Album of the week Glass Museum - Reykjavik

Ik heb er nu ook 2 luisterbeurten op zitten.
Het is zeker geen muziek dat ik rap uit mijzelf zou opzetten, maar het luistert wel lekker weg, zoals hier al gezegd door verschillende mensen, easy listening muziek, zowat soundtrack-achtig. Het instrumentale stoort mij ook zeker niet.
Leuk album, het is eens wat anders als al dat gitaargeweld waar ik normaal naar luister :unsure:
 
Interessante combinatie van genres. Ik ga wel eens herbelusiteren, maar ben voorlopig nog geen fan van wat uit die mengelmoes komt.
 
Volgende week is het aan jou, je kan niet geloven hoe benieuwd @BlackOccult en mezelve zijn naar je inzending. :unsure:
Ik had dit vanmorgen al gelezen, maar na dit nu opnieuw te zien: word ik hier nu zomaar gedist door de moderatoren?

Ik kan niet ontkennen dat ik al gedacht heb aan een trolpost te midden van al deze obscure threads. Als Jepsen toegelaten is in het ene concept, dan kan zo een weekje in het andere ook wel. Ik had gedacht aan het album 10.000 Luchtballonnen van K3 omdat dat, analoog aan de hergeboorte van dit forum, het eerste album was van K3 met de nieuwe samenstelling. Zo was ik begonnen met het analyseren van de lyrics ervan, maar dat vond zelfs ik een tegenvaller voor kindermuziek.
Op de titelsong 10.000 Luchtballonnen wordt er bijvoorbeeld gewag gemaakt van het feit dat die 10k luchtballonnen de hemel blauw kleuren. Slaat op niets natuurlijk, de lucht is al blauw zonder die ballonnen. Ge zou kunnen opmerken dat het dan misschien tienduizend blauwe ballonnen zijn, maar een regel later wordt er expliciet naar verwezen alszijnde een regenboog die de horizon kleurt. Waanzin. Verder is dit nummer geschreven gericht aan de luisteraar in tweede persoon, en wordt die gevraagd een brief mee te schrijven ("Doe je mee we schrijven samen een brief"), die dan meegegeven wordt met de luchtballonnen ("En geven hem mee met een luchtballon"), maar in het refrein zeggen ze dan dat de luchtballonnen op weg zijn naar de luisteraar ("10.000 luchtballonnen, zijn op weg naar jou")? Dit houdt toch geen steek man, hangt echt met haken en ogen aan elkaar. Hun Nederlands is van hetzelfde niveau ("een brief schrijven met een boodschap erop" in plaats van erin omdat het moet rijmen op stop), en qua geschiedenis ("10.000 jaren oorlog, zonder dat ooit iemand won") lijkt het me ook langs alle kanten te rammelen. Dus dat idee heb ik dan maar laten varen.

Dit terzijde, geen zorgen of angst, mijn nominatie is oprecht en is zonder de minste overdrijving een van de beste en meest transformatieve bands ooit, heeft het meeste Spotifyluisteraars van alle threads tot nu toe en is voor zover de zoekfunctie en ik weten nog niet inhoudelijk vermeld geweest op dit of het vorige forum.

Mijn excuses voor offtopic, @Strijkijzer.

Go Go Penguin
Aangezien jullie beiden wel meer van dit type muziek kennen, heb ik deze band eens opgezet via een paar clips op Youtube ... dan vind ik dit album van Glass Museum toch wel een pak beter eigenlijk. Het trekt er inderdaad op, maar GoGo Penguin leek me nog meer "eentoniger" om het cru te stellen terwijl die met een man meer zijn, met nog minder scherpe kantjes en de pop is daar al helemaal weggelaten. Misschien net de de verkeerde mix van nummers aangeklikt, dat kan ook uiteraard.
 
Ik had dit vanmorgen al gelezen, maar na dit nu opnieuw te zien: word ik hier nu zomaar gedist door de moderatoren?

Ik kan niet ontkennen dat ik al gedacht heb aan een trolpost te midden van al deze obscure threads. Als Jepsen toegelaten is in het ene concept, dan kan zo een weekje in het andere ook wel. Ik had gedacht aan het album 10.000 Luchtballonnen van K3 omdat dat, analoog aan de hergeboorte van dit forum, het eerste album was van K3 met de nieuwe samenstelling. Zo was ik begonnen met het analyseren van de lyrics ervan, maar dat vond zelfs ik een tegenvaller voor kindermuziek.
Op de titelsong 10.000 Luchtballonnen wordt er bijvoorbeeld gewag gemaakt van het feit dat die 10k luchtballonnen de hemel blauw kleuren. Slaat op niets natuurlijk, de lucht is al blauw zonder die ballonnen. Ge zou kunnen opmerken dat het dan misschien tienduizend blauwe ballonnen zijn, maar een regel later wordt er expliciet naar verwezen alszijnde een regenboog die de horizon kleurt. Waanzin. Verder is dit nummer geschreven gericht aan de luisteraar in tweede persoon, en wordt die gevraagd een brief mee te schrijven ("Doe je mee we schrijven samen een brief"), die dan meegegeven wordt met de luchtballonnen ("En geven hem mee met een luchtballon"), maar in het refrein zeggen ze dan dat de luchtballonnen op weg zijn naar de luisteraar ("10.000 luchtballonnen, zijn op weg naar jou")? Dit houdt toch geen steek man, hangt echt met haken en ogen aan elkaar. Hun Nederlands is van hetzelfde niveau ("een brief schrijven met een boodschap erop" in plaats van erin omdat het moet rijmen op stop), en qua geschiedenis ("10.000 jaren oorlog, zonder dat ooit iemand won") lijkt het me ook langs alle kanten te rammelen. Dus dat idee heb ik dan maar laten varen.

Dit terzijde, geen zorgen of angst, mijn nominatie is oprecht en is zonder de minste overdrijving een van de beste en meest transformatieve bands ooit, heeft het meeste Spotifyluisteraars van alle threads tot nu toe en is voor zover de zoekfunctie en ik weten nog niet inhoudelijk vermeld geweest op dit of het vorige forum.

Mijn excuses voor offtopic, @Strijkijzer.



Aangezien jullie beiden wel meer van dit type muziek kennen, heb ik deze band eens opgezet via een paar clips op Youtube ... dan vind ik dit album van Glass Museum toch wel een pak beter eigenlijk. Het trekt er inderdaad op, maar GoGo Penguin leek me nog meer "eentoniger" om het cru te stellen terwijl die met een man meer zijn, met nog minder scherpe kantjes en de pop is daar al helemaal weggelaten. Misschien net de de verkeerde mix van nummers aangeklikt, dat kan ook uiteraard.
To the Nth, One percent, Murmuration, garden dog barbecue van GoGoPenguin zijn imo prachtige stukjes muziek, maar het kan best eentonig worden qua klanken/klankkleuren als je dat bedoelt.
 
Slaat op niets natuurlijk, de lucht is al blauw zonder die ballonnen.
Maar de lucht is eigenlijk niet (alleen zomaar) blauw :eviltongue:. Alleen al voor deze schromelijke fout heb ik de rest van uw post niet gelezen <insert middelvinger emoticon>.

innen hopelijk afzienbare tijd zal er ook nog iets bij Tom Waits staan, dus aan gewauwel van mij op dit subforum geen gebrek!
Ik ben in blijde verwachting :love:
 
Na de death metal albums ben ik deze het minst geneigd om op te zetten van de serie als muzak, als het kabbelt werkt het niet voor mij. Hier en daar interessant nummer, die komen vooral tot z'n recht via headphones.
 
Laatst bewerkt:
Als vader van een 2,5 jarige dochter zeg ik, bring it on! Een tipje van de sluier, ‘Jij bent de bom’ is een top track!
Hier is het bumba al wat de klok slaat, en Piet Piraat. Mijn "Spotify 2020 top 100" stond vol met die rommel... de top 10 waren zelfs grotendeels kindernummers :headshake:.
 
Ben net door de eerste luisterbeurt en ik vrees dat ik mijn verwachtingen te hoog heb gelegd met de Stuff., Robert Glasper, BBNG referenties. :unsure: Ik kende de cover maar had het blijkbaar nog niet opgelegd.

Zeer degelijk album, muziektechnisch niets op aan te merken. Ik kan me enkel niet van het gevoel ontdoen dat ze nog een extra bandlid nodig hebben om het erg boeiend voor mij te maken. Momenteel blijft het bij de meeste nummers plakken bij 'cool, maar....' omdat ik nog iets mis (nee, geen vocals, bespaar ons daar van!).
Kan heel goed zijn dat het een groeier is, dus ik laat het nog ff ik mijn loved album list staan voor extra luisterbeurten.

Desalniettemin mooie keuze @Strijkijzer ! Wat diversiteit is altijd tof en het toont (nogmaals) dat we straffe muzikanten hebben in dit landje. :love:
 
Ik kan me enkel niet van het gevoel ontdoen dat ze nog een extra bandlid nodig hebben
Ik heb dit gevoel bij veel bands die maar met twee zijn, met grote uitzondering van OM natuurlijk al zijn die later natuurlijk ook een derde gaan opzoeken.
 
Ik had dit vanmorgen al gelezen, maar na dit nu opnieuw te zien: word ik hier nu zomaar gedist door de moderatoren?
Nee, zeker niet, door geen van ons beiden. Ik kan voor mezelf oprecht zeggen dat ik nieuwsgierig ben naar volgende week want ik heb geen flauw idee naar welke muziek een Gavin graag luistert.

Anyway, beste Strijkijzer, mijn excuses, ik heb er nog maar één luisterbeurt opzitten maar ik vrees dat het daar ook bij blijft. Behalve de intro en de twee laatste nummers is het mijn ding niet zo. Ik mis bijvoorbeeld wel vocals. Maar het was zeker aangenaam luisteren op de achtergrond.
 
Dit wordt een minder lange post dan anders want ik kom niet goed uit mijn woorden vandaag. Mijn eerste luisterbeurt was maandag in, euh, niet zo optimale omstandigheden, dus ik heb gisteren nog eens geprobeerd. Ik ben zwaar fan van de (ronduit geweldige!) productie, de variatie in "approach", en bepaalde stukken pianowerk. Als geheel vond ik het na de eerste (echte) luisterbeurt misschien nog net iets te licht wegen, zeker in de tweede helft, maar er zaten wel verschillende flarden erg mooie muziek in.

Ik probeer dit weekend nog eens om te zien of het een groeier is. :unsure:
 
Ik heb het een paar keren op gezet, en ik vind het wel lekkere muziek, goed gemaakt, luistert makkelijk weg, maar eigenlijk grijpt het mij ook nergens.

Ik vind het mooi hoe het album steeds tussen 2 stijlen meandert, namelijk tussen de wat klassiekere symfonische jazz en electro (jaja blabla genre label probably niet juist sue me who cares move on thank you :tongue:). Het is ongeveer een 50/50 split, en de switch voelt nooit raar aan. Dat alleen al vind ik een kunst !!
De klassiekere stukken zijn zorgvuldig gecomponeerd en heel strak gespeeld, en de hele plaat is imo uitmuntend geproduceerd. Het is downright impressive dat een duo zo een volle sound maakt.

Ultiem is dit niet mijn ding, er mist mij wat ... ik weet het niet goed ... fun, ziel en wat buiten de lijnen kleuren. Iets dat ik in die Hugo Kant van @NDEFCB wel heel erg vind.


Highlights:
  • Zonder twijfel Reykjavik, veruit het beste nummer van de plaat. Het trekt u helemaal mee in zijn sfeer en de reis op en neer. Zeer proper gemaakt, al doet het uptempo stuk mij denken aan een Disney film, zo bvb bij een montage van happy momenten van het koppeltje ofzo:
  • De close second is sowieso Nimbus, beide parts. De constante mish mash van de 2 stijlen komt hier uiterst goed naar voor, en de song steekt enorm inventief in elkaar 👌. Wel :laugh: @ dat abrupt einde.

Lowlights:
  • Sirocco is mij te zweverig
  • IOTA vind ik gewoon plat en plain boring


Al kan ik het zelf niet spelen, houd ik wel van ne goede piano in mijne muziek. Maar als het dan toch de jazzy of bluesy kant moet opgaan, verkies ik eerder de nerveuze energie van swing, zoals de geweldig onderschatte Ben Waters:


Ik heb dit gevoel bij veel bands die maar met twee zijn, met grote uitzondering van OM natuurlijk al zijn die later natuurlijk ook een derde gaan opzoeken.
Mwoah er zijn wel meer 2-person-bands die een volwaardige sound kunnen creëren imo. Maar om dat goed te doen (en zeker live) moet ge ofwel een virtuoze multi-instrumentalist zijn die alles in parallel kan spelen ... ofwel moet ge met u 2 enorme energie kunnen creëren.

Van die eerste categorie vind ik de Pet Shop Boys een goed voorbeeld, van die laatsteTenacious D ... of Two Gallants:
Altijd lachen om Tyson te zien vegen op zijn drumstel :love:.
 
'Reykjavik' en 'Sirocco' waren helemaal in orde. Het eerste zou ik durven afspelen bij de intro van DQ-game.
'Nimbus P II' was even irritant als een metgezel die op zijn nagels bijt. Het is het soort vervelende muziek dat ik zou gebruiken bij youtube-filmpjes van compilaties.
'Colophane' maakte dat - gedeeltelijk - goed. Die zet ik alvast in een relax-playlist.
 
Deze heb ik gisterenavond laat nog eens beluisterd, moet zeggen dat het me wel beviel zo laat op de avond en al half in slaap aan het dommelen. Helaas ligt daar ook meteen het pijnpunt voor mij met dit soort muziek. Hier zou ik nooit actief naar kunnen luisteren. Maar zet dit op terwijl ik met iets anders bezig ben en dit gaat perfect.
Leuk album, vooral voor op te zetten om te chillen of als achtergrond muziek. Maar niks baanbrekends of uitzonderlijk.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ook geluisterd. Ik vond Nimbus part II dan weer het beste nummer. Ik snap alle vergelijkingen met artiesten hierboven ook. Zal deze nog wel eens durven opleggen op een rustige avond.
 
Terug
Bovenaan