Geloof jij in een god?

[Tonerider]

Als je het niet weet, dan geloof je volgens mij niet in een god.

De vraag is niet of er een god is, maar of jij er in gelooft.

En ik weet niet of ik er in geloof. Ik twijfel. En dat betekent dus niet dat ik er niet in geloof. Het zou kunnen, maar mijn verstand is te klein om het te bevatten. Dus ik geloof dat er een kans bestaat dat er een goddelijk wezen is.

Maar om volledig te zijn: Definieer geloof. Definieer God.

Want uw laatste zin in uw openingspost, verwijst imo meer naar religie dan geloven in een goddelijk wezen.
Je kan tegen religie zijn en toch geloven dat er meer bestaat dan het fysieke.

 

[makila]

Ik weet het ook niet. Ik geloof wel in iets, maar daarom niet in Jezus aan het kruis en de verrijzenis. De bijbel is meer een boek met beeldspraak imo. Je moet er de achterliggende boodschap in vinden en niet letterlijk overnemen dat Jezus over het water liep en wat nog allemaal.

Ik geloof ook niet in een god sé.

Wat ik wel vreemd vind is. Waarom ben ik - ik en niet iemand anders? Wat is/was de kans dat ik ooit bestond? Die kans is/was eigenlijk bijna nihil. En toch besta ik. (om weer even snel permanent te verdwijnen).

Toen een wetenschapper ooit tegen mij zei: Ooit was er helemaal NIETS. En plots was er een grote knal in dat NIETS. Dat was de oerknal en uit die knal ontstond het universum.

Toen dacht ik meteen: Wat is dat nu voor zever? Hoe kan er een knal zijn als er niets bestaat en hoe kan er uit het niets, ineens iets zijn?
Neen naar mijn mening heeft er altijd iets bestaan. Het is niet omdat wij mensen een begin en einddatum hebben, dat het universum dat heeft. Ik denk gewoon dat het niet uitmaakt hoe ver je terug gaat in de tijd, ... er zal altijd iets geweest zijn .. tijd is een uitvindsel van een levend wezen met een eindige levensduur en tijd bestaat eigenlijk NIET echt.

Opmerking: Dit is mijn eigen mening, of bovenstaande effectief waar is, weet ik dus niet hé.

 

[Carrion]

Er bestaat uiteraard geen enkele soort van god, hoe mensen daar tegenwoordig nog in kunnen geloven. En als hij al bestaat dan is het een monster.

 

[makila]

Dat er een god zou kunnen bestaan betekent niet dat hij een Schepper is of zich iets van ons aantrekt of zich manifesteert.

Zoals in die stripreeks Storm. Daar is een verhaal over Yggdrasil de god van de inteligente dino's. Maar eigenlijk is het géén god. Men heeft uit het genetisch materiaal van een echte dino, gewoon die intelligente dino's gecreëerd.

De legende van Yggdrasil - Wikipedia

nl.wikipedia.org

Op een bepaald moment wordt de god opnieuw tot leven gewekt. En één van die intelligente dino's knielt neer voor zijn god. En wat doet die god? Ah wel, die eet doodleuk die intelligente dino gewoon op want hij heeft honger!

Ik vond en vind dit nog altijd één van de betere strips van Storm.

----

Zelfs al bestaat er een god. Stel dat wij ooit intelligente robotten maken dan misbruiken wij die toch ook als slaven hé. Dus als er een god zou bestaan dan aanziet die ons ook als 'mindere wezens' of een stelletje annozele mieren die ie dan gebruikt als werkslaven.

 

[Tonerider]

Ik heb een bijbel, die heet 'The Origin of Species' van Charles Darwin. Mijn religie is de wetenschap.
Een mooi stukje over god, waarschijnlijk hebben de meeste mensen deze 'tirade' van Stephen Fry al gezien, maar het weerspiegelt ook mijn idee. Indien je het nog niet gezien hebt, is het een echte aanrader.

Dat is God (de christelijke) op basis van lijden in de wereld. Imo is dat een foute redenering omdat je het idee van een god koppelt aan de termen almachtig en liefde en aan een specifiek geloof.
Hij staat bijv. wel open voor het idee van hoe de goden in Rome/Griekenland werden voorgesteld.
Hij wil de christelijke god niet aanbidden aangezien het idee van almachtig/liefdevol niet strookt met zijn waarnemingen van de realiteit van onze wereld.
Imo is aanbidden nog iets anders dan geloven.
Ik geloof dat er een kans is dat er goden bestaan, maar dat betekent niet dat ik ze moet aanbidden of moet geloven dat ze almachtig of liefdevol zijn.
Dat staat los van elkaar.

 

[Deleted member 95]

Ik heb een bijbel, die heet 'The Origin of Species' van Charles Darwin. Mijn religie is de wetenschap.
Een mooi stukje over god, waarschijnlijk hebben de meeste mensen deze 'tirade' van Stephen Fry al gezien, maar het weerspiegelt ook mijn idee. Indien je het nog niet gezien hebt, is het een echte aanrader.

Er bestaat uiteraard geen enkele soort van god, hoe mensen daar tegenwoordig nog in kunnen geloven. En als hij al bestaat dan is het een monster.

Groot fan van Stephen Fry, maar hij (en jullie) maakt hier dezelfde klassieke fout als Richard Dawkins: een interpretatie van God aanvallen die eigenlijk alleen maar bestaat binnen de meest fundamentalistische sektes. Een stroman dus.

Religie en wetenschap sluiten elkaar eigenlijk totaal niet uit, tenzij je radicaliseert in één van beide richtingen.

Dat is God (de christelijke) op basis van lijden in de wereld. Imo is dat een foute redenering omdat je het idee van een god koppelt aan de termen almachtig en liefde en aan een specifiek geloof.
Hij staat bijv. wel open voor het idee van hoe de goden in Rome/Griekenland werden voorgesteld.
Hij wil de christelijke god niet aanbidden aangezien het idee van almachtig/liefdevol niet strookt met zijn waarnemingen van de realiteit van onze wereld.
Imo is aanbidden nog iets anders dan geloven.
Ik geloof dat er een kans is dat er goden bestaan, maar dat betekent niet dat ik ze moet aanbidden of moet geloven dat ze almachtig of liefdevol zijn.
Dat staat los van elkaar.

Ook hier. De "christelijke" God is totaal niet te verwarren met de katholieke God tijdens de middeleeuwen.

 

[Archaos]

Ik ben ook wel katholiek opgevoegd (als in gedoopt, communie, vormsel). Altijd naar een katholieke school geweest. Denk dat ik in mijn kindertijd ook wel vaak liggen bidden heb voor het slapengaan Voor de rest werd er thuis niet veel rond gedaan. Niet spontaan naar de mis gaan ofzo, of samen bidden voor het eten, ... Een kruisbeeld aan de muur hing er nog wel. In mijn puberteit ben ik daar dan helemaal 'uitgegroeid' en nu heb ik niets meer met god of religie.

An sich heb ik niets tegen gelovig zijn. Denk dat sommige mensen daar echt wel kracht uit kunnen putten en troost in kunnen vinden. Het sociale weefsel errond kan voor sommigen ook zeker een meerwaarde zijn. Ik zie daar zeker ook nog wel positieve punten in.

De nadelen ervan zijn ook wel gekend natuurlijk wanneer het te extreem wordt of een bepaald instituut daar de bovenhand in krijgt. Wanneer mensen voor jou beginnen denken en bepalen wat jij wél of niet mag doen, bepalen wat goed of slecht is, dan word ik er al wat lastiger van.

Ik geloof ook niet in zaken zoals 'karma' of 'het lot' of... Het leven bestaat voor mij uit toevalligheden, die je zelf hier en daar wat kan sturen. Ik ben hier, ik leef hier wat en ooit ga ik dood. Er bestaat voor mij niets zoals 'de zin van het leven'. Hoe je het leven invult, bepaal je deels zélf en wordt deels bepaald door toevalligheden.

Soms wordt het moeilijk, omdat er nu eenmaal zaken zijn die ons verstand te boven gaan. We zijn hier op aarde gewoon aan een bepaalde tijdsindeling en aan het feit dat alles een begin én een einde heeft (waaronder de aarde zélf). Er zijn gewoon zaken die we niet kunnen bevatten en die we waarschijnlijk nooit zullen begrijpen:

- Wat was er voor de oerknal? Het 'niets', maar wat is dat dan precies? Het 'niets' daar kunnen we ons eigenlijk niets ( ) bij voorstellen.
- Het heelal dat steeds groter en groter wordt. Ok, maar wat is er daarachter dan? Weer het 'niets'?
- Zijn er meerdere heelallen? Of in ieder geval nog iets 'anders' dan dit heelal?
- Je verwacht ook ergens een 'begin van alles' en het is moeilijk bevatten dat dat er misschien niet is. Er moet toch ook altijd iets voor het 'begin' zijn
- 'Opeens' was je hier en kon je beginnen 'nadenken'. De tijd daarvoor bestaat precies niet. Na de dood wordt het weer zwart, voor altijd. En ook dat is weer onmogelijk om te bevatten dat dat 'zwart', dat 'niets', nooit gaat eindigen.

Onmogelijke vragen... maar het is niet zo dat me dat doet geloven in een god of dergelijke.

 

[pardal]

Fuck Heaven I'm going to Walhalla! Als onze dagen van de week genoemd zijn naar goden zal er wel iets van waar zijn zeker?

Er is volgens mij meer tussen hemel en aarde dan we kunnen begrijpen. Maar of dat 1god is of moet zijn, nee ik denk het niet.

 

[MrKend54l]

Ik heb me laten uitschrijven uit het katholieke doopregister, toen ik oud genoeg was.

Waarom heb je dat precies gedaan?

 

[recipe4hate]

Waarom heb je dat precies gedaan?

Omdat ik niets meer te maken wil hebben met het instituut 'katholieke kerk'. Of eender welke andere geloofsgemeenschap, for that matter.
Dat wil niet zeggen dat ik niet in de kerk ga zitten wanneer er een begrafenis of huwelijk plaatsvindt.

 

[Avondland]

Ooit eens een lapje tekst over geschreven, waar ik nog achter sta:

Ooit heb ik in religie enkel waanzin gezien: het verzinnen van een opperwezen, een apparaat van ingewikkelde en nodeloze rituelen en een griezelige almacht over een betoverde massa. Toch ben ik onder invloed van haar schoonheid geraakt, ontroerd door oprechte devotie en heb ik het speculatieve denken en abstract dromen van een religieus verlangen leren appreciëren door het tegenover de nuchtere tirannie van een rationalistische levensbeschouwing te plaatsen. Voorbij het steriele dogmatische karakter van de compacte Bijbelverhalen zit een heel complexe wereld verscholen, die ons hedendaagse wereldbeeld en moreel besef hebben onderbouwd. Tragisch is de figuur van Johannes de Doper, die met zijn mandaeïsche gedachte nauwelijks meer tot het jodendom behoorde en vervuld is van een bittere haat tegen de geest van Jeruzalem. Ronduit fascinerend de romancyclus Jozef en zijn broers van Thomas Mann, waar het bijbelse verhaal een historische en existentiële diepte krijgt die je anders nooit had kunnen ontwaren achter die enkele paragrafen uit het Oude Testament. Voor mij is religie een verbintenis met een zinvolle wereld rondom zich, een leven dat steek houdt, een leven dat niet absurd is zoals dat van Sisyphus en Camus, maar een langzaam en stil waarderen, een majestueuze wenteling rond een onwrikbare waarheid. De Kruisdraging van Hieronymus Bosch illustreert dit gevoel. Hij schilderde het in de zestiende eeuw en stelt een serene Christus voor, die gelaten zijn pijn ondergaat terwijl hij met gesloten ogen het kruis draagt. Een norse Simon van Cyrene helpt hem het kruis naar de heuvel van Golgotha te dragen, wellicht uit sympathie voor Christus maar misschien had hij gewoon geen keuze. Veronica, die aan Christus haar doek aanbiedt om zijn zweet af te vegen, wendt zich ontzet af van het tafereel, maar maakt toch deel uit van de nachtmerrie-achtige draaikolk van boosaardige narren en twee dieven die samen met Jezus worden gekruisigd. Een van hen probeert nog vergiffenis te vragen aan een geestelijke, maar die staart hem aan met een dwaas gezicht, weinig geneigd zijn biecht af te nemen. Christus vormt het centrum van het tafereel, een sereen en onwrikbaar centrum dat niet wordt gestoord door de maalstroom. Waar Odysseus het Immense trotseert door de Sirenen te confronteren, is Christus de rots in de branding, onaangetast door al het verderf rondom hem. Dat is voor mij de religieuze ervaring: de orde in een chaotische wereld. Ordo ab chao.
​

 

[MrKend54l]

Omdat ik niets meer te maken wil hebben met het instituut 'katholieke kerk'. Of eender welke andere geloofsgemeenschap, for that matter.
Dat wil niet zeggen dat ik niet in de kerk ga zitten wanneer er een begrafenis of huwelijk plaatsvindt.

Beetje dubbele standaard natuurlijk. Ik snap uw frustratie, maar ik zou niet zo ver gaan om mij uit te schrijven uit het doopregister.
Of ik zou alvast de lijn volledig doortrekken. Maar bon je doet maar wat je zelf overtuigd van bent natuurlijk

 

[anders.]

Ik geloof ook niet in God. Er zijn bijzonder weinig dingen die niet te verklaren zijn door standaard fysische wetten. Er zijn dingen die we (nog) niet weten, en er zijn mysterieuze dingen die moeilijk te verklaren zijn. Maar vrijwel elke verklaring is beter dan een "onzichtbaar bewustzijn dat alles regelt". Ik heb geen idee waarom mensen de neiging hebben dat er "iets" is dat hen stuurt. We zijn een speldenprik in het heelal, geen idee waarom er dan iets is dat zich op ons zou focussen.

En dan blijf je enkel met van de vragen over als "wat was er voor de big bang", waar imo zowel "niets" als "iets dat we niet kennen" een veel logische antwoord zijn dan "god"...

 

[ugar]

Ik geloof ook niet in God. Er zijn bijzonder weinig dingen die niet te verklaren zijn door standaard fysische wetten. Er zijn dingen die we (nog) niet weten, en er zijn mysterieuze dingen die moeilijk te verklaren zijn. Maar vrijwel elke verklaring is beter dan een "onzichtbaar bewustzijn dat alles regelt". Ik heb geen idee waarom mensen de neiging hebben dat er "iets" is dat hen stuurt. We zijn een speldenprik in het heelal, geen idee waarom er dan iets is dat zich op ons zou focussen.

En dan blijf je enkel met van de vragen over als "wat was er voor de big bang", waar imo zowel "niets" als "iets dat we niet kennen" een veel logische antwoord zijn dan "god"...

En je kan ook vragen wie die god zou gemaakt hebben indien die wel zou bestaan hebben...

 

[StannekeS]

Ik geloof helemaal niet in 1 of ander opperwezen.

Ik vind religie het vergif der mensheid. Zowat alle miserie, vroeger en nu, vindt daar zijn oorsprong.

 

[Avondland]

Ik geloof helemaal niet in 1 of ander opperwezen.

Ik vind religie het vergif der mensheid. Zowat alle miserie, vroeger en nu, vindt daar zijn oorsprong.

Ik vind dat - met alle respect - héél kortzichtig.

 

[recipe4hate]

Beetje dubbele standaard natuurlijk. Ik snap uw frustratie, maar ik zou niet zo ver gaan om mij uit te schrijven uit het doopregister.
Of ik zou alvast de lijn volledig doortrekken. Maar bon je doet maar wat je zelf overtuigd van bent natuurlijk

Heeft niks met dubbele standaard te maken. Ik steun gewoon familieleden die wel een kerkelijke gebeurtenis willen. Ik ga ook nie de asociale peanut uithangen die nie op de doop van mijn broers dochter aanwezig is owv principes.

 

[Joeri]

Gedoopt, eerste en plechtige communie gedaan.

Enkel voor de wet getrouwd. Kinderen zijn niet gedoopt.
Nee, ik geloof niet.

 

[Tweak37]

Dit, ik ben van mening dat het universum te complex is om te begrijpen. Kil911ler zegt 'I believe in science', maar science gaat er juist van uit dat we niet alles weten en heeft bewezen dat er dingen bestaan die we niet kunnen uitleggen.
Dus we kunnen nooit met 100% zekerheid zeggen dat er geen god of goden zijn. We zijn ook niet zeker of dit universem het enige is.
Dus imo is iemand die echt in wetenschap gelooft, nooit een atheist, maar een agnost.
Volgens Wikipedia sluit het een het andere niet uit (je kan atheistische en theische agnosten hebben), maar imo is dat raar. Als er 0,01% kans is dat hij/ze bestaa(t)(/n), kan je enkel gevoelsmatig zeggen dat ze er niet zijn, maar de deur moet op een kier blijven staan.

100% zekerheid bestaat niet. Dat is op zich een interessant gegeven, met wel wat epistemologische consequenties. Maar geen religieuze. Anders gezegd, je moet niet de mogelijkheid openhouden van het bestaan van god en allerhande andere onwaarschijnlijke theses. Je moet de concepten "weten", "kennis" en "geloven" bijstellen.

Bijgevolg is agnosticisme m.i. geen stabiele of betekenisvolle positie.

 

[Nordkapp]

Mythes en legendes zijn leuk. Daar blijft het ook bij