Meest trieste zin die ik deze week gelezen heb, met dank aan dit onderzoek van De Morgen:
“Dit is echt gebeurd vroeger, maar ik heb ooit een student moeten laten overgaan voor wiskunde omdat hij goed ukelele kon spelen”
zegt een andere vakdidacticus die anoniem wil blijven.
Ergste van alles? Wegens enige praktijkervaring, verbaast dit mij niet.
Lerarenopleidingen aan (bepaalde) hogescholen als diplomafabrieken zonder nog enige kwaliteitsdrempels.
Gelijkaardige verhalen over Frans en andere vakken ook al gehoord.
Groen hun idealistisch (en onbetaalbaar) idee van 3+3+2 klinkt goed, maar is niet werkbaar tenzij men andere taboes zou laten varen en dat gaat om meerdere redenen niet gebeuren, zowel qua kost, qua personeelscultuur (kleine directies en hun TADD-stops om een KMO beleid te voeren) als qua weerstand vanuit vakbonden.
Desondanks zie ik er op sommige vlakken ook wel heil in: nu zijn bijscholingen zoiets wat gedreven leerkrachten doen, zonder extra verloning en wat anderen als een verplicht oefeningetje zien, sommige bijscholingen zijn dan ook weer waardeloos... andere hulp van buitenaf kan dan weer zeer waardevol zijn. Je zou die gemotiveerde leerkrachten meer moeten kunnen belonen voor specialisatie: of dat nu is in betere wiskunde-didactiek, of betere specialisatie in het opvoeden van kinderen met een taal/leerachterstand (op dat vlak draagt een partij als Groen natuurlijk een verpletterende verantwoordelijkheid met hun migratiestandpunten).
Er is wel nog steeds een groot verschil tussen de sterkere technische richtingen zoals IW, Elektromechanica, Hout&Bouw en de beroeps.
Klopt om die reden zou ik een zoon of dochter ook liever IW zien gaan studeren dan humane wetenschappen. Niet omdat ik de materia waar die richtingen over gaan een ander waardeoordeel geef (er zullen in de toekomst ook genoeg psychologen, etc. nodig zijn), maar wél omdat je nu éénmaal meer kansen hebt in het hoger onderwijs met een richting in het secundair waar de lat, vnl. voor vakken als wiskunde hoog ligt, wat heb je aan een aso diploma humane wetenschappen als je vervolgens niet meer kan volgen aan de unief?
De lat in humane wetenschappen (aso) ligt in véél scholen laag, omdat het het einde van de waterval is voor leerlingen die in het aso willen blijven ten alle kosten, maar niet noodzakelijk een positieve interesse hebben in menswetenschappen. De lat hoger bij humane wetenschappen en meer leerlingen naar tso/bso sturen is iets wat aso scholen natuurlijk bewust vermijden, want leerlingen = uren = personeel = zelfbehoud.
De financiering van zowel ons secundair als hoger onderwijs zit op dat vlak dan ook structureel verkeerd (verkeerde incentives qua concurrentie om leerlingen/studenten). De laatste jaren nog te weinig gebabbeld met leerkrachten lager (kleuter toevallig iets meer) heeft dan weer meer het probleem van een onderfinanciering qua materiaal.
