Mulan
Well-known member
Goh, in de meesten hun ogen niet, maar "in die tijd" verdiende Ik voltijds net geen 1300 euro, dan is dik 2 maandlonen cadeau krijgen natuurlijk ook niet niets.
Huis kopen - Een nieuw begin
- Onderwerp starter Tweak37
- Startdatum
-
- Tags
- huizenbouw
Uiteraard is het een mooie cadeau hé, maar het gaat je niet helpen om een duurdere woning te kopen.
ThomasMore
Well-known member
Je kan een pandwissel doen waarbij je de huidige hypotheek naar de nieuwe woning verlegd. Om de timings op mekaar af te stemmen zal mogelijk een overbruggingskrediet nodig zijn. Bekijk ook de meeneembaarheid van de eerder betaalde registratierechten.
DwightSchrute
Well-known member
Stel we verkopen het huis aan 250K en kopen een nieuw huis van 600K
Onze nieuwe lening van 400K en de oude lening van 200K dan zou bv de nieuwe lening maar 400+200-250 = 350K zijn ? Zonder registratierechten en reeds afbetaalde bedrag natuurlijk ?
Ze heeft die 3000 euro natuurlijk ook wel gekregen omdat haar ouders dat geld dat ze thuis af gaf opzij hebben gezet.En die met 30-40k zullen waarschijnlijk ook zeggen dat ze niks gekregen hebben want ze kennen iemand met 300k
Ik heb zo ook 4 jaar huur betaald voor het appartement van mijn ouders. Toen we gebouwd hebben, heb ik dat geld gewoon terug gekregen. Dat is nog steeds gekregen geld dan he
.
Klopt, maar da's toch anders dan niks moeten afgeven en dan ineens 50k ofzo krijgen.Ik heb zo ook 4 jaar huur betaald voor het appartement van mijn ouders. Toen we gebouwd hebben, heb ik dat geld gewoon terug gekregen. Dat is nog steeds gekregen geld dan he
Niet dat ik die mensen dat niet gun he, super voor hen die het wel krijgen, want het zorgt wel voor een makkelijkere start.
the_fox
Well-known member
Deels, maar je vergeet toch wel een heel belangrijk aspect: wat jij nu als "frugal lifestyle" aanziet was toen wel de standaard.
Ik zal er even een bloemlezing van je uitspraken van de afgelopen pagina's bijhalen:
De mensen die vroeger een gezinswoning konden kopen met 1 pré (geen idee wat je vroeger noemt, 50j geleden was dat ook al met 2 lonen):
- Gingen niet dagelijks overpriced koffie drinken in de Starbucks, ik heb geen idee van de prijzen van Starbucks maar denk dat ne grote Latte €5 is. Op elke werkdag is dat dus €1000/jaar.
- Gingen niet elke dag een broodje halen, maar namen boterhammen mee naar't werk.
- Deden niet meerdere (vlieg)reizen op een jaar. De meerderheid deed 1 reis per jaar, meestal dan nog een auto-vakantie binnen België of een buurland.
- Hadden veel dingen niet die dezer dagen niet meer als "luxeproduct" aanzien worden:
- Kochten niet elke 2j de nieuwste smartphone/tablet/laptop
- Hadden geen consoles/.... of zelfs geen computer!
- Hadden een telefoon en kabelabonnement wat misschien €10 was, waar met nu eerder aan een 10-voud zit voor internet, digitale tv, mobiele telefoon, ...
Als je een huis wilt kopen (wat geen verplichting is hé) moet je niet klagen dat je dit niet kunt als je geld wegsmijt aan allerhande nutteloze dingen.
Mijn schoonouders hebben bvb gebouwd met 1 pré (en dat is 30 jaar geleden, geen 50 he). Dat is dus nieuwbouw op een stuk grond van 10A en een woning van +200m2.
En die gingen inderdaad niet elke dag naar Starbucks en niet op reis enzo. Maar zelfs met al die budgetten erbij kom je nog niet in de buurt van een nieuwbouw te kunnen zetten met 1 loon.
Het is wel zo dat de maandelijkse kosten gewoon de pan uitswingen vandaag de dag.
Tuurlijk, nu heeft iedereen die big ass TV staan (of meerdere), we gaan een paar keer per jaar op reis, leven we in een dure wegwerpmaatschappij waar dat vroeger gewoon veel duurzamer was, besparen op eten wordt ook al bijna niet meer gedaan (nee, liever dat hip en veel te duur ontbijt of lunchke betalen dan bokes met hesp of salami), de duurste Playstation ooit was in een mum uitverkocht, als ik zie welke merkkledij veel kindjes op de school dragen,... allemaal zaken die imo helemaal anders waren toen ik klein was.
Maar, nu heb je ook vnl veel extra kosten per maand. Nu heeft quasi iedereen internet, Netflix, Play, Disney+,... nog wat betalende social media en mss nog wat game abo's erbij. Elektriciteit, verwarming, water,... zijn allemaal veel duurder geworden. Dat neemt allemaal een serieuze hap uit het maandelijkse budget. Tel daar nog een auto op afbetaling bij en je zit snel aan >500€/maand die je anders aan een financiering voor je woning zou kunnen hangen.
Het is effectief wel moeilijker geworden, de woningprijzen helpen daar absoluut ook niet aan, maar onze levensstandaard nu is ook gewoon hoger, er is meer (duur) aanbod, dus het ligt echt niet alleen aan die dure woningmarkt.
Tuurlijk, nu heeft iedereen die big ass TV staan (of meerdere), we gaan een paar keer per jaar op reis, leven we in een dure wegwerpmaatschappij waar dat vroeger gewoon veel duurzamer was, besparen op eten wordt ook al bijna niet meer gedaan (nee, liever dat hip en veel te duur ontbijt of lunchke betalen dan bokes met hesp of salami), de duurste Playstation ooit was in een mum uitverkocht, als ik zie welke merkkledij veel kindjes op de school dragen,... allemaal zaken die imo helemaal anders waren toen ik klein was.
Maar, nu heb je ook vnl veel extra kosten per maand. Nu heeft quasi iedereen internet, Netflix, Play, Disney+,... nog wat betalende social media en mss nog wat game abo's erbij. Elektriciteit, verwarming, water,... zijn allemaal veel duurder geworden. Dat neemt allemaal een serieuze hap uit het maandelijkse budget. Tel daar nog een auto op afbetaling bij en je zit snel aan >500€/maand die je anders aan een financiering voor je woning zou kunnen hangen.
Het is effectief wel moeilijker geworden, de woningprijzen helpen daar absoluut ook niet aan, maar onze levensstandaard nu is ook gewoon hoger, er is meer (duur) aanbod, dus het ligt echt niet alleen aan die dure woningmarkt.
the_fox
Well-known member
Ik ga niet ontkennen dat het duurder geworden is hé. Gewoon dat sommigen het heel zwart-wit bekijken.
Ik heb geen idee hoe oud uw schoonouders zijn, waren die toen ook net afgestudeerd/aan het werken?
Vergelijk je de prijs van een huidige nieuwbouw met huidige standaarden/verwachtingen met wat het 30j geleden was?
En velen vergeten dat alle kleintjes rap een groot verschil maken...
Laten we het eens uitdrukken in percentages van een gemiddeld startersloon, wat volgens jobat ~€1700 netto in de maand is:
Elke werkdag een grote latte in Starbucks: 5% van je maandloon eraf.
Elke werkdag een broodje: 3.5% van je maandloon eraf.
Elke maand het volledige aanbod van multimediadiensten (en dan reken ik er nog geen spotify of Netflix bij): 4.5% van je maandloon.
Een citytrip met 2, valt moeilijk een prijs op te plakken dus laten we een redelijk goedkope nemen: 20% van je maandloon.
Een vliegreis, 10dagen in een all-in in het hoogseizoen met 2: 75% van een maandloon.
Om de 2j een nieuwe gsm: 50% van een maandloon.
...
[edit] zie dus ook @stungunner hierboven
Dat klopt allemaal wel, maar je moet daar nu ook niet in overdrijven.Ik ga niet ontkennen dat het duurder geworden is hé. Gewoon dat sommigen het heel zwart-wit bekijken.
Ik heb geen idee hoe oud uw schoonouders zijn, waren die toen ook net afgestudeerd/aan het werken?
Vergelijk je de prijs van een huidige nieuwbouw met huidige standaarden/verwachtingen met wat het 30j geleden was?
En velen vergeten dat alle kleintjes rap een groot verschil maken...
Laten we het eens uitdrukken in percentages van een gemiddeld startersloon, wat volgens jobat ~€1700 netto in de maand is:
Elke werkdag een grote latte in Starbucks: 5% van je maandloon eraf.
Elke werkdag een broodje: 3.5% van je maandloon eraf.
Elke maand het volledige aanbod van multimediadiensten (en dan reken ik er nog geen spotify of Netflix bij): 4.5% van je maandloon.
Een citytrip met 2, valt moeilijk een prijs op te plakken dus laten we een redelijk goedkope nemen: 20% van je maandloon.
Een vliegreis, 10dagen in een all-in in het hoogseizoen met 2: 75% van een maandloon.
Om de 2j een nieuwe gsm: 50% van een maandloon.
...
[edit] zie dus ook @stungunner hierboven
Ik denk dat ik ergens in de top 5% van netto inkomsten van België zal zitten en:
- Hoewel ik quasi bovenop een Starbucks werk, én er korting krijg, drink ik daar nooit koffie (enerzijds omdat hij duur is, anderzijds omdat hij ook gewoon niet lekker is)
- Ik eet 's middags een zelfgemaakt slaatje.
- Wij hebben een gedeelde Spotify en Netflix account, en sinds kort ook Disney+.
- Wij reizen gemiddeld, de voorbij jaren meestal 1 "gewone" reis (Rome, Dublin, ...) en om de 2 jaar een grote reis (USA, Z-Afrika, ...), zal vanaf dit jaar wel minderen
- Ik gebruik mijn smartphone gemiddeld zo'n 4 jaar
- Onze TV is 8 jaar oud
- Onze dochter gebruikt enkel 2e hands kleding
- Ik zoek nog steeds voor quasi alles de beste prijs/kwaliteit verhouding. Enkel voor een paar uitzonderlijke dingen voor hobby's zal ik misschien wat meer betalen dan strikt nodig.
Maar, wij zitten hélemaal niet in de categorie die "op elke cent moet letten" he. Het is zeker niet zo dat elke jongere leeft op de manier die hier beschreven wordt, de overgrote meerderheid doet dat helemaal niet zo.
D
Deleted member 1888
Guest
Een alleenstaande uit 2005 kon dat allemaal doen én nog eens big ass appartement kopen. Als het geen starbucks was, dan was het dan een pitta na het uitgaan. Maakt niet uit, er werd toen ook uitgegaan en gefeest.
Als een alleenstaande nu dezelfde uitgavenpratroon heeft met die van 2005 kan hij zich zelfs nog geen studiootje permitteren, laat staan een appartement. Dat is de realiteit. Ach ja nog meer inspanningen doen zeker?
Dusja, het is wel degelijk moeilijker geworden. En een alleenstaande in 2030 gaat enkel een studiootje kunnen kopen als hij én een frugal lifestyle heeft én zelf constant bijverdient als student én nog eens steun krijgt van de ouders én het gaat dan niet meer in de centrumsteden zijn. MAW er gaan nog veel mensen uit de boot vallen ondanks al deze inspanningen.
Ik lees al even deze topic mee, maar moet wel zeggen dat er hier nogal zwart/wit gereageerd wordt, alsof er geen grijze tussenzone is. Het leven loopt niet altijd zoals je het wilt. Ik ben van mening dat het moeilijker geworden is een huis te kopen, maar niet onmogelijk. De levensstandaard is inderdaad een pak hoger en duurder, maar het is kwestie van keuzes maken.
Ik ben 34 jaar en ben nu pas op zoek naar een eigen woning en dat heeft niets te maken met een luxeleven leiden, alle nieuwste snufjes willen, ... Je kan ook gewoon pech hebben, zoals wij meegemaakt hebben met mijn vriendin die plots zwaar ziek werd, nooit volledig hersteld is en ook geen recht had op enige uitkering (en ja, ik heb alles uitgezocht, want dat is het eerste wat de mensen denken, dat we ons best niet gedaan hebben om alle mogelijkheden te verkennen). Sindsdien is mijn vriendin tegen haar wil huisvrouw, met af en toe een halve dag flexijob als ze zich fit genoeg voelt.
Van zodra de eerste storm gepasseerd was, hebben we voor onszelf uitgemaakt dat we toch een huis wouden (proberen) kopen, liefst dicht bij haar familie (zodat ze overdag daar op bezoek kan gaan post-corona) en op een redelijke afstand van mijn werk. Wij gaan niet op reis, gaan niet op restaurant, wij spreken thuis af met vrienden (pré corona) i.p.v. op café en extraatjes (in mijn geval games en concerten) worden betaald met geld dat we cadeau krijgen bij bvb. verjaardagen, nieuwjaar, ... Het enige waar we niet op besparen is verse voeding, omdat we dat allebei belangrijk vinden. Hierdoor sparen we € 500 à € 1000 per maand met één loon, maar ik besef ook dat ik nog in een luxepositie zit omdat ik relatief goed verdien (meer dan € 3.000,00 netto) en nog kan bijverdienen via overuren. Iemand in dezelfde situatie met een loon van € 1.800,00 netto (en zoals ons zonder hulp van thuis uit) zal lang moeten sparen om voldoende kapitaal bijeen te krijgen om te kunnen lenen en kopen. Ik weet dat we in een wereld leven van hyperindividualisme en dat iedereen zogezegd verantwoordelijk is voor zijn eigen toekomst, etc..., maar ik ben er vrij zeker van dat mensen in dergelijke situaties het opgeven om een huis/appartement te kopen of er gewoon nooit toe zullen geraken.
Ik zwijg dan verder nog over de (meestal) verplichte schuldsaldoverzekering die voor mijn vriendin enorm duur zal uitvallen, aangezien ze niet kan genezen en haar gezondheid een groot risico vormt voor de verzekeraar.
Ik ben 34 jaar en ben nu pas op zoek naar een eigen woning en dat heeft niets te maken met een luxeleven leiden, alle nieuwste snufjes willen, ... Je kan ook gewoon pech hebben, zoals wij meegemaakt hebben met mijn vriendin die plots zwaar ziek werd, nooit volledig hersteld is en ook geen recht had op enige uitkering (en ja, ik heb alles uitgezocht, want dat is het eerste wat de mensen denken, dat we ons best niet gedaan hebben om alle mogelijkheden te verkennen). Sindsdien is mijn vriendin tegen haar wil huisvrouw, met af en toe een halve dag flexijob als ze zich fit genoeg voelt.
Van zodra de eerste storm gepasseerd was, hebben we voor onszelf uitgemaakt dat we toch een huis wouden (proberen) kopen, liefst dicht bij haar familie (zodat ze overdag daar op bezoek kan gaan post-corona) en op een redelijke afstand van mijn werk. Wij gaan niet op reis, gaan niet op restaurant, wij spreken thuis af met vrienden (pré corona) i.p.v. op café en extraatjes (in mijn geval games en concerten) worden betaald met geld dat we cadeau krijgen bij bvb. verjaardagen, nieuwjaar, ... Het enige waar we niet op besparen is verse voeding, omdat we dat allebei belangrijk vinden. Hierdoor sparen we € 500 à € 1000 per maand met één loon, maar ik besef ook dat ik nog in een luxepositie zit omdat ik relatief goed verdien (meer dan € 3.000,00 netto) en nog kan bijverdienen via overuren. Iemand in dezelfde situatie met een loon van € 1.800,00 netto (en zoals ons zonder hulp van thuis uit) zal lang moeten sparen om voldoende kapitaal bijeen te krijgen om te kunnen lenen en kopen. Ik weet dat we in een wereld leven van hyperindividualisme en dat iedereen zogezegd verantwoordelijk is voor zijn eigen toekomst, etc..., maar ik ben er vrij zeker van dat mensen in dergelijke situaties het opgeven om een huis/appartement te kopen of er gewoon nooit toe zullen geraken.
Ik zwijg dan verder nog over de (meestal) verplichte schuldsaldoverzekering die voor mijn vriendin enorm duur zal uitvallen, aangezien ze niet kan genezen en haar gezondheid een groot risico vormt voor de verzekeraar.
Uw vriendin heeft geen inkomen. Bijgevolg draagt ze ook niet bij aan de afbetaling. Stel nu (worst case) dat ze sterft, dan blijft de last voor de woning voor u toch identiek?
De meeste banken eisen dat er minimum 100% schuldsaldoverzekering is, maar dat kan 100% bij jou zitten. Dat wil dan zeggen "als jij sterft krijgt zij het huis, als zij sterft moet jij blijven afbetalen".
Inderdaad, dat zal vermoedelijk de oplossing zijn.
D
Deleted member 658
Guest
Het heeft echt geen zin om hier de mac-bc junior uit te hangen en karikaturale schetsen te maken door het verleden overdreven rooskleurig te schetsen en anderzijds met doemscenario's voor 2030 af te komen.
Hier zitten genoeg mensen die effectief rond 2005 een woonst gekocht hebben en weten hoe de vork toen ECHT in de steel zat in plaats van jouw delusional ideëen rond big-ass appartementen die toen zogezegd nog mogelijk waren voor singles.
Jouw uitspraken zijn cijfermatig onwaar.
Ik zit tegenwoordig blijkbaar in de top 2% van de huishoudensinkomens, maar ik ben niet vergeten hoe het was om als alleenstaande rond te komen met 1.300 euro netto, waar het uiteindelijk allemaal mee begon. En het was desondanks met diezelfde wedde dat ik mijn eerste woonst gekocht had.
Zoals Fox mooi opgelijst heeft: al die kleine beetjes maken voor starters(lonen) weldegelijk het verschil. Dat wil niet zeggen dat je 5 jaar op water en brood moet leven. Kleine verwennerijen moet je af en toe toelaten, maar je dient op zijn minst wel bewust zijn van de totaalkost van je levensstijl en het effect daarvan op lange termijn.
Vaak gaat het om kleine kosten waarvan je je niet bewust zijn, net omdat het sluimerkosten zijn.
Laatst bewerkt door een moderator:
Oei, mijn 5% was nogal pessimistisch precies
En ik ben ook begonnen aan een "gewoon" loon natuurlijk, en we hebben onze bouwgrond (mits financiële steun) gekocht toen ik nog maar 4 jaar werkte. Maar er wordt standaard zo'n beeld gemaakt over "jongeren kunnen geen huis meer kopen omdat ze Starbucks koffie drinken, broodjes eten en veel willen reizen", terwijl dat helemaal niet het standaardleven voor de meeste jongeren is.
D
Deleted member 658
Guest
Maar het was mathias5 zelf die afkwam dat zijn Starbucks koffie en city trips laten het verschil niet zouden maken om een woonst te kunnen kopen en iedereen die dat wel deed, er een 'extreem fruggal lifestyle' op nahield.Oei, mijn 5% was nogal pessimistisch precies
En ik ben ook begonnen aan een "gewoon" loon natuurlijk, en we hebben onze bouwgrond (mits financiële steun) gekocht toen ik nog maar 4 jaar werkte. Maar er wordt standaard zo'n beeld gemaakt over "jongeren kunnen geen huis meer kopen omdat ze Starbucks koffie drinken, broodjes eten en veel willen reizen", terwijl dat helemaal niet het standaardleven voor de meeste jongeren is.
Mij kan het geen zier schelen waaraan mensen hun geld spenderen maar het is uiteindelijk wel de totale kostenplaat van al die uitgaves dat het spaarvermogen en opties voor langetermijnsinvesteringen bepaalt.
Het kleine 'fruggal' percentage van het inkomen dat wij nu consumeren, zal in absolute euro's hoger liggen dan iemand die al in zijn 20'er jaren grotendeels alles opgesmost heeft 'om van zijn jeugd te kunnen blijven genieten'. Vanaf een bepaald niveau noemen we die nood aan 'instant gratification' gewoon onvolwassen en onverantwoordelijk financieel gedrag.
Wie snapt hoe compound intrest werkt, begrijpt dat de eerste werkjaren veruit de belangrijkste jaren zijn om zo snel mogelijk tot een eigen inbreng te komen. En die zullen voor de rest van je leven bepalen welke luxe je longterm kan veroorloven.
De mensen die nu zeuren dat het te duur is om voor een eigen woonst te sparen en niet willen deelnemen aan de race, zijn dezelfde mensen die 10 - 20 jaar later zullen zeuren hoe oneerlijk het wel niet is dat ze door al hun leeftijdsgenoten ingehaald zijn en onderaan de economische ladder bengelen.
Pas dan zullen ze snappen dat je niet uit de race kan ontsnappen, en dat ze de afgelopen 10-20 jaar gewoon maar wat stonden te slabakken aan de startblokken.
De kans is groot dat die ingesteldheid ook terug slaat op de andere keuzes die ze in hun leven gemaakt hebben en bv. investeringen in hun eigen persoon (studies, vakexpertise) van hetzelfde lage pitje zullen zijn.
Laatst bewerkt door een moderator:
Jij bent natuurlijk zoals je zelf zegt geen referentie hé.
Maar, ik kom voor mijn werk bij heel veel mensen thuis, zowel de meer, minder als gemiddeld vermogende mensen. En mij valt wel vaak op dat bij die minder vermogende mensen vaak de grootste en duurste TV staat, vaak in combi met een PS én een Xbox. En een duidelijk merk op hun kledij of dat van de kindjes mag ook vaak niet ontbreken.
En het zijn ook vaak zij die mij foto's tonen van de interieurs of stijl van woning die ze willen, vaak vanop Pinterest, met daarbij de duurste materialen recht uit de boekskes. Zonder dat ze daarvoor eigenlijk het budget hebben.
Dat is natuurlijk allemaal vrij anekdotisch en niet gebaseerd op cijfers of onderzoek, maar zoals gezegd, ik kom op een jaar tijd echt in heel veel verschillende huishoudens, en het valt toch best op.
Net nog een jong koppel waarvoor ik plan en offerte heb gemaakt, ze hadden grond onder opschortende voorwaarde van financiering (voor het totale plaatje, dus inclusief de woning). Plan en offerte waren wat te duur dus ze gingen alles afblazen. Maar ze willen wel per sé meteen die vaste trap naar de zolder, de keuken hadden ze 20k voorzien (terwijl je als jonge bouwer ook voor 10K een deftige keuken kan hebben), die steellook binnendeur (kost rap >3k) moest er ook zeker al in, een gietvloer ipv een keramische tegel (kost ook rap 7k extra enkel voor uw gelijkvloers),... en de woning een meter kleiner maken (wat zeker kon) was ook not done. "Ah nee, als ik niet kan bouwen zoals ik wil doe ik het liever niet". Ok, jouw keuze, maar kom dan niet triestig af met "bouwen is te duur, wij vinden niets naar ons goesting, wij kunnen geen lening krijgen,...".
Vergelijkbare onderwerpen
- Artikel
