Gij bent wel ne sjarel he. Een plaat (live) van 150 minuten, in een voor mij genre dat ik nooit opzet, en ook zelden kan apprecieeren. Ik klasseer zo'n dingen vaak onder generische klassiekers van het plebs met kortzichtige muzieksmaak.
En plus, zoals ik in mijn tweede zin reeds aanhaalde een live plaat. Iets waar ik het altijd moeilijk mee heb.
Langs de andere kant, als je met een studio-album was afgekomen was mijn post waarschijnlijk veel minder uitgebreid en zou ik hem hebben afgesloten met: 'niet men ding'
Ik ben aangenaam verrast door deze. Aloewel het een zeer lang album is, en gevaar voor langdradigheid altijd wel wat om de hoek aan het loeren was, heb ik hier eigenlijk heel hard van genoten.
Zijn stem was voor mij persoonlijk niet genoeg om me bij de keel te grijpen. Echter komen er wel vaak enorm schone zangstukken aan bod die me nog wel bij de pinken hielden.
Iets waar ik wél echt met volle teugen van genoten heb was zijn gitaarwerk. Zowel technisch als qua sound zijn op veel momenten mijn mond toch wel open gevallen. De man kan een stukske gitaar spelen miljaar dedju.
Het opname geluid van die live sessie is ook écht top.
Ga ik ooit een Jeff fan worden, en specifiek van zijn studiowerk? Nee. Zou ik hem graag gezien hebben 1 op 1 in een rokerige kroeg, met mensen tegen mijn lijf geplakt? Hell yeah
. De live beleving zou van mij nog wel een Jeff fan gemaakt kunnen hebben (wel in deze setting, zonder band, een solo schmuck en zijn gitaar).
Dus bedankt voor de introductie van de Jeff. En voor mij personlijk had ge prolly geen betere plaat kunnen kiezen om mij te introduceren.
Ga ik deze ooit nog opzetten? Waarschijnlijk niet, maar ge hebt wel mijn muziek horizons weer wat verbreed en daar ben ik u dankbaar voor
.
