Signs of the Sojourner verscheen vorig jaar al voor pc, maar is sinds enkele weken ook beschikbaar op de verschillende consoles. Deze kaartgame belooft geen actie, maar dialogen met als doel om ons te doen nadenken over de manier waarop we communiceren en hoe dit een relatie kan beïnvloeden. Ik ben altijd wel nieuwsgierig naar games met een uniek karakter, dus ik begon vol overtuiging aan dit avontuur. Of deze originele ideeën ook een leuke game opleverden, kom je in deze review te weten.
Bij de aanvang van de game vindt er een tragische gebeurtenis plaats. Je moeder overlijdt en je blijft achter met je broer Elias. Je moeder baatte een winkel uit in het pittoreske stadje Bartow en was er graag gezien. De meeste inkomsten voor de bewoners worden gegenereerd door de karavaan die maandelijks enkele dagen de stad aandoet. Nadine, de leider van de karavaan, heeft haar twijfels of ze Bartow niet van de route moet schrappen. Je overtuigt haar om de stad nog een kans te geven met de belofte dat de winkel in goede staat zal verkeren bij hun volgende komst. Om deze belofte na te komen, zal je je bij de karavaan voegen en onderweg op zoek gaan naar leuke objecten om in de winkel te verkopen. Dit doe je door in dialoog te treden met de vele excentrieke figuren die je ontmoet in de verschillende steden die de game rijk is.
Op ontdekking gaan in een eigenaardige wereld
De game biedt vijf trips aan die je met de karavaan kan maken, hierna eindigt je avontuur onherroepelijk. Een trip duurt vijftig dagen en hoewel het bij de start is aangewezen om de route van de karavaan te volgen en zo het spel onder de knie te krijgen, kan je na verloop van tijd gerust je eigen weg gaan. Om je te verplaatsen tussen de verschillende steden, gebruik je een wegenkaart. Deze kan worden gezien als een spelbord. Het toont waar de karavaan zich op dat moment bevindt en hoeveel dagen het kost om te reizen tussen nabijgelegen steden. Bij de start van de game zijn enkel de steden rond Bartow gekend. Het is dus aan jou om de rest van de kaart vrij te spelen door informatie los te weken tijdens ontmoetingen met de flamboyante figuren die jouw pad kruisen. De kracht van deze game zit in de verhalen die zich afspelen op deze route. Zo ontmoette ik Tosuto met zijn obsessie voor het kweken van de perfecte augurk, liet ik mijn toekomst voorspellen aan de hand van theeblaadjes en deed ik een oude romance terug opflakkeren door als koerier op te treden.
De gameplay bestaat uit het spelen van een kaartspel. Hierbij dien je een keten te vormen van aansluitende kaarten. Zo heeft iedere kaart aan de rechter- en linkerkant één of meerdere tekens staan. Legt je tegenspeler een kaart met het driehoek-teken aan de rechterkant, dan moet je in je kaartendeck op zoek gaan naar een kaart met het driehoek-teken aan de linkerkant. Dit klinkt vrij eenvoudig en dat is het in se ook. De moeilijkheid wordt opgeschroefd door kaarten met een speciale eigenschap toe te voegen. Zo kan je een kaart afleggen die je tegenstander twee kaarten laat spelen of een kaart die de tekens van zijn voorganger overneemt. Door deze verscheidenheid aan kaarten, dwingt de game je stil te staan bij de inhoud van je kaartendeck. Het is aan jou om deze samen te stellen. Je kaartendeck bestaat uit tien kaarten, maar na ieder spel dien je hieruit één te vervangen door een willekeurige kaart. Dit zorgt ervoor dat je telkens weer de afweging dient te maken over de sterktes en zwaktes van je kaarten.
Je kaartendeck strategisch uitbouwen
Het nauwkeurig samenstellen van je kaartendeck klinkt banaal, maar dat is het zeker niet. Ieder personage communiceert op zijn eigen manier. In de game wordt dit voorgesteld door twee tekens waarmee ieder personage zijn kaarten voorziet. Zo kwam ik op een bepaald punt in een stad waar de inwoners ruiten en vierkanten prefereerden. Ik had echter geen enkele ruit in mijn kaartendeck zitten. Je kan dan wel proberen om één ronde te winnen en hopen dat er vervolgens interessante informatie naar de oppervlakte komt, maar die kans is zeer klein. Om de verhalen van deze stedelingen te achterhalen, zal je dus ruiten aan je kaartendeck moeten toevoegen. Dit brengt met zich mee dat je niet alle verhalen kan achterhalen tijdens deze vijf trips met de karavaan. Dit moedigt je aan om de game na het uitspelen opnieuw op te starten om te kijken tot welk resultaat andere keuzes leiden.
De mogelijkheid om manueel op te slaan, is in deze game niet aanwezig. Dit zorgde voor de nodige frustraties. Soms doe je nu eenmaal iets dom en dan krijg je niet meer de kans om dit recht te zetten. Een verloren spel kan invloed hebben op een relatie die je voordien zorgvuldig hebt opgebouwd en vervolgens door een kleine pietluttigheid helemaal teniet wordt gedaan. Tijdens de laatste trip kan je ook verschillende keuzes maken wat betreft het einde van het verhaal. Het zou fijn zijn om een ander einde te kunnen bekijken zonder de game volledig te moeten herspelen. Je kan dit natuurlijk omzeilen door je savegame in de cloud of op een USB-stick te zetten, maar dit doet niets af aan het feit dat de optie om manueel te saven gewoon aanwezig zou moeten zijn.
De kaartgame biedt na verloop van tijd wel te weinig uitdaging. Eens je onder de knie hebt hoe alles in zijn werk gaat en je je kaartendeck goed hebt uitgebouwd, moet je al heel veel moeite doen om niet te winnen. Hierdoor voelen deze spelletjes aan als een oponthoud tussen de verschillende conversaties. Op vlak van animaties zit het wel snor. Er werd gekozen voor een charmante art style die het minimalistische karakter van deze game in de verf zet. Ook de soundtrack sluit hier mooi op aan.
Bij de aanvang van de game vindt er een tragische gebeurtenis plaats. Je moeder overlijdt en je blijft achter met je broer Elias. Je moeder baatte een winkel uit in het pittoreske stadje Bartow en was er graag gezien. De meeste inkomsten voor de bewoners worden gegenereerd door de karavaan die maandelijks enkele dagen de stad aandoet. Nadine, de leider van de karavaan, heeft haar twijfels of ze Bartow niet van de route moet schrappen. Je overtuigt haar om de stad nog een kans te geven met de belofte dat de winkel in goede staat zal verkeren bij hun volgende komst. Om deze belofte na te komen, zal je je bij de karavaan voegen en onderweg op zoek gaan naar leuke objecten om in de winkel te verkopen. Dit doe je door in dialoog te treden met de vele excentrieke figuren die je ontmoet in de verschillende steden die de game rijk is.
Op ontdekking gaan in een eigenaardige wereld
De game biedt vijf trips aan die je met de karavaan kan maken, hierna eindigt je avontuur onherroepelijk. Een trip duurt vijftig dagen en hoewel het bij de start is aangewezen om de route van de karavaan te volgen en zo het spel onder de knie te krijgen, kan je na verloop van tijd gerust je eigen weg gaan. Om je te verplaatsen tussen de verschillende steden, gebruik je een wegenkaart. Deze kan worden gezien als een spelbord. Het toont waar de karavaan zich op dat moment bevindt en hoeveel dagen het kost om te reizen tussen nabijgelegen steden. Bij de start van de game zijn enkel de steden rond Bartow gekend. Het is dus aan jou om de rest van de kaart vrij te spelen door informatie los te weken tijdens ontmoetingen met de flamboyante figuren die jouw pad kruisen. De kracht van deze game zit in de verhalen die zich afspelen op deze route. Zo ontmoette ik Tosuto met zijn obsessie voor het kweken van de perfecte augurk, liet ik mijn toekomst voorspellen aan de hand van theeblaadjes en deed ik een oude romance terug opflakkeren door als koerier op te treden.
Iedereen communiceert op zijn eigen manier, zo ook in deze game.
De gameplay bestaat uit het spelen van een kaartspel. Hierbij dien je een keten te vormen van aansluitende kaarten. Zo heeft iedere kaart aan de rechter- en linkerkant één of meerdere tekens staan. Legt je tegenspeler een kaart met het driehoek-teken aan de rechterkant, dan moet je in je kaartendeck op zoek gaan naar een kaart met het driehoek-teken aan de linkerkant. Dit klinkt vrij eenvoudig en dat is het in se ook. De moeilijkheid wordt opgeschroefd door kaarten met een speciale eigenschap toe te voegen. Zo kan je een kaart afleggen die je tegenstander twee kaarten laat spelen of een kaart die de tekens van zijn voorganger overneemt. Door deze verscheidenheid aan kaarten, dwingt de game je stil te staan bij de inhoud van je kaartendeck. Het is aan jou om deze samen te stellen. Je kaartendeck bestaat uit tien kaarten, maar na ieder spel dien je hieruit één te vervangen door een willekeurige kaart. Dit zorgt ervoor dat je telkens weer de afweging dient te maken over de sterktes en zwaktes van je kaarten.
Je kaartendeck strategisch uitbouwen
Het nauwkeurig samenstellen van je kaartendeck klinkt banaal, maar dat is het zeker niet. Ieder personage communiceert op zijn eigen manier. In de game wordt dit voorgesteld door twee tekens waarmee ieder personage zijn kaarten voorziet. Zo kwam ik op een bepaald punt in een stad waar de inwoners ruiten en vierkanten prefereerden. Ik had echter geen enkele ruit in mijn kaartendeck zitten. Je kan dan wel proberen om één ronde te winnen en hopen dat er vervolgens interessante informatie naar de oppervlakte komt, maar die kans is zeer klein. Om de verhalen van deze stedelingen te achterhalen, zal je dus ruiten aan je kaartendeck moeten toevoegen. Dit brengt met zich mee dat je niet alle verhalen kan achterhalen tijdens deze vijf trips met de karavaan. Dit moedigt je aan om de game na het uitspelen opnieuw op te starten om te kijken tot welk resultaat andere keuzes leiden.
De mogelijkheid om manueel op te slaan, is in deze game niet aanwezig. Dit zorgde voor de nodige frustraties. Soms doe je nu eenmaal iets dom en dan krijg je niet meer de kans om dit recht te zetten. Een verloren spel kan invloed hebben op een relatie die je voordien zorgvuldig hebt opgebouwd en vervolgens door een kleine pietluttigheid helemaal teniet wordt gedaan. Tijdens de laatste trip kan je ook verschillende keuzes maken wat betreft het einde van het verhaal. Het zou fijn zijn om een ander einde te kunnen bekijken zonder de game volledig te moeten herspelen. Je kan dit natuurlijk omzeilen door je savegame in de cloud of op een USB-stick te zetten, maar dit doet niets af aan het feit dat de optie om manueel te saven gewoon aanwezig zou moeten zijn.
De kaartgame biedt na verloop van tijd wel te weinig uitdaging. Eens je onder de knie hebt hoe alles in zijn werk gaat en je je kaartendeck goed hebt uitgebouwd, moet je al heel veel moeite doen om niet te winnen. Hierdoor voelen deze spelletjes aan als een oponthoud tussen de verschillende conversaties. Op vlak van animaties zit het wel snor. Er werd gekozen voor een charmante art style die het minimalistische karakter van deze game in de verf zet. Ook de soundtrack sluit hier mooi op aan.
Conclusie
Signs of the Sojourner weet op een zeer overtuigende wijze een eigenaardige wereld te creëren waar personages op de meest bizarre manier met elkaar verbonden zijn. De kracht zit dan ook in al deze persoonlijke verhalen die je gaandeweg ontdekt en steeds meer prijsgeven over deze spelwereld. Jammer genoeg staat daar een kaartspel tegenover dat, zelfs met een grote diversiteit aan kaarten, niet lang weet te boeien. Indien je dit naast je kan neerleggen, zal de game je aangenaam weten te verrassen.
Pro
- Excentrieke personages
- Herspeelbaarheid
- Art style
- Diversiteit aan kaarten
Con
- Mogelijkheid om manueel op te slaan ontbreekt
- Kaartspel niet uitdagend genoeg
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
14 mei 2020
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Echo Night Games
Uitgever
- Echo Night Games
Website
Laatst bewerkt:
