Wooncrisis in Vlaanderen: onbetaalbaar vastgoed

[CaseBlue]

Concreet voorbeeld van wel profiteren: Iemand op interim contract, opleiding goed doorlopen, alles top. 1 week na vast contract, thuis met diagnose burn-out zonder ooit 1 teken aan de wand. Ondertussen bijna 6 maand verder en nog niet teruggekeerd maar wel ondertussen bijscholen voor andere sector en huppelen op tiktok. (extreem voorbeeld maar je zou verbaasd zijn wat ik al allemaal van stoten gezien heb)

Als partner van iemand die na 8 jaar werken voor een groot bedrijf een burnout gehad heeft: ik moet mij serieus maar dan ook serieus inhouden om u niet de huid vol te schelden.

je hebt geen idee... GEEN IDEE... hoeveel wij moeten vechten hebben tegen... iedereen om "tgoch, misschien gewoon beetje flexibeler zijn eh" telkens opnieuw en opnieuw te ontkrachten.

Ik maak er voor de rest geen woorden aan vuil, aan uw belachelijke voorbeeld.

 

[Mulan]

Als partner van iemand die na 8 jaar werken voor een groot bedrijf een burnout gehad heeft: ik moet mij serieus maar dan ook serieus inhouden om u niet de huid vol te schelden.

je hebt geen idee... GEEN IDEE... hoeveel wij moeten vechten hebben tegen... iedereen om "tgoch, misschien gewoon beetje flexibeler zijn eh" telkens opnieuw en opnieuw te ontkrachten.

Ik maak er voor de rest geen woorden aan vuil, aan uw belachelijke voorbeeld.

Zelf ook jaren nodig gehad om iets of wat te kunnen herstellen om een "normaal" leven terug te kunnen leiden.

Het probleem is dat mensen zelf hun eigen verhaal vertellen die niet altijd klopt met de realiteit/wat de dokter zegt. Toen ik crashte 9j geleden hoorde ik ook: "Ja, ik heb ook een burnout gehad, 2 weekjes thuis geweest, komt helemaal goed hoor!"
Euh..neen.. dan heb je geen burn-out gehad maar ben je hoogstens overspannen geweest.

Mensen moeten hun diagnose niet delen met anderen en al helemaal niet op het werk. Dus wordt burn-out sneller gezegd dan wat er werkelijk aan de hand is. Zo klinkt een burn-out minder "negatief" dan depressie bvb.
Mijn huisarts heeft de eerste maanden ook briefjes geschreven met "psychische decompensatie" als diagnose. Bij mijn psychiater staat er dan weer "atypische depressie met uitputtingsbeeld". Burn-out staat niet eens in de DSM V dus officieel kunnen ze die diagnose niet eens op papier zetten zelfs. Dus ik geloof gerust dat de term vaak misbruikt wordt. Maar ik geloof absoluut niet dat met het gros van die mensen "niets" aan de hand is.

 

[Nijntje]

Als partner van iemand die na 8 jaar werken voor een groot bedrijf een burnout gehad heeft: ik moet mij serieus maar dan ook serieus inhouden om u niet de huid vol te schelden.

je hebt geen idee... GEEN IDEE... hoeveel wij moeten vechten hebben tegen... iedereen om "tgoch, misschien gewoon beetje flexibeler zijn eh" telkens opnieuw en opnieuw te ontkrachten.

Ik maak er voor de rest geen woorden aan vuil, aan uw belachelijke voorbeeld.

Het feit dat je woede voelt naar mij is al misplaatst op zichzelf. Ik citeer: ik erken dat er weldegelijk burn-outs zijn.
Wat ik daar aan toegevoegd heb is: er wordt veel misbruik gemaakt van de term. Dat jij het fout interpreteert is not my problem natuurlijk.

Mijn vrouw heeft een miskraam gehad. Je hebt geen idee hoe dat was ook. Desondanks, ik maak er geen punt van. That is life. Try to fix it, zoek hulp waar nodig, neus in de juiste richting en move on. Er zijn mensen die terminaal ziek worden op 30 jaar maar o wee als je aankaart dat er veel misbruik gemaakt wordt van het concept burn-out, wat een statistical fact is. Dat jij iets persoonlijk opneemt, wat compleet hiervan los staat, ja goed... Wat moet ik daar dan op zeggen?

 

[Karton]

Even opgezocht: 1000 jaar geleden was de life-expentency 35 jaar. Maar... harde cijfers zijn er niet gezien de telbureau nog niet open was, toen.

Dat wil zeggen dat de gemiddelde mens op die leeftijd stierf. Dat wil niet zeggen dat je dan kinderen moet krijgen tussen de 20 en 30 jaar omdat je dood bent aan 35... Dat waren mijn woorden niet, dat heb jij gezegd.

De biologie is een proces van miljoenen jaren. De homo sapiens waren er ongeveer 300.000 jaar (give or take). Maar de stappen ervoor tellen ook mee, dus... miljoenen jaren?

Dat heeft consequenties voor onze biologie waarvan we eerlijk gezegd nog niet volledig er over uit zijn gezien dit een heel recent fenomeen is:

The Age That Women Have Babies: How a Gap Divides America (Published 2018)

Family life looks very different across the country, depending when women first give birth.

www.nytimes.com

Dit is het verschil in zwangerschappen van 1980 en vandaag. Even opgezocht, in de middel-eeuwen wat het iets jonger nog, in hoeverre we hier data over hebben. Veel mensen kenden hun eigen leeftijd amper, laat staan goeie statistieken.

Dat is een relatief nieuw fenomeem de laatste 40 jaar. De redenen hiervoor, zijn... dieper dan "jonge mensen van vandaag eh". Er is echt meer aan de hand en iedereen hier weet ergens ook wel dat

Je bent de gemiddelde levensverwachting aan het nemen met kindersterfte erbij. Er was heel veel kindersterfte vroeger maar als je de eerste jaren voorbij was was je levensverwachting veel hoger, ging vlot richting de 60. Natuurlijk nog altijd een groot verschil met de levensverwachting nu (87?) maar het is niet zo dat de gemiddelde mens toen maar leefde tot 35. Je moest enkel doorheen de eerste jaren geraken en dat was niet evident.

Mbt evoluties in biologie. Leeftijd waarop kinderen werden/worden gebaard is voor een groot stuk cultureel. Ideale leeftijd voor een vrouw om kinderen te krijgen is als ik het me goed herinner ergens begin de 20 want als je te jong bent is je lichaam kwetsbaarder en vaak nog niet volledig ontwikkeld. De kans om te sterven in het kraambed was vóór de moderne geneeskunde zeer reëel, bij een zwangere 20-jarige liggen de kansen veel hoger dat die de bevalling overleefde dan bij een 15-jarige. Het is ook niet omdat mensen worden uitgehuwelijkt op hun 12e dat het huwelijk dan ook op die leeftijd geconsummeerd werd he, in geval dat verwarrend zou werken.

Trouwens, de opkomst van grotere gezinnen zoals we ze nu nog altijd zien in Afrika (4+ kinderen) komt door de agrarische revolutie: de switch naar landbouw zorgde voor een overschot aan eten wat ervoor zorgde ervoor dat grotere gezinnen mogelijk waren. In de echte prehistorie, toen we nog jagers-verzamelaars waren, waren er niet zo veel kinderen als je zou denken: het was gewoon niet mogelijk om ze allemaal te voeden.

Dat oudere mensen een biologische rol hebben is evident. Het concept van de "nuclear family" waarbij je eigenlijk enkel nog de ouders + enkele kinderen hebt (die apart in hun eigen huis wonen) is ook iets betrekkelijk recents/cultureels omwille van allerlei redenen dat eigenlijk al een boek op zich verantwoordt. Oudere (onvruchtbare) mensen maar evengoed homoseksuelen of iedereen die ervoor kiest zich niet voort te planten helpen mee de familie (en de stam) in leven te houden. Vergeet niet dat uw DNA niet zo uniek is als je denkt. Als het doel van de "biologische machine", zijnde uw lichaam, is om zich in stand te houden en dus DNA door te geven heb je er alle belang bij dat niet enkel uw rechtstreekse kinderen, maar ook uw kleinkinderen, uw zussen en broers, nichten en neven, allemaal leven en zich ook voortplanten. Dat zijn allemaal in meer of mindere mate stukjes van jezelf.

 

[MisterV]

Je moet me geen woorden in de mond leggen.

Er staat een vraagteken in mijn zin. Het is m.a.w. een vraag. Verder, idem:

Wat is jouw hands-on expertise dan om te gaan claimen dat dit niet zo is?

Waar claim ik dat?

Ik heb best aardige sample size en goede statistieken hierover, dus ja, ik zie daar weldegelijk een zeer negatieve trend in.

Dus jij beschikt over statistieken die massale (80%!) foutieve diagnoses i.v.m. burnout kunnen aantonen? Ik ben benieuwd, deel ze gerust ook met onze sociale zekerheid. Overigens, nergens beweer ik dat er niemand profiteert van de diagnose burnout, en die groep "profiteurs" zal ongetwijfeld groter zijn dan vroeger, alleen al omdat het aantal diagnoses ferm is gestegen. Maar 80%? Van waar haal je die?

Iedereen heeft een burn-out, is overwerkt, stress, ... Ik ga er prat op dat 80% van de burn-outs, not an actual burn-out is.

Het ding met dit soort uitspraken, en daar ging mijn eerste reactie over, is dat het burn-out patiënten stigmatiseert. Het is makkelijk te staan roepen dat ze maar hun neus in de juiste richting moeten zetten en doorgaan en intussen wat conclusies te trekken in de trant van "deze heeft echt wel geen burn-out want ik heb hem gisteren zien wandelen met zijn hond en hij was zowaar aan het glimlachen" (ja, real-life uitspraak in mijn directe omgeving). Zoals het hier in andere topics al zo vaak aan bod is gekomen: Het is een complexe problematiek afhankelijk van allerlei factoren. En de meeste burn-out patienten worden er echt niet beter van van zich telkens opnieuw te moeten verdedigen tegenover zelfverklaarde experts waarom ze echt wel nog altijd niet aan het werk kunnen ook al gaan ze wel gaan wandelen met hun hond/kinderen/partner/... of whatever van activiteiten ze doen; of constant moeten ingaan tegen uitspraken zoals "80% zijn toch maar profiteurs/mietjes/vul in naar keuze die gewoon een schop onder hun gat moeten krijgen."

 

[Wilto]

Dit gaat al lang niet meer over de wooncrisis jongens en meisjes.

 

[MisterV]

Dit gaat al lang niet meer over de wooncrisis jongens en meisjes.

Jawel hoor: Mensen moeten veel te veel werken om hun veel te dure woning te kunnen afbetalen en belanden daardoor in een burnout, zoiets?

 

[Nijntje]

Het ding met dit soort uitspraken, en daar ging mijn eerste reactie over, is dat het burn-out patiënten stigmatiseert. Het is makkelijk te staan roepen dat ze maar hun neus in de juiste richting moeten zetten en doorgaan en intussen wat conclusies te trekken in de trant van "deze heeft echt wel geen burn-out want ik heb hem gisteren zien wandelen met zijn hond en hij was zowaar aan het glimlachen" (ja, real-life uitspraak in mijn directe omgeving). Zoals het hier in andere topics al zo vaak aan bod is gekomen: Het is een complexe problematiek afhankelijk van allerlei factoren. En de meeste burn-out patienten worden er echt niet beter van van zich telkens opnieuw te moeten verdedigen tegenover zelfverklaarde experts waarom ze echt wel nog altijd niet aan het werk kunnen ook al gaan ze wel gaan wandelen met hun hond/kinderen/partner/... of whatever van activiteiten ze doen; of constant moeten ingaan tegen uitspraken zoals "80% zijn toch maar profiteurs/mietjes/vul in naar keuze die gewoon een schop onder hun gat moeten krijgen."

Zoals ik reeds aangaf: het is opvallend dat in heel mijn professionele carriere het zelden of nooit voorkwam en nu maandelijks iemand wel met die diagnose staat te zwaaien. Ik vergelijk het enigszins ook met ''mijn kind heeft een concentratie of leerstoornis''. Neen, sommige kinderen hebben dat, anderen zijn gewoon niet slim genoeg voor bepaalde studierichtingen EN DAAR IS NIETS MIS MEE. Ik zeg nergens dat burn-outs niet bestaan of geen grote impact kunnen hebben. Ik blijf wel bij de stelling dat het vaak misbruikt wordt en tegenwoordig ongezien veel voorkomt. Vroeger onbestaande, nu elk kwartaal passeert het wel minstens 1 keer. (Terwijl onze professionele omgeving echt gezien mag worden als een droomomgeving: veel vrijheid, goede verloning, toffe jonge collega's en het feit dat letterlijk niemand hier vertrekt, tot zelfs mensen die hier bij de opstart waren die hier nog ook altijd rondlopen).

Het is deels een modeverschijnsel. Ja het bestaat echt maar ja het wordt vaak misbruikt. Elke keer ik is naar een dokter ga (zelden trouwens) en moest eens bloed laten trekken omdat ik echt constant moe was, weinig focus kon houden, ... Altijd hetzelfde: dokter wil u direct voor een periode thuis schrijven, waarschuwen voor burnout en depressie. In mijn geval geloof ik daar niet in. Ik zie mezelf dat niet voorhebben. Oververmoeidheid ja, burn-out onwaarschijnlijk. (en nee daarmee minimaliseer ik niet mensen die WEL een oprechte burn-out/depressie ervaren).

Het typerende aan uw post is ''je stigmatiseert mensen''. Tegenwoordig is iedereen over alles meteen offended of aangesproken. Misschien is dat de essentie van het probleem: everyone is always offended about everything...

Dit gaat al lang niet meer over de wooncrisis jongens en meisjes.

Neen, de overheid moet daar niet in tussenkomen. Vrije markt moet zijn ding doen.

Jawel hoor: Mensen moeten veel te veel werken om hun veel te dure woning te kunnen afbetalen en belanden daardoor in een burnout, zoiets?

Funny because partially true waarschijnlijk.

 

[Noctilucus]

Jawel hoor: Mensen moeten veel te veel werken om hun veel te dure woning te kunnen afbetalen en belanden daardoor in een burnout, zoiets?

Zoiets dus?

 

[MisterV]

Zoiets dus?

Die vat het wel zowat samen ja

 

[Sylverscythe]

Even opgezocht: 1000 jaar geleden was de life-expentency 35 jaar. Maar... harde cijfers zijn er niet gezien de telbureau nog niet open was, toen.

Dat wil zeggen dat de gemiddelde mens op die leeftijd stierf. Dat wil niet zeggen dat je dan kinderen moet krijgen tussen de 20 en 30 jaar omdat je dood bent aan 35... Dat waren mijn woorden niet, dat heb jij gezegd.

Neen, jij kwam af met:.

De mens is gemaakt om te leven tot 30 jaar en vrouwen zijn het vruchtbaarst tussen pakweg 20 en 30.

Gemaakt zijn om te leven tot 30 jaar <--> piek in vruchtbaarheid tussen 20-30, dus zorg voor kinderen? Dat zijn dus twee zaken die niet combineerbaar zijn.

Daar reageer ik op, waarna jij afkomt met:

Meeste mensen leefden zelden boven de 30 in het wild.

Dit klopt niet, of het is te zeggen, als je levensverwachting bij de geboorte neemt wel, maar dat wil niet zeggen dat oudere mensen amper voorkwamen, wat jij lijkt te denken als mensen niet gemaakt zijn om ouder te worden.

Daar lijk je nu mee akkoord te gaan door op mijn punt te reageren...met mijn punt, oftewel dat een gemiddelde levensverwachting bij de geboorte van rond de 30 niet impliceert dat "mensen gemaakt zijn om te leven tot 30 jaar". Waar jij dus mee afkwam. Dus ik weet eigenlijk niet wat je nu eigenlijk probeert te zeggen.

De biologie is een proces van miljoenen jaren. De homo sapiens waren er ongeveer 300.000 jaar (give or take). Maar de stappen ervoor tellen ook mee, dus... miljoenen jaren?

Dat heeft consequenties voor onze biologie waarvan we eerlijk gezegd nog niet volledig er over uit zijn gezien dit een heel recent fenomeen is:

The Age That Women Have Babies: How a Gap Divides America (Published 2018)

Family life looks very different across the country, depending when women first give birth.

www.nytimes.com

Dit is het verschil in zwangerschappen van 1980 en vandaag. Even opgezocht, in de middel-eeuwen wat het iets jonger nog, in hoeverre we hier data over hebben. Veel mensen kenden hun eigen leeftijd amper, laat staan goeie statistieken.

Dat is een relatief nieuw fenomeem de laatste 40 jaar. De redenen hiervoor, zijn... dieper dan "jonge mensen van vandaag eh". Er is echt meer aan de hand en iedereen hier weet ergens ook wel dat

Daar gaat het me dus niet om, ik spreek nergens tegen dat de piek van de vruchtbaarheid vroeger valt dan de leeftijd waarop vrouwen gemiddeld kinderen krijgen vandaag (in onze maatschappij). Ik spreek jouw initiële stelling tegen dat we gemaakt zijn om na de 30 te sterven. Ook isoleer je één biologisch feit zonder met een hoop andere zaken rekening te houden, maar zie daarvoor @Karton.

Het typerende aan uw post is ''je stigmatiseert mensen''. Tegenwoordig is iedereen over alles meteen offended of aangesproken. Misschien is dat de essentie van het probleem: everyone is always offended about everything...

Ik vind dit ook wel vrij typerend eerlijk gezegd:

Please do not insult my intelligence.
Je moet me geen woorden in de mond leggen.

Dat is een uitspraak die ik nooit gedaan heb. Er is wel een duidelijke trend zichtbaar in het aantal meldingen van burn-outs binnen mijn professionele omgeving met de mensen de tewerksteld geworden zijn sinds/na covid. Beweren dat een groot deel van de burn-outs niet gewoon een foute diagnose is, is intellectueel oneerlijk en vooral onjuist. Wat is jouw hands-on expertise dan om te gaan claimen dat dit niet zo is? Heb je praktijkervaring en zicht op data? Ik heb best aardige sample size en goede statistieken hierover, dus ja, ik zie daar weldegelijk een zeer negatieve trend in. Tegenwoordig heeft iedereen een burn-out, 5 jaar geleden sprak niemand erover. Plots zijn ineens alle jobs stresserend en vroeger was dit niet zo? (de ironie is dan trouwens nog dat het net de functies met de minste verantwoordelijkheden zijn waar we de hoogste ratio in zien)

Concreet voorbeeld van wel profiteren: Iemand op interim contract, opleiding goed doorlopen, alles top. 1 week na vast contract, thuis met diagnose burn-out zonder ooit 1 teken aan de wand. Ondertussen bijna 6 maand verder en nog niet teruggekeerd maar wel ondertussen bijscholen voor andere sector en huppelen op tiktok. (extreem voorbeeld maar je zou verbaasd zijn wat ik al allemaal van stoten gezien heb)

Spreken over duidelijke trends en goede statistieken, en meteen besluiten dat "beweren dat een groot deel van de burn-outs niet gewoon een foute diagnose is, is intellectueel oneerlijk en vooral onjuist". Dus recht vanuit "data" waarvan we nog moeten hopen op enige betrouwbaarheid en representatieve sample size een sterk controversieel besluit maken, ondersteund door toogpraat ("tegenwoordig heeft iedereen een burn-out") en een anekdote.

Wie zijn intelligentie probeer jij hier eigenlijk allemaal te beledigen?

Ik weet het, alles off-topic, waarvoor sorry, maar wat is dat hier allemaal zeg.

 

[phate_13]

Zoals ik reeds aangaf: het is opvallend dat in heel mijn professionele carriere het zelden of nooit voorkwam en nu maandelijks iemand wel met die diagnose staat te zwaaien. Ik vergelijk het enigszins ook met ''mijn kind heeft een concentratie of leerstoornis''. Neen, sommige kinderen hebben dat, anderen zijn gewoon niet slim genoeg voor bepaalde studierichtingen EN DAAR IS NIETS MIS MEE. Ik zeg nergens dat burn-outs niet bestaan of geen grote impact kunnen hebben. Ik blijf wel bij de stelling dat het vaak misbruikt wordt en tegenwoordig ongezien veel voorkomt. Vroeger onbestaande, nu elk kwartaal passeert het wel minstens 1 keer. (Terwijl onze professionele omgeving echt gezien mag worden als een droomomgeving: veel vrijheid, goede verloning, toffe jonge collega's en het feit dat letterlijk niemand hier vertrekt, tot zelfs mensen die hier bij de opstart waren die hier nog ook altijd rondlopen).

Het is deels een modeverschijnsel. Ja het bestaat echt maar ja het wordt vaak misbruikt. Elke keer ik is naar een dokter ga (zelden trouwens) en moest eens bloed laten trekken omdat ik echt constant moe was, weinig focus kon houden, ... Altijd hetzelfde: dokter wil u direct voor een periode thuis schrijven, waarschuwen voor burnout en depressie. In mijn geval geloof ik daar niet in. Ik zie mezelf dat niet voorhebben. Oververmoeidheid ja, burn-out onwaarschijnlijk. (en nee daarmee minimaliseer ik niet mensen die WEL een oprechte burn-out/depressie ervaren).

Het typerende aan uw post is ''je stigmatiseert mensen''. Tegenwoordig is iedereen over alles meteen offended of aangesproken. Misschien is dat de essentie van het probleem: everyone is always offended about everything...




Neen, de overheid moet daar niet in tussenkomen. Vrije markt moet zijn ding doen.





Funny because partially true waarschijnlijk.

Met zo'n redenering was asbest voor de jaren '90 ook geen probleem en is dat pas na het verbod een probleem geworden?

Het is niet omdat we zaken (anders) gaan benoemen, dat ze daarvoor zich dan niet gesteld hebben...

 

[Nijntje]

Met zo'n redenering was asbest voor de jaren '90 ook geen probleem en is dat pas na het verbod een probleem geworden?

Het is niet omdat we zaken (anders) gaan benoemen, dat ze daarvoor zich dan niet gesteld hebben...

Faire opmerking maar er waren voor de inburgering van de term burn-out gewoon andere diagnoses die dezelfde eigenschappen omvatten. Laat het ons dan samenvatten onder de ruime groep ''mentale problemen''.
Van 2013-2020: nul cases in mijn omgeving prive en/of professioneel
Vanaf 2020: meerdere cases die ik zie in mijn prive, via social media connecties en professioneel

Is het dan omdat het 'taboe' eraf is? Dat mensen het nu durven benoemen? Denk dat dat maar een zeer klein deel van de feiten vertegenwoordigt. Het is gewoon een faire assumptie dat dit nu gewoon veel vaker voorkomt. Dergelijke problemen stijgen volgens barometers jaarlijks meer dan 10% jaar op jaar. Het is niet dat ze daarvoor niet gediagnosticeerd werden, al dan niet onder een andere term.

Het wordt ook altijd toegedaan aan het steeds in verbinding staan met alles en iedereen via whatsapp, gsm, social media, ... Laat ons nu ook gewoon eerlijk zijn: iedereen die een smartphone heeft, velen sinds de eerste iphone al in 2007, staan al jaren bloot aan al die prikkels. Waarom dan NET NU? Is de werkdruk ook dan zoveel hoger geworden? Doubt it, net nu thuiswerk meer en meer ingeburgerd geraakt is dankzij covid. Ik vind het een opvallend causaal verband. Zal heus niet zo zwart/wit zijn maar er is een grote trend gaande met de algemene mentaliteit van de mens. Ik merk dat daar een enorme shift gebeurd is de laatste 3 jaar, althans op professioneel vlak. Ik blijf echt bij mijn punt dat er te snel geroepen wordt burnout en de dokters blijven gewoon de briefjes schrijven. Is ook mijn volste recht om daar mijn mening over te hebben. Ik uit ze ook vrij respectvol denk ik dus ik zie niet in waarom er dan zo 'shocked' op gereageerd moet worden. Toon mij de data dat ik fout ben en ik herzie mijn mening 100%. Ik baseer mij op basis van wat ik observeer en zelf kan meten, niet op mijn buikgevoel.

 

[Sylverscythe]

Het wordt ook altijd toegedaan aan het steeds in verbinding staan met alles en iedereen via whatsapp, gsm, social media, ... Laat ons nu ook gewoon eerlijk zijn: iedereen die een smartphone heeft, velen sinds de eerste iphone al in 2007, staan al jaren bloot aan al die prikkels. Waarom dan NET NU? Ik vind het een opvallend causaal verband. Zal heus niet zo zwart/wit zijn maar er is een grote trend gaande met de algemene mentaliteit van de mens. Ik merk dat daar een enorme shift gebeurd is de laatste 3 jaar, althans op professioneel vlak.

Wat vind je net een opvallend causaal verband, en waar is die causaliteit aangetoond?

Ik blijf echt bij mijn punt dat er te snel geroepen wordt burnout en de dokters blijven gewoon de briefjes schrijven. Is ook mijn volste recht om daar mijn mening over te hebben. Ik uit ze ook vrij respectvol denk ik dus ik zie niet in waarom er dan zo 'shocked' op gereageerd moet worden. Toon mij de data dat ik fout ben en ik herzie mijn mening 100%. Ik baseer mij op basis van wat ik observeer en zelf kan meten, niet op mijn buikgevoel.

Ah, die dooddoener hadden we nog niet "het is gewoon mijn mening". Gestaafd door observaties hé, dan is het wetenschap.

Er wordt niet "shocked" op gereageerd, het is gewoon een klassiek geval van een leek die "het antwoord" heeft op een complex probleem waar heel wat onderzoek naar gebeurt. Als het zo simpel is, is het waarschijnlijk omdat jij iets mist. Er moet ook niemand aantonen dat je eenvoudige conclusie verkeerd is, zo werkt dat niet. Jij moet overtuigend bewijs presenteren, wat niet het geval is.

 

[MisterV]

Het wordt ook altijd toegedaan aan het steeds in verbinding staan met alles en iedereen via whatsapp, gsm, social media, ... Laat ons nu ook gewoon eerlijk zijn: iedereen die een smartphone heeft, velen sinds de eerste iphone al in 2007, staan al jaren bloot aan al die prikkels. Waarom dan NET NU?

De link tussen de opkomst van de smartphone en de stijging van mentale problemen bij tieners, en vooral meisjes, is aangetoond. De studie in kwestie staat ergens in de voetnoten van een boek dat ik eens heb gelezen maar ik ga nu niet naar de bib hollen om die op te snorren. Ik kan mis zijn maar als ik mij niet vergis heeft @JPV er in één of ander topic ook eens naar verwezen.

Toon mij de data dat ik fout ben en ik herzie mijn mening 100%.

Waar is jouw data i.v.m. die 80% gevallen die geen burn-out zouden zijn?

Ik baseer mij op basis van wat ik observeer en zelf kan meten

->

niet op mijn buikgevoel.

Euh, baseren op wat je zelf observeert is een veel te nauwe set en net wel buikgevoel/nattevingerwerk?

 

[_-Butch-_]

Speciaal topic dit:

- Aankoop starterswoning
- Woning in Menen
- Zelfmoord omdat het daar zo deprimerend is
- Kinderen op latere leeftijd
- Leef je langer dan 30 ben je versleten.
- Burnout

Heel positieve thread niet?

 

[Sylverscythe]

Speciaal topic dit:

- Aankoop starterswoning
- Woning in Menen
- Zelfmoord omdat het daar zo deprimerend is
- Kinderen op latere leeftijd
- Leef je langer dan 30 ben je versleten.
- Burnout

Heel positieve thread niet?

Het leven zoals het is: social media.

 

[MisterV]

- Woning in Menen
- Zelfmoord omdat het daar zo deprimerend is

Ik kreeg geen zelfmoordneigingen van wonen in Menen. Op basis van wat ik observeer en zelf kan meten concludeer ik dat Menen geen significant hogere zelfmoordcijfers heeft. Ik zou durven zeggen dat 80% van de zelfmoorden in Menen geen zelfmoorden zijn. Dat maakt van Menen de gelukkigste stad in Vlaanderen en ver daarbuiten. Allen daarheen! (maar dan gaan de prijzen daar weer stijgen -> mensen moeten harder werken -> mensen krijgen een burn-out -> hogere zelfmoordcijfers -> prijzen zakken weer -> Menen gelukkigste stad van Vlaanderen = the circle of life)

 

[JanusDR]

omdat ze nu al amper het hoofd boven water houden met de stijgende prijzen van het leven, de steeds groter wordende werkdruk, de steeds rijzende woning-prijzen en de steeds minder stabiele vorm van inkomen en omgeving rondom hun.

België: quasi laagste werkloosheid ooit, top 5 hoogste mediane privévermogen, lage gini coëfficiënt, hoogste gezonde levensverwachting ooit, bijna gratis onderwijs, bijna gratis medische voorzieningen.

Stop met dat algemene riedeltje 'de mensen kunnen het hoofd niet meer boven water houden' aub.

Neen, de overheid moet daar niet in tussenkomen. Vrije markt moet zijn ding doen.

De vrije markt durft de bal nogal eens serieus mis slaan als het over assets gaat die gezien worden als element van vermogensaangroei, waar soms speculatieve episodes in ontstaan, maar waar de bevolking toevallig wel ook in moet wonen.

En dat zorgt regelmatig voor problemen, niet alleen in België.

Overheid moet dus

- aanbod vergroten (bouwvergunning federaal en niet lokaal, + incentives, + verdichting en verhoging in steden)

- speculatie ontmoedigen (leegstand, braakliggend land en meerwaarden belasten)

 

[Nijntje]

Ah, die dooddoener hadden we nog niet "het is gewoon mijn mening". Gestaafd door observaties hé, dan is het wetenschap.

De data van een middelgrote KMO dicteert en volgt hier anders wel perfect mijn 'persoonlijke wetenschappelijke observatie mening dingen'. Goeie feedback Sylverscythe!

''8,5% van de Belgische werknemers loopt risico op burn-out. Bijna de helft (13,4%) van hen is al meer dan waarschijnlijk opgebrand en staat op de rand van een burn-out. Deze laatste groep werknemers die dreigt uit te vallen door een burn-out groeide in de coronaperiode aan met maar liefst 61,4%. Deze conclusies komen voort uit een onderzoek van partner in tewerkstelling en ondernemerschap Securex, die hiervoor samenwerkte met KU Leuven op basis van de Burnout Assessment Tool''

Self-quote: Er is wel een duidelijke trend zichtbaar in het aantal meldingen van burn-outs binnen mijn professionele omgeving met de mensen de tewerksteld geworden zijn sinds/na covid.

''Het burn-outrisico daalt met de leeftijd waarbij werknemers jonger dan 25 jaar gemiddeld 2,4 keer meer risico op burn-out lopen dan werknemers ouder dan 54 (39,0% vs 16,3%).''
Heb ook aangegeven dat het opvallend is dat het vrijwel uitsluitend voorkomt bij de nieuwe aanwervingen post covid. (jonge mensen)

''Universitair geschoolden blijken een significant lager risico te lopen op burn-out dan lager geschoolden (20,5% vs 25,5%)''

Zijn geen universitaire profielen.


Zit er precies toch niet zover af met mijn persoonlijke observaties.

Overheid moet dus

- aanbod vergroten (bouwvergunning federaal en niet lokaal, + incentives, + verdichting en verhoging in steden)

- speculatie ontmoedigen (leegstand, braakliggend land en meerwaarden belasten)

Goh vrije markt in a way gaat wel werken, welliswaar met vertraging. Wanneer de mensen daadwerkelijk de middelen niet hebben om te kopen, gaan de prijzen dalen. Idem dito met de huurmarkt. Is altijd een hoop radartjes die natuurlijk met enige vertraging werken maar (in theorie) zou dat moeten levelen natuurlijk.

Aanbod vergroting zal niet evident worden. Vergroening is een nijpend punt. Er gaat wel steeds meer en meer leegstand komen. De babyboomers verdwijnen en er gaat naar schatting tegen 2040-50 zelfs een overaanbod zijn op de immo markt. Is natuurlijk heel moeilijk om daar goede prognoses over te maken. (Dit is trouwens 1 van de punten waar ik steeds vaker mee geconfronteerd wordt in gesprekken over het investeren in vastgoed long-term en dat sommige partijen daar zelfs meer avers voor worden, net door dit toekomstig overaanbod)