Carrièreswitch, geluk over geld

Dat controleren is een ziekelijke aandoening van een bazin die zogenaamd geen tijd heeft om eten te maken, noch om te kuisen, noch om facturen te maken (ze kan niet met pc werken), maar wel hele dagen rond rijdt om dan het verkeerde materiaal te brengen.

We zijn bv aan het werken in een app gebouw op het 8e en plots staat ze in de gang te luisteren, gewn via de trap naar boven stilletjes en dan betrap je haar en doet ze snel alsof ze iets kwam halen. Je wordt geacht om 12u pauze te nemen, want 12.30 komt ze al controleren of je niet langer pauze neemt, maar vaak werk ik door tot kwart na 12 omdat het dan gedaan is, dus pauze tot 12.45 ofzo.

Mijn bazen zijn mensen die extreem achterdochtig zijn, bezig zijn met wat anderen doen en altijd de schuld bij een ander gaan leggen. Ze betalen goed en het is dicht bij huis, maar daar stopt het. Er is vorige zomer iemand vertrokken omdat hij deze mentaliteit beu was. Die jongen hebben ze heel door het slijk gehaald en zullen ze nog door het slijk halen. Blijkbaar rijden ze ook nog in zijn wijk rond om te kijken wat hij thuis doet, hoewel ze daar niet moeten zijn.
 
Blijkbaar rijden ze ook nog in zijn wijk rond om te kijken wat hij thuis doet, hoewel ze daar niet moeten zijn.
:confused: You are kidding me right?

Ik ben een brave gast maar als ze dat zouden doen en ik merk dit, dan stamp ik een bluts in de baas zijn wagen.
Dit vind ik er zwaar over en gewoon waanzin. Dat is al quasi stalken.

Dat hij/zij dan maar naar de politie gaat hé. Ik ben benieuwd wat ze dan gaan zeggen: Ja we waren onze werknemer aan het bespioneren bij hem thuis en heu ja die was dus kwaad hé!
 
:confused: You are kidding me right?

Ik ben een brave gast maar als ze dat zouden doen en ik merk dit, dan stamp ik een bluts in de baas zijn wagen.
Dit vind ik er zwaar over en gewoon waanzin. Dat is al quasi stalken.

Dat hij/zij dan maar naar de politie gaat hé. Ik ben benieuwd wat ze dan gaan zeggen: Ja we waren onze werknemer aan het bespioneren bij hem thuis en heu ja die was dus kwaad hé!
Nee, ik ben serieus. Hij is al 7 maand uit dienst, nu ook in bijberoep gestart,dat kunnen ze niet verkroppen blijkbaar.

Mijn punt: stress is ook aanwezig in lager geschoolde jobs. Stressgevoelige personen zullen in elke job stress ervaren. Bij mij is dat nu vooral beperkt in de relatie werknemer/werkgever. Dat ligt ook aan ik die zich alles aantrekt, een doorsnee bouwvakker zal niet wakker liggen van de dingen die ik mij wel aantrek.

Van de meeste werken zelf ervaar ik geen stress, tenzij er tijdsdruk is. Op dat vlak is het wel beter dan een job waar je moet leiding geven of projecten leiden. Het is dus eerder de werkgever die mij stress bezorgt.
 
Nee, ik ben serieus. Hij is al 7 maand uit dienst, nu ook in bijberoep gestart,dat kunnen ze niet verkroppen blijkbaar.
Nog erger, hij is uit dienst.

Echt belachelijk dat ze iemand uit dienst nog lastig vallen. Hebben ze echt niks beters te doen?
 
Ik identificeer mezelf op dat vlak wel met u. Het feit dat je the extra mile doet is bij mij ook JUIST OMDAT ik geen zin heb in extra stress achteraf wanneer iets niet degelijk werkt. Bijvoorbeeld ik documenteer mijn zaken altijd heel nauwgezet, want als er binnen 2 jaar iemand zou bellen en ik moet naar die klant en ik heb geen flauw idee wat ik ga moeten gaan doen, dan ga ik kapot van de stress. Terwijl een ander die documenteert misschien niks maar als die dan een dringend issue moet gaan fixen en geen flauw idee heeft, interesseert hem ook niks.

Als ik bijvoorbeeld bij een klant ben waar ik al een jaar niet meer ben geweest, dan passeer ik altijd even in de serverroom om te zien of dat systeem nog wel deftig onderhouden wordt naar backups en gecrashte harde schijven enz., dat duurt 1 minuut maximum. Ik ben de enige die dat doet. Ander collega's dat daar komen tjah waarom zouden ze naar die serverroom gaan daar zijn ze toch niet voor gekomen? Ja om dan om 1u snachts gebeld te worden dat een toestel eruit ligt en tegen 6u smorgens terug moet marcheren. Have fun, die 1 minuut is misschien zo idioot nog ni?

They just don't care that much.
Betalen ze voor die minuut? Waarmee ik bedoel dan betalen ze u of uw bedrijf voor de maintenance van die servers? Indien ja.. dan moet dat niet zijn omdat je daar toevallig komt, indien niet.. als je zo'n dingen blijft doen gaan ze er nooit voor betalen. Als het om 1 uur 's nachts eruit ligt omdat zij hun zaakjes niet in orde hebben tja dan kan men vrolijk overuren betalen omdat terug in orde te brengen.
Daar zou ik nu eens echt echt niet tegen kunnen. Ik heb al moeite om het management uit de nodigen op een huwelijksfeest, laat staan dat die geregeld bij mij thuis komen of dat die hier 2 blokken verder zitten. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nogal ver moet gaan werken (dichter mocht ook wel).
wat O_O
 
Ik had uw reactie wel verwacht aangezien "betalen ze u voor die minuut" uw stokpaardje in werkthreads is.
Wel, ja natuurlijk betalen ze voor die minuut. Als ge naar een klant rijdt voor een meeting, dan staan die daar niet met een chronometer naast u te chronometreren TAK voila de meeting duurde 47 minuten, gelieve ons 47 minuten te factureren!

En zelfs als je daar bent op basis van een "vaste prijs", dan nog werkt ge in opdracht van uw werkgever en krijgt ge op het einde van de maand uw salaris betaalt. Ge moet niet denken dat uw werkgever gaat reclameren omdat je 1 minuut in de serverroom bent geweest bij die klant om zaken te checken die geen onderdeel waren van dat project. Nu het kan uw mening zijn dat dat wel onterecht is, maar daar zijn wij dan HEEL verschillend op (net zoals die collegas van mij).
Het gaat niet om die minuut eh, de vraag is eigenlijk zijn jullie verantwoordelijk voor de disks in die servers, de backups, etc? Als dat het geval is dan heb je remote monitoring nodig niet jij die dat toevallig ziet omdat je daar toch moest zijn.
Euhm nee, ik wil niet werken om 1u snachts om te proberen een boel terug aan de praat te krijgen tegen 6u, zonder te weten of het me wel gaat lukken, zonder te weten of er wel backups zijn, of ik alles opnieuw ga moeten installeren... Met een ploeg arbeiders in mijn nek dat ze misschien om 6u naar huis moeten sturen. Ook niet tegen 50€ per uur. Daar heb ik gewoon geen zin in. Dan ga ik liever elke 2 maand 1 minuut eens zien in die serverroom als ik daar toevallig al passeer, dan mij te moeten vastknijpen aan "ja die minuut daar betalen ze niet voor, als ik de shit moet komen oplossen dan mag men vrolijk overuren betalen!".

Als ge absoluut weinig last hebt van stress, door niks, dan begrijp ik uw standpunt. Vandaar dat ik dit ook post in deze thread.
Oh ik heb daar constant stress over ALS het mijn job is om te zorgen dat iets in orde is. Als het breekt omdat het hun fout is .. niet echt.

Vorige maand om 10 uur's avonds telefoon om een disk restore (voor citrix voor 3k mensen die maandag ochtend remote moeten inloggen) .. en de restore faalt, fuck, stress, etc.. blijkt dat ze hun doel disk verkeerd geconfigureerd hebben ( geen schrijf rechten).. tja ok los het op en laat het me weten dan proberen we nog eens. "Ja maar het moet om 8 uur in orde zijn", tja x TB restoren zal zolang duren als het duurt eh. Dan heb ik ook tot om 2 uur bezig gezeten en dan om 5 uur terug opgestaan maar eens dat ik weet dat er geen fout bij mij zit heb ik daar geen stress meer over.

Maar hangt er ook vanaf hoeveel je verdient natuurlijk, als dat niet te vaak gebeurt dan is wat overuren hier en daar mooie meegenomen. En uiteraard als ze je om 1 uur kunnen bellen wordt je al betaald gewoon om die telefoon op te nemen
 
Het is slechts een happy few gegeven om een job te doen die uitermate leuk is zodat het niet als werken aanvoelt.
Da's zeker en vast een feit, en iets waar ik enorm jaloers op ben als ik eens rondkijk naar artiesten, freelancers, en gewoon alle mensen die van hun hobby hun beroep hebben gemaakt. Dit meestal wel gepaard met een hoop lef, onzekerheid en niet zonder slag of stoot. Ik ben in het weekend ook bezig met een opleiding om ooit toch te doen wat ik écht wil ipv. alle dagen dezelfde shit te doen zonder enige vorm van voldoening of contentement.
Helaas gooit die corona weer overal roet in het eten.
 
Da's zeker en vast een feit, en iets waar ik enorm jaloers op ben als ik eens rondkijk naar artiesten, freelancers, en gewoon alle mensen die van hun hobby hun beroep hebben gemaakt. Dit meestal wel gepaard met een hoop lef, onzekerheid en niet zonder slag of stoot. Ik ben in het weekend ook bezig met een opleiding om ooit toch te doen wat ik écht wil ipv. alle dagen dezelfde shit te doen zonder enige vorm van voldoening of contentement.
Helaas gooit die corona weer overal roet in het eten.
Gepaard met lef of in de juiste wieg geboren. Als je een serieuze som erft en weinig of niks moet afbetalen voor een woning en je maar gewoon een inkomen nodig hebt om te leven kan je makkelijker rondkomen met een lager loon. Wonen is de grootste kost in dit land, of je nu huurt of afbetaald. Iemand die 100K krijgt staat 7/8 jaar voor t.o.v. iemand die niks krijgt.

Een hypothecaire lening is voor mij toch een zwaard dat boven mijn hoofd hangt, ook al gaat het maar om 1000 euro per maand. Het leven is weeral extreem duurder geworden sinds de corona, alleen is mijn loon niet gestegen. Binnen 7 weken gaat de horeca open, de prijzen zullen weer met enkele euro's verhoogd worden.
 
Gepaard met lef of in de juiste wieg geboren. Als je een serieuze som erft en weinig of niks moet afbetalen voor een woning en je maar gewoon een inkomen nodig hebt om te leven kan je makkelijker rondkomen met een lager loon. Wonen is de grootste kost in dit land, of je nu huurt of afbetaald. Iemand die 100K krijgt staat 7/8 jaar voor t.o.v. iemand die niks krijgt.

Een hypothecaire lening is voor mij toch een zwaard dat boven mijn hoofd hangt, ook al gaat het maar om 1000 euro per maand. Het leven is weeral extreem duurder geworden sinds de corona, alleen is mijn loon niet gestegen. Binnen 7 weken gaat de horeca open, de prijzen zullen weer met enkele euro's verhoogd worden.
Goh ... niet iedereen krijgt het zomaar aangeboden eh. Ik & m'n broer hebben bv. 0K gekregen, maar trekken uiteraard ook mooi onze plan.
Dan heb je m'n neef die effectief een serieus bedrag/erfenis in z'n schoot geworpen heeft gekregen die het veel slechter doet, maar meer geluk heeft.

Jah ... it is what it is. Ik zit totaal ni te wachten op pakweg het dood vallen v/d familie wete. Mijne pa mag blijven rond huppelen zolang em goesting heeft. :whistle:
Nuja ... 't leven is eindig en op een bepaald moment, voor de meesten onder ons, zal die erfenis komen & mss kan je dan even wat minder gas geven & 't zelf wat rustiger aan doen. Ale ... als er iets te erven valt natuurlijk.

Je hebt er natuurlijk van rijke afkomst ook, maar vergis u niet ... sommige 'welgestelde ouders' zijn ook niet altijd de meest 'vrijgevige' naar hun kinderen toe. Niet dat men ze gaat laten verhongeren eh, maar effectief in context van 'ze moeten eerst hun plan leren trekken'.
Ik ken er een aantal die zelf zeggen van 'ja, I know dat die gasten dat zullen krijgen als we komen te gaan, maar ik wil wel dat men eerst op eigen benen staat zodat men het niet door ramen en deuren gooit etc.'.
Basically ... eerst leren met hun eigen geld om gaan.

En euuuh ... 'maar' 1000 EUR. Da's uiteindelijk al veel geld eh. Voor een koppel valt dat mee, voor een alleenstaande is dat gemiddeld vrij veel.

En of de horeca uiteindelijk hun prijzen gaat opkrieken ... jah ... dat valt te bezien eh. De takeout momenteel is toch nog niet noodzakelijk in prijs gestegen. Maar men zal ergens hun verliezen willen proberen dekken ook, dus ge zou het ze in feite ook niet noodzakelijk kwaad kunnen nemen.
Maar natuurlijk, ze kunnen niet ineens een pintje verdubbelen in prijs of niemand zal nog eentje komen drinken, dus jah.
Een paar EUR op een menu van 50 EUR daarentegen ... dat zal gemakkelijker onder de radar vliegen.
 
Vandaag een sollicitatiegesprek gehad voor een andere job. In mijn leven nog maar 4x gesolliciteerd (en 2x aangenomen) en de laatste keer was een 10tal jaar geleden. Serieus gezweet voor het vuurpeloton, maar het ging vlot 🥳

Ik doe het vooral voor de inhoud, maar een leuke bijkomstigheid is dat ik er financieel een stuk (kleine 1000 bruto) op vooruit ga.
 
Eind 2019 had ik het gezien op mijn werk. Na 4 jaar technisch tekenaar te zijn, was het tijd om van die stoel te komen en weer wat meer variatie te hebben. Uiteindelijk na enkele gesprekken, de overstap gemaakt naar projectleiding. Iets wat ik al van in de studententijd ambieerde en volledig zag zitten.
Na 1 jaar heb ik het voor bekeken gehouden en zit ik terug op mijn stoel als ervoor. Eigen keuze, ze waren nochtans content van mijn werk.
Ik kon het voor mij persoonlijk niet op de rails krijgen hoe ik het zag. Ik had pakken stress (misschien door mezelf opgelegd, ik las het hierboven ook al een paar keer). Mijn privé begon er onder te lijden, mijn nachtrust en mijn bijberoep (freelance fotograaf). Kortom ik had een auto, gsm, laptop, aantrekkelijk loon maar met alle plezier alles ingeleverd en enkele €100's bruto ingeleverd. Mijn levenscomfort is weer gestegen.
Ik sluit mijn PC af om 16u30 en de rest is voor morgen.

Ooit wil ik nog een sprong wagen, god weer waar, maar ik weet één ding zeker: Geld en het materialistische is één zaak, uw geluk en comfort is een andere zaak. We leven tenslotte niet om te werken, maar liefst werken om te leven? Scheelt dat enkele euro's, tja, dan sparen we voor de volgende maand. We zien zwarte sneeuw van tijd tot tijd, maar dat maakt ons ook bewust(er).

Ik heb er al gezien die van hun hobby hun (droom)job gemaakt hebben. Het er al vlotjes zien terugkeren ook. Kinderen niet zien opgroeien, vrienden, momenten, feestjes, ... gemist.

Ik las hierboven ergens 'we worden tenslotte betaald voor onze tijd die we investeren om te gaan werken' (ofzoiets). Dan kunnen we maar beter zorgen dat we niet enkele financieel groeien, maar ook persoonlijk liefst? :)
 
Laatst bewerkt:
Mijn droomjobs liggen nogal in het onmogelijke, iets met film, competitieve wielersport en voetbal (niet als sporter maar als scout of iets dergelijks) zijn dromen die helaas heel wat jongens/mannen hebben maar zonder enige connecties, diploma's , ... is het onbegonnen werk. Daarom een goed betaalde job met een aanvaardbaar niveau stress en een hoop vakantie waardoor ik in mijn vrije tijd kan doen waar ik echt van geniet.
 
Geen idee of dit het juiste topic is, maar ook betrekking tot geluk.

Net eens naar mypension gekeken, nog veraf.
Maar, ben ik de enige die eens heeft zitten simuleren wat de impact van vroeger te stoppen met werken is op het pensioen.

Ik vind dat dat nog meevalt (als je natuurlijk de fondsen hebt om de jaren te overbruggen tot het wettelijke pensioen).
Maar stel, huis afbetaald, wat spaargeld, eventueel tweede stuk vastgoed, erfenis ouders?
Op 55 zien dat je dus een mooie buffer hebt die je kan “opeten” tot uw 67 zonder natuurlijk zot te doen.
En op 67 trek je dan nog je pensioensparen en groepsverzekering?

Wat kan je nog doen op 67? Werken tot 67 en kapot zijn?
 
Wel, ja natuurlijk betalen ze voor die minuut. Als ge naar een klant rijdt voor een meeting, dan staan die daar niet met een chronometer naast u te chronometreren TAK voila de meeting duurde 47 minuten, gelieve ons 47 minuten te factureren!
Zo doen advocaten het echter wel. Ik had ooit eens een afspraak met een fiscaal advocaat, en op die factuur stond welgeteld tot op de minuut hoe lang ik daar binnengezeten heb. Alsof ze echt met nen chronometer gewerkt hadden.
 
Geen idee of dit het juiste topic is, maar ook betrekking tot geluk.

Net eens naar mypension gekeken, nog veraf.
Maar, ben ik de enige die eens heeft zitten simuleren wat de impact van vroeger te stoppen met werken is op het pensioen.
Zelfde met 4/5 gaan werken eh, heeft op zich ook niet zo'n impact. Zou wel onmogelijk zijn in mijn job, maar goed voor anderen kan het wel werken. Ik doe m'n job op zich wel graag, zeker nu in Covid tijden, maar ik zou wel niet wachten tot je pensioen om nog dingen te doen die je nu wilt doen (bijv. een verre reis of een motor kopen).
 
Zelfde met 4/5 gaan werken eh, heeft op zich ook niet zo'n impact. Zou wel onmogelijk zijn in mijn job, maar goed voor anderen kan het wel werken. Ik doe m'n job op zich wel graag, zeker nu in Covid tijden, maar ik zou wel niet wachten tot je pensioen om nog dingen te doen die je nu wilt doen (bijv. een verre reis of een motor kopen).
Idd, ge kunt morgen al doodstuiken. Ik heb dat nooit begrepen, mensen die gaan leven als een pater en noest werken tijdens hun jonge jaren zodat ze tijdens hun oude dag eindelijk kunnen gaan genieten. Dat is ten eerste helemaal niet gegarandeerd, en ten tweede dan zijt ge een oude zak. Ok, ge moet ergens wel denken aan uw pensioen en u daar een beetje op voorbereiden tijdens uw jonge jaren (omdat de kans er wel in zit dat ge effectief zo oud wordt). Maar tmag de focus niet worden.
Een aantal voorbeelden:
- kinderen nemen terwijl ge jong zijt "omdat ge er dan vanaf zijt"
- een torenhoge hypotheek en daar 25 jaar voor noest werken zonder op reis te gaan etc
- Alles beleggen en nooit eens iets voor uzelf doen

Los gezien van de mogelijkheid dat er in onze levenstijd serieuze vooruitgang wordt gemaakt op vlak van life extension. Maar dan nog kunt ge doodstuiken aan een hartinfarct of hersenbloeding of ge kunt omver gereden worden door een bus etc.
 
Zelfde met 4/5 gaan werken eh, heeft op zich ook niet zo'n impact. Zou wel onmogelijk zijn in mijn job, maar goed voor anderen kan het wel werken. Ik doe m'n job op zich wel graag, zeker nu in Covid tijden, maar ik zou wel niet wachten tot je pensioen om nog dingen te doen die je nu wilt doen (bijv. een verre reis of een motor kopen).

yep, ik geef u daar gelijk in, het was mij gewoon opgevallen hoe weinig (in verhouding) minder pensioen men krijgt tov tot 67 werken.

stoppen op 60 ipv levert (mijn simulatie) 200 eur/maand minder op.
dus 2400 eur op een jaar. Pak dat ik 80 jaar word, is dat (13*2400) dus 31.200 euro (geen rekening gehouden met inflatie) minder op 13 jaar tijd.
Maar om daar nu 7 jaar langer voor te werken?

Maar ik geef u zeker gelijk ook nu te leven. Want impressies (reizen, mensen) zijn meer waard dan geld.
 
Idd, ge kunt morgen al doodstuiken. Ik heb dat nooit begrepen, mensen die gaan leven als een pater en noest werken tijdens hun jonge jaren zodat ze tijdens hun oude dag eindelijk kunnen gaan genieten. Dat is ten eerste helemaal niet gegarandeerd, en ten tweede dan zijt ge een oude zak. Ok, ge moet ergens wel denken aan uw pensioen en u daar een beetje op voorbereiden tijdens uw jonge jaren (omdat de kans er wel in zit dat ge effectief zo oud wordt). Maar tmag de focus niet worden.
Een aantal voorbeelden:
- kinderen nemen terwijl ge jong zijt "omdat ge er dan vanaf zijt"
- een torenhoge hypotheek en daar 25 jaar voor noest werken zonder op reis te gaan etc
- Alles beleggen en nooit eens iets voor uzelf doen

Los gezien van de mogelijkheid dat er in onze levenstijd serieuze vooruitgang wordt gemaakt op vlak van life extension. Maar dan nog kunt ge doodstuiken aan een hartinfarct of hersenbloeding of ge kunt omver gereden worden door een bus etc.
Volledig mee eens, ik heb mensen geweten die heel hun leven als een zot gewerkt hebben, shiften, weekends, feestdagen, overuren, nog meer overuren, veel verdiend om dan later met hun pensioen te genieten van hun oude dag. Met als resultaat: 2 dagen kunnen genieten van hun pensioen om dan te overlijden aan kanker of hartfalen. Een leven lang enkel gewerkt om uiteindelijk niets. Nope, ik werk net mijn uren, probeer veel te sparen (lukt wel met corona) en ondertussen ten volle genieten van het leven.(na corona) Moto's, reizen, concerten, weekendjes weg....yolo.

Ik ben er nu 30 maar nog lang niet toe aan kinderen. Mss over een jaar of 5 ofzo... eerst nog wat verre reizen maken en andere zaken die je niet kan doen als je kids hebt. Trouwens nooit begrepen waarom mensen snel snel aan kinderen beginnen om dan nadien jaloers te zijn op al die vrije tijd die ik kan besteden.
 
Terug
Bovenaan