Dat heeft niets te maken met iemand in een slachtofferrol duwen. Dat is jouw perceptie dat elk van die mensen zorgenloos en ongestraft door het leven gaat versus de realiteit. Dat is eerder, ironisch genoeg, jij die de typische Belgische slachtoffermentaliteit aanneemt. "Woe is me!" Dat is niet veel anders dan : "Elke zelfstandige profiteert en licht de belastingen op en ik maar elke maand zoveel afgeven!!!"/"Waarom ben ik gene drugsdealer in Dubai met huizen in Turkije?!!!"Och komaan zeg, we moeten stoppen met zulke mensen in slachtofferrol te steken, zo kan je heel je leven verkeerde beslissingen blijven maken zonder gevolgen.
Zelf heb ik er al verschillende gemaakt en daar dan ook de gevolgen van gedragen van kop tot teen en hoef nooit achter m'n schouders te kijken want ik neem m'n verantwoordelijkheid.
In dit geval gaat het heus niet over een hopeloos geval maar een zeer listig persoon die alles moedwillig weet te omzeilen. Kijkt die elke dag over z'n schouder? Wellicht niet, net omdat hij weet dat er niks kan gebeuren.
Wat ik daarmee nu wil zeggen, mocht ik als schuldenaar ooit onterecht te maken hebben met een schuldeiser die z'n petje te boven gaat, dan weet ik nu dankzij deze meneer hoe het moet en zal dan ook niet aarzelen om m'n levensstandaard te bewaren.
En ja, er zijn er die effectief alle dagen over hun schouders moeten kijken, zo een ex zelfstandige medewerker gehad die belastingschulden had en meneer is uit Belgistan gevlucht naar een Afrikaans land en in België uitgeschreven, leeft daar van dag tot dag zonder enig spaargeld op te bouwen en mag nu werken tot 'm 70-75 is en rekenen op z'n vrouw die 'm ginder leerde kennen.
Nu ja als fervente roker zal hij 't wellicht niet lang meer trekken en bij het minste gezondheidsprobleem nog eens komen profiteren van de Belgische sociale zekerheid en wellicht 't OCMW... Zijt maar zeker dat meneer niet in de miserie is ginder maar dag tot dag comfortabel leeft zolang 'm werkt, en niet over z'n schouder moeten kijken voor feiten in België.
Het is altijd veel stoere en zure praat vanuit een zeer eng perspectief. Alsof heel de economische onderlaag van België immorele profiteurs zijn die hun 'straffeloosheid' uitbuiten.
En ja, ook die moedwilligen hebben zelden een gerust leven. Dat is effectief elke week gezever, een andere deurwaarder op bezoek, bij elke job direct loonsbeslag, nooit wat deftig kunnen opbouwen, constant druk, ... Jij kan ook totaal zo niet leven zonder je levensstandaard te verminderen. Je wordt zo immers compleet onafhankelijk van anderen. Elk genot dat jij wilt hebben moet van een andere persoon komen waar jij geen banden mee hebt. Alle inkomsten die jij vergaart moeten ongrijpbaar worden. Dus enkel zwartwerk of alweer op conto van iemand compleet onafhankelijk voor zo ver dat gaat. Op geen enkel moment in je leven ga jij nog een maand of misschien een week op je gemak zitten én zelfstandig zijn. Jij gaat gewoon wachten tot iemand jou in het zak zet, want jij hebt in essentie zo goed als geen macht meer over je eigen hebben en houden. En om in het wit onder de beslaggrens te verdienen en dan in het zwart een paar honderd euro te hebben, daar doe ik het niet voor hoor. Je geeft het zelf aan. Iemand ontvlucht de schulden en is nu fucked for life. Keitof, die belastingsschulden ontweken maar nu vermoedelijk een kutleven zonder toekomst. Fijn vooruitzicht.
Zoals gezegd ken ik mensen die rijk ogen en zo uit de klauwen van de overheid en schuldeisers proberen te blijven. Dat gaat van villa's waar enkel de plekken waar bezoekers zijn worden bemeubeld, tot schuilen in de zolder als er deurwaarders komen met beslagen of dagvaardingen (alsof het uitmaakt), elke week wheelen en dealen met de schuldeisers en de put eigenlijk groter maken ten voordelen van één schuldeiser die weer een maandje zwijgt, ... Constant gezever. En dan heb ik het nog niet over de impact op het gezin. Want die mensen blijven nooit op een stabiel traject. Dat wordt zwaar en plots onderbroken telkens. Op een bepaald moment is het plezier definitief uit. Het sterfhuisvennootschapje wordt opgedoekt, de verborgen roompot wordt ontdekt, door een fout kunnen ze toch aan het huis, de geldstroom wordt even onderbroken en de poppen die men gebruikt geraken ook in de schulden, ...
Jij 'verliest' misschien je geld, maar tegelijk is er niets om jaloers op te zijn. Die gevolgen gaan veel verder dan jij weet. Die straffeloosheid komt met een reusachtige prijs. Dat is geen leven waar je jaloers op moet zijn. Dat zijn zielige en hopeloze mensen in elke zin van het woord. Jij bent gewoon kwaad omdat je een paar sollen kwijt bent, en nu doe je alsof zulke personen een prachtig leven zonder gevolgen leiden tegenover arme jij. Is het onrechtvaardig soms? Ja, zeker. Maar dat gebeurt nu eenmaal, want elk systeem heeft zijn parasieten. In het leven moet je soms je verliezen aanvaarden/beperken en verdergaan met je leven. Je leeft comfortabel en jij moet je niet toeleggen op kunstgrepen en achterpoortjes om iets op te bouwen. En jij zal ongetwijfeld ook veel verder geraken in elk facet van het leven.
Die ene kerel uit de omgeving waar ze het over hebben die duistere inkomsten heeft en schulden heeft si en la, maar blijft overleven. Die blijft doorgaans niet rondhangen tot je samen in het rusthuis zit. Enkel als mama en papa toevallig kunnen redden. En heel soms hebben ze een mooi spaarpotje opzij kunnen zetten. En dan is het vaak nog niet zo simpel. Kijk maar naar JP Van Rossem. Natuurlijk had die een stukje 'veilig' kunnen zetten. Maar echt veel heeft hij er niet meer aan gehad.