Het heeft heel lang geduurd, maar Sony heeft eindelijk z'n eigen Pro controller in huis. Diverse fabrikanten hebben al jaren controllers in de aanbieding die meer in huis hebben dan de gewone exemplaren. Denk hierbij aan bijvoorbeeld Microsoft met hun Xbox Elite-controllers en Nacon die ook al een aantal duurdere exemplaren in de aanbieding heeft. Nu is Sony dus ook aan de beurt met hun 239 euro kostende DualSense Edge voor de PlayStation 5. Ik kreeg zo'n controller opgestuurd ter review en vertel je er graag meer over.
Een 'gewone' gamer heeft met een 'gewone' controller meer dan genoeg. Het ding doet wat het moet doen en daarmee kun je spellen spelen zoals de ontwikkelaars van spellen het bedoeld hebben. Wie echter wat meer vrijheid wil, moet al gauw overstappen naar een ander toestel. Daarvoor kon je voor de PlayStation-consoles in het verleden enkel terecht bij concurrerende fabrikanten, maar voor PlayStation 5 heeft Sony nu een eigen controller ontworpen. Zelf omschrijft het bedrijf de DualSense Edge als dé controller die topprestaties en personalisatie als doel heeft. Is dit werkelijk zo? Je komt het te weten in deze review.
Op en top PlayStation
De DualSense Edge wordt geleverd in een witte, strakke, harde draagtas waarin naast de controller zelf ook de rest van de benodigdheden opgeborgen zitten. Denk hierbij aan de gevlochten USB-kabel van 2,8 meter en alle knopjes waarmee je de controller naar wens kunt aanpassen. Zo heb je in totaal zes doppen voor op de duimsticks, waaronder de standaard doppen zoals je die kent van de DualSense. Ook twee hoge en twee lage doppen worden meegeleverd met een ander reliëf (en bolle kop) aan de bovenzijde. Daarnaast heb je twee paar knoppen voor de achterzijde. Het ene paar kan het best omschreven worden als een halve knop, terwijl de andere toetsen met een hendel (of flapje) zijn.
De controller zelf ziet er qua uitzicht zo goed als hetzelfde uit als de gewone DualSense, met het verschil dat het zwarte gedeelte van de controller nu glanst, terwijl dit bij de DualSense mat zwart is. Dat glanzende plaatje vind ik een minder geslaagde keuze, aangezien je er direct vingerafdrukken op ziet, iets wat bij het matte ontwerp niet het geval is. Het frontplaatje kun je trouwens verwijderen. Dit is nodig om de twee verwisselbare duimsticks te vervangen. Dit doe je enkel als een van de duimsticks stuk is. Andere soorten zijn (nog) niet beschikbaar. Op het touchpad zijn de PlayStation-icoontjes nu erg goed zichtbaar. Voorts heeft de DualSense Edge aan de bovenzijde dezelfde functionaliteiten als de originele controller, waaronder adaptieve triggers en haptische feedback. Onder de duimsticks vind je nog twee functietoetsen, waarover later meer.
Hardwarematige aanpassingen
De 45 gram zwaardere controller kun je op een aantal gebieden aanpassen. Laat me beginnen met de triggers. Naast de triggers vind je twee schuifjes waarmee je het bereik van de triggers kunt instellen. Zo kun je ze volledig laten indrukken zoals het origineel, laten werken als je maar een fractie van de knop indrukt of ergens tussenin. Het bereik verkorten heeft wel een groot nadeel, want de adaptieve feedback van de triggers werkt dan helaas niet meer. De triggers hebben ook een ander reliëf dan de gewone DualSense controller, wat ervoor zorgt dat je net een beetje meer grip hebt. Een subtiele verbetering. Ook de gevlochten oplaadkabel werd onder handen genomen. Aan het uiteinde, aan de kant van je controller, zit nu een omhulsel waarin je de kabel steekt. Uiteindelijk steek je de kabel in je controller, waarna je die vastklemt in de controller. Op die manier zit je kabel muurvast, maar vraag me niet wat daar het voordeel van is.
Onder de triggers, aan de onderzijde van de controller dus, zit een van de grootste nieuwigheden. Daar kun je nu twee extra knoppen monteren. Deze knoppen zijn voornamelijk handig bij bijvoorbeeld shooters zoals Call of Duty. Je kunt via de software enkele knoppen herprogrammeren en instellen dat een van de onderste knoppen gebruikt wordt om te herladen, waardoor je beide duimen niet meer van de duimsticks moet halen. Hoewel er twee extra knoppen worden toegevoegd, is dat voor veel spelers niet genoeg. Diverse fabrikanten bieden namelijk vier extra knoppen aan. Ben je dit aantal gewoon, dan kan de DualSense Edge wat tegenvallen op dat vlak. Is de DualSense Edge je eerste professionele controller, dan zal het sowieso al een verademing zijn.
Ook software aan te passen
Hoewel er enkele hardwarematige aanpassingen aan de controller werden doorgevoerd, zitten de grootste nieuwigheden in de software. Bij het eerste gebruik van de DualSense Edge zal je dus even zoet zijn met het instellen van de controller. Zo kun je zo goed als al je knoppen herprogrammeren, waaronder dus ook de twee nieuw toegevoegde exemplaren. Daarnaast kun je van de duimsticks zowel de dode zones als de stickgevoeligheid aanpassen, terwijl je van de triggers enkel de dode zones kunt instellen. Al die instellingen kun je in een van de profielen kwijt, waardoor je per genre of per spel een profiel kunt instellen. Voor een shooter zul je bijvoorbeeld de twee extra knoppen gebruiken, terwijl dat bij een racespel misschien niet nodig is. Ook handig bij een shooter is de actieve zone instellen van de triggers, zodat die onmiddellijk reageren en niet pas wanneer je de trigger helemaal tot het einde hebt ingedrukt.
Naast de twee extra knoppen aan de onderzijde van de controller heeft Sony twee functieknoppen toegevoegd onder de duimsticks. Hiermee kun je snelmenu's oproepen. Dit werkt erg vlot om bijvoorbeeld snel van profiel te wisselen of je volume aan te passen zonder dat je hiervoor naar het hoofdmenu van je console moet gaan. Ik moet wel bekennen dat het allemaal even wennen is en ik regelmatig eens vergeet dat de nieuwe functies er zijn, waardoor ik mezelf betrap het toch nog via het hoofdmenu te doen.
Niet allemaal peis en vree
Hoewel de DualSense Edge op zich een bijzonder knappe controller is, zijn er helaas ook enkele minpuntjes te bespeuren. Als eerste is er de batterijduur. De gewone DualSense stelt op dat vlak al teleur en de DualSense Edge doet het nog slechter met een zestal uur speeltijd. Oké, dat is nog altijd lang genoeg om de meeste speelsessies te overbruggen, maar andere controllers doen het stukken beter. Na elke sessie vliegt de controller sowieso in het officiële oplaadstation en moest het toch eens nodig zijn, kun je de controller uiteraard bekabeld gebruiken. Een ander minpunt is uiteraard de forse prijs. Een DualSense-controller kost 69,99 euro. De DualSense Edge is met z'n 239,99 meer dan drie keer duurder. Het neemt een forse hap uit je budget en moet dus voor jezelf uitmaken of het je wel waard is. Je krijgt er wel een schitterende controller voor terug, rekening houdend met de genoemde minpunten.
Een 'gewone' gamer heeft met een 'gewone' controller meer dan genoeg. Het ding doet wat het moet doen en daarmee kun je spellen spelen zoals de ontwikkelaars van spellen het bedoeld hebben. Wie echter wat meer vrijheid wil, moet al gauw overstappen naar een ander toestel. Daarvoor kon je voor de PlayStation-consoles in het verleden enkel terecht bij concurrerende fabrikanten, maar voor PlayStation 5 heeft Sony nu een eigen controller ontworpen. Zelf omschrijft het bedrijf de DualSense Edge als dé controller die topprestaties en personalisatie als doel heeft. Is dit werkelijk zo? Je komt het te weten in deze review.
Op en top PlayStation
De DualSense Edge wordt geleverd in een witte, strakke, harde draagtas waarin naast de controller zelf ook de rest van de benodigdheden opgeborgen zitten. Denk hierbij aan de gevlochten USB-kabel van 2,8 meter en alle knopjes waarmee je de controller naar wens kunt aanpassen. Zo heb je in totaal zes doppen voor op de duimsticks, waaronder de standaard doppen zoals je die kent van de DualSense. Ook twee hoge en twee lage doppen worden meegeleverd met een ander reliëf (en bolle kop) aan de bovenzijde. Daarnaast heb je twee paar knoppen voor de achterzijde. Het ene paar kan het best omschreven worden als een halve knop, terwijl de andere toetsen met een hendel (of flapje) zijn.
De DualSense Edge is bijna volledig naar wens in te stellen.
De controller zelf ziet er qua uitzicht zo goed als hetzelfde uit als de gewone DualSense, met het verschil dat het zwarte gedeelte van de controller nu glanst, terwijl dit bij de DualSense mat zwart is. Dat glanzende plaatje vind ik een minder geslaagde keuze, aangezien je er direct vingerafdrukken op ziet, iets wat bij het matte ontwerp niet het geval is. Het frontplaatje kun je trouwens verwijderen. Dit is nodig om de twee verwisselbare duimsticks te vervangen. Dit doe je enkel als een van de duimsticks stuk is. Andere soorten zijn (nog) niet beschikbaar. Op het touchpad zijn de PlayStation-icoontjes nu erg goed zichtbaar. Voorts heeft de DualSense Edge aan de bovenzijde dezelfde functionaliteiten als de originele controller, waaronder adaptieve triggers en haptische feedback. Onder de duimsticks vind je nog twee functietoetsen, waarover later meer.
Hardwarematige aanpassingen
De 45 gram zwaardere controller kun je op een aantal gebieden aanpassen. Laat me beginnen met de triggers. Naast de triggers vind je twee schuifjes waarmee je het bereik van de triggers kunt instellen. Zo kun je ze volledig laten indrukken zoals het origineel, laten werken als je maar een fractie van de knop indrukt of ergens tussenin. Het bereik verkorten heeft wel een groot nadeel, want de adaptieve feedback van de triggers werkt dan helaas niet meer. De triggers hebben ook een ander reliëf dan de gewone DualSense controller, wat ervoor zorgt dat je net een beetje meer grip hebt. Een subtiele verbetering. Ook de gevlochten oplaadkabel werd onder handen genomen. Aan het uiteinde, aan de kant van je controller, zit nu een omhulsel waarin je de kabel steekt. Uiteindelijk steek je de kabel in je controller, waarna je die vastklemt in de controller. Op die manier zit je kabel muurvast, maar vraag me niet wat daar het voordeel van is.
Onder de triggers, aan de onderzijde van de controller dus, zit een van de grootste nieuwigheden. Daar kun je nu twee extra knoppen monteren. Deze knoppen zijn voornamelijk handig bij bijvoorbeeld shooters zoals Call of Duty. Je kunt via de software enkele knoppen herprogrammeren en instellen dat een van de onderste knoppen gebruikt wordt om te herladen, waardoor je beide duimen niet meer van de duimsticks moet halen. Hoewel er twee extra knoppen worden toegevoegd, is dat voor veel spelers niet genoeg. Diverse fabrikanten bieden namelijk vier extra knoppen aan. Ben je dit aantal gewoon, dan kan de DualSense Edge wat tegenvallen op dat vlak. Is de DualSense Edge je eerste professionele controller, dan zal het sowieso al een verademing zijn.
Ook software aan te passen
Hoewel er enkele hardwarematige aanpassingen aan de controller werden doorgevoerd, zitten de grootste nieuwigheden in de software. Bij het eerste gebruik van de DualSense Edge zal je dus even zoet zijn met het instellen van de controller. Zo kun je zo goed als al je knoppen herprogrammeren, waaronder dus ook de twee nieuw toegevoegde exemplaren. Daarnaast kun je van de duimsticks zowel de dode zones als de stickgevoeligheid aanpassen, terwijl je van de triggers enkel de dode zones kunt instellen. Al die instellingen kun je in een van de profielen kwijt, waardoor je per genre of per spel een profiel kunt instellen. Voor een shooter zul je bijvoorbeeld de twee extra knoppen gebruiken, terwijl dat bij een racespel misschien niet nodig is. Ook handig bij een shooter is de actieve zone instellen van de triggers, zodat die onmiddellijk reageren en niet pas wanneer je de trigger helemaal tot het einde hebt ingedrukt.
De DualSense Edge is een uiterst knappe controller, maar wel voor een prijs.
Naast de twee extra knoppen aan de onderzijde van de controller heeft Sony twee functieknoppen toegevoegd onder de duimsticks. Hiermee kun je snelmenu's oproepen. Dit werkt erg vlot om bijvoorbeeld snel van profiel te wisselen of je volume aan te passen zonder dat je hiervoor naar het hoofdmenu van je console moet gaan. Ik moet wel bekennen dat het allemaal even wennen is en ik regelmatig eens vergeet dat de nieuwe functies er zijn, waardoor ik mezelf betrap het toch nog via het hoofdmenu te doen.
Niet allemaal peis en vree
Hoewel de DualSense Edge op zich een bijzonder knappe controller is, zijn er helaas ook enkele minpuntjes te bespeuren. Als eerste is er de batterijduur. De gewone DualSense stelt op dat vlak al teleur en de DualSense Edge doet het nog slechter met een zestal uur speeltijd. Oké, dat is nog altijd lang genoeg om de meeste speelsessies te overbruggen, maar andere controllers doen het stukken beter. Na elke sessie vliegt de controller sowieso in het officiële oplaadstation en moest het toch eens nodig zijn, kun je de controller uiteraard bekabeld gebruiken. Een ander minpunt is uiteraard de forse prijs. Een DualSense-controller kost 69,99 euro. De DualSense Edge is met z'n 239,99 meer dan drie keer duurder. Het neemt een forse hap uit je budget en moet dus voor jezelf uitmaken of het je wel waard is. Je krijgt er wel een schitterende controller voor terug, rekening houdend met de genoemde minpunten.
Conclusie
De DualSense Edge doet wat het moet doen. Deze controller is zowel op hardware- als softwarematig vlak aan te passen, waardoor je alles naar wens kunt instellen. De duimsticks kunnen verwisseld worden, de triggers kunnen naar wens worden aangepast en dode of actieve zones stel je via de software op de PlayStation 5 in. Daarnaast zijn de gekende DualSense-features, zoals de haptische feedback en adaptieve triggers, uiteraard ook van de partij. De dure prijs en de minder goed presterende batterij moet je er helaas wel bijnemen.
Pro
- Hardwarematige aanpassingen
- Nog een heleboel softwarematig in te stellen
- Ligt erg goed in de hand
- Diverse in te stellen profielen
Con
- Prijs
- Slechts twee knoppen aan onderzijde
- Beperkte batterijduur
8
Over
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PlayStation 5
Uitgever
- Sony Interactive Entertainment
... ronduit schandalig.
