Leven na corona - "grotsyndroom" - versoepelingen 9/06

[Deleted member 1888]

Vanaf vandaag zijn heel wat zaken versoepeld, hier kun je lezen wat mag en niet mag

Vandaag begint de eerste fase van het "Zomerplan": ontdek hier alle versoepelingen van de coronaregels | VRT NWS: nieuws

www.vrt.be

Wat mij opvalt is dat ik veel zaken toch nog niet ziet zitten.
Vb indoor fitness, geen denken aan, terwijl ik eigenlijk best wel zou willen
Feestzalen met 50 mensen binnen, thx but no thx.
Zaken zoals op terras gaan zie ik wel zitten en heb ik reeds gedaan.

Ben ik hier de enige in? Nog andere mensen die lijden aan de "grotsyndroom"?

Sinds een kleine week zijn de terrasjes weer open, vanaf 9 juni kunnen we ook binnen op restaurant en café. Stapsgewijs gaat er steeds meer mogen, de zomer van de versoepelingen, om in september weer een "normaal leven" te hebben. Maar wat als je dat niet ziet zitten? Niet iedereen komt na een jaar binnen zitten zo vlot de deur weer uit. Het "grotsyndroom", zo noemen psychologen het. Zelfs de Russische president Vladimir Poetin lijkt er last van te hebben.

Het "grotsyndroom" na corona: wat als je het niet goed (meer) ziet zitten om weer buiten te komen? | VRT NWS: nieuws

www.vrt.be

 

[Bloembak]

Ben ik hier de enige in? Nog andere mensen die lijden aan de "grotsyndroom"?

Niet meteen last van. Eerder omgekeerd en de neiging om erop uit te trekken.

Als ik ergens geen zin in heb, dan zeg ik wel veel makkelijker "nee" dan vroeger. Maar dat heeft dan met prioriteiten stellen te maken, en niet met een grotsyndroom of iets dergelijks.

 

[Mr.Fingers]

Voor een "ingetogen karakter" als ik was de lockdown eigenlijk gewoon business as usual, ik heb eigenlijk weinig echt moeten laten, buiten dan het occasioneel cafébezoek (en ik geef ook grif toe dat ik dat wel gemist heb, een pintje smaakt toch altijd nét dat tikkeltje beter als het door iemand anders getapt is, ipv er zelf uit de koelkast te moeten trekken). Grote mensenmassa's zocht ik sowieso al niet op, dus dat ga ik nu ook niet doen, maar ik vermoed dat eens het echt blijkt dat corona onder controle is, en de vaccins hun werk gedaan hebben en aan het doen zijn, dat men vrij snel terug op z'n plooi zal vallen en er heel veel terug zoals pre 2020 zal worden.

 

[Nivanons]

Ik merk toch ook wel wat 'strubbelingen' in het begin. De eerste keer dat ik bepaalde mensen terug zag die ik al een jaar niet meer heb gezien wist ik eigenlijk niet wat te zeggen. En het eerste terrasje wist ik precies niet goed hoe me te gedragen tussen al dat volk

Nu, komt wel snel terug hoor. Naar enkele keren terug buiten te komen is dat wel terug, maar heb er toch wel wat last van gehad. Ik kijk wel uit naar bv. optredens, maar die zijn amper nog maar aangekondigd. Maar zo'n drukte als bij een festival ben ik zowiezo al geen fan van, en ik vrees dat dat alleen nog maar erger is geworden. Mijn hekel aan grote druktes/groepen mensen is er niet beter op geworden.

 

[Pana]

Geen enkel probleem mee eigenlijk, al zal ik sowieso nog wel wachten met al die dingen tot na mijn vaccinatie

 

[Soeplepel]

Nope, liever gisteren dan morgen. Mijn mentale gezondheid is al een maand een stuk er op vooruitgegaan sinds ik terug sport en op terras kan gaan

 

[Lobmans]

Echte drukke situaties gaan sowieso wel raar aanvoelen in het begin. SInds corona deed mijn vriendin altijd de uitgebreide boodschappen. Toen ik een tijdje geleden (doordat ze wat ziek was) plots op vrijdagavond (volle spits dus) boodschappen moest doen, voelde dat echt onwennig aan om plots langs alle kanten mensen te zien passeren. Niet dat schrik had ofzo voor besmetting, maar onbewust zit ge nu toch met de reflex dat ge afstand moet houden dus als er dan constant mensen passeren dan voelt dat gewoon raar aan. Voor de rest eigenlijk nog niet veel drukke situaties meegemaakt de voorbije weken/maanden. Wel eens terrasjes gaan doen, maar dat zijn dan redelijk rustige locaties. Vrijdag ook eens gaan shoppen in Hasselt, maar toen was het ook vrij rustig. Ik ben dus wel benieuwd of ik dat gevoel dat ik in de supermarkt had toen, ook ga hebben als ik me binnenkort bijvoorbeeld terug in een vol voetbalstadion ga begeven. Alhoewel ik zeker en vast terug naar de voetbal wil en ga zodra het terug mag en kan, denk ik dat die eerste wedstrijd zeer onwennig gaat aanvoelen. Ik ben ook benieuwd hoe mensen (en ikzelf) zich gaan gedragen in zulke situaties. Gaat iedereen bij een goal elkaar terug spontaan om de hals vliegen, of gaan mensen toch wat terughoudender zijn? Idem voor begin september, dan hebben we tickets voor een indoor dancefestival met 30.000 man, dat weekend gaat compleet het tegenovergestelde worden van alles wat we het voorbije anderhalf jaar gekend hebben.

Voor de rest zal het ook wel wennen worden om niet meer fulltime thuis te werken binnenkort, al gaat thuiswerk bij ons op het werk sowieso ook nog wel steeds veel toegepast blijven worden. Het gaat vooral aangenaam zijn om toch eens tussendoor de dagelijkse sleur te doorbreken door eens naar kantoor te kunnen en collega's te zien, maar dat moet en zal zeker niet meer 5/5 gaan en ik vermoed dat de meesten bij ons de voordelen van thuiswerken wel ingezien hebben.

Ik heb de afgelopen tijd trouwens gemerkt dat sociale prikkels in het begin echt wel vermoeiend voelden. We hebben ons (toch zeker tot voor nieuwjaar) zeer strikt aan de regels omtrent bezoek gehouden en zagen dus eigenlijk zo goed als niemand. In de loop van het voorjaar dan wel eens terug iets vaker op bezoek geweest bij de schoonouders (zeker toen iedereen, op mij na, al vlug gevaccineerd was) en ik merkte dat in het begin ik gewoon mentaal écht moe was als ik thuis kwam omdat ik het totaal niet meer gewoon was om meerdere uren op rij gesprekken te volgen enz.

Dusja, ik ben het er alleszins wel mee eens dat dat "grotsyndroom" echt wel bestaat. Maar dan dus wel vooral wanneer ik effectief terug dingen doe, maar angst om dingen te gaan doen is er nu ook weer niet.

 

[ikbenben]

Voor mij was er eigenlijk niet veel veranderd. Ik ben iemand die toch graag binnen zit, filmke en serieke kijken, beetje gamen, comics lezen,...
Enigste dat ik wel wat gemist heb is bv eens naar de Gentse en Lokerse feesten gaan en een film in de cinema gaan kijken.

 

[Aprella]

Als introvert zijnde heb ik van decoronatijd niet zoveel last gehad. Nu dat alles terug naar normaal aan het terug keren is, gaat er voor mij ook niet super veel veranderd. Mijn man en ik hebben trouwens afgesproken om nog steeds voorzichtig te zijn tot we beide gevaccineerd zijn.

Vanaf het najaar hebben we weer een heleboel concerten op de planning staan en ik moet eerlijk toegeven dat als ik denk aan hoeveel mensen er bij zo'n dingen aanwezig zijn, ik het toch lichtjes benauwd krijgt. Concerten zijn de enige evenementen waar ik een drukte voor kan verdragen maar ook al heb ik het zo gemist, ik kijk er op dit moment echt niet naar uit. Al denk ik wel als die eerste noten gespeeld worden alles, zoals gewoonlijk, toch van me gaat afgeleiden.

Ik ben niet meer echt bang om besmet te worden (ik ben nog wel steeds voorzichtig) maar ik heb geen zin in de mensenmassa's. De rust van het voorbije jaar en een beetje ga ik wel missen.
Zaterdag gaan winkelen in een grote supermarkt en ik werd echt gestresseerd van de drukte daar. Dus dat gaat wel weer aanpassen worden.

 

[arevee]

Ik denk niet dat ik daar last van heb t leven is de laatste weken weer wat normaler geworden (toch voor mij) en ik juich dat enkel maar toe, if anything heb ik het tegenovergestelde door zo lang weinig te mogen ik pak het ervan zo goed als het kan/mag.

 

[Enira]

Wel, grot syndroom is nog wel een groot woord om te zeggen.

Maar openbaar vervoer blijft voor mij een big no. Voeger was het al zoiets va; "liever niet echt, tenzij het echt moet". Nu krijg je me er met geen stokken meer in. Vroeger als ik iemand een beetje onhygiënisch snot in het rond aan het hoesten zag, licht onaangenaam lichaamgeurke, onverzorgd uiterlijk dan dacht ik: vetzak, gebruik uw zakdoek. Nu zou ik liever door het raam van een rijdende trein springen of aan de noodrem trekken.
Ik moet wel toegeven als ik met mijn jeans op zetels van het openbaar vervoer zat zelfs voor corona dan weigerde ik met diezelfde jeans in mijn zetel te ploffen. Steevast omgewisseld voor een jogging broek, eerste wat ik thuis doe buiten mijn schoenen uit doen. Dus mijn smetvrees van openbaar vervoer was al sluipend aanwezig en echter vergroot door deze pandemie.

Buiten voel ik me zeer goed. En binnen: enkel als ik locaties zie waar verluchting zeer slecht is en geen enkel raam open kan voel ik me toch wel ongemakkelijk.

Ik veronderstel dat dit allemaal wel gaat minderen vanaf dat we de getallen naar 0 zien kelderen. Dit is voornamelijk waar mijn gemoedsrust vorige zomer van kwam.

Ook handjes geven zit er niet meer in voor een tijd.

 

[Kleptoe]

Ik lijd aan een postcoronadepressie. Breng die maatregelen terug!

 

[Deleted member 589]

Ik kijk nu al uit naar de eerste zweterige indoor feestjes.

 

[{BK}Black Devil]

Leven na corona vind ik toch nog te vroeg om daar nu al over te spreken.
Ik denk dat we niet mogen onderschatten hoe mensen heel deze lockdown periode ondergaan zijn , het zou me niet verbazen dat er ook wel wat zijn die een "trauma" hebben opgelopen hierdoor , ookal weten ze dat zelf nog niet op dit moment. Psychologisch toch echt allemaal niet te onderschatten.

Ik persoonlijk ben ook eerder introvert , maar ben wel al gaan fitnessen vandaag en ga morgen voor het eerst in een jaar nog eens naar een kapper het is allemaal nog wat onwennig maar hoop snel weer de draad weer op te nemen.

Terrassen heb ik nog maar 2 of 3 keer gedaan , het vroege sluitingsuur vond ik niet zo interessant en heb het meer voor de plaatsen met een goede beat , dat mis ik nog wel .

 

[Killjoy]

Ik moet zeggen...het gaat voor mij ook raar doen. Ik heb acht maand eigenlijk nauwelijks tot geen contacten gehad buiten mijn gezin. Maar he...nu zijn we gevaccineerd, onze zaak mag weer open en ik ga volgende week weer aan de slag.

Gaat dat wat raar zijn int begin? Sowieso. Gaat dat snel wennen? Eveneens sowieso.

De vriendin heeft voor begin juli ook al vip tickets gefixed voor een optreden voor 2500 man op de allereerste rij onder het mom "Om te kunnen zwemmen moet je in het diep springen".
Het gaat een zomer van events worden, sommige zelf georganiseerd, andere als bezoeker voor fun. Ik heb lang genoeg in mijn grot zitten weg kwijnen. Ga ik nog steeds maskers dragen en de pollen ontsmetten en alle opgelegde regels braaf volgen? Tuurlijk, maar ik ga ook weer de gaspedaal van mijn leven indrukken.

 

[jimmyr]

Rader (Cherry moon) dat gaat de eerste keer terug feesten zijn als toen ik er als 15 jarige stond

 

[Str8_6]

Het raarste zal volgens mij zijn als je iemand terug een hand geeft of een zoen om te begroeten..
Als er nu zo iemand per ongeluk mijn hand aanraakt als ik iets doorgeef dan zie je bij ons beide precies een schrikreactie.

Betere handhygiëne zal volgens mij bij velen ook wel een blijvertje zijn. Al kan ik dat alleen maar toejuichen.

Met op cafe gaan enzo ga ik totaal geen probleem hebben, ik kijk er echt al naar uit om dronken te staan pissen en zat te lullen (see what i did there?) tegen deze die naast je staat. Vrouwen weten niet wat ze missen .

Concerten verlang ik ook wel naar en festivals met optredens. (niet die tomorrow land en laundry day toestanden)

 

[anders.]

Ik denk dat de eerste festivals en optredens wel raar gaan zijn. Dat gaat van "we mogen met 10 op een terras zitten" plots naar we gaan met 75000 voor 1 podium op mekaar geprakt staan. Dat was al benauwd zonder Corona, laat staan hoe mensen zich daar nu gaan voelen.

Ik denk ook dat ik mondmasker ga blijven dragen als ik bvb naar een ziekenhuis moet. Achteraf gezien is het eigenlijk best raar dat zoiets niet standaard gebruik is. Je gaat (het woord zegt het zelf) naar een huis vol zieken...

 

[BadAsh]

Ik kijk op dit moment gewoon naar mijn eigen veiligheid.
Ouders en vrouw (zorgkundige) zijn allemaal gevaccineerd, ik moet de mijne nog krijgen.
Tot ik mijn 2 spuiten heb gehad ga ik nog geen mensen uitnodigen of naar publieke plaatsen (buiten de winkel).

 

[kimme1975]

Het raarste zal volgens mij zijn als je iemand terug een hand geeft of een zoen om te begroeten..
Als er nu zo iemand per ongeluk mijn hand aanraakt als ik iets doorgeef dan zie je bij ons beide precies een schrikreactie.

Betere handhygiëne zal volgens mij bij velen ook wel een blijvertje zijn. Al kan ik dat alleen maar toejuichen.

Met op cafe gaan enzo ga ik totaal geen probleem hebben, ik kijk er echt al naar uit om dronken te staan pissen en zat te lullen (see what i did there?) tegen deze die naast je staat. Vrouwen weten niet wat ze missen .

Concerten verlang ik ook wel naar en festivals met optredens. (niet die tomorrow land en laundry day toestanden)

Ja, dat gaat idd raar zijn int begin.. ik vraag mij zelfs af of iemand een hand, zoen geven ooit nog wel gaat terugkomen zoals voor corona.. Vanuit mijn standpunt hoeft dat niet. Ik zeg liever mondeling een goeiedag.