Tijd voor enkele seconden thermodynamica, afhankelijk van hoe snel je kan lezen. Entropie is het streven van alle systemen naar de grootst mogelijke vrijheid of chaos, iets wat zich manifesteert in de verdeling van microdeeltjes binnen een bepaald fysisch gegeven. Euhm oké, dat was dat. Maar wat is The Entropy Centre dan? Iets veel leuker voor ons, gamers, want dat is simpelweg een videospel, en wel eentje die dan ook nog eens zijn inspiratie haalde bij de Portal-franchise! Aangezien we van Valve niet meteen een Portal 3 moeten verwachten en eerdere pogingen tot klonen, zoals The Turing Test, toch redelijk succesvol bleken, kunnen we het initiatief van Stubby Games alleen maar toejuichen.
The Entropy Centre is net als zijn verre neef Portal een rasecht puzzelspel. Ook hier beschik je over een geweer dat allesbehalve vervaardigd werd om iemand pijn mee te doen. In de plaats daarvan beschikt het ding over een aantal speciale eigenschappen die je, samen met je brein en elementen uit de omgeving, moet aanwenden om jezelf te bevrijden uit een netelige situatie. Vanaf 3 november is het spel beschikbaar op de pc, PlayStation 4, 5 en de Xbox Series X|S.
Puzzelen om een overkoepelend mysterie te ontrafelen
Vanaf de eerste minuten zijn de gelijkenissen met Portal alvast niet te negeren. Het begint al met de vrouwelijke protagoniste. Jij bent Aria Adams die werkzaam is als een Junior Puzzle Operative in een volledig verlaten ruimtestation. Aria weet zelf niet meteen hoe ze in dit vreemde scenario beland is, noch wat ze nu precies moet doen. Gelukkig is er Tannoy, een computerstem die haar tijdelijk instructies geeft, bijvoorbeeld hoe ze door een kubus te plaatsen op een schakelaar een gesloten deur kan openen. Heel snel ontdekt Aria in het complex echter een speciale laser gun met display, waarin de A.I. Astra zich trouwens huisvest. Astra stelt zichzelf voor als een Puzzle Exercise Assistant en het geweer blijkt het traject die objecten afleggen wanneer ze verplaatst worden terug te kunnen spoelen, namelijk door er een laserstraal op los te laten.
Ondertussen lossen zowel Tannoy als Astra nagenoeg niets wanneer Aria vraagt wat de bedoeling van het puzzelprogramma is. Tijdens de zoektocht komt Aria verschillende terminals tegen waar ze bepaalde intel kan verzamelen over de situatie, maar veel wijzer wordt ze daar ook weer niet van. Kortom, Aria dient zich met de hulp van het bijzondere wapen een weg te banen doorheen het gigantische ruimtestation om te weten te komen wat er aan de hand is en tezelfdertijd te ontdekken welke specifieke rol ze hierin kan betekenen.
Omgekeerd denken aan een stelselmatig opgedreven moeilijkheidsgraad
The Entropy Centre is een erg lineair spel, in die zin dat er telkens maar één nieuwe weg in te slaan is, en je kunt hierna ook niet meer terug. Hierdoor zal je nooit verdwalen in het ruimtestation. De meest voorkomende probleemstelling is dan ook om in de zopas geopende ruimte de ingestorte objecten te herstellen en vooral, om de gesloten deuren open te krijgen. Dat lukt je enkel door de ermee verbonden schakelaar(s) van stroom te voorzien door deze tegelijk ingedrukt te krijgen, met allerhande voorwerpen die je in de omgeving vindt zoals kubussen en springkussens. De oplossing voor de meeste van deze puzzels bestaat vaak uit een combinatie van acties, zoals de tijd terugspoelen via de laser, jezelf of een voorwerp uit de omgeving verplaatsen, alsook de tijd terug in het heden zetten door het terugspoelen weer af te breken. Indien je dreigt helemaal vast komen te zitten, dan is er gelukkig nog een reset-knop voorhanden. Na een puzzel op te lossen en de ruimte te verlaten zie je ook telkens op een scherm hoeveel minuten je erover deed.
Het speciale en tevens uitdagende aan het puzzelen in The Entropy Centre is dat je eigenlijk omgekeerd moet denken. Je Entropy Gun werkt immers niet als een Gravity Gun en beschikt over een beperkte opslag. Daarnaast kan het geweer de teruggedraaide verplaatsingen van objecten ook niet meer vooruit spoelen, maar enkel de tijd afbreken tijdens hun reeds afgelegde traject. Dat mechanisme vergt in het begin zeker wat wennen, maar na een tijdje ben je er wel mee weg. Sommige puzzels hebben ook meerdere oplossingen. De moeilijkheidsgraad wordt tevens stelselmatig verhoogd doordat er steeds extra elementen - zeg maar hindernissen - toegevoegd worden aan de puzzels. Zo is er onder meer het additionele zoeken naar Power Devices om de gesloten deuren terug van stroom te voorzien, de Time Gates waar je kubussen niet doorheen kan slepen noch kan terugspoelen, de zogezegd onoverbrugbare hoogtes, tot zelfs een tijdslimiet door plots overstromend water. Door deze vele variaties voelt The Entropy Centre nooit aan als een sleur.
Audiovisueel knap, niet foutloos, maar wel geslaagd
Grafisch ziet het spel er heel knap uit én er is ondersteuning voor een dynamische resolutie, maar helaas (nog) niet voor Ray Tracing, DLSS of FSR. Zeker DLSS en FSR zouden handige toevoegingen kunnen vormen, want af en toe schokte het beeld wel wat.
De stemacteurs klinken daarnaast best overtuigend en de dialoog tussen Aria en Astra gaat er soms wel luchtig aan toe, waardoor je nooit het gevoel krijgt dat het spel zichzelf té serieus neemt. In de soundtrack kun je enkele mooie ambient-nummers terugvinden, die helaas vanzelf afgebroken worden na enkele seconden in het pauzemenu. Ook wat betreft de ondertitels is er wel eens een foutje te bespeuren. Zo bleek op een aantal momenten de ingesproken stem helemaal niet te matchen met de tekst die op het scherm verscheen.
The Entropy Centre is net als zijn verre neef Portal een rasecht puzzelspel. Ook hier beschik je over een geweer dat allesbehalve vervaardigd werd om iemand pijn mee te doen. In de plaats daarvan beschikt het ding over een aantal speciale eigenschappen die je, samen met je brein en elementen uit de omgeving, moet aanwenden om jezelf te bevrijden uit een netelige situatie. Vanaf 3 november is het spel beschikbaar op de pc, PlayStation 4, 5 en de Xbox Series X|S.
Puzzelen om een overkoepelend mysterie te ontrafelen
Vanaf de eerste minuten zijn de gelijkenissen met Portal alvast niet te negeren. Het begint al met de vrouwelijke protagoniste. Jij bent Aria Adams die werkzaam is als een Junior Puzzle Operative in een volledig verlaten ruimtestation. Aria weet zelf niet meteen hoe ze in dit vreemde scenario beland is, noch wat ze nu precies moet doen. Gelukkig is er Tannoy, een computerstem die haar tijdelijk instructies geeft, bijvoorbeeld hoe ze door een kubus te plaatsen op een schakelaar een gesloten deur kan openen. Heel snel ontdekt Aria in het complex echter een speciale laser gun met display, waarin de A.I. Astra zich trouwens huisvest. Astra stelt zichzelf voor als een Puzzle Exercise Assistant en het geweer blijkt het traject die objecten afleggen wanneer ze verplaatst worden terug te kunnen spoelen, namelijk door er een laserstraal op los te laten.
Ondertussen lossen zowel Tannoy als Astra nagenoeg niets wanneer Aria vraagt wat de bedoeling van het puzzelprogramma is. Tijdens de zoektocht komt Aria verschillende terminals tegen waar ze bepaalde intel kan verzamelen over de situatie, maar veel wijzer wordt ze daar ook weer niet van. Kortom, Aria dient zich met de hulp van het bijzondere wapen een weg te banen doorheen het gigantische ruimtestation om te weten te komen wat er aan de hand is en tezelfdertijd te ontdekken welke specifieke rol ze hierin kan betekenen.
Omgekeerd denken aan een stelselmatig opgedreven moeilijkheidsgraad
The Entropy Centre is een erg lineair spel, in die zin dat er telkens maar één nieuwe weg in te slaan is, en je kunt hierna ook niet meer terug. Hierdoor zal je nooit verdwalen in het ruimtestation. De meest voorkomende probleemstelling is dan ook om in de zopas geopende ruimte de ingestorte objecten te herstellen en vooral, om de gesloten deuren open te krijgen. Dat lukt je enkel door de ermee verbonden schakelaar(s) van stroom te voorzien door deze tegelijk ingedrukt te krijgen, met allerhande voorwerpen die je in de omgeving vindt zoals kubussen en springkussens. De oplossing voor de meeste van deze puzzels bestaat vaak uit een combinatie van acties, zoals de tijd terugspoelen via de laser, jezelf of een voorwerp uit de omgeving verplaatsen, alsook de tijd terug in het heden zetten door het terugspoelen weer af te breken. Indien je dreigt helemaal vast komen te zitten, dan is er gelukkig nog een reset-knop voorhanden. Na een puzzel op te lossen en de ruimte te verlaten zie je ook telkens op een scherm hoeveel minuten je erover deed.
Door de vele variaties voelt The Entropy Centre nooit aan als een sleur.
Het speciale en tevens uitdagende aan het puzzelen in The Entropy Centre is dat je eigenlijk omgekeerd moet denken. Je Entropy Gun werkt immers niet als een Gravity Gun en beschikt over een beperkte opslag. Daarnaast kan het geweer de teruggedraaide verplaatsingen van objecten ook niet meer vooruit spoelen, maar enkel de tijd afbreken tijdens hun reeds afgelegde traject. Dat mechanisme vergt in het begin zeker wat wennen, maar na een tijdje ben je er wel mee weg. Sommige puzzels hebben ook meerdere oplossingen. De moeilijkheidsgraad wordt tevens stelselmatig verhoogd doordat er steeds extra elementen - zeg maar hindernissen - toegevoegd worden aan de puzzels. Zo is er onder meer het additionele zoeken naar Power Devices om de gesloten deuren terug van stroom te voorzien, de Time Gates waar je kubussen niet doorheen kan slepen noch kan terugspoelen, de zogezegd onoverbrugbare hoogtes, tot zelfs een tijdslimiet door plots overstromend water. Door deze vele variaties voelt The Entropy Centre nooit aan als een sleur.
Audiovisueel knap, niet foutloos, maar wel geslaagd
Grafisch ziet het spel er heel knap uit én er is ondersteuning voor een dynamische resolutie, maar helaas (nog) niet voor Ray Tracing, DLSS of FSR. Zeker DLSS en FSR zouden handige toevoegingen kunnen vormen, want af en toe schokte het beeld wel wat.
De stemacteurs klinken daarnaast best overtuigend en de dialoog tussen Aria en Astra gaat er soms wel luchtig aan toe, waardoor je nooit het gevoel krijgt dat het spel zichzelf té serieus neemt. In de soundtrack kun je enkele mooie ambient-nummers terugvinden, die helaas vanzelf afgebroken worden na enkele seconden in het pauzemenu. Ook wat betreft de ondertitels is er wel eens een foutje te bespeuren. Zo bleek op een aantal momenten de ingesproken stem helemaal niet te matchen met de tekst die op het scherm verscheen.
Conclusie
The Entropy Centre slaagt met glans in zijn poging om de liefhebbers van Portal, en misschien wel vele anderen, te behagen. Het spel ziet er goed uit, klinkt prima en tezelfdertijd met de spanning in het verhaal worden, netjes gedoseerd, nieuwe elementen aan de al uitdagende gameplay toegevoegd die de spelervaring verrijken. Tot op het punt dat het puzzelen zelfs verslavend wordt. De minpuntjes wegen absoluut niet op tegenover al het mooie dat The Entropy Centre te bieden heeft, dit is een geslaagd debuut voor Stubby Games!
Pro
- Gevarieerd
- Uitdagende en verslavende gameplay
- Mooi beeld en passende muziek
Con
- Soms wat haperingen in beeld en geluid
8
Over
Beschikbaar vanaf
3 november 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Puzzle
Ontwikkelaar
- Stubby Games
Uitgever
- Playstack
Website
Laatst bewerkt:
