Cannabis...

[DEN_DWOAZN]

Ik ben nu bijna 20 jaar bijna dagelijks aan het blowen, alles tesamen misschien een half jaar gestopt geweest.
Ik merk nu pas op dat het echt problematisch begint te worden.

In principe heb ik alles om gelukkig te zijn in het leven: een goede job, lieve vriendin een leuk huis, een pasgeboren baby...
En toch kan ik het niet laten om te 'smoren'. Vroeger maakte ik mezelf wijs dat ik verslaafd was aan de nicotine maar de laatste jaren besef ik maar al te goed dat het aan de cannabis zelf is.

Ik heb al enkele pogingen ondernomen om te stoppen of data in mijn hoofd geprent om te stoppen en als het dan (bijna) zo ver is dan vind ik wel een reden om toch nog door te gaan.
Bijvoorbeeld 1 januari stop ik... Maar 1 januari is nog niet alle wiet op: ja dan werk ik dit nog op en dan stop ik, dan is alles op een woensdag bv. op en dan wil ik op een zondag stoppen want 'maandag is een nieuwe week'.

Ik merk ook op aan mezelf dat ik:

1) moeilijker begin te krijgen met zaken te onthouden
2) ik mezelf heel vaak neerslachtig voel de laatste tijd, alsof het allemaal geen zin meer heeft. En als ik dan nadenk waarom ik juist ongelukkig ben moet ik tot de conclusie komen dat ik het zelf eigenlijk niet weet. Kleine tegenslagen of een ruzie kan ik me soms dagen aantrekken.

Hebben er nog mensen zo diep gezeten?

Ps: heb het maar even hier geplaatst, mods mogen het verplaatsen als het meer in algemene discussies thuis hoort.

 

[PolletPoulet_OG]

Veel dieper my friend, veel dieper, en cannabis was eigenlijk dan nog het minste van mijn 'problemen'.

Wat ik wel weet is

1)moeilijker begin te krijgen met zaken te onthouden
2) ik mezelf heel vaak neerslachtig voel de laatste tijd, alsof het allemaal geen zin meer heeft. En als ik dan nadenk waarom ik juist ongelukkig ben moet ik tot de conclusie komen dat ik het zelf eigenlijk niet weet. Kleine tegenslagen of een ruzie kan ik me soms dagen aantrekken.

1. Ge bent debiel gepaft. It happens. Het goede is dat ge na een paar weken stoppen dat eigenlijk basically niet meer bent.

2. Ik zou de oorzaak daarvan niet volledig bij cannabis zoeken. Je gaat aan jezelf moeten werken, je geest moeten aanscherpen en zorg dragen voor jezelf. Het stoppen met blowen gaat van u niet ineens een gelukkig mens maken.

Iniedergeval veel succes gewenst met de vaak hobbelige weg die je gaat moeten afleggen om een verslaving onder controle te krijgen of er mee te kappen.

 

[Str8_6]

Veel dieper my friend, veel dieper, en cannabis was eigenlijk dan nog het minste van mijn 'problemen'.

Wat ik wel weet is



1. Ge bent debiel gepaft. It happens. Het goede is dat ge na een paar weken stoppen dat eigenlijk basically niet meer bent.

2. Ik zou de oorzaak daarvan niet volleig bij cannabis zoeken. Je gaat aan jezelf moeten werken, je geest moeten aanscherpen en zorg dragen voor jezelf. Het stoppen met blowen gaat van u geen niet gelukkig mens maken.

Dat niet, maar als je down bent dan versterkt cannabis alleen maar dat gevoel. Cannabis versterkt gevoelens en emoties. Zowel happy feelings als down momenten.

Als je down bent is cannabis roken 1 van de slechtste dingen dat je kan doen.

 

[PolletPoulet_OG]

Dat niet, maar als je down bent dan versterkt cannabis alleen maar dat gevoel. Cannabis versterkt gevoelens en emoties. Zowel happy feelings als down momenten.

Als je down bent is cannabis roken 1 van de slechtste dingen dat je kan doen.

Tgoh, dat is 1 van de vele cliché's dat op het internet staat inderdaad. Maar is dat echt voor iedereen zo, en dan specifiek nog voor mensen die al decennia dagelijks blowen of hebben geblowed? Dat lijkt mij weer een straffe BG statement, met als wetenschappelijke achtergrond 'het internet'

Ik weet nu al dat er hier op dit topic mensen gaan opspringen die lakigar-gewijs posts gaan posten met wikipedia waarheden, overgoten door hun eigen saus met alle mogelijke cliché's.

En dat is goed, maar @DEN_DWOAZN vraagt hier naar mensen die in een gelijkaardige situatie zitten, of hebben gezeten. Hij gaat niet veel hebben aan zo'n posts. Iedereen weet dat het uw gemoedstoestand veranderd op 1 of andere manier. Dat is een gegeven feit.

Maar de cliché's als: Het vergroot happy gevoelens maar ook de negatieve, dus kijf kijf, nooit blowen als ge u minder voelt, heeft niemand iets aan, en is ook zelfs niet van toepassing op iemand die al 20 jaar cannabis (mis)(ge)bruikt. Schrap naar eigen goeddunken, bij mij was het (mis) (ge)bruik

 

[C11]

Ik heb vroeger een verslaving gehad, maar wel niet aan cannabis. Nu op zich zijn de mechanismen achter een verslaving altijd wel hetzelfde...
Als het je niet lukt om in je eentje te stoppen is begeleiding hierin echt wel aangewezen. Er is gelukkig een erg uitgebreid hulpverleningsaanbod voor verslavingen, dus je hebt best wel wat opties:

- Online hulp, bv https://www.cannabishulp.be. Je kan volledig kosteloos en zelfstandig een 12 weken programma doorlopen. Je kan daarnaast ook begeleiding krijgen van een hulpverlener binnen dit 12 weken programma en ook dit is volledig kosteloos. Ook de Druglijn heeft een online zelfhulpprogramma: https://dash.druglijn.be/
- 'Standaard' hulpverlening. Je kan bijvoorbeeld terecht bij een CGG (met jammer genoeg lange wachtlijsten) of een privé-therapeut/psycholoog. Laagdrempeliger kan je ook vaak terecht in een CAW, maar ik denk niet dat elke provincie een drugshulpprogramma heeft. Je kan sowieso altijd anoniem contact opnemen met de Druglijn (https://www.druglijn.be, via chat, mail of 078 15 10 20) om te kijken welke hulpverlening er in jou regio is.

In ieder geval veel sterkte en succes. Het goed beseffen en kunnen stilstaan bij je huidige situatie is vaak al een eerste moeilijke stap, waarover al een hele periode gaat. Ik merk dat je nu in die fase zit en denk daarom dat het dus een goed idee is om even door te zetten en te kijken hoe je je gebruik onder controle kunt krijgen en eventueel zelfs helemaal kunt stoppen.

 

[Str8_6]

Tgoh, dat is 1 van de vele cliché's dat op het internet staat inderdaad. Maar is dat echt voor iedereen zo, en dan specifiek nog voor mensen die al decennia dagelijks blowen of hebben geblowed? Dat lijkt mij weer een straffe BG statement, met als wetenschappelijke achtergrond 'het internet'

Ik weet nu al dat er hier op dit topic mensen gaan opspringen die een lakigar-gewijs posts gaan posten met wikipedia waarheden, overgoten door hun eigen saus met alle mogelijke cliché's.

En dat is goed, maar @DEN_DWOAZN vraagt hier naar mensen die in een gelijkaardige situatie zitten, of hebben gezeten. Hij gaat niet veel hebben aan zo'n posts. Iedereen weet dat het uw gemoedstoestand veranderd op 1 of andere manier.

Maar de cliché's als: Het vergroot happy gevoelens maar ook de negatieve, dus kijf kijf, nooit blowen als ge u minder voelt, heeft niemand iets aan, en is ook zelfs niet van toepassing op iemand die al 20 jaar cannabis (mis)(ge)bruikt.

Ghoja ik heb zelf een hele tijd gesmoord en met hetzelfde uitstelgedrag zoals hij hier beschrijft.

Uiteindelijk de laatste pluk die er nog was gesmoord en geen meer gekocht. De eerste weken is het wat tanden bijten, maar eens je er vanaf bent blijf je er toch makkelijker vanaf dan dat ik stopte met sigaretten roken. Tenzij iedereen in je omgeving natuurlijk smoort.

Wat mij vooral geholpen heeft is beginnen sporten. Maar veel zin heeft ervaringen opvragen sowieso niet aangezien het bij iedereen anders is. Ik heb op dat vlak wel een vrij sterk karakter. Als ik zeg dat het nu gedaan is, en echt de knop omdraai dan is het gedaan en kan ik er ook wel vanaf blijven.

Iedereen heeft een ander karakter op dat vlak. Ik ken er ook die al honderd keer gezegd hebben dat ze zouden stoppen en nog steeds bezig zijn. Het belangrijkste is dat je het echt zelf wilt.

 

[C11]

Wat mij vooral geholpen heeft is beginnen sporten. Maar veel zin heeft ervaringen opvragen sowieso niet aangezien het bij iedereen anders is. Ik heb op dat vlak wel een vrij sterk karakter. Als ik zeg dat het nu gedaan is, en echt de knop omdraai dan is het gedaan en kan ik er ook wel vanaf blijven.

Iedereen heeft een ander karakter op dat vlak. Ik ken er ook die al honderd keer gezegd hebben dat ze zouden stoppen en nog steeds bezig zijn. Het belangrijkste is dat je het echt zelf wilt.

Ik heb persoonlijk nogal een hekel aan het 'sterk karakter' principe.
Ook als het niet van de eerste keer lukt, heb je een sterk karakter.
Ook als je online hulp nodig hebt, heb je een sterk karakter.
Ook als je jaren psychologische begeleiding hierbij nodig hebt, heb je een sterk karakter.
Ook als je echt zelf wilt, kan je nog altijd terugvallen en heb je een sterk karakter.

Door te insinueren dat je het gewoon écht moet willen en gewoon een sterk karakter moet hebben, doe je wat te kort aan het ingewikkelde proces van een verslaving en hoe hiermee om te gaan.

Misschien reageer ik wat te hevig op je post en pik ik dit er te sterk uit, maar ik vind het toch belangrijk om even op in te gaan

 

[Str8_6]

Ik heb persoonlijk nogal een hekel aan het 'sterk karakter' principe.
Ook als het niet van de eerste keer lukt, heb je een sterk karakter.
Ook als je online hulp nodig hebt, heb je een sterk karakter.
Ook als je jaren psychologische begeleiding hierbij nodig hebt, heb je een sterk karakter.
Ook als je echt zelf wilt, kan je nog altijd terugvallen en heb je een sterk karakter.

Door te insinueren dat je het gewoon écht moet willen en gewoon een sterk karakter moet hebben, doe je wat te kort aan het ingewikkelde proces van een verslaving en hoe hiermee om te gaan.

Misschien reageer ik wat te hevig op je post en pik ik dit er te sterk uit, maar ik vind het toch belangrijk om even op in te gaan

Met sterk karakter bedoel ik niets negatief voor een ander. Voor mij is dat dan gedaan en moet ik er niets meer van weten. Dat is wat ik ermee bedoelde. Dat ik die knop kan omzetten voor mezelf en niet meer in de verleiding geraak ook al komen ze ermee voor mijn neus zwaaien.

Dat iemand anders dat niet op die manier kan daar bedoel ik ook niets negatiefs over
Anders zouden er geen hulpgroepen moeten bestaan. Maar het grootste deel moet toch wel uit jezelf komen. Die mensen kunnen je helpen op veel vlakken, maar je moet het moeilijkste deel nog altijd zelf doen.

 

[Suphafly]

Ik ben nu bijna 20 jaar bijna dagelijks aan het blowen, alles tesamen misschien een half jaar gestopt geweest.
Ik merk nu pas op dat het echt problematisch begint te worden.

In principe heb ik alles om gelukkig te zijn in het leven: een goede job, lieve vriendin een leuk huis, een pasgeboren baby...
En toch kan ik het niet laten om te 'smoren'. Vroeger maakte ik mezelf wijs dat ik verslaafd was aan de nicotine maar de laatste jaren besef ik maar al te goed dat het aan de cannabis zelf is.

Ik heb al enkele pogingen ondernomen om te stoppen of data in mijn hoofd geprent om te stoppen en als het dan (bijna) zo ver is dan vind ik wel een reden om toch nog door te gaan.
Bijvoorbeeld 1 januari stop ik... Maar 1 januari is nog niet alle wiet op: ja dan werk ik dit nog op en dan stop ik, dan is alles op een woensdag bv. op en dan wil ik op een zondag stoppen want 'maandag is een nieuwe week'.

Ik merk ook op aan mezelf dat ik:

1) moeilijker begin te krijgen met zaken te onthouden
2) ik mezelf heel vaak neerslachtig voel de laatste tijd, alsof het allemaal geen zin meer heeft. En als ik dan nadenk waarom ik juist ongelukkig ben moet ik tot de conclusie komen dat ik het zelf eigenlijk niet weet. Kleine tegenslagen of een ruzie kan ik me soms dagen aantrekken.

Hebben er nog mensen zo diep gezeten?

Ps: heb het maar even hier geplaatst, mods mogen het verplaatsen als het meer in algemene discussies thuis hoort.

Denk dat de moeilijkheidsgraad van stoppen ook wel bepaald word door:
1. Motivatie
2. Hoe afhankelijk ben je?

Ik moet wel toegeven dat ik veel van je punten herken.

Alleen ik blow enkel voor het slapen gaan en al 5 jaar buitenkweek die niet zo straf is.

Door wachtdienst bij men job blijf ik ook elke 4 weken 1 week volledig nuchter.

Ik merk dan wel dat ik graag blow, maar ik kan die week ook wel appreciëren ondertussen.

Maar over ruzie’s kan ik ook wel dagen blijven piekeren en totaal noet vergevingsgezind zijn.
Maar als ik blow kan ik dat net makkelijker van me afzetten en veel vergevingsgezinder zijn.

Mss gewoon beginnen met wat af te bouwen?
Want ik kan niet afleiden wat je motivatie is om te stoppen?
Buiten die 2 punten? Maar als je niet elke dag 2 gram blowed zal op dat vlak niet zoveel beteren denk ik

 

[DEN_DWOAZN]

Denk dat de moeilijkheidsgraad van stoppen ook wel bepaald word door:
1. Motivatie
2. Hoe afhankelijk ben je?

Ik moet wel toegeven dat ik veel van je punten herken.

Alleen ik blow enkel voor het slapen gaan en al 5 jaar buitenkweek die niet zo straf is.

Door wachtdienst bij men job blijf ik ook elke 4 weken 1 week volledig nuchter.

Ik merk dan wel dat ik graag blow, maar ik kan die week ook wel appreciëren ondertussen.

Maar over ruzie’s kan ik ook wel dagen blijven piekeren en totaal noet vergevingsgezind zijn.
Maar als ik blow kan ik dat net makkelijker van me afzetten en veel vergevingsgezinder zijn.

Mss gewoon beginnen met wat af te bouwen?
Want ik kan niet afleiden wat je motivatie is om te stoppen?
Buiten die 2 punten? Maar als je niet elke dag 2 gram blowed zal op dat vlak niet zoveel beteren denk ik

Mijn voornaamste motivatie om te stoppen is voor mijn gezondheid. Ik weet ook goed dat ik mijn longen al serieus naar de tering heb geblowed en gedane zaken (schade) nemen geen keer.
Vroeger kon ik het beperken tot 1 per dag en dat was goed zo, het was echt iets om naar uit te kijken.

De laatste jaren, en zeker sinds corona, zit ik gemiddeld aan 2 per dag. De periode dat ik nog op mezelf woonde juist pre-corona zat ik soms van 's morgens tot 's avonds te blowen en dan ging het over 4-5 per dag. (weliswaar enkel in het weekend)

 

[Pieterjan94]

En wat zegt/vindt uw vriendin? Of kan je er moeilijk over praten met je vriendin?

Voor de rest is de meeste nodige info wel al gegeven. Met hulp zoeken is absoluut niets mis. Het gebruik van cannabis is misschien symptomatisch voor een onderliggend probleem, dus mijd kokerzicht.

 

[derp]

Ik heb geen goede raad, maar ik kan u wel vertellen dat het deugd gaat doen de dag dat ge het achter u hebt kunnen laten. Ik heb vrij intens gesmoord, erna wel beseft dat ik eigenlijk beter functioneer zonder. Zorg dat ge het niet in huis hebt, maak het uzelf zo moeilijk mogelijk om er aan te komen en probeer die cruciale eerste weken door te komen. Ge gaat ineens meer tijd om handen hebben, dus tis misschien een goed idee om iets te zoeken waar ge u een beetje mee kunt bezig houden.

 

[REpute]

een pasgeboren baby.

misschien een goed idee om iets te zoeken waar ge u een beetje mee kunt bezig houden

Dat zou toch een no brainer moeten zijn IMO. Ik zou zeggen, tijd om te stoppen met alleen aan uw eigen te denken en verantwoordelijkheid op te nemen.

 

[Mulan]

Dat zou toch een no brainer moeten zijn IMO. Ik zou zeggen, tijd om te stoppen met alleen aan uw eigen te denken en verantwoordelijkheid op te nemen.

Hier ben ik het helemaal mee eens dat dit DE motivatie kan zijn.

Anderzijds: baby'tje = extreem veel stress extra het eerste jaar waardoor je het gevoel hebt je coping mechanism net extra hard nodig te hebben.

 

[Guazala]

Ik heb al enkele pogingen ondernomen om te stoppen of data in mijn hoofd geprent om te stoppen en als het dan (bijna) zo ver is dan vind ik wel een reden om toch nog door te gaan.
Bijvoorbeeld 1 januari stop ik... Maar 1 januari is nog niet alle wiet op: ja dan werk ik dit nog op en dan stop ik, dan is alles op een woensdag bv. op en dan wil ik op een zondag stoppen want 'maandag is een nieuwe week'.

Ik vermoed dat in jou geval CBD wel een overgangsoplossing kan zijn. Uw verslaving zit op meerdere vlakken: thc, cbd, nicotine, de smaak, maar waarschijnlijk ook het ritueel van het grinden, rollen....wat ook rustgevend kan werken.
Dat zijn heel veel dingen om ineens samen van af te kicken. Door eerst over te schakelen op (legale) cbd, geef je uzelf de mogelijkheid om af te kicken van de thc terwijl je al die andere dingen nog wel hebt.
Ondertussen zijn er op redelijk wat plaatsen cbd shopkes waar ge dat kunt halen en ook in veel nachtwinkels kan je al rookbare cbd vinden.

 

[Vrouwtje Theelepel]

Ik vind je verhaal heel herkenbaar maar dan als partner zijnde. Mijn vriend had een serieuze cannabis verslaving, hij rookte dagelijks en toch meer dan twee per dag.
We hebben er veel ruzie over gehad maar hij zag nooit de zin in van stoppen want ' ik heb al jaren vast werk en alles loopt daar goed'
'financieel zijn er geen problemen'
'ik doe er niemand kwaad mee en het is mijn ontspanning'.
Tot we samen een kindje kregen... Hij ging mee wandelen met de platte baby en mij en opeens steekt hij een joint op om gezellig in het bos wat te roken tijdens de wandeling. Dat was voor mij de druppel om te zeggen dat hij moest kiezen tussen ons en zijn dagelijkse joint want ik weiger om mijn kind te laten opgroeien in een omgeving waarin het oké is om dagelijks te smoren.
Hij is toen gestopt maar heeft het moeilijk gehad en heeft tijdelijk het contact met zijn vaste blow vrienden serieus geminderd om niet in de verleiding te komen. Hij heeft het er ook met de huisdokter over gehad en ik dacht ook naar het caw geweest.
Mijn vriend rookt trouwens nog gewoon roltabak en dat heeft ook wel geholpen want die handeling heeft hij dus niet moeten opgeven

Ik vind het ferm dat je er mee bezig bent en ik wens je alle succes en moed om te minderen/stoppen.

 

[stungunner]

Ik ben nu bijna 20 jaar bijna dagelijks aan het blowen, alles tesamen misschien een half jaar gestopt geweest.
Ik merk nu pas op dat het echt problematisch begint te worden.

In principe heb ik alles om gelukkig te zijn in het leven: een goede job, lieve vriendin een leuk huis, een pasgeboren baby...
En toch kan ik het niet laten om te 'smoren'. Vroeger maakte ik mezelf wijs dat ik verslaafd was aan de nicotine maar de laatste jaren besef ik maar al te goed dat het aan de cannabis zelf is.

Ik heb al enkele pogingen ondernomen om te stoppen of data in mijn hoofd geprent om te stoppen en als het dan (bijna) zo ver is dan vind ik wel een reden om toch nog door te gaan.
Bijvoorbeeld 1 januari stop ik... Maar 1 januari is nog niet alle wiet op: ja dan werk ik dit nog op en dan stop ik, dan is alles op een woensdag bv. op en dan wil ik op een zondag stoppen want 'maandag is een nieuwe week'.

Ik merk ook op aan mezelf dat ik:

1) moeilijker begin te krijgen met zaken te onthouden
2) ik mezelf heel vaak neerslachtig voel de laatste tijd, alsof het allemaal geen zin meer heeft. En als ik dan nadenk waarom ik juist ongelukkig ben moet ik tot de conclusie komen dat ik het zelf eigenlijk niet weet. Kleine tegenslagen of een ruzie kan ik me soms dagen aantrekken.

Hebben er nog mensen zo diep gezeten?

Ps: heb het maar even hier geplaatst, mods mogen het verplaatsen als het meer in algemene discussies thuis hoort.

Herkenbaar. Alleen ben ik er wel veel sneller mee gestopt.

Ik ben beginnen blowen rond mijn 15 jaar en was al heel snel hooked. Ik smoorde tegen mijn 17de ofzo ook de ganse dag door, zelfs tijdens school onder de middag, in het weekend vaak van 's morgens vroeg. Op die leeftijd was in de week dagelijks een joint of 4-5 geen uitzondering.

Probleem was ook dat ik daardoor uiteraard zo leeg als een zak zand werd, mijn favoriete bezigheid was dan ook vooral smoren en gamen. Niet dat ik niet buiten kwam, ik had veel vrienden en ging vaak uit, maar quasi al mijn vrienden blowden ook veel te veel, in het weekend namen we ook vaak zwaarder spul. Maar soms wanneer ik thuis al aan het smoren was en plots de bel ging omdat mijn maten aan de deur stonden, deed ik gewoon niet open omdat ik echt geen zin had in contact met anderen. Ook als mijn ma ofzo vroeg om naar de winkel te gaan achter iets en ik had gesmoord, het koud zweet brak mij al uit. Ge hebt mensen die de ganse dag smoren en functioneren alsof het niets is, dat was bij mij niet het geval.

Rond mijn 20 - 21 jaar waren mijn toenmalige vriendin en ik over een lange, verre reis aan het spreken. Ik sloeg toen compleet in paniek bij de gedachte dat ik bv een maand lang niet zou kunnen smoren. Toen is bij mij de klik gekomen dat ik echt moest stoppen, heb dat dan ook vrij snel cold turkey gedaan. Ik bleef wel roken, waardoor het mss iets makkelijker was. Ik ben nu 20 jaar verder en heb sindsdien geen joint meer aangeraakt, ondanks dat bepaalde vrienden dat ook nu nog wel nog af en toe doen. Zeker in het begin zat iedereen altijd overal nog te smoren en ik zowat als enige niet. Veel contacten met vrienden zijn dan wel verwaterd, ik ben ook op mijn 23ste verhuisd naar een andere regio waardoor ik sowieso minder in die kringen bleef hangen. Denk dat dat ook heeft geholpen om er definitief vanaf te geraken.

Moet zeggen, ik heb nu wel beseft dat ik de laatste jaren teveel heb gedronken. Niet dat ik tegen de middag al nood had aan alcohol ofzo, maar ik dronk wel quasi alle dagen. Soms gewoon 's avonds 1 zwaar bier of 2 glazen wijn, soms wel meerdere op een doordeweekse avond. Ik vond het problematisch worden en drink nu sinds enkele weken in de week quasi niks meer, enkel in het weekend drink ik nog wel.

Van zodra je zelf beseft dat het problematisch wordt heb je de eerste stap al gezet, ik zou niet panikeren dat het niet meteen lukt, bij mij is dat met zowel smoren als roken wel meteen gelukt, maar de meeste mensen doen het in fasen en meerdere pogingen, is absoluut normaal.

 

[Deleted member 3056]

Ik vermoed dat in jou geval CBD wel een overgangsoplossing kan zijn. Uw verslaving zit op meerdere vlakken: thc, cbd, nicotine, de smaak, maar waarschijnlijk ook het ritueel van het grinden, rollen....wat ook rustgevend kan werken.
Dat zijn heel veel dingen om ineens samen van af te kicken. Door eerst over te schakelen op (legale) cbd, geef je uzelf de mogelijkheid om af te kicken van de thc terwijl je al die andere dingen nog wel hebt.
Ondertussen zijn er op redelijk wat plaatsen cbd shopkes waar ge dat kunt halen en ook in veel nachtwinkels kan je al rookbare cbd vinden.

Hoe zou CBD hem moeten helpen dan?
De legale versie is zo verdund dat hij erg hoog zal moeten beginnen aangezien hij al 20 jaar blowt en dan nog gaat dat geen zekerheid bieden.
Ben oprecht benieuwd wat CBD voor hem kan betekenen.
THC pasta (illegaal) kan hij wel overwegen maar hier moet hij erg voorzichtig mee zijn en geluk hebben om goed en betrouwbaar spul te vinden.

 

[Guazala]

Hoe zou CBD hem moeten helpen dan?
De legale versie is zo verdund dat hij erg hoog zal moeten beginnen aangezien hij al 20 jaar blowt en dan nog gaat dat geen zekerheid bieden.
THC pasta (illegaal) kan hij wel overwegen maar hier moet hij erg voorzichtig mee zijn en geluk hebben om goed en betrouwbaar spul te vinden.

Dat zijn heel veel dingen om ineens samen van af te kicken. Door eerst over te schakelen op (legale) cbd, geef je uzelf de mogelijkheid om af te kicken van de thc terwijl je al die andere dingen nog wel hebt.

 

[Deleted member 3056]

Zijn het dan Cbd druppeltjes die hij moet gebruiken en hoeveel %? En hoe in te nemen etc...
@Guazala kan je dat even toelichten zodat hij (of iemand anders) er wat aan heeft.