Dokter altijd te laat op afspraak

Dus wat stel je voor? Het ingangsexamen laagdrempelig maken zodat er meer kandidaten kunnen instromen en bijgevolg de kwaliteit van het beroep en onrechtstreeks vd zorg verminderen?
Geen relevantie, gezien ze sowieso nog genoeg examens-studiejaren hebben. Die link is echt zo uit mouw geschud.
Alle vergelijkingen met andere richtingen zijn trouwens irrelevant, dat hoofdstuk is hier al meermaals besproken. Het feit dat er de eerste twee jaar weinig labo's plaatsvinden is eveneens irrelevant. Je moet eens opzoeken hoeveel kandidaten er jaarlijks zijn t.o.v. andere richtingen. Dat is net hetgeen dat er vermeden wilt worden, dat iedereen "maar eens probeert".
Waarom zijn vergelijkingen met andere richtingen irrelevant? Hoeveel kandidaten zijn er jaarlijks voor burgie, hoeveel slagen er daar?
Moeilijkheidsgraad van het ingangsexamen =/= kunstmatige schaarste.
Nee de moeilijkheidsgraad niet. Wel de numurus clausus. Als je er ergens een grens legt, en iedereen die er over is mag beginnen, hoor je mij geen kritiek leveren. Maar het feit dat je niet "heel goed" moet zijn, maar "bij de x besten" maakt het hele systeem idioot. Als je niet kan betalen voor privé bijlessen en voorbereidingen maak je de facto nog maar heel weinig kans ten opzichte van wie dat wel kan betalen, los van intellectuele capaciteiten. Uiteraard zal iedereen wel iemand kennen, al dan niet via-via die "zonder bijles en zonder studeren" geslaagd is, maar dat begint toch meer en meer de uitzondering te worden. Mensen uit een sociaal lager milieu maken veel minder kans om te slagen voor het ingangsexamen omdat het een vergelijkend examen is.
 
Laatst bewerkt:
Jij gaat er hier van uit dat de 'slechte studenten' niet in het tweede jaar geraken. We leven in een tijd van flexibilisering in het onderwijs. Vroeger was het inderdaad zo dat je niet zomaar naar het volgend jaar door mocht als je voor de helft gebuisd was. De 'slechte studenten' kunnen perfect vakken uit het tweede jaar doen zonder hun 1e bachelorjaar gehaald te hebben. Die schifting waar je van spreekt gebeurt echt niet op die manier.
Et alors? Elke universiteit heeft studievoortgangsbewakingsmaatregelen. In elke richting.
Dat betekent dissecties (+personeel om dit voor te bereiden), praktijkvakken (+personeel om deze lessen te geven) en hier en daar een labo (+ labomateriaal, redelijk beperkt) Ik moet u niet zeggen dat dat geld kost, zeker als je een vak gemiddeld meer dan 1 keer moet afleggen.
Ja ook in het tweede jaar 1 studiepunt. Vergelijk eens met richtingen waar labo's en practica vanaf het eerste semester voorkomen? Chemie, biologie, fysica, (academische of professionele bachelor), biomedische, de verschillende ingenieursdisciplines, verpleegkunde, ... Allen zonder bindend ingangsexamen.

Het kost geld he, dat sowieso. Niemand werkt vrijwillig. Maar niet disproportioneel veel om een ingangsexamen mee te verantwoorden.
 
Laatst bewerkt:
Het gaat hier vooral over de afschaffen van het toelatingsexamen en het aantal studenten dat er aan begint dus x4 of x5 doen. Daar is geen nood aan en leidt dus tot onnodige kosten. Het aantal dat toegelaten wordt mag voor mijn part zeker omhoog in functie van het aantal dat er tekort zijn. (met de bijhorende aangepaste quota per specialisme want er 100 extra toelaten omdat er te weinig huisartsen zijn is zinloos indien meer dan de helft dan gaat specialiseren in iets waar geen tekorten zijn).
Geen nood aan? Vandaar dat specialisten in opleiding pas heel recent een akkoord hebben kunnen sluiten om onder meer de werkdruk te verminderen en leefbaar te houden? Wat een van de redenen was om de hoge erelonen te verantwoorden later in de carrière.
Voor welk specialisme is er op dit moment geen wachtrij van maanden/jaren?

Waarom geen marktwerking, zoals voor alle andere beroepen? Waarom quota?

Die stijging ga je volgens mij ook maar enkel in de eerste jaren na de hypotetische afschaffing zien, volgens mij stabiliseert dat vrij snel. En de kost per student voor de beginjaren op de universiteit is dus, zoals ik net aanhaalde, niet van die orde dat dat relevant is.
 
Dezelfde organisatie die gepleit heeft voor de betere werkomstandigheden is een grote voorstander van het toelatingsexamen. Zegt al veel denk ik.
Tuurlijk, ze willen de kunstmatige schaarste en de hoge lonen behouden. Terwijl de numurus clausus net een van de oorzaken is van die slechte werkomstandigheden. Zegt al veel denk ik. Zij zijn immers al bij de uitverkorenen.
Marktwering? 9-12 jaar belastingsgeld pompen in mensen hun opleiding om dan aan marktwering te doen?
Wist je dat we ook een opleiding kunstgeschiedenis sponsoren? Zonder waardeoordeel over die opleiding, maar dan lijkt me geneeskunde niet het grootste probleem om belastingsgeld in te pompen.
Als er niet genoeg mee verdiend kan worden, zal de instroom vanzelf lager worden. Net zoals je nu voor elke opleiding even nadenkt welke jobperspectieven er zijn.
Zoals gezegd, als er een objectief te kort is, verhoog de quota met x procent, niet met 400 procent.
Waarom niet?
Ik ga het hier bij laten want de discussie is al meerdere keren gevoerd en je verbuigt mijn posts om toch maar uw gelijk te halen.
Waar juist? Want me daarvan beschuldigen is nogal een zwaktebod als het niet het geval is.
 
Zoals gezegd, als er een objectief te kort is, verhoog de quota met x procent, niet met 400 procent.
Je kan het aantal ook stelselmatig optrekken zodat de instroom onder controle blijft.
Uiteindelijk krijg je terug een natuurlijk evenwicht, wat imo ook het beste is.

Ja maar buiten de barema's om kunnen ze ook nog betaald worden. Ik dacht dat het ziekenhuis ook nog wat sponsorde. Maar ik weet het niet meer zeker.
Was een paar jaar terug in de media en dit werd toen effectief gedaan zoals je beschrijft.
 
We sponsoren inderdaad een opleiding kunstgeschiedenis die 4 jaar duurt en waarvan de museumbezoeken ongetwijfeld massa's geld kosten.
Wie verbuigt nu wie zijn woorden ;) Jouw punt was dat we als maatschappij niet moeten willen betalen voor een opleiding waarvan de afgestudeerden aan de marktwerking worden overgeleverd.
Waarom niet vraag je? Ik hoop dat ik u niet moet uitleggen dat als er een tekort is van laat ons zeggen, 1000 artsen, dat we er geen 4000 extra moeten beginnen opleiden (per jaar). Laat staan dat daar de faciliteiten voor bestaan.
Het eerste jaar wil ik je geloven dat er "te veel" extra willen beginnen. Ik ben er van overtuigd dat dat vrij snel stabiliseert. Kijk naar ingenieurs: er is, ondanks de afschaffing van het ingangsexamen, nog steeds een groot tekort.
Het gaat mij er over dat je steeds net een klein beetje naast de kwestie antwoordt om je ongelijk niet te moeten toegeven. Voorbeeld: ik spreek er over dat er heel veel flexibiliteit is en dat ook de slechte studenten die waarschijnlijk niet zullen afstuderen toch in het tweede jaar geraken en dus een pak praktijkvakken zullen krijgen. Jouw antwoordt daarop is dat er studievoortgangsmaatregelen zijn? Ja nee, het punt is net dat deze niet streng genoeg zijn voor deze situatie.
Dat zie je verkeerd, da's niet naast de kwestie. Die slechte student die je aanhaalt, geraakt dus niet in het derde jaar.
Granted, eventueel in het tweede maar daar stemt de studievoortgangsbewaking en het studiepuntenverhaal ook al sneller tot heroriënteren.
Of de universiteit kan zorgen dat "dure" practica niet opgenomen kunnen worden omwille van volgtijdelijkheidsvoorwaarden.
Ik denk dat je niet goed kan inschatten welke impact die drie samen hebben op het studietraject. Gezien je nickname en je post vermoed ik dat je zelf geneeskunde studeert/studeerde. Ik heb burgie gedaan en effectie slechts 30 % van wie in het eerste jaar startte, startte in het tweede jaar, met of zonder meenemen van vakken. Laat staan diegene die in het derde jaar terechtkomen.

De oplossing lijkt me dan eerder te liggen in strengere studievoortgangsmaatregelen en volgtijdelijksheidsvoorwaarden, hoewel dat volgens mij al streng genoeg is. Niet in een vergelijkend ingangsexamen.
Je spreekt ook over 1 studiepunt, je haalt dit dan in de eerste plaats al van 1 universiteit, zonder de werkelijke kost te kennen dat daar achter zit. In het tweede jaar geneeskunde aan de UGent is er per groepje van een 10-tal mensen een volledig lichaam voorzien dat volledig voorbereid is. Die dissecties duren 2 weken lang, dag in dag uit en daar loopt een heel arsenaal proffen, assistenten, vast personeel rond die helpen. Zelfs al telt dat mee voor 1 studiepunt, dat zal wel iets kosten, niet?
Uiteraard kost dat geld. Maar dat is in andere richtingen zonder ingangsexamen evenzeer het geval, en die kost zal niet veel minder zijn.
Als de andere 59 studiepunten (pak nog de andere 50 studiepunten) klassieke hoorcolleges en werkzittingen zijn, zal de kost niet disproportioneel veel meer zijn om een ingangsexamen te verantwoorden. Dat is hetgeen ik wil zeggen.
Zeker omdat je perfect de toegang tot die vakken kan afdichten door volgtijdelijkheidsvoorwaarden en studievoortgangsmaatregelen.
 
Dus wat stel je voor? Het ingangsexamen laagdrempelig maken zodat er meer kandidaten kunnen instromen en bijgevolg de kwaliteit van het beroep en onrechtstreeks vd zorg verminderen? Alle vergelijkingen met andere richtingen zijn trouwens irrelevant, dat hoofdstuk is hier al meermaals besproken. Het feit dat er de eerste twee jaar weinig labo's plaatsvinden is eveneens irrelevant. Je moet eens opzoeken hoeveel kandidaten er jaarlijks zijn t.o.v. andere richtingen. Dat is net hetgeen dat er vermeden wilt worden, dat iedereen "maar eens probeert".

Moeilijkheidsgraad van het ingangsexamen =/= kunstmatige schaarste.
Waarom is het vergelijken met andere richtingen irrelevant?
Dat je steunt op het ingangsexamen om de kwaliteit van het beroep hoog te houden, impliceert dat het ofwel een heel slechte opleiding moet zijn ofwel dat uw stelling op niets slaat.
 
Dezelfde organisatie die gepleit heeft voor de betere werkomstandigheden is een grote voorstander van het toelatingsexamen. Zegt al veel denk ik.

Dat zegt inderdaad heel veel: namelijk dat de artsenlobby naast de sowieso al astronomische inkomsten, er nu ook nog eens minder voor willen werken.

Terwijl een normale mens zou redeneren dat, indien er betere werkomstandigheden zijn, het loon ook genormaliseerd kan worden tot het niveau van andere gelijkaardige masters.
 
Mijn punt is dat 9-12 jaar investeren in iemand die nooit het werk gaat doen waarvoor hij heel specifiek opgeleid is, obsceen is. Jij geeft het voorbeeld van kunstgeschiedenis (trouwens een richting die niet opleidt tot een specifiek beroep zoals een arts). Ik geef aan dat er een verschil is tussen 12 jaar geneeskunde en 4 jaar kunstgeschiedenis. (door duidelijk te zeggen dat het maar 4 jaar duurt en aan te geven dat het goedkoper is doordat de activiteiten in de opleiding niet te vergelijken zijn met die van geneeskunde) . Jij verdraait dit weer om uw gelijk te krijgen.
Het is niet omdat ik tegen je argumenten in ga, dat ik ze verbuig. Het is niet omdat wat ik zeg je niet aanstaat, dat ik jou woorden verdraai ...

Het is niet omdat er meer artsen zouden zijn, dat de afgestudeerde nooit het werk gaat doen waarvoor hij opgeleid is. Da's bullshit. Hoogstens ietsje minder verdienen door het wegvallen de kunstmatige schaarste maar ook daar ben ik niet per se van overtuigd.
Je maakt er heel vlot 9-12 jaar investeren van. De opleiding tot huisarts duurt zes jaar, daarna ben je HAIO en verdien je geld. Als je je specialiseert, verdien je geld. Misschien nog niet het grote geld in vergelijking met na je specialisatie, maar die 9-12 jaar alleen als investeren zien, is toch wat overtrokken.

Jij negeert trouwens volgende argumenten:
  • Hoorcolleges en werkzittingen zijn goedkoop. Een erg groot deel van de eerste twee jaren geneeskunde zijn hoorcolleges en werkcolleges, althans aan de KU Leuven volgens de ECTS-fiches.
  • Studievoortgangstudiebewaking en volgtijdelijkheid zorgen dat "slechte" studenten niet in de dure jaren/opleidingsonderdelen terechtkomen. Aan alle universiteiten, in alle richtingen. Als er voor geneeskunde op dit moment geen volgtijdelijkheidsvoorwaarden aan een duur OPO gekoppeld zijn, zal dit in het hypotethische geval dat het ingangsexamen hervormd wordt, snel genoeg gebeuren. Anders is dit niet zo efficiënt van de universiteit.
  • Andere studierichtingen kosten ook geld. Zowat alle technische of wetenschappelijke richtingen, op alle niveau's, aan alle opleidingsinstellingen doen, zonder ingangsexamen, meer en misschien duurdere activiteiten eerder in de opleiding, dus voor er gefilterd wordt. Ik kan me niet voorstellen dat de kost significant of disproportioneel verschilt.
  • Ik haal kunstgeschiedenis enkel aan als opleiding waar de jobperspectieven niet zo vanzelfsprekend zijn als voor geneeskunde. Niet om aan te tonen dat de opleiding kunstgeschiedenis goedkoop of duur is. Als de numerus clausus opgeheven/opgetrokken wordt, zal er maar weinig veranderen aan de jobperspectieven van een geneeskundige hoor.
En opnieuw: de lat mag gerust hoog liggen. Maar een vergelijkend ingangsexamen met numerus clausus is gigantisch asociaal en ik zie er de meerwaarde niet van in.
 
Dat zegt inderdaad heel veel: namelijk dat de artsenlobby naast de sowieso al astronomische inkomsten, er nu ook nog eens minder voor willen werken.

Terwijl een normale mens zou redeneren dat, indien er betere werkomstandigheden zijn, het loon ook genormaliseerd kan worden tot het niveau van andere gelijkaardige masters.

Soms vraag ik me af of je het met opzet doet. Je moet eens de werkomstandigheden van specialisten in opleiding opzoeken. Omdat elke arts specialist in opleiding in België een verschillend contract krijgt naargelang de instelling waar hij/zij werkt, was er een oproep om een uniform statuut te verkrijgen. Op dat voorstel is ingegaan: het plafond van uren werd ongelimiteerd daar waar dat wel gelimiteerd was (welk dat plafond was ontgaat me), geen gewaarborgd inkomen en onbetaalde wachtdiensten. M.a.w. meer werken voor minder inkomen. Daarop is repliek gekomen.
 
Soms vraag ik me af of je het met opzet doet. Je moet eens de werkomstandigheden van specialisten in opleiding opzoeken. Omdat elke arts specialist in opleiding in België een verschillend contract krijgt naargelang de instelling waar hij/zij werkt, was er een oproep om een uniform statuut te verkrijgen. Op dat voorstel is ingegaan: het plafond van uren werd ongelimiteerd daar waar dat wel gelimiteerd was (welk dat plafond was ontgaat me), geen gewaarborgd inkomen en onbetaalde wachtdiensten. M.a.w. meer werken voor minder inkomen. Daarop is repliek gekomen.
Dat vond ik ook een terechte vraag, die werkomstandigheden waren niet ok. Ik zie daar echter een reden in om meer instroom toe te laten, meer handen voor hetzelfde werk, en dus de numerus clausus op te heffen/omhoog te trekken.
In andere sectoren (maar ook verpleegkundigen bijvoorbeeld) is de eerste reflex bij een (terechte) klacht over hoge werkdruk, meer personeel aanwerven. Oh sweet irony.
 
Soms vraag ik me af of je het met opzet doet. Je moet eens de werkomstandigheden van specialisten in opleiding opzoeken. Omdat elke arts specialist in opleiding in België een verschillend contract krijgt naargelang de instelling waar hij/zij werkt, was er een oproep om een uniform statuut te verkrijgen. Op dat voorstel is ingegaan: het plafond van uren werd ongelimiteerd daar waar dat wel gelimiteerd was (welk dat plafond was ontgaat me), geen gewaarborgd inkomen en onbetaalde wachtdiensten. M.a.w. meer werken voor minder inkomen. Daarop is repliek gekomen.
Dat meer werken en dat minder inkomen zijn niet veel waard zonder effectieve cijfers natuurlijk.

Ik denk dat het inkomen/uur voor arts specialist over de duur van hun carriere best wel zal meevallen. Ook weinig tot geen verantwoordelijkheid als je ziet wat de orde der geneesheren allemaal al door de vingers gezien heeft.
 
De verbeterde werkomstandigheden zijn niet voor de specialisten, maar voor de specialisten in opleiding. Die mensen die 6 jaar lang 60-70 uur per week werken voor iets meer dan 2000 euro netto, zonder pensioenopbouw, fancy bedrijfswagens, groepsverzekeringen, ... Dit alles in de periode van hun leven waarin de meesten een huis kopen, aan kinderen beginnen,...
Maar het afschaffen/verhogen van die numerus clausus zou dus wel van die 60-70 uur, een normale 38-uren werkweek kunnen maken.

Die afwezigheid van voordelen en dat loon in die periode van het leven zijn echt niet zeldzaam voor net-afgestudeerden hoor, wel integendeel. ASO's hebben dan nog de zekerheid dat dit niet veel later in het leven ruimschoots gecompenseerd wordt. Zie ook hypothecaire leningen met speciale tarieven voor ASO's. De werkomstandigheden konden/kunnen beter, maar ze moeten ook niet te hard in een slachtofferrol kruipen :) Zeker als ze dan nog de numerus clausus, toch een medeoorzaak van die werkomstandigheden, blijven verdedigen.
 
Dus de werkweek ruwweg in twee delen, dat betekent dan net niet 2 keer meer specialisten opleiden. Dan komen we gewoon terug in dezelfde kwestie als hiervoor: dat er dan specialisten worden opgeleid die geen werk gaan vinden.
1. Dat geloof je toch zelf niet?
2. Als je het gelooft: en wat dan nog? Na een of twee jaar is dat wel duidelijk en hoort dit gewoon bij het verkennen van jobperspectieven bij de studiekeuze of specialisatiekeuze. Zoals bij alle andere studierichtingen ook het geval is - zoals het aangehaalde voorbeeld van kunstgeschiedenis.
 
Dus de werkweek ruwweg in twee delen, dat betekent dan net niet 2 keer meer specialisten opleiden. Dan komen we gewoon terug in dezelfde kwestie als hiervoor: dat er dan specialisten worden opgeleid die geen werk gaan vinden.
So ?

Is het doel van een gesponsorde opleiding er voor zorgen dat er genoeg van een bepaald soort werkvolk is voor de maatschappij of of er voor zorgen dat iedereen die die opleiding volgt exact in die branche kan gaan werken? Als ik naar alle andere opleidingen kijk zou ik denken het eerste.
 
Ik moest om 8u15 bij de dokter zijn vanmorgen. Om 9u30 had ik al een medische secretaresse gezien, assistent 1 gezien, assistent 2 gezien, ... maar het heeft toch opnieuw 1u15 geduurd tegen dat ik de dokter in kwestie mij naar binnen riep. Hoe kun je nu al zoveel vertraging hebben zo vroeg op de morgen? Dat is toch pure arrogantie? Ze doen maar wat. N'importe quoi. Intouchable.

Is er ooit gerekend naar de economische kost van deze dokters-arrogantie? Tel eens alle mensen in de wachtzaal, aan een gemiddeld uurtarief van pakweg €50 om zeer conservatief te rekenen. Maal alle wachtzalen in dit land. Wie durft de berekening maken?

Ik voel de drang naar een nieuw kritisch stukje, en ik heb hier nog wat informatie achter de hand. Nu alleen nog de tijd vinden om samen te vatten en te quoten.
 
Terug
Bovenaan