Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's
- Onderwerp starter Joeri
- Startdatum
Vrouwtje Theelepel
Well-known member
Erger op welke manier?
Mijne kleine hebben we altijd zonder problemen kunnen afzetten aan de crèche of school.
Soms krijgen we een kus en een zwaai maar meestal stapt hij vrolijk de school binnen zonder omkijken.
In de crèche ging het ook zo.
Ik zie het eerder als een teken dat mijn kind zich veilig voelt op de school en ook het volste vertrouwen heeft dat zijn mama en papa hem komen ophalen op het einde van de dag.
Das niet per se verschillend van hoe het is als ge trouwt onder het standaard stelsel ze (naakte eigendom naar kinderen, vruchtgebruik partner).
Voelt wat raar ongetwijfeld daar tis wel voordeliger voor uw kinderen om het huis in delen te erven want wat ge moet afdragen aan de staat is gebaseerd op schijven hé. Als ge in 1 keer een stuk huis van 150.000 zegt (stel dat er 2 kinderen zijn) dan gaat ge meer betalen dan 2 keer een stuk van 75.000
Dus getrouwd of wettelijk samenwonend, ge zult het expliciet anders moeten regelen als ge het zo niet wilt.
Mijn bijna 5jarige zegt elke morgen dat hij niet naar school wil en bij mama/papa wil blijven en ik moet hem quasi altijd droevig of wenend aan een juf afgeven de laatste tijd. Ene keer ik weg ben is die daar content. Ik denk niet dat daar een of andere redenatie achter zit in zijn geval. Hij wil gewoon heel erg graag bij mama blijven
(ik ben ook nooit drie weken weggeweest 
). Ik zou daar niet teveel reden achter zoeken maar gewoon een routine zoeken waarbij het mij of meer lukt om hem af te zetten en tzal wel eens beteren.Hier helpt het al wel eens als hij iets klein mag meenemen naar school, dan is hij te fel bezig met dat aan alle juffen te willen tonen.
Ik zeg ook wel altijd wie er hem komt halen en als ik het ben, sta ik er de moment dat de bel gaat.
Mr.Anderson
Well-known member
Ja. Hij is daar altijd van op de hoogte.
Klopt. En nu ik erover nadenk was ik ook zo als peuter/kleuter.
De juf merkt er ook totaal niets van in de klas. Dus eens hij er is vindt hij het wel fijn hoor.Mijn bijna 5jarige zegt elke morgen dat hij niet naar school wil en bij mama/papa wil blijven en ik moet hem quasi altijd droevig of wenend aan een juf afgeven de laatste tijd. Ene keer ik weg ben is die daar content. Ik denk niet dat daar een of andere redenatie achter zit in zijn geval. Hij wil gewoon heel erg graag bij mama blijven
Hier helpt het al wel eens als hij iets klein mag meenemen naar school, dan is hij te fel bezig met dat aan alle juffen te willen tonen.
Ik zeg ook wel altijd wie er hem komt halen en als ik het ben, sta ik er de moment dat de bel gaat.
Loslaten dus. Het zal allemaal wel beteren.
Merci! Voor één of andere reden lucht het op om ietwat zelfde ervaringen te lezen.
Avondland
Well-known member
Na het tragische verhaal in Charleroi: hoe kan het dat je je kind vergeet in de (snikhete) auto?
Als je dat meemaakt, dat kan je jezelf toch nooit vergeven? Ik ben zelf wel een vergeetachtig iemand (bij momenten), maar dit heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar het kan ook anders: vijf seconden je kind niet in 't oog hebben en die kan het straat oversteken en worden aangereden door een auto. Of een verkeerde beweging maken op een speeltoestel en een been of arm breken. Ik prijs me gelukkig dat ik nog geen enkele keer naar spoed ben moeten rijden, maar als je dit soort berichten leest is dat wel een reality check dat je niet altijd geluk hebt.
Als je dat meemaakt, dat kan je jezelf toch nooit vergeven? Ik ben zelf wel een vergeetachtig iemand (bij momenten), maar dit heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Maar het kan ook anders: vijf seconden je kind niet in 't oog hebben en die kan het straat oversteken en worden aangereden door een auto. Of een verkeerde beweging maken op een speeltoestel en een been of arm breken. Ik prijs me gelukkig dat ik nog geen enkele keer naar spoed ben moeten rijden, maar als je dit soort berichten leest is dat wel een reality check dat je niet altijd geluk hebt.
Het is moeilijk te geloven dat iedereen zoiets kan voorhebben, maar goed gezien de verklaringen van de neuroloog zal het wel zo zijn. Het is ook niet of je als ouder van een jong kind altijd onder optimale omstandigheden functioneert (slaapgebrek).
Lijkt me ook niet iets dat je nog te boven komt, en ik denk dat veel relaties zo'n situatie ook niet zouden overleven.
Avondland
Well-known member
Als je kind komt te overlijden door een slepende ziekte is al heel zwaar, maar dat verdriet draag je samen en niemand kan daar een schuld voor dragen. In dit geval moet die moeder getorst gaan onder een loodzwaar schuldgevoel en zal die vader zijn vrouw toch ook heel anders benaderen.
Avondland
Well-known member
Slaappillen voor kinderen bestaan niet, denk ik.
Een shutdownknop zou anders wel interessant zijn.
Het feit dat die vader de vrouw anders zal benaderen, zal ook als gevolg hebben dat de relatie ook ten einde zal komen met tijd.
Ik begrijp wel dat er gezegd word dat je niet volledig uwzelf bent vanwege slaapgebrek. Ik heb ook lastige momenten gehad in het begin net als mijn vrouw met heel weinig tot geen slaap. Maar dan nog, zou ik mijn kind niet kunnen 'vergeten'.
Général Zantas
Well-known member
Flauw mopje, omdat ik vrij oldschool ben op dat vlak. Kinderen die amper anderhalf jaar our zijn al uren op een tablet laten spelen? Indiceert ook al dat ze voordien al tijd met een tablet hebben doorgebracht en ermee bekend zijn. Ik begrijp dat niet zo goed. Die van ons kan een uurtje kinderliedjes kijken per dag op de televisie*, maar vanaf als ze de GSM ofzo vastneemt, nemen we die wel gelijk weg.
Maar ik wil niet oordelen of wat dan ook, iedereen heeft zijn eigen manier van opvoeden en ik zal vast ook dingen doen waarvan anderen denken dat het niet goed is of dat ze het anders zouden aanpakken.
*in het weekend of als ze ziek thuis is, tijdens schooldagen niet.
Mulan
Well-known member
Het kan effectief iedereen overkomen omdat we ons, zeker bij zwaar slaapgebrek, houden aan vaste routines. Naar de crèche gaan was nog geen routine voor die mama. Op automatische piloot leven houdt in dat we terugvallen op het bekende, niet het nieuwe.
De eerste zomer dat we onze dochter hadden, kwam er ook zo iets in het nieuws (was een papa toen) en sindsdien zegt waze bij het beëindigen van een rit dat ik mijn dochter niet mag vergeten uithalen. Eigenlijk zou je auto een melding moeten geven als niet alle gordels open zijn (wat niet werkt bij Isofix helaas) of als er nog een gewicht van >5kg op een zitplaats gedetecteerd wordt...
De eerste zomer dat we onze dochter hadden, kwam er ook zo iets in het nieuws (was een papa toen) en sindsdien zegt waze bij het beëindigen van een rit dat ik mijn dochter niet mag vergeten uithalen. Eigenlijk zou je auto een melding moeten geven als niet alle gordels open zijn (wat niet werkt bij Isofix helaas) of als er nog een gewicht van >5kg op een zitplaats gedetecteerd wordt...
Avondland
Well-known member
Ik moet eerlijk bekennen dat de tablet hier wel een dagelijks gegeven is. Niet volcontinu en ze kan zich prima vermaken zonder, maar bij momenten is dat een héél handige tool als je iets in het huishouden moet doen en je hebt een peuter die het kot afbreekt. Of even tijdens het eten, zodat je zelf op je gemak kan verder eten.
De tablet gebruiken wij enkel voor lange autoritten, of als we 's avonds naar huis rijden en we niet willen dat ze in slaap vallen (maar dat helpt meestal niet).
Die tablet ligt thuis gewoon open en bloot op een plek waar ze aan kunnen, maar ze vragen daar eigenlijk nooit naar.
Die tablet ligt thuis gewoon open en bloot op een plek waar ze aan kunnen, maar ze vragen daar eigenlijk nooit naar.
Général Zantas
Well-known member
Ah, daarvoor hebben wij een box van 1,5m op 1,5m waarin haar speelgoed ligt en waar ze niet uitkan...
Ik ga daar niet over zeveren, ze hebben hier allebei een tablet en ze kijken daar elke dag wel op (een uurtje, want dan schakelt die uit, enkel die van de oudste kan nog een extra uurtje op een leerapp).
Ik (en mijn vriendjes, etc.) hadden vroeger ook een gameboy of wat dan ook, ik zie daar niet meteen kwaad in, zolang ze ook nog uit zichzelf andere zaken nemen om te spelen, buiten spelen, ...
Ik (en mijn vriendjes, etc.) hadden vroeger ook een gameboy of wat dan ook, ik zie daar niet meteen kwaad in, zolang ze ook nog uit zichzelf andere zaken nemen om te spelen, buiten spelen, ...
Avondland
Well-known member
Als puber zat ik soms een hele dag (en nacht) achter de PC Diablo II te spelen.
... en Diablo IV is misschien wel te overwegen waard uit nostalgische redenen. In plaats van zuchtende ouders zal dat dan wel een zuchtende vrouw worden.
Dochter speelt gelukkig héél graag buiten en we hebben een grote tuin, dat doet die uiteindelijk nog het liefste.
Ik zit hier nu ook met een opgestapeld slaaptekort van 5 jaar, met heel veel stress wegens het toch een goed idee vinden om aan een totaalrenovatie te beginnen en ik merk dat mijn hoofd met momenten zo aan het malen is dat ik echt niet meer op let en puur op automatische piloot functioneer. Ik kan het me ook maar moeilijk inbeelden dat het mij zou overkomen met mijn kinderen, maar echt uitsluiten ... In elk geval een ongelofelijk verschrikkelijk drama.
