Ik denk dat ge toch niet helemaal mee zijt als ik dit lees eigenlijk, enkel maar met één (vrij gekleurd) deeltje van het verhaal afgaande op uw post. Ge slaat heel veel van de context van hun protocol en functies in de wind, lijkt enkel Michel te beschuldigen van politieke spelletjes, en focust dan op het geslacht van het slachtoffer verbonden aan een morele beoordeling om tot een conclusie te komen.
Om te beginnen zijn het beide figuren die wel eens over de schreef gaan in een poging om hun ambt veilig te stellen of macht uit te breiden.
Bijna een jaar geleden al een artikel over de akkefietjes waarin beiden zaken inpikken of doen die eigenlijk tot het takenpakket van de andere behoren, of ook hoe beiden zaken (in functie!) voor elkaar achterhouden die ze in een samenwerking gewoon horen te delen:
Hier wordt ook goed omschreven hoe beiden uit een gelijkaardige politieke dynastie komen, waardoor het misschien niet mag verwonderen dat ze dit soort zaken bedisselen eens ze de macht hebben. Niet onbelangrijk. Los daarvan is het vechten voor macht tussen die ambten of zelfs commissie/raad/parlement al zo oud als de straat.
Uit die akkefietjes volgt wel dat hun functies redelijk zijn afgelijnd, misschien niet door een landmeter gebeiteld in steen maar ze weten wat ze moeten doen en wie ongeveer waar staat. Net
zoals ik De Morgen hier reeds verweet, zie ik ook bij u geen referentie naar de regels hierover. Gewoon even kijken op
de site van de EU en ge ziet dat het aan Michel is om de EU te vertegenwoordigen. In de verdragen staat hij ook opgelijst als degene die dat doet bij zowel economisch als veiligheidsbeleid. Von Der Leyen hoort enkel met hem mee te gaan, of laten we zeggen samen, bij de economische delen. Om het wat simpel samen te vatten: Michel is het staatshoofd en Von Der Leyen de regeringsleider avn de EU, alleen met iets meer status dan normaal in zo een presidentieel systeem. En dat weten ze goed genoeg. Of zoals Juncker dat vorige week nog samenvatte: "it was clear for everyone that, from a protocol point of view, the president of the Council is No. 1, and the president of the Commission is No. 2.” De commissie mag dan wel achteraf komen uitleggen dat ze gelijkwaardig zijn, maar dat vind ik nogal WC-eendig. En dat betekent ook niet dat er ceremonieel geen onderscheid kan zijn in een setting waar "de staatshoofden" elkaar ontmoeten.
Bij dat protocol, of toch de voorbereiding, lijkt er wel wat misgelopen te zijn, al dan niet bewust van Michel zijn team of Erdogan zijn team. Alles werd doorlopen zoals normaal gebeurt om dit soort incidenten te vermijden, buiten het bezoek aan de ruimte waar de stoelen en sofa's stonden. Is dat een waargebeurde uitleg, is dat rancuneus opzet, is dat nonchalance? Geen idee, gaat ook niemand ooit nog achterkomen, al is het natuurlijk wel erg toevallig.
Hier wordt uitgelegd dat er in dat protocol geen plaats is voor geslacht, hoffelijkheid is deel van maatschappelijke etiquette. Ja, Michel is een gestampte boer die enkel met zijn eigen carrière bezig is. Dat wisten we al van toen hij nog premier van ons land was. Hij zal wel aan de goede kant van de geschiedenis staan, toch als het hem voordeel oplevert. Ik vind wel dat het heel moeilijk is voor ons om hem in die situatie te kapittelen. Zijn uitleg om 'geen protocollair incident te veroorzaken' is flauwtjes, toegegeven, maar ik kan best begrijpen dat zo een boer op dat moment daar niet bij stilstond, of twijfelde om iets te doen, zeker omdat volgens het protocol het min of meer correct verliep. Dat is een job waar ge zo geleefd wordt en alles geregeld wordt voor u dat ge op dat vlak niet meer nadenkt, Koning Filip kan bij wijze van spreken na vijftig jaar eindelijk zijn knieën zelf buigen omdat iemand heeft moeten leren dat ge daarvoor niet van het protocol afhangt. Ik zeg niet dat Michel juist was, wel dat ik hem misschien kan begrijpen.
Ook dat heel anti-vrouwengedoe van Erdogan vind ik in dit specifieke geval zwaar overroepen. Zoals eerder al gezegd denk ik zeker dat Erdogan of zijn team het niet zal nagelaten hebben om dit uit te buiten als ze konden, dat wel. Maar het is toch maar iets kleins, ze zat gewoon twee meter verder op een sofa, wat haar protocollaire rang niet eens zoveel oneer aandoet. Merkel heeft al naast Erdogan op de stoel gezeten, May ook. Zelfs Mogherini zat, zonder staatshoofd te zijn, naast hem op eenzelfde stoel, zij het in een andere ruimte. Ik vind Erdogan of Michel hier zware misogynie verwijten eerder iets dat in the eye of the beholder ligt, en politieke spelletjes mogen ook met gespeeld worden als een vrouw toevallig de functie bekleedt hoor. Toch als ze een gelijke behandeling wil.
Ik zie vooral dat hier en in de media gereageerd wordt op het voorval omdat Von Der Leyen een vrouw is. Stond er dezelfde zetel als ze een man was geweest? Geen idee, allicht net iets minder kans bij Erdogan maar IMO niet bij Michel zijn team gezien hun geschiedenis. Wat ik wel zeker weet, is dat niemand er zou naar omkijken als dat gebeurde bij een man. Laat staan dat de hele media dit zou opblazen tot het niveau dat er
vrouwenorganisaties petities opzetten om Michel te ontslaan, uiteraard opnieuw zonder enige context voor de regels of functies en enkel met holle slogans.
Dus even gemeend verontschuldigen, beseffen dat ge niet blindelings op protocol moet rusten in zulke situaties, rangen sluiten en volgende keer beter. Als dat echter nog eens gebeurt, dan moogt ge hem wel zo hard berispen.
Het is niet omdat ik dat minder interessant vind, of eigenlijk ook gewoon minder erg vind, dat ik niet mee ben, hè.
