En dat is waar ik op doelde toen ik het had over strengere maatstaven die worden gehanteerd. Voor jou kan je goed Duits als je een brood kan bestellen bij de bakker of een gesprek kan aanknopen over dingen in je onmiddelijke leefwereld (bijvoorbeeld je hobbies of werk), die je aldanniet al tig keer hebt ingestudeerd of voldoende herhaald hebt dat het bijna een script is geworden. Voor mij is dat voldoende om te zeggen "ik kan me behelpen in noodgevallen", maar niet om te zeggen dat ik een taal beheers.Ik beweer dus nergens dat vlamingen met die achtergrond degelijk duits kunnen, hé. We hebben alleen het privilege dat we met onze achtergrond bijzonder snel die taal zouden leren, wanneer we daar de moeite voor zouden doen. Ik ben er zeker van dat na 3 maanden in duitsland te wonen en wat lessen te volgen, ik heel vlot die taal zou oppikken.
Sowieso vind ik dat je een opdeling moet maken tussen de verschillende vaardigheden (lezen, schrijven, spreken, luisteren). Ik zou enkel van mezelf zeggen dat ik een taal goed beheers als ik ja kan antwoorden op de volgende vragen:
Spreken:
Kan ik over complexere zaken (bv. politieke kwesties) vloeiend meespreken, zonder dat ik compromissen moet zoeken in mijn verwoordingen omdat ik niet weet hoe ik mijn mening zorgvuldig en genuanceerd genoeg kan uitdrukken?
Luisteren:
Kan ik een radiogesprek waar verschillende sprekers snel door elkaar spreken, hun zinnen niet afmaken, waar er taalgebonden mopjes in worden gemaakt, etc. zonder veel moeite begrijpen?
Schrijven:
Kan ik een tekst schrijven die aanvaardbaar zou zijn in een academische context?
Lezen:
Kan ik moeilijke Duitse boeken lezen zonder voortdurend naar een woordenboek te moeten grijpen?