Financiële onafhankelijkheid

Je mag "workaholic" weglaten.

Wat gaat een mens op zijn 30 doen als je 8-9h weglaat elke dag?

Ooit heb je alle klusjes gedaan, heb je je bucket list more or less gedaan en heb je niemand om iets mee te doen want ze zijn aan het werk.

Blijf dan werk en doe vb 2 mnd per jaar iets zot elk jaar.
 
Boeken schrijven, de dochter naar school doen, een werkende tiger tank replica bouwen in een werkplaats in de tuin, veilingen afschuimen om de gekste stuff te kopen, verzeild geraken in alle soorten plaatsen waar een getrouwde vent beter wegblijft, een groentetuin aanleggen…..
Zingeving mag nooit het probeem zijn als je intellect genoeg hebt om FIRE te geraken.

Zelfs als workaholic, het ergste wat mij zou kunnen overkomen is dat je zo afgestompt geraakt dat je de vrijheid niet gebruikt om echt te leven, ik heb persoonlijk ook weinig behoefte om constant te vergelijken met peers/leeftijdsgenoten. (Ik zie enkel dat die hun denkbeeldige kettingen vrij strak aanhebben)
 
Laatst bewerkt:
Grootste probleem is dat die kerel op een klein budget gestopt is met werken, hij kon dus niet echt veel doen. Soit klinkt vooral alsof het missen van zijn partner de boel heeft doen ontploffen.
 
Ik heb dat nu al een paar keer gelezen en van wat hij schrijft zijn ze altijd in de VS gebleven. Er staat wel dat ze veel reisden maar zo te zien niet echt de wereld ontdekken. Want laten we eerlijk zijn, je kan makkelijk jaren onderweg zijn:
  • Fietsen in verschillende werelddelen
  • Een waslijst aan wandelroutes op ongeloofelijke plaatsen in de wereld.
  • skiën of snowboarden op verschillende plaatsen.
 
Klinkt eerder dat hij (en vooral zij) een probleem hebben om projecten en doelen voor zichzelf uit te stippelen. Zij zeggen vooruitgang te missen in hun leven. Het gezegde luidt niet voor niets dat de reis mooier is dan de bestemming. Dat is iets fundamenteels aan de mens. De nood om dingen te bereiken en te verwezenlijken. Het is quasi onmogelijk -behalve misschien voor monniken- om verzoent te zijn met wat je hebt. Het leven is een eeuwige zoektocht naar meer. Hoe je die zingeving invult -zelfontplooiing, materialisme, filantropie, religie- is persoonlijk.

Ze spiegelen zich aan hun werkende vrienden maar het is gemakzuchtig om te denken dat vooruitgang ingevuld moet worden door een nine to five carrière. Zelfontplooiing en maatschappelijk nuttig zijn kan op vele manieren. Filantropen zijn vaak ook financieel binnen en kiezen ervoor om hun tijd te steken in het verbeteren van de levenskwaliteit van anderen mensen.

Nee, dit is geen blogpost over het falen van RE maar falen door geen levensperspectief te hebben.
 
Je mag "workaholic" weglaten.

Wat gaat een mens op zijn 30 doen als je 8-9h weglaat elke dag?

Ooit heb je alle klusjes gedaan, heb je je bucket list more or less gedaan en heb je niemand om iets mee te doen want ze zijn aan het werk.

Blijf dan werk en doe vb 2 mnd per jaar iets zot elk jaar.

De meeste dingen die op je bucketlist staan zullen ongetwijfeld veel kosten. Dus als je RE bestaat uit iets prijziger dan wat werken in je moestuin zal het er snel door zijn denk ik.
 
  • Leuk
Waarderingen: toru
Ik heb dat nu al een paar keer gelezen en van wat hij schrijft zijn ze altijd in de VS gebleven. Er staat wel dat ze veel reisden maar zo te zien niet echt de wereld ontdekken. Want laten we eerlijk zijn, je kan makkelijk jaren onderweg zijn:
  • Fietsen in verschillende werelddelen
  • Een waslijst aan wandelroutes op ongeloofelijke plaatsen in de wereld.
  • skiën of snowboarden op verschillende plaatsen.
Ze zijn weldegelijk buiten de VS gegaan en van wat ik kan lezen zijn ze regelmatig op reis geweest. Er is trouwens genoeg te doen in Noord-Amerika. Heel de tijd reizen is ook niet echt haalbaar bij FI, dan heb je toch veel meer geld nodig?

More vacations and travel. A trip to Hawaii. Another to Portugal and France, taken together, two straight months out of the country.
More travel: Multiple Canadian cities, Niagra Falls, Austin TX, a ton of little 1-off trips to drive-able cities that I’d never before been to: Portland Maine, Rockland Maine for the annual Lobster Fest, Albany NY. We saw at least 20 museums this year, too many to list.
 
Grootste probleem is dat die kerel op een klein budget gestopt is met werken, hij kon dus niet echt veel doen. Soit klinkt vooral alsof het missen van zijn partner de boel heeft doen ontploffen.
Probleem 1: geen rekening gehouden met mogelijke gezondheidsproblemen bij de budgetbepaling. Dat is toch niet echt verstandig in een land waar je deze kosten grotendeels zelf dient te dragen... Dan laat ik nog in het midden of het verstandig was om niet voldoende budgetmarge te hebben om alleen verder te gaan, het feit dat je de berekening maakt op basis van de hypothese 'ik blijf eeuwig samen met mijn partner' is wel romantisch maar toch niet per se realistisch.

Probleem 2: geen doelen die er werkelijk toe doen. Geen kinderen, geen bijdrage aan de maatschappij,... Als je als vrijwilliger ergens kan bijdragen dan ga je daar intrinsieke motivatie uithalen. Slechts weinig mensen kunnen perfect om met een zuivere terugplooiing op individuele genotsmaximalisatie....
 
Je mag "workaholic" weglaten.

Wat gaat een mens op zijn 30 doen als je 8-9h weglaat elke dag?

Ooit heb je alle klusjes gedaan, heb je je bucket list more or less gedaan en heb je niemand om iets mee te doen want ze zijn aan het werk.

Blijf dan werk en doe vb 2 mnd per jaar iets zot elk jaar.
Ik zou wel weten wat doen.

Dat klinkt nu toch wel heel miserabel.
Ik ga er vanuit dat mensen die FIRE nastreven ook effectief een PLAN hebben wat ze met hun verworven vrije tijd willen doen en in staat zijn om 'zin aan hun leven te geven' zonder een werkgever.

Als je zo afhankelijk bent van een ander om jou een doel in het leven te geven, dan blijf je inderdaad beter braaf werken.
 
Ik zou wel weten wat doen.

Dat klinkt nu toch wel heel miserabel.
Ik ga er vanuit dat mensen die FIRE nastreven ook effectief een PLAN hebben wat ze met hun verworven vrije tijd willen doen en in staat zijn om 'zin aan hun leven te geven' zonder een werkgever.

Als je zo afhankelijk bent van een ander om jou een doel in het leven te geven, dan blijf je inderdaad beter braaf werken.

Moet er dan een plan zijn?
Familielid van mij is op zijn 50e ook FIRE geworden en had geen plan. Heeft zich uiteindelijk toegelegd op nieuwe hobbies, meer huishoudelijke taken (koken, was en plas van de kinderen), voor familie zorgen, chillen in de tuin,...


Ik zou ook wel weten wat doen alleszins :unsure:
 
Moet er dan een plan zijn?
Familielid van mij is op zijn 50e ook FIRE geworden en had geen plan. Heeft zich uiteindelijk toegelegd op nieuwe hobbies, meer huishoudelijke taken (koken, was en plas van de kinderen), voor familie zorgen, chillen in de tuin,...


Ik zou ook wel weten wat doen alleszins :unsure:
Er is nog wel een verschil tussen 'pensioeneren' op je 30ste en je 50ste. Bij het laatste ben je gewoon vroeger aan het 'uitbollen' en kan je je bezig houden met die typische midlife crisis projectjes a la terrasrenovatie, een nieuw tuinhuis en een moto kopen. Maar op je 30ste zit je met meer dan de helft van je leven voor de boeg.

Huisvader spelen is dan inderdaad 1 van de mogelijkheden, maar dat doen er toch ook niet veel meer 'full time'.
 
Ik denk nu wel dat een hoop mensen verkeerd inschatten wat het betekent om op een dag te stoppen met werken, en een soort romantisch beeld hebben daarbij omdat nu de weekends plezant en gevuld zijn. Als je dit niet weet op te vullen met nieuwe activiteiten lijkt me dat nogal een zwart gat, dat zie je bij veel gepensioneerden ook die daar niet echt gelukkiger van worden.
 
Klinkt eerder dat hij (en vooral zij) een probleem hebben om projecten en doelen voor zichzelf uit te stippelen. Zij zeggen vooruitgang te missen in hun leven. Het gezegde luidt niet voor niets dat de reis mooier is dan de bestemming. Dat is iets fundamenteels aan de mens. De nood om dingen te bereiken en te verwezenlijken. Het is quasi onmogelijk -behalve misschien voor monniken- om verzoent te zijn met wat je hebt. Het leven is een eeuwige zoektocht naar meer. Hoe je die zingeving invult -zelfontplooiing, materialisme, filantropie, religie- is persoonlijk.

Ze spiegelen zich aan hun werkende vrienden maar het is gemakzuchtig om te denken dat vooruitgang ingevuld moet worden door een nine to five carrière. Zelfontplooiing en maatschappelijk nuttig zijn kan op vele manieren. Filantropen zijn vaak ook financieel binnen en kiezen ervoor om hun tijd te steken in het verbeteren van de levenskwaliteit van anderen mensen.

Nee, dit is geen blogpost over het falen van RE maar falen door geen levensperspectief te hebben.
Je spreekt uit ervaring? :)
 
Ik denk nu wel dat een hoop mensen verkeerd inschatten wat het betekent om op een dag te stoppen met werken, en een soort romantisch beeld hebben daarbij omdat nu de weekends plezant en gevuld zijn. Als je dit niet weet op te vullen met nieuwe activiteiten lijkt me dat nogal een zwart gat, dat zie je bij veel gepensioneerden ook die daar niet echt gelukkiger van worden.
Ik loop nu al ambetant op dagen als bv Paasmaandag en ge kunt niet veel doen :unsure: Of als ik verlof heb en overdag ga fitnessen, dan ben ik 's avonds vrij en niemand van de vrienden ga in de week op café ofzo
 
Er is nog wel een verschil tussen 'pensioeneren' op je 30ste en je 50ste. Bij het laatste ben je gewoon vroeger aan het 'uitbollen' en kan je je bezig houden met die typische midlife crisis projectjes a la terrasrenovatie, een nieuw tuinhuis en een moto kopen. Maar op je 30ste zit je met meer dan de helft van je leven voor de boeg.

Huisvader spelen is dan inderdaad 1 van de mogelijkheden, maar dat doen er toch ook niet veel meer 'full time'.

Ik denk dat wel of geen kinderen hebben ook al een grote rol kan spelen, op je 30 moet je nog niet aan uitbollen denken met kinderen die nog hopen geld gaan kosten.
 
Je spreekt uit ervaring? :)
Nee, momenteel vader van een dochter en binnenkort van een tweede dus dat is sowieso al een heel ander leven dan de blogger. Nog een 5 à 10 jaar tot (lean) RE dus nog tijd genoeg om zingeving te zoeken maar dat zal voor mij niet echt een uitdaging zijn. De man in kwestie had er ook minder problemen mee. Het lijkt eerder een mismatch qua relatie en levensvisie van de vrouw.

Ik denk dat wel of geen kinderen hebben ook al een grote rol kan spelen, op je 30 moet je nog niet aan uitbollen denken met kinderen die nog hopen geld gaan kosten.
Unpopular opinion maar die kosten zijn voor een middenklasse gezin met 2 inkomens overrated. Kindergeld is niet insignificant. Huizen zijn vaak afbetaald wanneer de kinderen op kot gaan dus dan komt er ook geen onaardig maandelijks bedrag vrij. Het is wat uitdagender maar maakt het zeker niet onmogelijk.
 
Ik loop nu al ambetant op dagen als bv Paasmaandag en ge kunt niet veel doen :unsure: Of als ik verlof heb en overdag ga fitnessen, dan ben ik 's avonds vrij en niemand van de vrienden ga in de week op café ofzo
Ik heb tussen mijn studies en mijn PhD ook 3 maand eigenlijk niet veel uitgestoken, geen studentenjob ofzo. En na 2 maand enkel maar wat rondhangen tijdens de week, veel te laat gaan slapen, en naar de gym gaan was ik dat ook wel beu. Uiteindelijk zijn je vrienden tijdens de week wel bezig doorgaans, dus dan moet je jezelf maar bezig houden. Sommige mensen kunnen dat beter dan anderen uiteindelijk.

Je ziet dat bij gepensioneerde ook vind ik, zeker als ze niet veel vrienden of activiteiten hebben en geïsoleerd raken.
 
Er is nog wel een verschil tussen 'pensioeneren' op je 30ste en je 50ste. Bij het laatste ben je gewoon vroeger aan het 'uitbollen' en kan je je bezig houden met die typische midlife crisis projectjes a la terrasrenovatie, een nieuw tuinhuis en een moto kopen. Maar op je 30ste zit je met meer dan de helft van je leven voor de boeg.

Huisvader spelen is dan inderdaad 1 van de mogelijkheden, maar dat doen er toch ook niet veel meer 'full time'.
Ik denk nu wel dat een hoop mensen verkeerd inschatten wat het betekent om op een dag te stoppen met werken, en een soort romantisch beeld hebben daarbij omdat nu de weekends plezant en gevuld zijn. Als je dit niet weet op te vullen met nieuwe activiteiten lijkt me dat nogal een zwart gat, dat zie je bij veel gepensioneerden ook die daar niet echt gelukkiger van worden.

Voldoening halen uit uw werk als gemiddelde bediende is een veel te geromantiseerd beeld dat eigenlijk op niks trekt (noot: ik spreek hier over de gemiddelde bureaujob)
Zoals jullie het beschrijven lijkt dat gewoon een bezigheidstherapie voor het plebs, met de gedachte dat hun werk een vorm van voldoening, en een gevoel van nut of geluk met zich meebrengt.


Nujah, ik snap dat veel mensen dat graag doen, maar onze productiviteits- en werkcultuur vind ik gewoon achterhaald.
Uiteindelijk weten mensen gewoon niet goed wat ze willen en zijn ze vergeten wat vrije tijd exact betekent.
 
De meeste dingen die op je bucketlist staan zullen ongetwijfeld veel kosten. Dus als je RE bestaat uit iets prijziger dan wat werken in je moestuin zal het er snel door zijn denk ik.
Inderdaad, daarom al zou ik nooit vroeg stoppen met werken. Ik zou echt de lotto moeten winnen vooraleer ik kan stoppen met werken en me niet moeten vervelen.
Dan pas kan ik 24/7 zot doen. En geen haar op m'n hoofd dat er aan zou denken om terug te gaan werken, dan zou ik eerder sociaal nuttig vrijwilligerswerk gaan doen.
 
Unpopular opinion maar die kosten zijn voor een middenklasse gezin met 2 inkomens overrated. Kindergeld is niet insignificant. Huizen zijn vaak afbetaald wanneer de kinderen op kot gaan dus dan komt er ook geen onaardig maandelijks bedrag vrij. Het is wat uitdagender maar maakt het zeker niet onmogelijk.
Even snel uitgerekend voor het laatste jaar:

Kinderopvang 2806 euro
Kinderspullen 1929 euro
Kindergeld 2201 euro

Wat dus netto (exclusief belastingvoordeel) neerkomt op gemiddeld 200 euro per maand (exclusief gedeelde kosten zoals voeding, energie). Kinderopvang valt weg na 2 en half maar zal deels vervangen worden door hobby- en schoolkosten. Daartegenover staan voordelen zoals ouderschapsverlof waardoor mijn vrouw bijvoorbeeld 4/5de kan werken met slechts een verwaarloosbaar verschil in loon.
 
Terug
Bovenaan