Hoe regel je jouw financiën met jouw partner?

Hoe regel jij je financiën binnen je gezin?

  • Alles gezamenlijk

    Stemmen: 75 18,0%
  • Alles gezamenlijk (vanaf officieel/wettelijk samen zijn)

    Stemmen: 62 14,9%
  • Alles gezamenlijk (vanaf officieel/wettelijk samen zijn) & maandelijks bedrag persoonlijk

    Stemmen: 31 7,5%
  • Een vast bedrag (of percentage van loon) per maand gezamenlijk; de rest van mijn loon is persoonlijk

    Stemmen: 226 54,3%
  • Alles apart

    Stemmen: 22 5,3%

  • Totaal aantal stemmers
    416
Ik heb dat eigenlijk voor mezelf, zeker sinds dat we kinderen hebben kan ik me er niet echt meer toe brengen om geld uit te geven voor mezelf. Ik voel me al schuldig over het feit dat ik over een maand de volgende drie Malazan boeken ga kopen. Dat is mss 40 euro ofzo, maar ja de badkamer moet ooit gedaan worden, ramen vervangen worden, ikea living tafel vervangen met iets deftig, etc dus pak dat ik 50-60k kosten zie in de toekomst dan is voor mij alles wat aan onzin uitgegeven wordt gewoon dingen voor iedereen die achteruit geduwd worden.

Daarom dat het 3 jaar sparen is voor een nieuwe PC te kopen :p
Heel herkenbaar. Ik heb al maanden niets meer voor mezelf gekocht denk ik. Hier zijn ook nog grote kosten op komst, nieuwe salontafel, tuinpad aanleggen, raamdecoratie, tuinhuis. En dan een kindje van 7 maanden dus pampers, chrèche, melkpoeder, medicijnen, kleren, etc.
 
Heel herkenbaar. Ik heb al maanden niets meer voor mezelf gekocht denk ik. Hier zijn ook nog grote kosten op komst, nieuwe salontafel, tuinpad aanleggen, raamdecoratie, tuinhuis. En dan een kindje van 7 maanden dus pampers, chrèche, melkpoeder, medicijnen, kleren, etc.
Jep, af en toe een boek, maar ik ben ondertussen al 6 maanden aan het overwegen een frees te kopen en ik kan mezelf er niet toe brengen om die 200 euro te spenderen :p
 
2 weken op dure reis gaan zonder uw partner omdat die het niet kan betalen is de ultieme powermove.
Jamaar als het geld van een gescheiden rekening komt moet ge dat niet verantwoorden :p

(OK ik lach er hier ff mee, niet TE serieus oppakken iedereen :) )
 
Er zijn er toch veel precies die in een lange relatie met kinderen+huis, toch een stok achter de deur willen hebben om gemakkelijk uiteen te kunnen te gaan.
Dat is toch geen gezonde fundatie voor een langdurige relatie of huwelijk lijkt mij.
De 2 zijn toch niet noodzakelijk gerelateerd? Ben gewoon van mening dat je jezelf niet meer problemen op de hals moet halen dan noodzakelijk. Ik heb als kind van dichtbij gezien hoe hard het kan misgaan, dus ik maak mezelf geen illusies over de "eeuwige liefde".

Onze relatie is al meer dan 20 jaar perfect gezond, maar dat wil niet noodzakelijk zeggen dat dit gaat blijven duren tot 1 van ons het loodje legt.

Zoals je kan zien in de poll doet meer dan de helft het op deze manier. Maar om daar nu uit te besluiten dat meer dan de helft van de relaties ongezond zijn, zou ik niet durven zeggen.
 
Het is jullie lévenspartner he mannekes, niet uw mama waar ge 50euro zakgeld moet vragen/geven door nekeer lief te doen & de living te stofzuigen. Sommige views gaan er hier zwaar over naar mijn mening hoe meer ik er over nadenk.. Samen uit, samen thuis.
Of betaal je dan ook vrouwlief als ze een uur gestreken heeft? Als de ramen gekuist worden? Of de kinderen opgehaald worden elke dag van school terwijl je op gemak om 19u van Brussel afgetjoffeld komt? Of telt dat niet mee als het niet in je voordeel is? Ik ga nekeer t gras gaan afdoen ze want ik moet sparen voor ne PS5. Dat kan toch niet als 30plusser? 🤪

Er is hier maar één goede reden gegeven dat ik las om die inkomen volledig strikt te scheiden: een partner die het woord 'kids' gebruikt :shutup:
 
De 2 zijn toch niet noodzakelijk gerelateerd? Ben gewoon van mening dat je jezelf niet meer problemen op de hals moet halen dan noodzakelijk. Ik heb als kind van dichtbij gezien hoe hard het kan misgaan, dus ik maak mezelf geen illusies over de "eeuwige liefde".

Onze relatie is al meer dan 20 jaar perfect gezond, maar dat wil niet noodzakelijk zeggen dat dit gaat blijven duren tot 1 van ons het loodje legt.

Zoals je kan zien in de poll doet meer dan de helft het op deze manier. Maar om daar nu uit te besluiten dat meer dan de helft van de relaties ongezond zijn, zou ik niet durven zeggen.
Mja maar die optie 'Een vast bedrag (of percentage van loon) per maand gezamenlijk; de rest van mijn loon is persoonlijk' is ook niet echt alles omvattend.

Ik heb dat aangevinkt omdat we inderdaad elke maan een bedrag storten op de gedeelde rekening. En de rest is dan in theorie persoonlijk, maar eigenlijk ook niet.
 
De 2 zijn toch niet noodzakelijk gerelateerd? Ben gewoon van mening dat je jezelf niet meer problemen op de hals moet halen dan noodzakelijk. Ik heb als kind van dichtbij gezien hoe hard het kan misgaan, dus ik maak mezelf geen illusies over de "eeuwige liefde".

Onze relatie is al meer dan 20 jaar perfect gezond, maar dat wil niet noodzakelijk zeggen dat dit gaat blijven duren tot 1 van ons het loodje legt.

Zoals je kan zien in de poll doet meer dan de helft het op deze manier. Maar om daar nu uit te besluiten dat meer dan de helft van de relaties ongezond zijn, zou ik niet durven zeggen.
Maar zit meer dan de helft ook in een langdurige gezinssituatie? Het is vooral daarin dat ik het strikt gescheiden houden niet goed begrijp. En al zeker als je getrouwd bent, alles is gewoon gemeenschappelijk dan. Dus dan leef je deels in illusie met dat is mijn deel en dat is jouw deel. Ik vermoed ook dat zolang alles goed gaat er geen probleem is maar wanneer er vanalles begint te borrelen kan dan het financiele aspect wel sneller een extra kink in de kabel zijn waardoor de relatie misschien sneller ten onder gaat. Terwijl het financiele dan eigenlijk geen rol zou mogen spelen. Gemakkelijk gezegd natuurlijk, ik weet het.
En als je uiteen gaat en kinderen hebt is het nooit simpel als je niet overeenkomt op die moment. Maakt niet uit hoe je rekeningen verdeeld zijn.
En als je dan wel goed overeenkomt dan gaat het verdelen ook vanzelf.
Dus ik zou eigenlijk wel eens willen weten hoeveel er hier getrouwd zijn :)

Maar zoals ik al aangaf, als beide partners tevreden is alles in orde zeker.
 
Getrouwd en kleine kindjes in huis.
Wij storten steeds hetzelfde bedrag op onze gemeenschappelijke rekening (dat varieert naargelang dure/goedkope maanden, of in januari hebben we geld van de belastingen teruggestort gekregen dus daar zitten we nu ook weer even zoet mee). De rest van onze lonen gaat naar onze persoonlijke rekeningen. Ik zou dat eerlijk gezegd niet anders willen. Wij verdienen nagenoeg hetzelfde maar op een of andere manier is mijne man zijn rekening altijd leeg en de mijne niet. Die geeft gewoon véél meer uit aan folliekes. En andersom als ik zeg dat ik bijvoorbeeld een nieuwe koersfiets wil dan zegt die direct "maar ge kunt toch met uw 20 jaar oude stadsfiets fietsen als ge zo graag fietst?" (hij zegt dat niet letterlijk zo maar daar komt het wel op neer). Dus ik ben blij die discussies niet te moeten voeren en mijn centen zelf naar believen uit te geven.
 
Hier is het alles in één pot. Ben dan ook al meer dan 18j getrouwd, hebben 2 kinderen (10 en 16). Ik verdien nu een pak meer dan mijn vrouw, maar zij heeft dan van thuis uit één en ander meegekregen. Ook onze eigendommen staan op allebei. Slim? Misschien niet, als ik zoals velen een maandelijks bedrag had gestort op gezamenlijke rekening en de rest apart gespaard, dan had ik nu 5x zoveel geld als mijn vrouw. Maar wat ben ik daar dan mee?

We investeren ook veel in eigen huis enz dus is uiteindelijk toch voor ons beide. En dure aankopen, daar is zelden discussie over. Gebeuren allemaal in overleg. Auto voor vrouw gekocht, no problem. Ik wil een moto...sure, go ahead. Enige 'regel' die we hebben is dat we niet lenen voor grote aankopen (zelfs niet voor auto) en dat we voor aankopen van meer dan paar honderd euro, we toch even met elkaar overleggen. Zal wel 'old school' zijn maar voor mij geldt ook op dat vlak samen uit/samen thuis. Als mijn vrouw me ooit laat zitten, dan zal het ook allemaal /2 zijn.

Enige onevenwicht is eigenlijk qua overlijdensdekkingen. Als ik morgen doodval, moet mijn vrouw bij wijze van spreken niet meer werken. Als zij doorvalt, vervalt onze lening (nog 50K openstaand, dus quasi niks) en is er voor de rest niks extra.
 
Maar ge zijt samen en ge kiest voor elkaar? Het grote geld verdienen is niet alles in een job? Ik zie mijn partner liever gelukkig in een job met een lager loon dan ongelukkig in een job waarin hij tenminste evenveel verdient als mij want hoho mijn levensstandaard!

En niet alles is apart? Als ge samen een dure reis wilt maken moet ge op uw manier ofwel
- langer sparen met uw gemeenschappelijk deel eer ge er komt
- een stuk voor de minder verdienende partner betalen
En dan nog zal de minder verdienende partner dan niet eens geld hebben voor mooie souvenirs of foliekes

Dat is gewoon een voedingsbodem voor ongelijke verhoudingen binnen een relatie.

Ge wordt beloond voor uw studies of uw prestaties door uw werk. Niet door dat geld allemaal per se in uw eigen pot te houden.

Uw voorbeeld is totaal naast de kwestie want dat is in geen enkele relatie goed te praten hé. Ook niet als ge alles samensmijt. Ge draagt bij naar eigen kunnen en vermogen imo. Of dat nu op vlak van geld is of huishoudelijk werk.
Er zijn er toch veel precies die in een lange relatie met kinderen+huis, toch een stok achter de deur willen hebben om gemakkelijk uiteen te kunnen te gaan.
Dat is toch geen gezonde fundatie voor een langdurige relatie of huwelijk lijkt mij. De minst verdienende partner zal zich zo altijd minderwaardig voelen.
En eens er kinderen in het spel zijn is het als meest verdienende wishful thinking om te denken dat je bij een scheiding zomaar met je eigen spaarpotje kan gaan lopen.
In het geval van een jonge relatie of als er geen kinderen zijn begrijp ik dan weer perfect dat er goede afspraken zijn. Dit topic laat ook goed zien dat goede afspraken voor iedereen anders zijn. Het belangrijkste is dus dat beide partners zich er goed bij voelen.
Tuurlijk gaat dat wel. Dat hangt toch gewoon af van het stelsel waarbinnen je getrouwd bent?
Wij zijn ook met scheiding van goederen, zowel vóór als ná het huwelijk, getrouwd. Zeg maar het koelste huwelijkscontract.

Ik snap gumball wel. Het is niet omdat je voor elkaar kiest in het leven, dat je er daarom ook voor kiest om elkaars spaarpot te delen. Anders bestonden deze verschillende stelsels allemaal niet en was het 1 pot nat.
Voor mij heeft dat niet specifiek te maken met 'stok achter de deur om gemakkelijk uiteen te gaan', maar simpelweg dat ieder zijn eigen vrijheid heeft om met zijn/haar geld te doen wat hij/zij wilt. Wij hoeven op die manier op financieel vlak niet met elkaar overeen te komen of aan elkaar te verantwoorden wat we met ons geld doen.
Ik hoef als gierigaard niet te snappen waarom zij een imo veel te dure wagen aanschaft en zij hoeft als risicoavers persoon omgekeerd ook niet te snappen waarom ik geld steek in beleggingen met een kans op kapitaalverlies.

Het enige dat mijn vrouw en ik met elkaar afspreken, is welke geplande gemeenschappelijke kosten we binnen welke termijn 50/50 aangaan. We stellen die termijn zo in dat we steeds de snelheid van de zwakste schakel volgen, eerder dan dat we met 800€ loonsverschil volgens 2 verschillende levensstandaarden zouden leven.
 
Hier 4 jaar samen waarvan 3 samenwonend. Zij woont bij mij in. Vast bedrag op de gezamenlijke rekening. Ik verdien wel een klets meer als haar, maar zij heeft er bewust voor gekozen voor 28u te werken, ik 40. Persoonlijk vind ik niet dat ik meer moet bekostigen daardoor. Ook kosten aan het huis zoals bv kapotte chauffage, waterlek, ik zeg maar iets, komt op mijn kap. En ook komt er ooit een trouw en/of kinderen, vind ik nog altijd niet dat ik meer moet storten op die gezamenlijke dan haar. Huistaken zijn tevens ook netjes verdeeld.
 
Wow.
Dan zie ik een relatie toch helemaal anders :censored:
Blijkbaar ...

Ik zie daar gewoon het nut niet van in. Want het is niet omdat je samen een gezin start, dat je daarmee stopt met als individu te bestaan die zijn eigen financiële verlangens heeft en keuzes wil maken zonder dat met de partner telkens te moeten bespreken 'omdat het voor de helft ook haar geld is'.

Sommige mensen doen hier precies alsof dat scheiding van spaarpot betekent dat er dan iets schort aan de relatie. Wel, je kan dan net hetzelfde zeggen voor de omgekeerde situatie want ik heb financiële afhankelijkheid van de ene partner aan de andere nog geen enkele relatie gezonder weten te maken. Het doet dat dan ook maar om de verkeerde redenen denk ik dan.
Mijn ouders waren een éénverdienersgezin en de financiële discussies die ik als kind meegemaakt heb, die hebben mijn vrouw en ik op 10 jaar tijd nog nooit gehad.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Blijkbaar ...

Ik zie daar gewoon het nut niet van in. Want het is niet omdat je samen een gezin start, dat je daarmee stopt met als individu te bestaan die zijn eigen financiële verlangens en verantwoordelijkheid heeft.
Sommige mensen doen hier precies alsof dat scheiding van spaarpot betekent dat er dan iets schort aan de relatie. Wel, je kan dan net hetzelfde zeggen voor de omgekeerde situatie want ik heb financiële afhankelijkheid van de ene partner aan de andere nog geen enkele relatie gezonder weten te maken. Het doet dat dan ook maar om de verkeerde redenen denk ik dan.
Mijn ouders waren een éénverdienersgezin en de financiële discussies die ik als kind meegemaakt heb, die hebben mijn vrouw en ik op 10 jaar tijd nog nooit gehad.
Bij ons is die scheiding toch ook iets dat bijdraagt aan de stabiliteit naar mijn ervaring.
Als ik een horloge wil kopen van wat ik opzij zet, geen probleem. Hetzelfde als zij is een handtas koopt.
Voor gemeenschappelijke kosten bekijken we welk budget we er gezamenlijk aan willen spenderen en als we beslist hebben betalen we elk 50/50.
 
Bij ons is die scheiding toch ook iets dat bijdraagt aan de stabiliteit naar mijn ervaring.
Als ik een horloge wil kopen van wat ik opzij zet, geen probleem. Hetzelfde als zij is een handtas koopt.
Voor gemeenschappelijke kosten bekijken we welk budget we er gezamenlijk aan willen spenderen en als we beslist hebben betalen we elk 50/50.
Idd.

Er zijn bepaalde dingen die je gemeenschappelijk aankoopt. Maar met die ene gezinswoning + misschien nog een wagen, dan heb je ook al 80% van al die euro's opgesomd. Om daarvoor alles dan maar gemeenschappelijk te stellen ...

Als je niet wil dat je partner een eigen spaarpot heeft, omdat je wil kunnen controleren dat dat geld zeker niet dat 1 of andere minnares gaat, dan denk ik pas dat je echt een relatieprobleem hebt ...
 
Er zijn er toch veel precies die in een lange relatie met kinderen+huis, toch een stok achter de deur willen hebben om gemakkelijk uiteen te kunnen te gaan.
Dat maak jij er van. Dat is jouw gedachtengang blijkbaar.
Maar wij redeneren zo niet. Wij doen het om totaal andere redenen dan wantrouwen of een stok achter de deur te hebben.
 
Beetje raar dat iedereen verschillende vormen van samenwonen accepteert maar dat er dan toch commentaar komt als men niet vasthoud aan de regeling zoals bij het huwelijk. Imo is de beste regeling diegene waar beide partners zich goed bij voelen.
 
Als je niet wil dat je partner een eigen spaarpot heeft, omdat je wil kunnen controleren dat dat geld zeker niet dat 1 of andere minnares gaat, dan denk ik pas dat je echt een relatieprobleem hebt ...
Net zoals mensen met gescheiden rekeningen niet al met 1 been uit de relatie staan, is deze gedachtegang absoluut niet de gedachtegang van mensen die alles gezamelijk houden.

Ik heb geen problemen met gescheiden rekeningen. De meeste mensen hier duidelijk niet. De reacties op Gumball kwamen er omdat
- hij specifiek van mening is dat alles 50/50 moet ook wanneer er grote ongelijkheden zijn in inkomens
- hij uitspraken doet zoals 'de grootverdiener moet toch niet gestraft worden' of 'als ge meer wilt verdienen, moest ge maar beter gestudeerd hebben/van job veranderen en beter onderhandelen'

Om het met de woorden van enkele grote filosofen te zeggen: where is the love?
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan