Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Toch heerlijk dat een album van MCR even hard kan afgekraakt worden als Madvillainy.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Toch heerlijk dat een album van MCR even hard kan afgekraakt worden als Madvillainy.
Interessante zienswijze!Ik zie Madvillainy (en andere bekende albums) eerder als een muzikale collage. Dat mag allemaal wat wringen en contrasteren, en hoeft niet helemaal afgelikt of zelfs afgewerkt te zijn. Dat schetsmatige, onafgewerkte karakter brengt voor mij het 'ambacht' van al dat knip- en plakwerk mooier in de verf.
Nee, ik ken echt niets van hiphop.@Nahrtent : al eens naar DJ Shadow geluisterd? Endtroducing is één van de beroemste hiphop-platen, ook enorm sample-heavy, maar misschien iets toegankelijker?
Dat heb ik ook, sommige muziek klinkt super door headphones, maar brak door speakers en vice versa.Ja, dit vat het voor mij ook mooi samen.
Hiphop mag voor mij vrij stoffig klinken. Letterlijk dus: de muziek geeft me goesting om zelf te gaan cratediggen. Ik zie Madvillainy (en andere bekende albums) eerder als een muzikale collage. Dat mag allemaal wat wringen en contrasteren, en hoeft niet helemaal afgelikt of zelfs afgewerkt te zijn. Dat schetsmatige, onafgewerkte karakter brengt voor mij het 'ambacht' van al dat knip- en plakwerk mooier in de verf.
Nu, dat heeft me indertijd ook wat tijd gekost om daar in te geraken -- ook bij FlyLo's Los Angeles of Donuts en andere bekende (instrumentale) hiphop-albums is dat het geval.
@Nahrtent : al eens naar DJ Shadow geluisterd? Endtroducing is één van de beroemste hiphop-platen, ook enorm sample-heavy, maar misschien iets toegankelijker?
Edit: even een kort 'audiofiel'-zijstapje nog. Misschien luistert dit ook beter weg via speakers dan via headphones? Bij mij is dat iig zo. Via speakers creëer je letterlijk meer afstand tot de muziek zodat alles misschien wat beter samenvalt en gemakkelijker klikt?
Ik zal er aan proberen denkenBij 99% van de andere albums die ik probeer blijft het bij één keer, het is een genre waar ik echt enorm moeilijk een klik mee maak en ook de subcultuur roept alleen maar weerzin in mij op. Al heb ik dat laatste in mindere mate ook met metal, om eerlijk te zijn. Fantastische muziek maar het is gewoon één grote bende posers, man.
Aangezien het de komende weken blijkbaar weer een hoop gelegenheidstoeristen zijn die andere, meer waardige members hun moment in de spotlights gaan stelen, zal ik er dan eens naar luisteren - op voorwaarde dat ge mij er aan herinnert.
Dit is samen met Stankonia van Outkast mijn favoriete hiphop plaat. Madvillainy is voor mij op het perfecte moment uitgekomen. Ik was rond 16 en hing veel rond op muziekfora waardoor ik enorm veel muziek ineens ontdekte en voor vanalles open stond. Deze plaat klonk als niets dat ik al gehoord had en was toen liefde op het eerste gehoor. Dat is alleen maar blijven groeien, ik zet ze om de paar weken nog eens op.
Het is een beetje moeilijk uit te leggen waarom ik dit verkies boven veel andere hiphop. Veel meer commerciële albums binnen het genre zien het allemaal groots met dure producties, een hoop high profile gastbijdragen en overdreven albumlengtes. Als die albums grote, steriele villa's zijn, is Madvillainy een knus appartement dat vol gestoken is met tweedehands spullen, souvenirs en rare shit. Ik kan begrijpen dat het daarom rommelig klinkt voor sommigen, maar voor mij is dat de charme ervan. De plaat klinkt alsof DOOM en Madlib er amper moeite in moesten steken, alsof ze gewoon even samen kwamen om cartoons te bekijken, weed te smoren en muziek te maken. Madvillainy komt daardoor in het begin over als een lappendeken van korte vignettes gebaseerd op verschillende stijlen die in de openingspost aangehaald worden. Pas als je vaker luistert, valt pas op hoe briljant de productie is om van alle samples en invloeden een geheel te maken en hoe goed de rhymes en lyrics van DOOM wel niet zijn. En ook een van de weinige albums waar de tussenstukjes perfect in het geheel passen en me nooit vervelen.
Nu heb ik gloryhole storyboard eens gegoogled en ik kwam precies toch enkel op foute sites uit. Tsjechische vooral.Wat gerijm genre gloryhole storyboard
@Nahrtent Enige "hip hop" album dat het bij mij voorlopig wél doet, FWIW, deels door dat het niet gewoon puur hip hop is. Misschien dat dat bij jou ook het geval kan zijn.@Nahrtent : al eens naar DJ Shadow geluisterd? Endtroducing is één van de beroemste hiphop-platen, ook enorm sample-heavy, maar misschien iets toegankelijker?
You've peaked, you can go home now.Qua obscure platen is het recent wel afgenomen precies, top, van nichegedoe blijk ik toch wat vies.
Ik was begonnen met de video over Accordions lyrics, mij aangereikt door u via enkele muiskliks.
Is die analyse bevestigd of is dat slechts wat fanfiction? De links met bvb the third eye lijken me daar finterdun.
Het principe van glitter laten rijmen met shit-ta schijnt me ook geen graadmeter van de woordenschat die iemand bezitta.
Een coole ontleding van deze rapzang, al betwijfel ik wel of jullie die tekst zonder hulp op die manier
binnengieten in jullie gehoorgang, laat staan dat ik als noob zulke teksten van de eerste keer meevier.
Deze week geen oplijsting track by track, dat vult @Avondland met nijd en ongemak.
De hele plaat was me daarvoor ook simpelweg te veel een zootje, let wel: niet rijp genoeg voor mijn klikootje.
Het was doenbaar voor deze ene promotietoer, net zoals ik ook bij dat aantal luisterbeurten bij de Wu Tang zwoer.
Ik snap het uitzonderlijke zelfs na de uitleg hier nie, iets dat ik wel denk te horen bij onder andere Nas en Biggie.
Het deed me achteraf bekeken weinig, durf ik zelfs stellen buiten Raid nagenoeg niets?
Ook al klonken de samples geinig, en vielen de teksten me meer mee dan Brihangs verdiets,
ben ik voor dit type muziek allicht wat te azijnig, of gewoon niet gemaakt voor zulke beats.
De achtergrond van zo'n sample, toch na die enkele afspeelbeurt,
is het enige dat me, warempel, hier nog wel muzikale waarde inkleurt.
Doch voegt dat enkel wat toe aan de kunde en inzicht van de makers,
en doet het niets af aan de onverzettelijkheid van mijn smaakbewakers.
Voor de teksten kom ik tot min of meer uit op dezelfde stellingname,
na enkele van die rhyme bars heb ik het wel gehoord, ook de langzame.
Ik zal die kunde en genialiteit volgens jullie experten niet in twijfel trekken.
Op Stubru lieten ze Ian Thomas zonder schaamte ooit Kendrick nabekken,
dus dit is zonder twijfel een niveau dat dit plaatje moeiteloos overstijgt,
al wil ik dat mijn Spotify dit in het vervolg niet meer aanraadt maar stilzwijgt.
Een aardige ontgoocheling, toegegeven, na mijn in eerdere threads aangegeven anticipatie.
Mag ik u nog een schouderklop geven over de zwakke reactie over DOOM van uw bedrelatie?
Het is immers normaal dat anderen, hoe geliefd ook, u niet volgen in uw muzikale adoratie.
Net zoals forumleden naast respect ook antipathie mogen hebben voor uw keuze haar invasie.
Hopelijk kunt gij dus tegen dit beetje negatieve receptie, zowel van haar, mij en @Nahrtent,
en hult gij u niet weder in triestig zelfbeklag en deceptie, zoals die van vorig weekend.
ALL CAPS GAVIN
Toch een goede keuze, @shiftyke, ik zei bij Faith No More wel dat ik het eens zou opleggen maar dat was er twee weken later nog niet van gekomen. Echter werkelijk spijtig gezien de verwachtingen bij mezelf en de hype van anderen, maar het is wat het is. En we hebben weer eens iets anders gehoord in dit concept, plus een andere stijl voor de playlist.
Nu heb ik gloryhole storyboard eens gegoogled en ik kwam precies toch enkel op foute sites uit. Tsjechische vooral.
Reden genoeg om even je te distantiëren van je vriendin. Niet dat ik het aanraad , maar mijn volumeknop zou op 0 hebben gestaan voor een tijdje, mocht eender wie bij het overlijden van een artiest die je in je hart draagt, zo'n negatieve bijklank geven aan droefenis.De wereld stopt even met draaien, ik pink letterlijk een traantje weg, mijn vriendin kijkt bedenkelijk. Ik probeer het uit te leggen maar het kan haar uiteraard niets schelen.
Blij dat je deze hier aandacht geeft, Willy. Ook één van mijn favorieten maar ik heb de indruk dat deze vandaag de dag wat minder ter sprake gebracht wordt? Zal er deels wel mee te maken hebben dat Edan helaas hierna nog maar weinig van zich heeft laten horen.BTW een album dat uitkwam rond dezelfde tijd en evenzeer conventies van hiphop op z'n kop zette is 'Beauty & The Beat' van Edan, zeer kaleidoscopisch, alle samples komen uit de psychedelische rock en hij laat alle stoerdoenerij achterwege, voor wie allergisch is aan een stoer ghetto sfeertje, jongleren met lyrics is het voornaamste zoals bij de godfather van deze stijl: Rakim.
Classic album, die plaat heeft alles.Blij dat je deze hier aandacht geeft, Willy. Ook één van mijn favorieten maar ik heb de indruk dat deze vandaag de dag wat minder ter sprake gebracht wordt? Zal er deels wel mee te maken hebben dat Edan helaas hierna nog maar weinig van zich heeft laten horen.
Deze stond trouwens op mijn shortlist van een handvol platen voor AOTW.