef hebt om iemand een snob te noemen, denk ik dat je zelf niet beter bent op dat vlak.

Zeg pie, het was een verwijzing naar uw veelvuldig gebruik van genres en ook die discussie in een thread die ik wel gelezen (en goed bevonden, ja, ook uw post heb ik toen gelezen en goedgekeurd) heb in tegenstelling tot het meeste op dit subforum, en ik heb u na uw post uitgelegd waarom. Dat was het. De insteek "verwachtingen met een kwart naar onder omwille van een genre" dat ik dan ook nog snobterm noem, leek me vrij duidelijk, wie neemt dat nu serieus, zeker nadat ik veelvuldig in enkele vorige threads mijn leekschap als een ereteken draag. Mijn oprechte excuses aan u en anderen die het nog steeds niet gepast of een slechte post vonden, dat was fout van mij dan, en ge moogt mij daarvoor hypocriet of zelfs een teringlijder vinden, dat wordt aanvaard. Wat de rest off topic komt jammeren hierover, geen idee, spijtig voor de thread.

@Gavin probeer het debuut ook eens!

Nu dat hopelijk is afgesloten, terug naar de muziek dan. Zeker beter dan die tweede plaat voor mij. Met Like Herod en natuurlijk Mogwai Fear Satan kan ik er direct twee dikke nummers bijdoen. Allez ja, "vier" misschien, dat tweede nummer duurt zestien minuten! Maar na drie platen vind ik eigenlijk nog meer dat deze vier nummers dan (fel) afsteken tegen de rest van die platen.

Spoiler: welostthesea

NDEFCB lepen das, ik heb dit ook eens opgezet in het zonnetje omdat die andere lepen das @LessThanJake dit citeerde en zijn seal of approval gaf. Dit vind ik misschien nog het beste van allemaal dat ik door deze thread geluisterd heb, zonder iets van Mogwai te willen dissen. Iets dat ik dus gemist had door de spoiler. Die eerste drie nummers zijn schitterend (eerste deel van Bogatyri misschien net wat té), Challenger pt 1 is wel laaaang en zal ik nog eens moeten opzetten om hopelijk beter te appreciëren, en pt2 is weer top. Lekker man. En ook échte post-rock he, herken ik uit de duizenden.

 

[Lakigigar]

Zeg pie, het was een verwijzing naar uw veelvuldig gebruik van genres en ook die discussie in een thread die ik wel gelezen (en goed bevonden, ja, ook uw post heb ik toen gelezen en goedgekeurd) heb in tegenstelling tot het meeste op dit subforum, en ik heb u na uw post uitgelegd waarom. Dat was het. De insteek "verwachtingen met een kwart naar onder omwille van een genre" dat ik dan ook nog snobterm noem, leek me vrij duidelijk, wie neemt dat nu serieus, zeker nadat ik veelvuldig in enkele vorige threads mijn leekschap als een ereteken draag. Mijn oprechte excuses aan u en anderen die het nog steeds niet gepast of een slechte post vonden, dat was fout van mij dan, en ge moogt mij daarvoor hypocriet of zelfs een teringlijder vinden, dat wordt aanvaard. Wat de rest off topic komt jammeren hierover, geen idee, spijtig voor de thread.

Oké, maar verder is dit voor mij geen probleem meer, dus ik zal er ook niet meer op terugkomen.

 

[clercqie]

Mooi, heel mooi. Mogwai kende ik al langer. Maar ik heb ze nog niet zodanig veel beluisterd, dat ik alle nummers goed ken.
Dus zo blijft het ook een ontdekking. En dat moet het een beetje blijven voor mij.

Zitten er hier ook fans van het latere werk van Talk Talk & Mark Hollis?

Mogwai en Talk Talk liggen nu nog wel vrij ver uiteen.
De laatste twee Talk Talk platen zijn natuurlijk absolute meesterwerken, maar It's My Life zn Colour of Spring zijn ook fantastische, vrij complexe popalbums. Die hele evolutie van die band is heel mooi om chronologisch te ontdekken voor mensen die nog onbekend zijn met TT.

Mark Hollis zijn soloalbum is inderdaad ook heel goed.

 

[BlackOccult]

Heerlijke topplaat! Ik luister niet zoveel naar het postrockgenre, ik ken het ook totaaal niet goed, maar Mogwai en EITS zijn wel toppers voor mij. Dit nodigt misschien wel uit om eens wat meer nummers/albums te beluisteren.

Welk nummer mag voor jou in de playlist? @BearPils

 

[PBR Streetgang]

Zitten er hier ook fans van het latere werk van Talk Talk & Mark Hollis?

whassup

 

[Kid_C]

whassup

Hi.

 

[BearPils]

Heerlijke topplaat! Ik luister niet zoveel naar het postrockgenre, ik ken het ook totaaal niet goed, maar Mogwai en EITS zijn wel toppers voor mij. Dit nodigt misschien wel uit om eens wat meer nummers/albums te beluisteren.

Welk nummer mag voor jou in de playlist? @BearPils

Thx, dat kan niet anders dan 'We're no here' zijn! (of was het Where? )

 

[Obi-Jan]

Thx, dat kan niet anders dan 'Whe're no here' zijn! (of was het Where? )

het is 'We're no here' eigenlijk

 

[BearPils]

het is 'We're no here' eigenlijk

Amai, moest mijn vrouw hier meelezen (master meertalige communicatie Engels-Frans) ik zou het mogen horen!

Dat zijn dingen waar ik normaal weinig fouten tegen maak (ondanks dat ik dus echt wel dyslexie heb)

 

[Nattefrost]

Post-rock, het blijft een moeilijk genre voor mij. Post-metal all day long, maar post-rock? Nope. Het is dan ook niet verrassend dat Glasgow Mega-Snake en We're No Here voor mij de enige nummers zijn die me echt iets deden. Het gitaargeluid van dat eerstgenoemde doet me wat denken aan sommige Russian Circles platen, iets dat ik zeker kan appreciëren. Bij m'n eerste luisterbeurt was ik dus nog vol optimisme, hopende op een album met meer van dat.

Het is dus anders uitgedraaid. Jammer genoeg kan eigenlijk geen enkel nummer tot We're No Here m'n aandacht vastgrijpen, met misschien Folk Death 95 als korte uitschieter. Er zitten een paar nummers tussen waar die voor mij toch echt te veel meanderen, zonder veel opbouw of climax. Er is een begin en een einde, en, euh, dat is het dan? Team Handed, Emergency Trap, I Chose Horses, het zal me niet bijblijven.

Deze komt op de hoop bij Mono, Explosions in the Sky en dergelijken te liggen. Bands die me ook live nooit hebben kunnen overtuigen.

 

[willydrama]

De tracks in de stijl 'oren worden gezandstraald' zijn mijn ding om even op te trippen, de rest iets minder.

 

[Hayrus]

NDEFCB lepen das, ik heb dit ook eens opgezet in het zonnetje omdat die andere lepen das @LessThanJake dit citeerde en zijn seal of approval gaf. Dit vind ik misschien nog het beste van allemaal dat ik door deze thread geluisterd heb, zonder iets van Mogwai te willen dissen. Iets dat ik dus gemist had door de spoiler. Die eerste drie nummers zijn schitterend (eerste deel van Bogatyri misschien net wat té), Challenger pt 1 is wel laaaang en zal ik nog eens moeten opzetten om hopelijk beter te appreciëren, en pt2 is weer top. Lekker man. En ook échte post-rock he, herken ik uit de duizenden.

We Lost The Sea is een van mijn favoriete bands. Elke plaat is boenk erop voor mij. Hun oudere werk is nog met vocals, totdat hun zanger overleden is (Departure Songs is daarop uitgebracht). De laatste plaat is opnieuw een meesterwerk.

Luister zeker ook eens naar A Quiet Place en A Beautiful Collapse.

 

[SnakeGodRovinin]

Mogwai kende ik eerder van twee nummers, die ik in 2007 ofzo, op een CD brandde: 'I Know You Are but What Am I?' en 'Take me Somewhere Nice'.
Met de dromerige verwachtingen van die twee ben ik in deze gedoken.

'Auto Rock' ging lichtjes in op die trend, maar was anders en klonk naar Oosterse muziek uit Japan.
'Glasgow Mega Snake' deed me terugklikken naar het tabblad om te kijken of youtube de video niet had verschoven naar een andere band. Was desondanks best tevreden met de shift.
'Acid Food' klonk herkenbaarder dan vorige twee en zoals eerder aangegeven door iemand hier, was de echoënde stem verre van storend en past het bij dit type band, vermoedde ik.
'Travel is Dangerous'' stevigere stukken waren welkom en had ik niet zien aankomen. Goed nummer. Helpt natuurlijk ook dat ik achter het titelnummer volledig sta.
'Team Handed' mocht eruit of als B-kant erop.
'Friend of the Night': Het tweede piano-deel na een dikke minuut stuwde het nummer naar een hoger niveau. Idem met de toevoeging van gitaren in de laatste minuten.
'Emergency Trap': Verdoken en stilletjesaan meer instrumenten / lagen toevoegen. Had het pas door na twee keer. Dan krijg je automatisch een puntje meer.
'Folk Death 95': Ben geen fan van luid ademen in een nummer of wat hij aan het doen is? Gelukkig is niet gans het nummer zo.
'I Chose Horses' klinkt eenzaam en bevestigt misschien dat Japanse van eerder.
'We're no here': Eerste helft was "meh" Had meer verwacht na het lezen van de reacties hier.. Beginminuut deed me denken aan een nummer van Godspeed You! Black Emperor. Tweede helft, daar draait het om. Had ze graag nog meer uit het arsenaal horen halen.

Als jullie me met rust zouden laten, zal ik zeker meer Mogwai beluisteren in de toekomst.

Als je wat meer postrock wil verkennen heb je hier 10 uur om door te shufflen: https://open.spotify.com/playlist/35YidNue2aDjtupCCrXi7B?si=1ac0c57d9c97408d

Gelukkig heb ik in normale omstandigheden nog ruim 50j te gaan .

 

[Deleted member 95]

Ik heb de plaat gisteren opgelegd terwijl ik languit in de zetel lag (ik zal er maar meteen bijzeggen dat het volume hard stond maar niet overdreven), en ik heb een kleine 50 minuten later helaas moeten vaststellen dat er geen seconde van blijven hangen is. Ik weet wel nog dat ik fan was van de opbouw en dan meer specifiek van hoe mooi en vol en warm dat allemaal klonk, zeker als de piano erbij kwam. Maar verder? Ik heb niets gehoord dat mij stoorde, en niets dat mij aangreep. De impact was simpelweg minimaal tot geheel afwezig. Als achtergrondmuziek is dat natuurlijk prima maar dat is denk ik niet de bedoeling? Geen flauw idee, man, het spijt me.

Ik heb nog speciaal aandacht proberen besteden aan We're No Here omdat daar zo veel positieve reactie op kwam, maar echt er bovenuit steken deed die naar mijn aanvoelen ook niet. Het voelde een beetje als rondlopen in een drukke winkelstraat en krampachtig gezichten proberen onthouden van allemaal vreemde mensen, dat lukt ook niet.

Ik ben niet zo 'n postrock-adept (GYBE is bijvoorbeeld ook minder mijn ding), maar ik denk dat het grootste probleem was dat ik niet in de juiste mood was toen ik er aan begon. Ik ben een beetje uitgeblust wat dit soort muziek betreft (dat voelde ik ook zo aan met Inter Arma niet zo lang geleden), en het is jammer dat dat de ervaring, en dus het oordeel, mee bepaalt.

Edit: Ik gok trouwens niet dat noch @Gavin noch @Nahrtent het noodzakelijk aanvallend bedoelden naar @Lakigigar, eerder "lol kijk eens, zoveel random genre woorden".

Uiteraard was dat niet aanvallend, ik vind het gewoon nogal onzinnig soms. Brede (sub)genres zijn een nuttig hulpmiddel om te navigeren door uw muzieksmaak of om de evolutie van muziek in kaart te brengen, maar daar stopt het dan ook. Er gaan altijd bands zijn die niet 100% in dit of dat hokje passen, en als ge voor elk van die bands dan een apart genre moet gaan uitvinden, kunt ge beter gewoon zeggen dat ge fan zijt van de band imo. Dan snappen de mensen minstens even goed wat ge bedoelt, en wellicht zelfs beter.

 

[shiftyke]

GYBE is bijvoorbeeld ook minder mijn ding

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ook eindelijk aan toegekomen. Ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast ben. Er zit iets heel melancholisch in dat mij wel aanspreekt en vooral de iets zwaardere stukken zijn ook wel cool. Het enige wat ik wat mis zijn vocals

 

[-steven-]

Ik vind deze topic ergens wel leuk, omdat er zovelen zijn die Mogwai nog niet kende, terwijl ze bij mij, als gigantische "fanboy", afgetekend op 1 staan op mijn last.fm. Tof om de reacties te lezen.

 

[JorisBlack]

Mijn favoriet Mogwai album, met favoriete nummers Travel is Dangerous en We're No Here.

Travel is Dangerous zou trouwens gaan over het ongeval met de Kursk duikboot. Kippenvel