Album of the week Younger Brother - The Last Days of Gravity
Om te beginnen: een pak meer m'n meug dan Shpongle. Nu ja, dat was nu ook niet echt moeilijk om eerlijk te zijn.
Aanvankelijk dacht ik bij Happy Pills "cava, leuk maar het bood nogal weinig voor een nummer van bijna negen minuten". En aan de lengte te zien van de andere nummers dacht ik ineens de conclusie voor heel de plaat te hebben.
Maar dan startte All I want: ok, direct een pak interessanter. Die gitaar die er door komt gaf me een Pink Floyd vibve. Dan die vocals er bovenop. Veel meer te horen en te ontdekken. En die 9 minuten waren een pak sneller voorbij dan die van Happy Pills.
Elephant Man start een pak dreigender en zwaarder, dat zet zich wel voort maar eindigt toch een pak meer happy en trippy.
Voor Your friends are scary wordt weer een heel ander schuifje opengetrokken en bleven we een pak meer ingetogen.
En zo heeft elk nummer wel zijn eigen verhaal en toch vormen ze samen een mooi geheel dat vlot weg luistert. De nummers staan ook wel genoeg op zich; daarom ook een deel in m'n "all random" playlist gezwierd (All I Want, Elephant Man, I Am Freak, Ribbon on a Branch, Sleepwalker Part 2 en Psychic gibbon ). En ook het album hou ik bij, want het zal hier zeker nog wel eens in zijn geheel passeren.
@Kid_C : ik ben u en Grouper niet vergeten. Maar door uw intro besloten om te wachten tot ik het ideale moment vond voor die plaat!
Aanvankelijk dacht ik bij Happy Pills "cava, leuk maar het bood nogal weinig voor een nummer van bijna negen minuten". En aan de lengte te zien van de andere nummers dacht ik ineens de conclusie voor heel de plaat te hebben.
Maar dan startte All I want: ok, direct een pak interessanter. Die gitaar die er door komt gaf me een Pink Floyd vibve. Dan die vocals er bovenop. Veel meer te horen en te ontdekken. En die 9 minuten waren een pak sneller voorbij dan die van Happy Pills.
Elephant Man start een pak dreigender en zwaarder, dat zet zich wel voort maar eindigt toch een pak meer happy en trippy.
Voor Your friends are scary wordt weer een heel ander schuifje opengetrokken en bleven we een pak meer ingetogen.
En zo heeft elk nummer wel zijn eigen verhaal en toch vormen ze samen een mooi geheel dat vlot weg luistert. De nummers staan ook wel genoeg op zich; daarom ook een deel in m'n "all random" playlist gezwierd (All I Want, Elephant Man, I Am Freak, Ribbon on a Branch, Sleepwalker Part 2 en Psychic gibbon ). En ook het album hou ik bij, want het zal hier zeker nog wel eens in zijn geheel passeren.
@Kid_C : ik ben u en Grouper niet vergeten. Maar door uw intro besloten om te wachten tot ik het ideale moment vond voor die plaat!
clercqie
Well-known member
Al lang geleden, maar ik ben ooit eens een expo van zijn werk gaan zien in Fort Napoleon. Wat zijn werk typeerde is dat hij zoveel als mogelijk Photoshop vermijdde en probeerde de composities live op te stellen. Zo krijgt ge geniale verhalen als dit:Storm Thorgerson is eigenlijk lid van Hipgnosis, een designcollectief dat vooral in de jaren '70 een hoop iconische hoezen gemaakt heeft. De naam zegt je misschien niks, maar je bent sowieso wel vertrouwd met hun werk: ze hebben onder andere met Pink Floyd, Peter Gabriel, Led Zeppelin, 10cc, ELO, T. Rex, Black Sabbath,... gewerkt. Onder andere Dark Side of the Moon, Meddle en Atom Heart Mother komen van Hipgnosis bijvoorbeeld.
Erna is hij 'solo' verder gegaan en heeft hij nog veel bekende hoezen gemaakt, oa voor The Mars Volta (De-Loused in the Comatorium, Frances the Mute), Muse (Absolution), Audioslave (met die vlam), Ween etc.
Als je een paar hoezen ervan bekijkt en weet welke van Hipgnosis of van hem zijn, kan je ze vrij snel herkennen want ze hebben wel een bepaalde surreële sfeer. Hier onder heb je een hoop hoezen van Hipgnosis, al een goeie mix van iconisch en "eeeh". De vroege van Pink Floyd en die van Peter Gabriel behoren bij mijn favorieten. Maar ook wel tof om eens zelf wat te googlen!
When Pink Floyd hauled 700 hospital beds onto a Devon beach
The incredible feat happened on this day in 1987
Goose - Synrise hoes is ook van hem iirc
CerumenCrevice
Well-known member
Na Sponghle had ik wat verwachtingen van nahrtent, die zijn grotendeels ingelost.
Ik had wat meer extraverte trippyness of eclectische muziek verwacht, hier wordt nooit echt te zot gedaan.
sleepwalker pt. 2 is wat ne mindere maar de rest is zeker top te benoemen.
your friends are scary blijft mij het meest bij.
kerels weten wel een grooovy bassline neer te zetten, damn die had mij met de eerste track mee.
Ik had wat meer extraverte trippyness of eclectische muziek verwacht, hier wordt nooit echt te zot gedaan.
sleepwalker pt. 2 is wat ne mindere maar de rest is zeker top te benoemen.
your friends are scary blijft mij het meest bij.
kerels weten wel een grooovy bassline neer te zetten, damn die had mij met de eerste track mee.
Voor mij was het een groeiplaat maar ik ben daar misschien een uitzondering in. Na enkele luisterbeurten ben ik dus nu pas hier met een verdict. Sorry. 
Na de eerste luisterbeurt ging ik hem verticaal geklasseerd hebben maar ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb want dan zou ik nummers als Your Friends Are Scary niet ontdekt hebben. Ik heb van de -voor mij onbekende- groep meteen ook enkele andere nummers beluisterd zoals Shine en Train.
Al vond ik Shpongle ergens leuker, is dit veel rustiger, gezapig, en vormt het inderdaad een mooi geheel. Het zijn ook net die nummers die eruit springen voor mij, zoals Your Friends Are Scary en Ribbon on a Branch als favorieten, omdat het gezapige maar krachtige nummers zijn. Ik ben helaas niet zo’n fan geworden van I Am a Freak en Elephant Machine.
Na de eerste luisterbeurt ging ik hem verticaal geklasseerd hebben maar ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb want dan zou ik nummers als Your Friends Are Scary niet ontdekt hebben. Ik heb van de -voor mij onbekende- groep meteen ook enkele andere nummers beluisterd zoals Shine en Train.
Al vond ik Shpongle ergens leuker, is dit veel rustiger, gezapig, en vormt het inderdaad een mooi geheel. Het zijn ook net die nummers die eruit springen voor mij, zoals Your Friends Are Scary en Ribbon on a Branch als favorieten, omdat het gezapige maar krachtige nummers zijn. Ik ben helaas niet zo’n fan geworden van I Am a Freak en Elephant Machine.
willydrama
Well-known member
Shpongle was avontuurlijker, uitdagender, deze was meer een vakantieplaat.
Bauhaus
Well-known member
² Deze is gewoon saai.
De hype was real maar in mijn geval vooral een bad trip geworden. Darkside is één van m'n favoriete projecten aller tijden en ik snap zeker waarom je ze linkt maar dit komt nog niet aan de enkels van Psychic imo.
Aan de productie zal het in ieder geval niet liggen, zelfs via Spotify een streling voor het oor via m'n IEMs maar verder wist het me amper te boeien. Ik weet zelf niet goed wat er verder over te zeggen
clercqie
Well-known member
Mijn excuses dat ik de verwachtingen te hoog heb gelegd.. Ik zal in de toekomst mijn rare kronkels qua verwijzingen in spoiler zetten.De hype was real maar in mijn geval vooral een bad trip geworden. Darkside is één van m'n favoriete projecten aller tijden en ik snap zeker waarom je ze linkt maar dit komt nog niet aan de enkels van Psychic imo.
Aan de productie zal het in ieder geval niet liggen, zelfs via Spotify een streling voor het oor via m'n IEMs maar verder wist het me amper te boeien. Ik weet zelf niet goed wat er verder over te zeggen
Nuja, die Darkside link is toegegeven eerder te maken in de eerste paar, wat tragere nummers. Naarmate de plaat vordert schuift het allemaal meer op naar meer reguliere trance imo, een genre dat toegegeven voor mij ook meer hit or miss is. Sorry @Nahrtent!
D
Deleted member 95
Guest
Ik vind Psychic een hele goede plaat, maar om die dan als dé referentie te nemen, mja...
Qua productie vind ik die toch iets te braaf voor wat het wilt zijn. Psychedelische muziek moét weelderig zijn imo, anders heb je het punt compleet gemist. Ik ben verder niet zo vertrouwd met het werk van Nicolas Jaar maar ik krijg soms de indruk dat dat het soort artiest is waar niemand een slecht woord durft over zeggen. Kan natuurlijk zijn dat dat terecht is in zijn geval, maar bij bv. Bonobo is dat juist hetzelfde en daar heb ik gelukkig wel voldoende van geluisterd om te besluiten dat die uiteindelijk maar één écht goed album heeft uitgebracht.
Qua productie vind ik die toch iets te braaf voor wat het wilt zijn. Psychedelische muziek moét weelderig zijn imo, anders heb je het punt compleet gemist. Ik ben verder niet zo vertrouwd met het werk van Nicolas Jaar maar ik krijg soms de indruk dat dat het soort artiest is waar niemand een slecht woord durft over zeggen. Kan natuurlijk zijn dat dat terecht is in zijn geval, maar bij bv. Bonobo is dat juist hetzelfde en daar heb ik gelukkig wel voldoende van geluisterd om te besluiten dat die uiteindelijk maar één écht goed album heeft uitgebracht.
Laatst bewerkt door een moderator:
Bonobo komt dan ook niet aan de enkels van Nico Jaar.Ik vind Psychic een hele goede plaat, maar om die dan als dé referentie te nemen, mja...
Qua productie vind ik die toch iets te braaf voor wat het wilt zijn. Psychedelische muziek moét weelderig zijn imo, anders heb je het punt compleet gemist. Ik ben verder niet zo vertrouwd met het werk van Nicolas Jaar maar ik krijg soms de indruk dat dat het soort artiest is waar niemand een slecht woord durft over zeggen. Kan natuurlijk zijn dat dat terecht is in zijn geval, maar bij bv. Bonobo is dat juist hetzelfde en daar heb ik gelukkig wel voldoende van geluisterd om te besluiten dat die uiteindelijk maar één écht goed album heeft uitgebracht.
clercqie
Well-known member
Bonobo heeft er minstens twee!Ik vind Psychic een hele goede plaat, maar om die dan als dé referentie te nemen, mja...
Qua productie vind ik die toch iets te braaf voor wat het wilt zijn. Psychedelische muziek moét weelderig zijn imo, anders heb je het punt compleet gemist. Ik ben verder niet zo vertrouwd met het werk van Nicolas Jaar maar ik krijg soms de indruk dat dat het soort artiest is waar niemand een slecht woord durft over zeggen. Kan natuurlijk zijn dat dat terecht is in zijn geval, maar bij bv. Bonobo is dat juist hetzelfde en daar heb ik gelukkig wel voldoende van geluisterd om te besluiten dat die uiteindelijk maar één écht goed album heeft uitgebracht.
(Black Sands én Dial M for Monkey fyi).Van Nico Jaar vind ik vooral zijn debuut fenomenaal. Zijn ander werk vind ik verder eerder admirabel dan dat ik er waarlijk van hou.
Maar dus, kwou daar nu ook niet dé référentie van maken, dat hebben anderen misschien verkeerd opgevat.
nifelheim
Active member
Nicolas Jaar zijn niveau is na de eerste 2 fulls toch wat ingekakt. Darkside 'Spiral' was wel nog ok.
On topic : Ondanks de lengte ging deze er vlot in, zonder meer.
Vooral de even nummers bevielen mij het meest. Bij All I Want waande ik mij even in het verleden in een marquee op Pukkelpop waar ik voor het eerst Röyksopp hoorde.
De Shpongle bliepjes zijn deze keer niet irriterend maar blijven mij overbodig. Maar ja, dat is waarschijnlijk een trademark.
Sleepwalker part 1 is vrij slaapverwekkend, om dan wakker geknald te worden met een lekkere beat in part 2.
Psychic Gibbon is een geschikte afsluiter maar stimuleert niet om op de repeatknop te duwen.
On topic : Ondanks de lengte ging deze er vlot in, zonder meer.
Vooral de even nummers bevielen mij het meest. Bij All I Want waande ik mij even in het verleden in een marquee op Pukkelpop waar ik voor het eerst Röyksopp hoorde.
De Shpongle bliepjes zijn deze keer niet irriterend maar blijven mij overbodig. Maar ja, dat is waarschijnlijk een trademark.
Sleepwalker part 1 is vrij slaapverwekkend, om dan wakker geknald te worden met een lekkere beat in part 2.
Psychic Gibbon is een geschikte afsluiter maar stimuleert niet om op de repeatknop te duwen.
PolletPoulet_OG
Well-known member
Beste Jens,
Toen ge mij 2 weken geleden onder mijn kloten gaf dat ik nog niet naar uw album geluisterd had schoof ik bijna onder de zetel van schaamte. Charmant als ik ben heb ik dat dan direct goedgemaakt met die fles wijn uit de streek waar ge ooit brol van mensen, die er niet meer toe doen, hebt liggen opgraven. In tegenstelling tot dit album, wat ver van brol is.
Ge bent eigenlijk niet de enige die met de start van de 2de reeks van AOTW mijn aandacht verdiend. Er zijn hier nog zo een paar trouwe honden die al hun 2de album hebben voorgesteld, en waar ik nog niet naar geluisterd heb, omdat ik de eerste reeks nog aan het afmaken ben.
Voor de tweede AOTW reeks ga ik dat echter oplossen, door al het schorriemorrie dat hum albumpje hier komt voorstellen, voor de gratis likes en hartjes om hun waarderingsscore op te krikken gewoon straal te negeren. Maar met mijn groot bakkes dat ik alles ging beluisteren van de eerste reeks, zit ik nog aan een paar albums waar ik geen zin meer in heb, doordat ik doorheen een paar albums ben moeten gaan die totaal mijn ding niet waren, en daarboven op nog eens van members zijn die eigenlijk amper iets bijdragen aan dit concept, of gewoon dit muziek forum in het algemeen.
Maar dan nu naar uw album.
Ik dacht dat ge iets metal ging voorstellen. En zoals we beiden weten is, in tegenstelling tot onze drugs, vrouwen en wijn-smaak, de metal niet compatibel.
Gelukkig was ik toen ik het eerste nummer van het album door mijn hoofdtelefoon hoorde weergalmen. Zeker omdat ik net op die moment een niet nader vernoemde substantie door een niet nader genoemd orgaan had geconsumeerd. (Hallo Hanne, mijn liefste justitie assistent, dat is maar een grapje he, kom kom, soms moet ge ook eens kunnen lachen in het leven).
Zoals ge in uw post beschrijft is het inderdaad meer van hetzelfde, maar dan anders dan uw semi interesting goa bandje.
Ik kan er wel niet uitkomen wat ik nu net het beste vind.. Dit of Sphongle. Maar ik denk dat het er niet toe doet omdat het beide dikke platen zijn. Vergelijken kan, maar hoeft helemaal niet, en heeft ook geen nut.
Een heerlijke openingstrack en een steengoede afsluiter ook. Alles daartussen kan ik ook zeer hard pruimen, maar zoals je aangeeft is het nummer "I am a Freak" een vreemde eend in de bijt. Niet perse mijn ding, maar YOLO.
Maar dat laaste nummer op die plaat he. Dat knalt echt lekker.
Weer moet ik met vele pluimen strooien voor de puike productie.
Als ik dan toch iets negatief moet zeggen, wat dan zelfs niet perse negatief is, maar een beetje wat ik aanvoel, is dat sommige nummers een beetje lang zijn en dat wat wegneemt van progressie in het album. Ze hadden sommige nummers best in twee kunnen kappen, en er iets boeiender mee kunnen doen in twee nummers. Maar dat is echt maar zeiken om te zeiken dat ik nu aan het doen ben.
De album art had mij in eerste instantie toch een beetje op het verkeerde been gezet, maar ik vind het een zalige cover.
Ik ben dan ook wat verder gegaan in hun ouvre omdat dit echt spek naar mijn bek is, en wat mij betreft heb je voor mij de beste eruit gekozen van wat ik al op het eerste oor heb gehoord van de rest van hun discografie. Al moet ik er wel bij zeggen dat ik lang niet zo aandachtig heb geluisterd naar de rest, als ondertussen de 4 luisterbeurten van deze plaat.
Vorige keer was het voor mij een herontdekking met de nagels en de koppen, nu is het een ontdekken waar ook nagels en koppen bij horen.
Ik kijk al uit naar uw volgende keuze.
En nogmaals mijn welgemeende excuses.
Love you
XOXOXO
Toen ge mij 2 weken geleden onder mijn kloten gaf dat ik nog niet naar uw album geluisterd had schoof ik bijna onder de zetel van schaamte. Charmant als ik ben heb ik dat dan direct goedgemaakt met die fles wijn uit de streek waar ge ooit brol van mensen, die er niet meer toe doen, hebt liggen opgraven. In tegenstelling tot dit album, wat ver van brol is.
Ge bent eigenlijk niet de enige die met de start van de 2de reeks van AOTW mijn aandacht verdiend. Er zijn hier nog zo een paar trouwe honden die al hun 2de album hebben voorgesteld, en waar ik nog niet naar geluisterd heb, omdat ik de eerste reeks nog aan het afmaken ben.
Voor de tweede AOTW reeks ga ik dat echter oplossen, door al het schorriemorrie dat hum albumpje hier komt voorstellen, voor de gratis likes en hartjes om hun waarderingsscore op te krikken gewoon straal te negeren. Maar met mijn groot bakkes dat ik alles ging beluisteren van de eerste reeks, zit ik nog aan een paar albums waar ik geen zin meer in heb, doordat ik doorheen een paar albums ben moeten gaan die totaal mijn ding niet waren, en daarboven op nog eens van members zijn die eigenlijk amper iets bijdragen aan dit concept, of gewoon dit muziek forum in het algemeen.
Maar dan nu naar uw album.
Ik dacht dat ge iets metal ging voorstellen. En zoals we beiden weten is, in tegenstelling tot onze drugs, vrouwen en wijn-smaak, de metal niet compatibel.
Gelukkig was ik toen ik het eerste nummer van het album door mijn hoofdtelefoon hoorde weergalmen. Zeker omdat ik net op die moment een niet nader vernoemde substantie door een niet nader genoemd orgaan had geconsumeerd. (Hallo Hanne, mijn liefste justitie assistent, dat is maar een grapje he, kom kom, soms moet ge ook eens kunnen lachen in het leven).
Zoals ge in uw post beschrijft is het inderdaad meer van hetzelfde, maar dan anders dan uw semi interesting goa bandje.
Ik kan er wel niet uitkomen wat ik nu net het beste vind.. Dit of Sphongle. Maar ik denk dat het er niet toe doet omdat het beide dikke platen zijn. Vergelijken kan, maar hoeft helemaal niet, en heeft ook geen nut.
Een heerlijke openingstrack en een steengoede afsluiter ook. Alles daartussen kan ik ook zeer hard pruimen, maar zoals je aangeeft is het nummer "I am a Freak" een vreemde eend in de bijt. Niet perse mijn ding, maar YOLO.
Maar dat laaste nummer op die plaat he. Dat knalt echt lekker.
Weer moet ik met vele pluimen strooien voor de puike productie.
Als ik dan toch iets negatief moet zeggen, wat dan zelfs niet perse negatief is, maar een beetje wat ik aanvoel, is dat sommige nummers een beetje lang zijn en dat wat wegneemt van progressie in het album. Ze hadden sommige nummers best in twee kunnen kappen, en er iets boeiender mee kunnen doen in twee nummers. Maar dat is echt maar zeiken om te zeiken dat ik nu aan het doen ben.
De album art had mij in eerste instantie toch een beetje op het verkeerde been gezet, maar ik vind het een zalige cover.
Ik ben dan ook wat verder gegaan in hun ouvre omdat dit echt spek naar mijn bek is, en wat mij betreft heb je voor mij de beste eruit gekozen van wat ik al op het eerste oor heb gehoord van de rest van hun discografie. Al moet ik er wel bij zeggen dat ik lang niet zo aandachtig heb geluisterd naar de rest, als ondertussen de 4 luisterbeurten van deze plaat.
Vorige keer was het voor mij een herontdekking met de nagels en de koppen, nu is het een ontdekken waar ook nagels en koppen bij horen.
Ik kijk al uit naar uw volgende keuze.
En nogmaals mijn welgemeende excuses.
Love you
XOXOXO
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Ben al pak meer mee dan met Shpongle, dat net iets te druk was voor mij. Aanvankelijk klonk het als liftmuziek maar dat beterde wel na track 1. Tof gitaarspel, toffe drums maar vooral: geen trompet. Op een bepaald moment dacht ik zelfs wat aan tool.
In ieder geval interresanter. Ik zal het niet meer uit mezelf opzetten maar iets soortgelijk zou mij ook niet meer storen.
In ieder geval interresanter. Ik zal het niet meer uit mezelf opzetten maar iets soortgelijk zou mij ook niet meer storen.
Ik ga al maar direct met de deur in huis vallen: Ik vond Shpongle echt STUKKEN beter. Blijkbaar sta ik hier alleen in die mening, want zowat de meest gebruikte zin in deze thread is "dit kon ik beter smaken dan Shpongle" ... puh, cultuurbarbaren.
Ik was zelfs zo teleurgesteld, dat ik direct erna gewoon nog 2 Shpongle albums heb geknald (Are you & Ineffable, daar kom ik ooit wel eens op terug).
Ik miste echt het eclectische van Shpongle. Deze vond ik wat te simpel, te afgelijnd, te clean, te "rust gevend".
Ik vind het niet slecht ofzo, maar het prikkelt mij absoluut niet en ik zal het nooit meer opzetten.
De nummers weten wel goed een bepaalde "mood" neer te zetten ... maar bijna elk nummer heeft dezelfde mood
. Bij veel nummers krijg ik ook echt een "video game soundtrack" vibe, zonder dat ik dit negatief bedoel.
Blijkbaar heb ik dit in de Shpongle thread ook al gezegd, maar @Nahrtent ik vind dit (nog meer dan Shpongle) gelijken op de Frozen Synapse OST. Indertijd werd die OST heel goed onthaald.
Is mijn ongetraind oor correct en is dit zowat de cheapo versie van Younger Brother?
Over de nummers:
Ik was zelfs zo teleurgesteld, dat ik direct erna gewoon nog 2 Shpongle albums heb geknald (Are you & Ineffable, daar kom ik ooit wel eens op terug).
Ik miste echt het eclectische van Shpongle. Deze vond ik wat te simpel, te afgelijnd, te clean, te "rust gevend".
Ik vind het niet slecht ofzo, maar het prikkelt mij absoluut niet en ik zal het nooit meer opzetten.
De nummers weten wel goed een bepaalde "mood" neer te zetten ... maar bijna elk nummer heeft dezelfde mood
. Bij veel nummers krijg ik ook echt een "video game soundtrack" vibe, zonder dat ik dit negatief bedoel.Blijkbaar heb ik dit in de Shpongle thread ook al gezegd, maar @Nahrtent ik vind dit (nog meer dan Shpongle) gelijken op de Frozen Synapse OST. Indertijd werd die OST heel goed onthaald.
Over de nummers:
- The great (= opgeslagen in Spotify list):
- I Am A Freak: Dit komt het kortste bij Shpongle lijkt me, maar dit vond ik wel een heel speciaal en leuk nummer. What a ride! Ik ben wel niet te vinden voor een artiest die mij naar zijn scheten laat luisteren:
- I Am A Freak: Dit komt het kortste bij Shpongle lijkt me, maar dit vond ik wel een heel speciaal en leuk nummer. What a ride! Ik ben wel niet te vinden voor een artiest die mij naar zijn scheten laat luisteren:
- The good:
- Your Friends Are Scary
- Sleepwalker Pt 1 & 2 (wel een tripke eigenlijk)
- The OK:
- Happy Pills: Niks mis mee, al vervaagt het wel naar achtergrond muziek.
- All I Want
- The Meh:
- Elephant Machine
- Ribbon On A Branch
D
Deleted member 95
Guest
Het is moeilijk om teleurgesteld te zijn in u als ge naar aanleiding van dit AOTW twee Shpongle albums hebt opgezet, ik zal de rieken en fakkels nog even op stal laten. Twee absolute bangers wel, en zeer verschillend van stijl ook imo.
Deze plaat heeft bij mij trouwens ook enorm moeten groeien, omdat ik het aanvankelijk teveel beoordeelde op wat het niet is. Inmiddels heeft die een vaste plek in mijn speciaal gecureerde "Saturday blotterday"-playlist, strategisch net ná de piek gesitueerd.
Ik denk dat het nummer Weird on a Monday Night uit hun debuutplaat u wel zal aanstaan trouwens.
"MUSTARD?! Don't let's be silly!"
In plaats van een wall of text te zetten sluit ik me hier bij aan. Laatste nummer vond ik een heerlijk stukje muziek (gitaarlijn zoals FH zei). Dit ligt me veel meer dan Shpongle alleszins. Productie is, zoals te verwachten, absolute top. Mooie AOTW @Nahrtent , ik ben aangenaam verrast.