De Gitaarthread

Ah, want dat is vaak de oorzaak van vele (pols)problemen: een slechte techniek van de fret-hand.

Anyway, riep er hier iemand om gitaarpr0n?


kMkdngk.jpg

De witte Telecaster blijft mijn absolute favoriet, en is degene die ik ook echt 90% van de tijd bespeel. De Starfire III is daar voor hetgene de Telecaster niet kan (en da's niet veel). De sunburst Custom Telecaster is een backup, en is "90% there", maar er mankeert nog iets aan, en ik weet niet wat. Ik zie mezelf die nog wel aanpassen naar iets meer uniek. Misschien een goldfoil of PAF in de halspositie, en een B-Bender als ik écht avontuurlijk ben. Staat momenteel in DADF#AD. De 000-28S is een fijne akoestische met een joekel van een hals, perfecte fingerpicker, en niet zo boomy & wollig bij flatpicking als een dreadnought (ook de reden waarom ik mijn D35 heb weggedaan).
 
Ah, want dat is vaak de oorzaak van vele (pols)problemen: een slechte techniek van de fret-hand.

gitaarpols.jpg


Mijn vingers staan nu niet perfect op de fret positie omdat ik kramp kreeg door de strakke houding, terwijl de vriendin de perfecte foto probeerde te maken :unsure: Op deze foto lijkt het alsof ik veel te veel doorbuig, maar in realiteit is dat denk ik minder :p
 
Natuurlijk.. Ik zit nu al bijna twee maanden met mijn pols te sukkelen omdat ik het geweldige idee had om twee akkoorden, ik dacht A & D x120 achter elkaar te doen.. Het resultaat is een overbelaste pees die nu dat ik bijna 14 dagen rust heb genomen, goed begint te komen. Nu ben ik veel voorzichtiger en let ik op met wat ik doe :p
Das ook Justin zijn schuld zeker met zijn switch oefeningen? En die zijn A akkoord is dan nog "verkeerd" (moeilijker om te switchen naar iets anders op zijn manier imo)
 
Laatst bewerkt:
Das ook Justin zijn schuld zeker met zijn switch oefeningen? En die zijn A akkoord is dan nog "verkeerd" (moeilijker om te switchen naar iets anders op zijn manier imo)

Dat is eerst en vooral mijn eigen fout doordat ik een zot idee had om teveel hooi op de vork te nemen.. Maar het is inderdaad tijdens die '1 minute changes' oefening gebeurd. Al kwam de pijn pas vele dagen later door.. Ik wissel door zijn techniek snel tussen A, D en E akkoorden, maar verder ben ik nog niet gegaan omdat het nog teveel van mijn pees vergt.

Tot dat er plaats vrijkomt op de wachtlijst moet ik mij behelpen met Justin zijn lessen :unsure:
 
Ik ben nu al een maand of 8 bezig en ik vind van mezelf dat ik aan de ene kant al veel vooruitgang gemaakt heb, maar anderzijds ook niet.

Akkoorden kan ik "stand alone" wel spelen maar een deuntje met 2-3 verschillende akkoorden bijvoorbeeld amper, enkel met veel tijd tussen het wisselen van de akkoorden. Dus tot op het punt dat het geen liedje meer is 😝

Maar ik kan dan wel een paar simpele (metal) riffjes spelen bv holy diver en heaven & hell.
Dat was ook meer mijn initieel doel, gewoon wat leuke en herkenbare riffs kunnen spelen 🤘
 
Ik weet niet hoe Justin het doet maar mijn leraar heeft mij aangeleerd om akkoordenwisselingen eerst vooral heel traag te doen en te focussen op alle vingers tegelijk op hun plaats te zetten. Niet bijvoorbeeld eerst vinger 1 op snaar 1, dan daarna vinger 2 op snaar 2 enzovoort. Als ge eerst traag die één vloeiende beweging gewoon wordt, dan is het nadien ook veel makkelijker om snel te wisselen.

Kheb rap wat filmpjes opgenomen ter illustratie. Dit is hoe ik oefen. Ik doe het daar eigenlijk nog redelijk snel omdat ik die akkoorden al relatief gewoon ben. Als het nieuwe akkoorden zijn gaat dat 10 keer trager. Hier is nog een filmke waar ik een klein deuntje speel met vier akkoorden. Doordat ik reeds gewoon ben om de wisselingen in 1 beweging te doen, gaat dat vrij gemakkelijk.

Ik doe mijn duim rond de nek maar dat moet daarom niet. Ik heb grote handen en dat is voor mij comfortabeler. Bijvoorbeeld mijn leraar heeft meer de klassieke houding met de duim achter op de nek. Het belangrijkste is dat ge ontspannen blijft en uw pols niet forceert.

Het zicht op mijnen onnozele kop krijgt ge er gratis bij. :unsure:
 
gitaarpols.jpg


Mijn vingers staan nu niet perfect op de fret positie omdat ik kramp kreeg door de strakke houding, terwijl de vriendin de perfecte foto probeerde te maken :unsure: Op deze foto lijkt het alsof ik veel te veel doorbuig, maar in realiteit is dat denk ik minder :p
 
Ik weet niet hoe Justin het doet maar mijn leraar heeft mij aangeleerd om akkoordenwisselingen eerst vooral heel traag te doen en te focussen op alle vingers tegelijk op hun plaats te zetten. Niet bijvoorbeeld eerst vinger 1 op snaar 1, dan daarna vinger 2 op snaar 2 enzovoort. Als ge eerst traag die één vloeiende beweging gewoon wordt, dan is het nadien ook veel makkelijker om snel te wisselen.

Kheb rap wat filmpjes opgenomen ter illustratie. Dit is hoe ik oefen. Ik doe het daar eigenlijk nog redelijk snel omdat ik die akkoorden al relatief gewoon ben. Als het nieuwe akkoorden zijn gaat dat 10 keer trager. Hier is nog een filmke waar ik een klein deuntje speel met vier akkoorden. Doordat ik reeds gewoon ben om de wisselingen in 1 beweging te doen, gaat dat vrij gemakkelijk.

Ik doe mijn duim rond de nek maar dat moet daarom niet. Ik heb grote handen en dat is voor mij comfortabeler. Bijvoorbeeld mijn leraar heeft meer de klassieke houding met de duim achter op de nek. Het belangrijkste is dat ge ontspannen blijft en uw pols niet forceert.

Het zicht op mijnen onnozele kop krijgt ge er gratis bij. :unsure:
Hoe ik het mij herriner is dat je een timer zet van een minuut en in die minuut zoveel mogelijk wisselt tussen 2 akkoorden. Je telt u aantal wissels en zo ga je door tot de gewenste snelheid.
 
Oei, dat is volgens mij juist een slecht idee. Daardoor wordt ge aangemoedigd om sneller te gaan dan ge aankunt en kweekt ge juist slechte techniek.

Het doel van de oefeningen die ik beschrijf is niet om snel te gaan maar om ontspannen te leren wisselen. In het begin kunt ge bijna niet anders dan uw opspannen omdat ge die beweging nog niet gewoon bent. Als ge dan al probeert snel te gaan forceert ge uwzelf gewoon.

Het doel is dus niet om snel te gaan maar om die 1 vloeiende beweging ontspannen en accuraat te leren uitvoeren. Als ge ontspannen speelt dan volgt snelheid automatisch.

Wanneer ge dan uiteindelijk klaar bent om sneller te gaan, altijd uw eigen blijven afvragen of ge nog steeds ontspannen en accuraat bezig bent. Als dat niet zo is, terug de metronoom trager zetten tot het weer wel zo is.
 
Toch even nuanceren. Justin zijn oefening waarbij je zo snel mogelijk van akkoord moet veranderen houdt in dat je het akkoord wel nog steeds perfect moet spelen. De eerste oefening is telkens bv. Een A spelen die perfect klinkt, dit probeer je een minuut lang te doen en raak je elke snaar individueel aan. Daarna doe je dit met de E. De 2e oefening is dan zo snel mogelijk van akkoorden verwisselen maar dit doe je wel nog steeds zo zuiver mogelijk. Het heeft geen zin om de vingers er te zetten als het niet klinkt.

Zijn tip is dan ook bij het spelen van liedjes om het akkoord op tijd te veranderen als je het nog aanleert en niet probeert 1 'beat' voor het aanslaan je A akkoord nog opzoekt bijvoorbeeld, maar tijdens het leerproces altijd langer je akkoorden aanhoudt if that makes sense.
 
Dat klinkt al een stuk beter maar ik blijf er wel bij dat "hoeveel keer je het kon per minuut" als maatstaf gebruiken eerder slechte gewoontes aanmoedigt. Ik zou in de plaats aanraden om een liedje of een progressie te oefenen aan een BPM die ge aan kunt. Dan heel geleidelijk aan de metronoom sneller zetten.

Als het akkoorden per minuut is, dan is men eerder aangemoedigd om toch dat extra akkoordje erin te krijgen terwijl een liedje of progressie eerder die vloeiende overgang aanmoedigt.
 
Inderdaad vergeten vermelden. 30 akkoorden om over te gaan naar volgende module, da's inderdaad niet belastend, of dat zou het toch niet mogen zijn.

Pijn aan de vingers begint fel te verminderen. Lukt ook al aardig om liedjes met a, d, e akkoorden te spelen. Weliswaar met 1 enkele down strum. Hopelijk wordt daar binnenkort op uitgebreid.
 
Verkeerde houding? Herkenbaar. Ik kan enkel maar meegeven dat je best gitaar begint te leren met een degelijke lesgever. IRL is het best. Ik heb dat een hele tijd niet gedaan en nu zit ik nog altijd met een buigend duimpje en wijsvinger tijdens het plectrumspelen. Mijn gitaarleraar kon dat niet zien, maar het was helaas te laat om het via een doordeweekse les te corrigeren. Dit heeft een doorgedreven training nodig om er van af te raken, te veel tijd om er aan te spenderen tbh. Uiteindelijk kan je zo wel gitaar spelen, maar op een bepaalde moment gaat het je beginnen hinderen en bereik je sneller je plafond omdat je techniek bagger is.
 
Yep, helemaal akkoord met Thin Liz. Justin heeft heel goeie youtube video's maar wat hij voor de camera niet kan doen is uw techniek bekijken en de fouten erin aanwijzen. Daarvoor moet ge met hem of een andere goeie leraar in dezelfde kamer gaan zitten.

Zelf volg ik al jaren privéles en sinds corona is dat nu online. Toen ik echter een paar maand geleden nog eens een IRL sessie deed haalde mijn leraar er direct een paar dingen uit die hij via de webcam niet kon zien.
 
Ik ben ook eerst op mezelf begonnen met die filmpjes van justin, en toen ik dan bij mijn huidige lesgever kwam had hij direct een paar aanmerkingen over houding. Idd via youtube sta je er niet bij stil dat je soms iets verkeerd doet of verkeerd vasthoud. Niet dat ik het nu perfect doe, maar ik zal er toch om de x aantal weken terug op aangesproken worden en uitgelegd krijgen hoe het beter kan.

Ik moet wel meer met een metronoom oefenen denk ik. Heb momenteel een antiek exemplaar, dit is de moderne versie ervan:
 
Ik ben ook eerst op mezelf begonnen met die filmpjes van justin, en toen ik dan bij mijn huidige lesgever kwam had hij direct een paar aanmerkingen over houding. Idd via youtube sta je er niet bij stil dat je soms iets verkeerd doet of verkeerd vasthoud. Niet dat ik het nu perfect doe, maar ik zal er toch om de x aantal weken terug op aangesproken worden en uitgelegd krijgen hoe het beter kan.

Ik moet wel meer met een metronoom oefenen denk ik. Heb momenteel een antiek exemplaar, dit is de moderne versie ervan:

Ik kan even tussendoor bij een lesgever in de omgeving langsgaan om te zien of ik niets fout doe :).

hmm, ik gebruik diegene die in de 'GuitarTuna' app zit.. Ik heb toch de smartphone regelmatig bij mij om rifjes met Songster te bekijken en te bespelen. Die tuner is nog vrij goed, ik gebruik echter een andere.
 
Het gaat hier verbazend goed met de akoestische gitaar. Ik ben geen natuurtalent maar de basis is blijkbaar iets dat je niet rap kwijt raakt.

Nu weet ik dat het niet lang zal duren tot ik ook eens de elektrische gitaar wil oppakken. daarom volgende vraag: ik heb nog bij mijn ouders een elektrische gitaar liggen die me 15 jaar geleden een 200€ inclusief versterker kostte, een echt beginnersppakket. Een Stratocaster model.

is het de moeite om deze gitaar nog te bespelen of kan ik beter meteen iets nieuw kopen ?
 
Zitten er hier nog mensen die (al dan niet voor gitaar) volwassenonderwijs muziekschool doen/gedaan hebben? Ik ben hier zelf 2 jaar geleden mee begonnen na een aantal jaar privelessen (waar ik persoonlijk minder tevreden van ben) en moet zeggen dat ik er serieus op vooruit ben gegaan. Er kruipt wat tijd in de lessen zelf (2 uur muziekles + 1 uur instrument) maar ik leer daar dingen waar ze in mijn privelessen zelfs nooit over spraken. Het is ook een goede manier om nieuwe mensen te leren kennen.
Van wie je les krijgt is zo mogelijk nog belangrijker dan onderscheid privé/school/vrienden... Ik heb les gevolgd in de Vrije Ateliers in Sint-Niklaas en was daar telkens tevreden van. Je kan daar vanaf nul beginnen, zonder notenleer. Gitaartje mee, tablatuur, half uurtje les en je bent vertrokken. Wil je meer? Dat kan altijd. Ik startte bij een zekere Joris, jazz/funk/rockgitarist. Een muzikant in hart en nieren. Die had geduld en kon ook iets overbrengen. Het is ook hoe veel tijd je er wil in steken natuurlijk. Bij muziekscholen hoort er al direct een zekere 'verplichting' bij (toch als daar proeven en testen bij horen), dat ik daar niet kende.
 
Het gaat hier verbazend goed met de akoestische gitaar. Ik ben geen natuurtalent maar de basis is blijkbaar iets dat je niet rap kwijt raakt.

Nu weet ik dat het niet lang zal duren tot ik ook eens de elektrische gitaar wil oppakken. daarom volgende vraag: ik heb nog bij mijn ouders een elektrische gitaar liggen die me 15 jaar geleden een 200€ inclusief versterker kostte, een echt beginnersppakket. Een Stratocaster model.

is het de moeite om deze gitaar nog te bespelen of kan ik beter meteen iets nieuw kopen ?
GAS incoming. Stop er mee nu je nog kan :D

Ja...een gitaar en versterker voor 200 euro...Op zich hoeft dat geen bagger te zijn. Ik had 20 jaar geleden een Washburn X en Randall versterkertje voor ietsjes meer gekocht. Dat was absoluut geen brolmateriaal. Maar eens je een Fender in je handen krijgt geduwd, dan voel je toch waar het verschil zit. Ik heb een handvol gitaren en clichématig kan ik zeggen: mijn duurste (Fender RI 1957) is mijn beste. Die is zodanig makkelijk te bespelen, dat ik soms met tegenzin de rest vastneem.
 
Terug
Bovenaan