Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

zeg haar dat de kinderen van ene van het forum nog nooit 's ochtends in de week choco op tafel hebben zien staan :). Fruit en een volkoren droge koek ('semoelekoek'), da's al wat ze bij ons krijgen en het geklaag is er maar heel zelden (dan nog enkel ivm het soort fruit, met een ander zijn ze dan altijd content).

Nu, als ze echt die boterham met choco niet wil, zou ik ze haar goesting wel eens durven geven op een woensdag. Dan kan je op de middag die boterham alsnog geven. En eventueel 's avonds etc. Honger is de beste drijfveer om te eten.
Hebben uw kinderen genoeg met een stuk fruit en een droge koek als ontbijt? 😱
 
Mijn dochter vertrekt doorgaans met 1 beker melk en 2-3 hapjes van een sandwich, of melk + 1 gekookt eitje, melk + 1 petit Gervaiske,...
Net als bij volwassenen zijn er kinderen die geen "ontbijtmensen" zijn.
Mjah dat is ook nog een kleuter, ik dacht dat @JPV al ouder kinderen had.
En ik ben zelf een fervente ontbijter dus dan bekijk je dat idd al anders.

Apekop thuis vertrekt ook met enkel melk en een halve sandwich of boterham hoop en al maar om 10u eet hij dan wel een grote boterham en een stuk fruit op.
 
zeg haar dat de kinderen van ene van het forum nog nooit 's ochtends in de week choco op tafel hebben zien staan :). Fruit en een volkoren droge koek ('semoelekoek'), da's al wat ze bij ons krijgen en het geklaag is er maar heel zelden (dan nog enkel ivm het soort fruit, met een ander zijn ze dan altijd content).

Nu, als ze echt die boterham met choco niet wil, zou ik ze haar goesting wel eens durven geven op een woensdag. Dan kan je op de middag die boterham alsnog geven. En eventueel 's avonds etc. Honger is de beste drijfveer om te eten.
Van die eierkoeken? Of wat bedoel je juist. Want die semoele zijn voor mij eierkoeken... Geen volkoren droge koek.
 
Van die eierkoeken? Of wat bedoel je juist. Want die semoele zijn voor mij eierkoeken... Geen volkoren droge koek.
zijn idd een soort eierkoeken, maar wel degelijk (de versie die wij kiezen) volkoren:

1671093387598.png


(voor mij zijn eierkoeken deze:

1671093421051.png
 
Pfff tegenwoordig is elk ontbijt hier ne strijd aan het worden, nooit geweten dat een kind zo koppig kan zijn. Allemaal voor een boterham met choco waar ze er vroeger stuk of drie van verslond.

Een kleine impressie van onze ontbijt tafel:

Soms eet ze hier 's morgens niks, en dan 2u later voor 3 man.

Maar soms eet ik 's morgens niks en 2u later voor 3 man... "Ze moeten eten" is nogal overroepen.
 
Het gaat toch allemaal snel. Soms wil ik vooruit spoelen naar de momenten dat mijn dochter volzinnen kan uitspreken en soms wil ik ze gewoon klein houden. Dat zijn toch allemaal unieke fases die hun voor- en nadelen hebben. En ook al ben ik er heel betrokken bij, hoop ik dat ik het allemaal goed in mij kan opnemen.
 
Het gaat toch allemaal snel. Soms wil ik vooruit spoelen naar de momenten dat mijn dochter volzinnen kan uitspreken en soms wil ik ze gewoon klein houden. Dat zijn toch allemaal unieke fases die hun voor- en nadelen hebben. En ook al ben ik er heel betrokken bij, hoop ik dat ik het allemaal goed in mij kan opnemen.
Neen, dat wil je niet. Er komt een tijd dat je even zou willen terugspoelen. Een tijd waar je plots beseft dat het allemaal wel heel snel is gegaan.

Ik ben ook heel betrokken en probeer af en toe eens stil te staan bij alles, en toch denk ik soms: waar is de tijd naartoe?

Dan krijg ik plots een herinnering vanuit de cloud met foto's: '3 jaar geleden' en begin ik te roepen: 'MAAR DAT WAS GISTEREN?!' terwijl een melodramatische soundtrack op den achtergrond speelt.
 
Neen, dat wil je niet. Er komt een tijd dat je even zou willen terugspoelen. Een tijd waar je plots beseft dat het allemaal wel heel snel is gegaan.

Ik ben ook heel betrokken en probeer af en toe eens stil te staan bij alles, en toch denk ik soms: waar is de tijd naartoe?

Dan krijg ik plots een herinnering vanuit de cloud met foto's: '3 jaar geleden' en begin ik te roepen: 'MAAR DAT WAS GISTEREN?!' terwijl een melodramatische soundtrack op den achtergrond speelt.
Het drukt je met je neus op de feiten: het leven is eenmalig en gaat in enkele richting. Dus zoveel mogelijk proberen koesteren.
 
Jezus man, geen idee wat er is maar de laatste paar dagen is het echt mission impossible om zelfs een body te vervangen. Ze wordt helemaal hysterisch, gooit haarzelf alle kanten op. Precies of we ze martelen.

Hopelijk ook maar een fase :unsure:
Wees gerust, die fase gaat over ...




Na 18 jaar
 
Jezus man, geen idee wat er is maar de laatste paar dagen is het echt mission impossible om zelfs een body te vervangen. Ze wordt helemaal hysterisch, gooit haarzelf alle kanten op. Precies of we ze martelen.

Hopelijk ook maar een fase :unsure:
De onze wil rechtstaan als ze aangekleed wordt maar staat nog veel te wankel op haar benen. Dus profiteren we ervan en maken we er maar extra knuffeltijd van. 🥰

Om daarna haar ogen te zalven, neus te spoelen en te sprayen en als kers op de taart, de puffer met voorkamer (die van Maya de Bij die hier een paar dagen geleden in dit topic gepasseerd is) over haar neus en mond te duwen. Maar het lijkt erop dat ze minder en minder drama maakt tijdens de verzorging. Behalve die puffer, daar moet ze echt niets van weten. Zelfs bij de dokter is ze ondertussen een flinke meid, amper van haar oren gemaakt de laatste 2 keer.
 
Terug
Bovenaan