Dat omschrijft het overgrote deel van mijn gevoelens wanneer ik zie dat Qmusic een marktaandeel van bijna 12% heeft in Vlaanderen.
Ik weet echt niet waar ik moet beginnen met de globale luisteromschrijving te omschrijven van een gemiddeld dagje Qmusic. Vroeger was Qmusic bijna niet te omzeilen voor mij. En ik probeerde met man en macht om Qmusic te vermijden, maar elke week was er wel minstens één dagje waar ik gewoon niet kon ontkomen aan Qmusic. Ik ben namelijk gezegend geweest met een 'open office' concept en het maakte niet uit hoe vaak ik de centrale radio kaapte en een zender voor humanoïden koos, ik draaide mijn rug en één of andere simpele ziel had Qmusic weer aangezwengeld en het gekakel van één van die afschuwelijk djs galmt weer door mijn hoofd. Op den duur was ik mentaal zo gebroken dat ik het opgaf om Studio brussel ofzo op te zetten. Het is zo ver gekomen dat het één van de drijfveren was geworden om nieuw werk te zoeken. Ik wou dat ik een grap maakte. Maar als ik nog één keer P!nk maar liefst 4 keer op éénzelfde dag moest aanhoren ging ik een bloederige miskraam hebben, ondanks dat ik niet zwanger ben en ondanks dat ik wel degelijk zonder twijfel van het mannelijk geslacht ben.
Het is echter niet zo dat de overige radiozenders in België wél bijster amusant zijn. Ik luister daarom al jaren quasi geen radio meer in de wagen. Ik heb steeds mijn eigen playlists of een rustgevend podcastje klaarstaan om de Belgische rijervaring wat fijner te maken. Maar af en toe blader ik toch even door onze radiozenders. Joe FM, Studio Brussel, Radio 1, Radio 2, MNM, NRG, ... Geef ik allemaal de volle 5 seconden kans om mijn aandacht te behouden. Gemiddeld stoot ik dan 5-6x op Gers Pardoel of een andere klotehollander die door mijn boxen jankt met een kutnummer over een of andere jeugdliefde ofzo. Als ik écht ongeluk heb krijg ik die andere Hollander op mijn bord, 'Jaap Reesma' en ook wel gekend als 'Jake Reece'. Ik walg van mezelf dat ik die namen ken ondertussen, maar je kan er werkelijk niet aan ontkomen in België. Maar over het algemeen is het, ondanks alles, toch nog steeds véél beter dan Qmusic.
Doorgaans luistert men immers naar de radio om muziek te horen. Als het even kan horen we liefst ook goede muziek. Dit hoeven niet steeds de greatest hits te zijn natuurlijk! Het gemiddelde niveau moet gewoon goed genoeg zijn zodat je een aangename achtergrondmuziek hebt doorheen de dag. Bij Qmusic is deze balans echter compleet zoek. Ik ben geen dinosaurus, ik ben nog jong en ik kan gerust ook genieten van meer moderne muziek. Er blijft immers jaar na jaar nog steeds degelijke muziek gemaakt worden, maar het probleem is dat ze bij Q gewoon alleen maar de danceplaten promoten, samen met alles van Belgische en Nederlandse makelij. En als er dan een 'fijn' danceplaatje tussen zit gaan ze dit letterlijk 3-4 keer per dag draaien. Ik denk dat ze Rasputin zo vaak hebben gedraaid dat ik droomde dat Bobby Farrell al dansend mijn ziel kwam halen. Love Tonight gaat nu waarschijnlijk ongeveer 27 keer per dag worden gedraaid neem ik aan. En dit leuks vullen ze dan aan met minstens 6x P!nk op één dag. Ik overdrijf quasi niet.
Pictured : mijn ziel die wordt gecollect na een dagje Q
Op een bepaald punt begon ik angstaanvallen te krijgen wanneer één van onze Belgische flutartiesten een plaatje uitbracht. Ik veralgemeen hier niet. Ik heb het echt expliciet over onze dertien in een dozijn klote artiesten. Want we hebben er ook wel goede. Een Tourist LeMC maakt bijvoorbeeld wél genietbare muziek met wat werk achter. Die muziek heeft duidelijk iets ambachtelijk, ook al is het mijn ding niet. Maar we hebben niet veel van dat soort kerels. We hebben voornamelijk Olivia/Emma Bale/nog een andere kip waar ik de naam van kwijt ben die quasi identiek klinken. Zo een vreselijk schel stemmetje dat uw brein in twee scheurt. Niet snijden, maar echt scheuren. Want zingen doen ze niet, gewoon monotoon uit de kruin van hun hoofd hoge tonen laten ontsnappen. Elke keer wanneer ik dat moet aanhoren vlieg ik terug in de tijd naar 2005, in de oude Passat van mijn grootouders onderweg naar Zuid-Frankrijk. Ik zat op de achterbank van de wagen samen met mijn bomma, mijn broer aan het stuur en mijn bompa op de passagiersstoel. Mijn broer wou mijn bomma een plezierke geven om de autorit van 11 uur een beetje te verzachten en zette Elvis - Only Fools Rush In op. Op zich is dit een hartverwarmende herinnering, ware het niet dat mijn bomma begon mee te neuriën. En ik hou zielsveel van dat mens, maar het was duidelijk waarom showbizz nooit een optie was voor haar. Ik heb toen dergelijke hoge tonen gehoord waarvan ik zeker ben dat elke hond in een straal van 70km er een fatale hersenbloeding aan heeft overgehouden. Bon, daarmee is Olivia Trappeniers haar range ook meteen mee omschreven. Ik denk tevens dat één van die overleden honden de deuntjes schrijft achter haar liedjes. Ondanks dit euvel krijgt ze toch ook wel vlotjes 3-4 slotjes per dag. Regi en zijn repetitieve poging om mijn oren te mismeesteren is dan de saus van het eten dat chef Qmusic serveert. Mensonterend.
Wanneer ze een nieuw seizoen van liefde voor muziek aankondigen boek ik dan ook steeds een dubbele afspraak bij mijn psycholoog, met follow-up bij de psychiater zodat die me de goede drugs kan voorschrijven. Alhoewel ik het wel een beetje kan smaken om aan te zien hoe ze een van onze charmezangers van 60-70 jaar oud kunnen strikken voor dat programma, zodat die van élk lied een generisch kut schlagerlied kan maken met identiek hetzelfde deuntje en structuur telkens. En dan moet je die artiesten zien ja-knikken en klappen gelijk debielen: "Jaaaa WIlly amai, ge hebt er iets goed van gemaakt! Haha hihi ooh wat goed, ik word er bijna emotioneel van!" Eenzelfde sentiment vond ik onlangs elders terug op tv. Ik keek deze week een documentaire over 'siswet19', de anaalkoningin van het internet. Die kon ongeveer een Labrador van een jaar oud in haar gat steken, zonder overdrijven. En die onderhield haar familie met haar royale vergoedingen via haar OnlyFans account. Onder andere haar teergeliefde bomma en beste vriendin genoten daar mee van. Met tranen in hun ogen vertelden ze dat ze zo trots waren op siswetje. De pijn duidelijk voelbaar doorheen heel de kamer terwijl de lieve kleindochter in de kamer daarnaast een kamerplant mét pot en potgrond in haar darmstelsel was aan het hijsen voor haar 10.000 volgers. Met eenzelfde blik staat een artiest daar te klappen terwijl Willy zijn/haar/hun nummer verkracht op nationale tv, maar het royaltycheckje is toch weer binnen dus : slikken trut.
Honorable mention voor die verderfelijke sea shanties zoals 'Early In The Morning' en dergelijke meer. Godverdomme.
Ik ben er van overtuigd dat de persoon die de playlists bij Qmusic bepaalt maar een 300-tal nummers in zijn zak heeft zitten. Het zijn telkens dezelfde paar nummers die terugkomen. Idem met de klassiekers die men draait. Alsof we in een neverending simulatieloop zitten.
Maar zelfs zonder de muziek in beschouwing is het armoe troef. De DJs op Q zijn zo ontzettend zwak én ze zijn er zich zo slecht bewust van hoe zwak ze daadwerkelijk zijn. Dit zijn quasi stuk voor stuk mensen die geen reden hebben om in zichzelf te geloven. Hier en daar heb je nog wel een Jolien Roets die haar job wél deftig uitoefent. Het is echter telkens een ratio van één Vincent Fierens én één Maarten Vancoillie tegenover één Jolien Roets. Het is zo erg dat Sean Dhondt normaliter aan het positieve spectrum van de DJs hangt en die kerel heeft zijn gatbaard aan heel de wereld laten zien omdat hij wat foeffoto's had gezien van een overduidelijk fake accountje. Ik zeg 'normaliter', want die heeft de airwaves bevuild met zijn schijtachterlijke kut schreeuwmuziek die enkel goed is om een wespennest te verdelgen. En das veel erger dan wat hij mijn ogen heeft aangedaan vorig jaar. Want met die foto's had ik tenminste nog wat leedvermaak ter compensatie.
Die exchanges van de DJs zijn zo afschuwelijk fake. Die lach van Maarten Vancoillie snijdt door merg en been wanneer hij die 5 dagen op voorhand premediteert en lanceert op zijn luisteraars omdat Dorothee Dauwe een kinderlijk slap grapje maakt. Constant schouderklopjes voor elkaar en humor van niveau 0 door de micro smijten, het is niet om aan te horen. Ik kan niet uitdrukken hoe weinig respect ik heb voor Maarten Vancoillie als DJ en ik ben dan iemand die iedereen doorgaans het beste toewenst. Zelfs de luisteraars die daar op de radio komen zijn gewoon schaamteloze kontenlikkers. En dan hebben we het nog niet over de 'content' die ze proberen te creëren. Er was iets van een kilometer babies ofzo en dan lazen ze gewoon wat babynamen voor van een stel verstandloze mensen die de naam en de afmetingen van hun pasgeboren kind inzonden om dan vermoedelijk naast de radio te gaan zitten tot ze hun 2,6 seconden fame konden ervaren. Onegtwijfeld met een smile op hun gezicht, gelijk een achterlijke die een scheet in zijn badkuip laat. Pure waanzin. En dan hun 'bekende pot', waar een of ander kut (pseudo)bv gewoon moet zeggen wat ie eet en een foto moet toezenden voor hun instagram account.
Pictured : het gezicht van antipathie
Ik ben dit letterlijk aan het uittypen terwijl het vreselijk deuntje van Calvin Harris - By Your Side door mijn oren dreunt. Want ik dacht doodleuk : "Ik zal even 5 seconden luisteren naar wat voor gedrocht er nu weer in de ether wordt geschoten daar!" Ik ben ook even gaan opzoeken hoe vaak ze dat al hebben gedraaid in de laatste 15 uur. 3 keer.
Tot zo ver mijn review van Qmusic.
Dus mijn vraag is: ben ik één of andere achterlijke gek en is dit wél genietbaar voor jullie?
Laatst bewerkt:
