Ik ben ooit 's (als prille twintiger) samen met een paar vrienden door een groepje amokmakers lukraak gekozen als target. We kwamen na een avondje kroegentocht uit een kebab kot en daar stond een groep gasten, al behoorlijk boven hun theewater, waarvan er eentje tegen iemand uit ons groepje liep. Wij zeggen 'sorry' en lopen door maar voor die gasten was dat het startsignaal om aan een straatgevecht te beginnen. Genre: 'Wa es au probleem... Hem 'k au iet misdaan misschien, ...' Soit, voor we het wisten lag de helft van ons groepje op de grond onder een vleeshoop marginalen. Ik had toen al mijn hoop gezet op een goede vriend die door zijn ouders vanaf zijn 6 jaar op karate was gestuurd en ondertussen weet ik veel welke dam op zijn gordel kon spelden. Helaas, die kerel mocht dan al goed zijn op een tatami, op de stoeptegels bleek het veel minder. We werden daar dus gewoon in mekaar geklopt door straatboefjes... Heb die kerel geen 'kiai' horen scanderen terwijl hij gestrekt been vooruit door de lucht kliefde om the bad guys collectief bij elkaar te vegen. Die lag net als ik op de grond een poging te ondernemen om de vuistslagen en schoppen zoveel als mogelijk te ontwijken.
Kebab kerel had gelukkig de politie verwittigd en meteen nadien zijn keet gesloten met de rolluiken naar beneden
