Album of the week Madvillain - Madvillainy [2004, Stones Throw Records]

Heb je een begrijpbare vertaling voor het ganse album?
Die mannen kunnen goed met woorden(plaatsing) overweg, maar probeer er als niet-geïnitieerde in deze stijl van muziek er maar uit te geraken, wat ze werkelijk bedoelen.

M.E.D switchte MF Doom in 'Raid' zeer goed af.
'America's most blunted' was het eerste dat goed in elkaar stak.
Poging tot vertaling na één keer Curls te beluisteren: Een ideale wereld waarin het hoofdpersonage zich het centrale punt waant?
'Shadows of Tomorrow': Eerste stuk van Lord Quas :crazy:. Madlib' deel ging vlotjes binnen. Beat was lekker.
'Operation Lifesaver': Een dieptepunt. Als je dat zo mag noemen.

'Figaro': "Man, please, the stage is made of panties, from the age of baby hoochies on to the grannies." Wtf haha.
Maar: "Do not stand still, both show skills
Close but no krills, toast for po' nils, post no bills
Coast to coast Joe Shmoe's flows ill, go chill
Not supposed to overdose No-Doz pills." Bekte verdorie goed.

'Strange Ways': Favoriet nummer betreffend de samples. Steekt het naar een hoger niveau.
'Fancy Clown': Deze begreep ik van de eerste keer en alles is hier top.
'Eye': Het rare kwietje tussendoor en ik hou ervan.
'Supervillain Theme': De eerste non-vocal track die ik waardig acht.
Durf ik hier spreken over het heilig viertal?

'All Caps': "As he utter the calm flow (Your mother), don't talk about my moms, yo." :rofl:, zo flauw dat ik er hard om moest lachen.

Zonder de extra collega-artiesten zou het te 'eentonig' geweest zijn. Dat doen vrijwel al die artiesten in het Amerikaans zwarte muziekmilieu wel goed. Afwisselen en anderen de kans geven om het genre mee naar boven te stuwen, als de broeders die ze zijn.

Door het bovengenoemde kwartet geef ik het album een hartelijke 8.5/10.
 
Het grappige is, dat ik nog niet zo heel lang naar hip hop luister. Pakt dat het een genre is dat ik laat ontdekt heb. Dit door iemand in het uitgaansleven, met de meest gestoorde collectie hip hop dat ik ooit in mijn leven heb gezien. Niet alleen hip hop trouwens, maar dat terzeide. Het is een genre waar ik vroeger nogal lacherig over deed. Als je mij paktweg 8 jaar geleden had gevraagd wat ik van dit album zou vinden, of laat staan hip hop. Dan had je een heel ander antwoord gekregen. Maar zoals @Kid_C al heeft aangehaald. Het is een goudmijn waar andere genres nog wel een puntje aan kunnen zuigen.

Over de laatste dagen nog eens een paar keer opgezet. Had al gezegd dat het mijn favo hip hop album was, maar hier is waarom:

Het feit dat Madlib en Doom op dit album het meest verfijnd zijn tov al hun andere producties die ze al gedaan hebben.

De som van hun gezamelijke talent is groter dan de som van hun individuele werk.

Iets waar ik nooit ben overgeraakt is de samples van dit album. De gygantische hoeveelheid samples gebruikt in dit album is ronduit belachelijk, en om dit allemaal op de 'complexe' beats te enten... Gewoon wauw. Je beseft dit pas als je er een metronoom naast zet. Dit is belachelijk fijn en met een ongekende precisie in elkaar geweven.

Het is uniek, terwijl het hip hop ademt en omvat vanuit het verleden tot nu.



Het geheel is een bruut, goofy, surrealistisch, tijdloos, rauw album tjokvol samples met een praatzieke MC en zijn typische "zatte flow". Een flow die ik persoonlijk geweldig vind. Het album blijft na al die jaren nog altijd een even groot mysterie met veel magie voor mij. En dat is iets prachtig. Ik kan dit na enkele maanden niet meer gehoord te hebben opzetten, en er mogelijks meer van genieten dan bij de vorige luisterbeurt. Er is gewoon niets beter als mensen die een ongeloofelijke consistente performance neerzetten in een lengthy album, van de eerste tot de laatste seconden.

Je ziet mij inderdaad niets over de lyrics zeggen. Maar zoals de meeste mensen hier wel weten doen lyrics mij geen hol. Het soort muziekgenre doet daar geen zak toe.

Voor de mensen die er niets van moeten weten, het is best een complex en abstract album, dat ge moet leren apprecieren. Als uw haren komen rechtstaan van hip hop, dan is dit niet het album voor u, en al zeker niet om mee te beginnen imo.
Als je het beluisterd, heb je 1 van de vele gouden parels van de hele nest dat hip hop is beluisterd in uw leven. En bent ge weer een beetje rijker in uw cultuur (en een heel klein beetje in men achting gestegen).

Beyond forum (ex) most blunted, Polle out

$3#$ Micdrop $3#$
 
Laatst bewerkt:
Wat ik ook enorm fascinerend vind, is hoe mijn eigen hip hop collectie thuis toch nog mijlenver van dit ligt, dit is zeker geen verwijt, eerder tekenend hoe breed het hip-hop spectrum wel is.
Ik ben ongeveer een, wat voelt als 100 jaar geleden, in de hip-hop wereld gerold met albums als 'It takes a nation of millions...' 'OG' van Ice T, Amerikka's most wanted etc etc...en gaandeweg me meer beginnen verdiepen in West/South, en nooit meer teruggekeken. Wat zeker niet wilt zeggen dat ik dit niet kan smaken, de meeste van m'n vrienden zijn ook eerder East-coast minded, dus op onze feestjes krijg ik altijd wel m'n portie East Coast binnen.
Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen, dit klinkt als een album dat deze labels overstijgt, thx for the share!
 
Ik heb jarenlang heel weinig met het genre gehad, maar dat is ook omdat het, zoals in een ander topic al eens werd geopperd, vaak op één hoop wordt gegooid, waarbij de commerciële, clichématige hiphop de kwalitatieve onderstroom overschaduwt. Om die reden heb ik het genre dan ook vaak vereenzelvigd met opgepompte onnozelaars met gouden kettingen & tanden en te brede broeken tot onder hun gat getrokken die hoog van de toren blazen met bitches & hoes & bling. Enfin, laten we dus stellen dat ik het genre nooit een eerlijke kans heb gegeven omdat ik me in andere genres heb geworpen en verdiept. Dat wil niet zeggen dat er nooit een deur op de kier stond. De reden daarvoor is het magistrale They reminisce over you (T.R.O.Y.) van Pete Rock & CL Smooth. Ooit een keer zien passeren op Facebook op iemand zijn wall en dat nummer is stevig blijven plakken. En dan heb je ook nog The Sound Defects dat ik ook regelmatig op zet, dat meer instrumentale hip hop is. Het mag van mij gerust "vuil" en "chaotisch" zijn, zo heb ik mijn muziek graag. Tenzij het gaat om barokmuziek, dan mag het wat afgeborstelder klinken.

Dus deze plaat bevalt me zeker, dus ik stijg alras in de achting van de Polle hierboven. Véél samples en "rommelig", absoluut. Maar wie houdt nu niet van a little chaos? De lyrics zou ik nog eens moeten bekijken. Hier en daar wordt wel geopperd dat die er niet toe doen, maar een praatzieke rapper hééft het wel degelijk over iets. Maar er moet worden gewerkt vandaag, dus ik probeer nog te genieten van dat streepje muziek en hoop in een tweede bericht wat dieper in te gaan op dit album.
 
Had het album nog niet zo lang geleden (naar aanleiding van zijn verlijden) al eens via spotify beluisterd, nu nog eens maar maakt geen grote indruk op mij helaas.
Strange Ways vind ik beste song en America's Most Blunted vind ik ook nog goed (geeft me wel Eminem vibe)
Er is ook ergens song dat me aan Cypress Hill doet denken,maar de titel ontsnapte me nu.

Ben meer fan van de gangsta-rap,hou wel van bepaalde agressiviteit.
Ice Cube,Cypress Hill,Eminem,N.W.A,Insane Clown Posse,..... zelfs Outkast vind ik leuker om aan te horen.
Nas heeft ook paar leuke zaken,Kendrick en Kanye nog te weinig gehoord.
NF en Tom MacDonald van de nieuwe generatie vind ik ook wel OK.

Moet me meer in dit genre verdiepen,zeg ik vaak maar stel het altijd uit.
 
Eerste luisterbeurt er op zitten.

Klikt niet echt voor mij. Niet het soort rap/hiphop waar ik graag naar luister. Ook wel een genre waar ik niet veel van ken en hetgene wat ik ken zou hier wrs op hoongelach onthaald worden :D
 
Een extra bemerking: Ik vind het eigenlijk zonde dat er verschillende tracks zijn. Ik had het veel meer kunnen appreciëren als de tracks op 1 of andere manier aan elkaar gebreid worden, en 1 vloeiend geheel zouden vormen.
 
Lint zei:
Een extra bemerking: Ik vind het eigenlijk zonde dat er verschillende tracks zijn. Ik had het veel meer kunnen appreciëren als de tracks op 1 of andere manier aan elkaar gebreid worden, en 1 vloeiend geheel zouden vormen.
Klik om te vergroten...
Daar doet Madlib niet aan mee, volgens mij als het aan hem lag was het in Volume 1 & 2 :laugh:
 
willydrama zei:
Btw is het nu (on)officieel geweten dat DOOM's overlijden een zelfdoding was ?
Klik om te vergroten...

Daar heb ik letterlijk nog niets van gelezen, ik dacht dat hij sowieso wel gezondheidsproblemen had. Natuurlijk met wat hij allemaal meegemaakt heeft zou die piste niet ondenkbaar zijn.
 
Maakt het iets uit?

Ik ben er nog steeds niet uit of dit zijn magnum opus is of MM FOOD. Zoals altijd is het wel super om deze nog eens te herbeluisteren.
Food was alvast het album dat mij na een jaar of 4 nog eens terugtrok naar Hip Hop, en dan meteen de hele catalogus verslind.

2 dingen die totnutoe nog ontbreken in dit topic:

1 van de betere mashups ooit, mijn go to om mensen zacht met DOOM te introduceren. Beginnen met Madvillainy, you crazy @shiftyke

"Your favorite rappers favorite rapper"
 
Koonut zei:
"Your favorite rappers favorite rapper"
Klik om te vergroten...
Even opmerken dat ik, als complete hoop hoop leek, Mos Def echt heel goed vind. Waarschijnlijk mijn favoriete rapper (voor zover dat iets betekent komende van mij).

Edit: Moest dus hip hop zijn, stomme autocorrect. Maar ik vond hoop hoop te mooi om weg te doen :laugh:.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren

Vergelijkbare onderwerpen

Domieneo
Album of the week Us3 - Hand On The Torch
2
Reacties
23
Weergaven
1K
Domieneo
Domieneo
Terug
Bovenaan