Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

gyEunZR.jpeg
 
Een tijdje terug zijn we bij een notaris geweest en deze sprak al verrassend snel van trouwen.
Mogelijk was dat omdat een burgerlijke trouw uiteindelijk weinig om het lijf moet hebben, misschien is het zelfs eenvoudiger dan de alternatieven. Vrienden van ons zijn ook gewoon getrouwd om die zaken te regelen, zonder bijhorend feest ofzo.
 
Zijn er hier nog mensen met kinderen, die niet getrouwd zijn?
Indien ja, hoe hebben jullie het geregeld bij overlijden en dergelijke?

Op dit moment zijn we wettelijk samenwonende met 2 kinderen, maar er is niks geregeld.
Dus moest er op dit moment één van ons 2 overlijden, dan gaat het vruchtgebruik van het huis wel naar de langstlevende, maar de kinderen krijgen dan de blote eigendom en hebben dus ook wat in de pap te brokken bij verkoop en dergelijke.

Een tijdje terug zijn we bij een notaris geweest en deze sprak al verrassend snel van trouwen.

Dus ik zou hier eens willen rondhoren, hoe jullie dit aangepakt hebben.
Je kan dat ook via een legaat regelen afaik. Daarin bepaal je dan expliciet wie jouw deel van de woning erft.
Da's nog iets wat hier ook op de lijst staat om nog te regelen, dus ik weet niet alle details. Ik weet dat nakomelingen ook recht hebben op een minimumerfdeel maar weet (nog) niet hoe dat met de woning zit.
Dus die optie lijkt me wel het bekijken waard.
 
Zijn er hier nog mensen met kinderen, die niet getrouwd zijn?
Indien ja, hoe hebben jullie het geregeld bij overlijden en dergelijke?

Op dit moment zijn we wettelijk samenwonende met 2 kinderen, maar er is niks geregeld.
Dus moest er op dit moment één van ons 2 overlijden, dan gaat het vruchtgebruik van het huis wel naar de langstlevende, maar de kinderen krijgen dan de blote eigendom en hebben dus ook wat in de pap te brokken bij verkoop en dergelijke.

Een tijdje terug zijn we bij een notaris geweest en deze sprak al verrassend snel van trouwen.

Dus ik zou hier eens willen rondhoren, hoe jullie dit aangepakt hebben.
Voor het huis: een tontine/beding van aanwas.
Voor uw roerende vermogen: trouwen gaat fiscaal het voordeligst en makkelijkst zijn...
 
Voor het huis: een tontine/beding van aanwas.
Voor uw roerende vermogen: trouwen gaat fiscaal het voordeligst en makkelijkst zijn...
Scheiden daarentegen is financieel een pak minder interessant dan uw samenlevingscontract stopzetten...
 
Iemand ervaring met geboortelijst aanleggen via Dreambaby? Is dat beetje degelijk gerief? Is dat net als Colruyt zo goedkoop mogelijk?
wij hebben dreambaby gekozen omdat er veel oudere mensen iets gingen willen geven.
Die konden dan gewoon naar hun dichtsbijzijnde dreambaby gaan en zo de lijst opvragen.
Letterlijk 0 mensen hebben dit gedaan.
Dat was de enige reden dat we dreambaby hebben genomen.
op veel dingen lang moeten wachten en sommige uiteindelijk nooit meer in stock geweest.
 
Wordt dat eigenlijk gewoon preventief met antibiotica behandeld tegenwoordig? Want als die diagnose niet correct gedaan wordt (lees: tekenbeet niet gezien) is dat echt een verschrikkelijke ziekte he. Kan me inbeelden dat je bij een tekenbeet dat bij de huisarts meldt dat die gewoon preventief antibiotica geeft. Ook al heb je "maar" 20% kans op besmetting.
Werd bij mij vorig jaar toch niet preventief gedaan.
Vasstellen waar de beet is en x aantal dagen in het oog houden.
Als die niet wijzigt van vorm etc was het ok
 
Vanochtend naar het ziekenhuis met onze 2-jarige. Had maandagnacht heel de nacht liggen hoesten maar voor de rest geen koorts en nog vrolijk. Gisterenavond ook geen probleem maar vanmorgen om kwart voor 6 was hij aan het jammeren. Ga kijken en die ademt tegen 150 per uur en zijn hartslag gaat nog dubbel zo hard.

Omwille van zijn aandoening direct naar spoed ermee dus. Plakken getrokken van de longen en bloedcontrole gedaan en het was allemaal in orde. Met Aerosol helpt het nu al wat.

Ik ga het nooit gewoon worden… Telkens gaat het in mijn hoofd onmiddellijk over dat het toch opeens muco is terwijl alle testen en dokters aangegeven dat het dat niet is en ook nooit kan worden. Gewoon naar een dokter en aerosol had waarschijnlijk genoeg geweest als het nu verder positief evolueert.
 
Vanochtend naar het ziekenhuis met onze 2-jarige. Had maandagnacht heel de nacht liggen hoesten maar voor de rest geen koorts en nog vrolijk. Gisterenavond ook geen probleem maar vanmorgen om kwart voor 6 was hij aan het jammeren. Ga kijken en die ademt tegen 150 per uur en zijn hartslag gaat nog dubbel zo hard.

Omwille van zijn aandoening direct naar spoed ermee dus. Plakken getrokken van de longen en bloedcontrole gedaan en het was allemaal in orde. Met Aerosol helpt het nu al wat.

Ik ga het nooit gewoon worden… Telkens gaat het in mijn hoofd onmiddellijk over dat het toch opeens muco is terwijl alle testen en dokters aangegeven dat het dat niet is en ook nooit kan worden. Gewoon naar een dokter en aerosol had waarschijnlijk genoeg geweest als het nu verder positief evolueert.
Maar als het niet positief evolueert ging ge het u heel uw leven kwalijk nemen moest je niet naar spoed gereden zijn. Vanaf de moment dat je twijfelt, is het de moment om al naar spoed te rijden. Heel de campagne rond "ge moet niet zomaar naar spoed rijden" gaat eerder over mensen die in hun vinger gesneden hebben etc, dit soort gevallen gaan ze bij Spoed nooit lastig over doen hoor.
 
Onze jongsten sukkelt enorm met een hoest. Wordt 's nachts wakker in paniek door ademnood. 2x naar dokter geweest, longen blijken zuiver en keel is ook in orde. Puffertje meegekregen.

Hij sukkelt nu al 2 weken. Dokter: 'als het niet betert, kom nog eens af'.

M'n vrouw was vorige week niet 100%, dochter en ikzelf ook niet. Ik vermoedde corona en wou bij mij een test laten uitvoeren maar dat weigerde de arts. 'Resultaten zijn niet sluitend'. Maar als ik positief zou testen toch wel? Ik zei haar dat ook. Dan weten we tenminste wat er aan de hand is.

Dat is steevast hetzelfde was ik te horen krijg bij de dokter: 'siroop geven en als 't niet beter is binnen 2-3 dagen kom nog eens terug'. Om dan weer hetzelfde te moeten horen.
waarom doet ge geen zelftest?
 
Zijn er hier nog mensen met kinderen, die niet getrouwd zijn?
Indien ja, hoe hebben jullie het geregeld bij overlijden en dergelijke?

Op dit moment zijn we wettelijk samenwonende met 2 kinderen, maar er is niks geregeld.
Dus moest er op dit moment één van ons 2 overlijden, dan gaat het vruchtgebruik van het huis wel naar de langstlevende, maar de kinderen krijgen dan de blote eigendom en hebben dus ook wat in de pap te brokken bij verkoop en dergelijke.

Een tijdje terug zijn we bij een notaris geweest en deze sprak al verrassend snel van trouwen.

Dus ik zou hier eens willen rondhoren, hoe jullie dit aangepakt hebben.
trouwen is gewoon het makkelijkste/ Daarmee dat die daarmee afkomt (en goedkoopste denk ik)
 
Maar als het niet positief evolueert ging ge het u heel uw leven kwalijk nemen moest je niet naar spoed gereden zijn. Vanaf de moment dat je twijfelt, is het de moment om al naar spoed te rijden. Heel de campagne rond "ge moet niet zomaar naar spoed rijden" gaat eerder over mensen die in hun vinger gesneden hebben etc, dit soort gevallen gaan ze bij Spoed nooit lastig over doen hoor.
Eigenlijk deden ze toch even lastig vermits het een gekende aandoening is moeten we eigenlijk naar zijn gewoonlijke afdeling en niet spoed. Maar bon, zijn toch snel geholpen geweest.
 
Eigenlijk deden ze toch even lastig vermits het een gekende aandoening is moeten we eigenlijk naar zijn gewoonlijke afdeling en niet spoed. Maar bon, zijn toch snel geholpen geweest.
Zeker met zo'n kleine kinderen gewoon niets van aan trekken.
 
Iedere ochtend, wanneer m'n vrouw de kleinsten (3j) naar de peuterklas doet, begint die enorm te wenen. Juffrouw merkt niets op in de klas. Hij gaat graag naar de klas en vindt zijn vriendjes leuk. Hij zei me dat hij mama mist.

Wat kan je daar in godsnaam aan doen? M'n vrouw is eens 3 weken naar Afrika geweest voor 't werk en sindsdien heeft hij een schrik opgelopen dat mama weer weggaat. Dat zal er misschien wel mee te maken hebben. Alhoewel hij het bij mij ook al gedaan heeft.
 
Iedere ochtend, wanneer m'n vrouw de kleinsten (3j) naar de peuterklas doet, begint die enorm te wenen. Juffrouw merkt niets op in de klas. Hij gaat graag naar de klas en vindt zijn vriendjes leuk. Hij zei me dat hij mama mist.

Wat kan je daar in godsnaam aan doen? M'n vrouw is eens 3 weken naar Afrika geweest voor 't werk en sindsdien heeft hij een schrik opgelopen dat mama weer weggaat. Dat zal er misschien wel mee te maken hebben. Alhoewel hij het bij mij ook al gedaan heeft.
Wordt er 's morgens expliciet gezegd wie hem komt halen en wanneer hij mama terug ziet?
Hier altijd al gezegd "mama/papa komt jou halen aan de poort/in de opvang".
 
Iedere ochtend, wanneer m'n vrouw de kleinsten (3j) naar de peuterklas doet, begint die enorm te wenen. Juffrouw merkt niets op in de klas. Hij gaat graag naar de klas en vindt zijn vriendjes leuk. Hij zei me dat hij mama mist.

Wat kan je daar in godsnaam aan doen? M'n vrouw is eens 3 weken naar Afrika geweest voor 't werk en sindsdien heeft hij een schrik opgelopen dat mama weer weggaat. Dat zal er misschien wel mee te maken hebben. Alhoewel hij het bij mij ook al gedaan heeft.
Het is niet geheel onlogisch dat een 3-jarig kind dat niet kan plaatsen he. Heel dat "hij vindt school leuk" staat eigenlijk compleet los van het feit dat hij weent omdat zijn ouders hem achter laten (klinkt erger dan het bedoeld is, geen verwijt ofzo). Stel het andersom voor, je zet uw 3-jarig kind af en die kijkt gewoon niet meer achterom en is u quasi vergeten de moment dat hij zijn rug draait. Dat zou veel erger zijn.

Maar leuk is het natuurlijk niet om uw kind daar zo af te zetten, dat snap ik volledig.
 
Terug
Bovenaan