Wij zijn nogal groene jongens thuis. Wat wij doen:
-Zoveel mogelijk tweedehands kopen (voor onze baby hebben we in totaal al twee nieuwe kledingstukken gekocht, cadeau's van oma's niet inbegrepen)
-Kwaliteit boven kwantiteit kopen
-Zo lokaal mogelijk kopen
-Vegetarisch eten
-Wij verbouwen momenteel: we gebruiken maximaal ecologische materialen (CLT houtmassiefbouw, houten schrijnwerk) en we gaan ook voor BEN: zonnepanelen, warmtepomp, tripelglas.
-Woon-werkverkeer met fiets en openbaar vervoer. Slechts uitzonderlijk met auto.
-We gebruiken herbruikbare luiers voor ons kind.
-Geen droogmachine, alles wordt uitgehangen om te drogen.
Wat we niet (goed) doen:
-Verwarming een graadje lager zetten. Mijn vriendin heeft het graag comfortabel warm binnen.
-Met de fiets onze inkopen doen. Hiervoor hebben we wel een auto. En bovendien nog een benzine ook. Ik heb bovendien een moto ook waar ik af en toe mee rondrijd (enkel voor praktisch gebruik, geen plezierritten).
-Klein en compact wonen: Onze nieuwe woning wordt een goeie 200m².
-In de stad wonen: Onze (vrij landelijke) bouwgrond was van schoonouders, te mooi om te laten passeren.
-Geen vliegtuig nemen. Ikzelf heb in mijn leven al 5 vliegtuigreizen gemaakt, waaronder één buiten Europa. Mijn vriendin al tientallen (ze was wel reisbegeleidster) Vorig jaar hebben we wel een fietsreis gemaakt, dit jaar een autoreis. Sowieso gaan we wel vermijden om veel te vliegen in de toekomst nu we met een kind zitten. Ook al voor financiële en praktische redenen.
-Overbevolking tegengaan: We hebben onszelf voortgepland. En waarschijnlijk gaan we het nog eens doen. Nu, mijn verdediging is dat je sowieso meer dan twee kinderen per gezin op de wereld moet zetten om bevolking op peil te houden door factoren als kindersterftes (ik dacht 2,1 ofzo). Dus als wij 0,1 kind minder maken, zijn we nog altijd ok bezig.
Veel van deze levenskeuzes zijn een aanslag op de portefeuille, een ander deel is dan net weer erg kostbesparend maar een aanslag op de hoeveelheid vrije tijd. Soms is het vloeken, soms heel voldoeninggevend. En je doet het ook allemaal in de wetenschap dat jouw persoonlijke inspanningen bijna geen hol uitmaken in het grote plaatje. Je doet het in de hoop een soort voorbeeld te kunnen zijn voor anderen, te tonen dat er toch een andere weg mogelijk is. En dat zo'n zaadjes op een bepaalde manier tot bloei komen en een groter effect op de wereld bereiken.
Ik geloof ook dat voor heel zaken er een soort 'kritische massa' van ideologen moet zijn vooraleer iets ingeburgerd raakt in brede zin. Zonnepanelen en elektrische auto's bvb bestaan al enorm lang, maar het is pas sinds deze op wat grotere schaal geproduceerd worden dat de kosten enorm gezakt zijn. Een kostenverlaging van zo'n technologieen heeft meer te maken met de schaalvergroting bij productie dan met de R&D in de ontwikkelingsfase. Dus in die zin is je 0,00001% bijdrage tot de oplossing voor de klimaatproblematiek toch enkele grootteordes groter dan als je naar de pure uitstoot kijkt. Vegetarisme is ook zoiets. Nu er iets meer vegetarisch gegeten wordt, zijn er meer vegetarische recepten en restaurants dan ooit te vinden, wat dan weer de bevolking in zijn geheel beinvloedt. Je moet al serieus landelijk gaan om nog restaurants te vinden die alleen maar de vegetarische spaghetti op het menu hebben staan. Zelfde verhaal met aantallen fietsers en goeie fietspaden. Hoe meer fietsers, hoe meer goeie fietspaden, en hoe meer goeie fietspaden, hoe meer fietsers.