Mijn preview van One More Gate: A Wakfu Legend was nog maar een anderhalf uur afgewerkt of we ontvingen al het persbericht van de officiële release. De game kwam na bijna een jaar uit Early Access. Wat ik van de game vond, lees je hieronder!
One More Gate: A Wakfu Legend is een roguelite deckbuilder die vergeleken kan worden met Slay the Spire. Slay the Spire heb ik jammer genoeg nog niet gespeeld, dus vergelijken kan ik niet doen. Maar na het spelen van One More Gate heb ik wel de smaak te pakken gekregen om de positief ontvangen game nu ook eens te spelen! Ontwikkelaar Ankama Studio staat verder bekend van de MMO Wakfu, waar dit spel een spin-off is, en van Waven, een turn-based strategy RPG die sinds augustus in Early Access is gegaan. Wakfu is naast het spel ook een Franse animatieserie die te bekijken is op Netflix.
Om eenmaal bij de runes te geraken moet Oropo het einde van een procedureel gegenereerde route zien te bereiken zonder onderweg te sterven. Aan het einde raken is een ding, vervolgens staat er nog een bossfight op je te wachten die de laatste hindernis vormt om je doel te bereiken. Sterf je toch, dan spawn je terug in Kardia met enkel je Kamas (geld) en Wakfu Crystals die overblijven. Kaarten, Runes, Rune Shards en Ecaflip Tokens die je onderweg verzamelt, ben je allemaal kwijt.
De route naar de finish kun je deels zelf bepalen. Je krijgt vaak de keuze tussen verschillende paden. Het ene pad is door het aantal gevechten al wat moeilijker dan de andere, maar de beloningen die daar tegenover staan zijn de risico’s soms wel waard. Doorheen je zoektocht naar de runes kom je verschillende voorwerpen tegen die je helpen je doel te bereiken. Zo zijn er standbeelden van goden die je blessings geven, daar krijg je de keuze tussen twee kaarten die je een keer per gevecht mag gebruiken.
De combat zit als volgt in elkaar: elke kaart heeft een kost die betaald moet worden om te kunnen gebruiken. Dit gebeurt aan de hand van je Wakfu gauge. Wanneer een confrontatie start, start je met drie van de zes beschikbare energie. Na elke beurt speel je energie op je Wakfu gauge vrij. Wanneer alle zes slots beschikbaar zijn, kun je deze gebruiken om een Perfect-aanval uit te voeren, echter reset deze Perfect je gauge terug naar drie van de zes energie, waardoor je moet afwegen of het wel het goede moment is om die te gebruiken.
Wees bereid om vaak te sterven, want One More Gate is zonder eerst wat progressie te boeken niet zo eenvoudig. Het kost tijd, geld en toch wat geluk om eindelijk tot het einde van drie gebieden te geraken. Onderweg zijn er gelukkig Altars waar je een deel van je leven kan terugkrijgen, al is er daar altijd een nadeel aan verbonden dat je met je mee blijft dragen tot je terug naar Kardia keert. Onderweg kom je ook geregeld Lupyn tegen, waar je je Rune Shards kan spenderen om je tijdelijke runes te upgraden. Ook daar kan je een deel van je gezondheid terugkrijgen.
Elke van de drie locaties waar je doorheen moet ploeteren, heeft ook zijn eigen quest. Deze staan op de kaart aangeduid met een uitroepingsteken en zorgen elk voor een mini boss door de dungeons. Deze zijn net zoals elke eindbazen niet al te simpel, maar zorgen wel voor een grote beloning waarmee je je deck kunt verbeteren.
In Kardia kan je je welverdiende geld spenderen aan het kopen en upgraden van kaarten. Elke kaart kan tot tweemaal toe verbeterd worden, maar er hangt vaak een prijzig prijskaartje aan vast, waardoor het spel je wel af en toe laat grinden. Het grinden is jammer genoeg wel nodig om jezelf te verbeteren om uiteindelijk sterk genoeg te zijn om de dungeons en diens eindbaas te voltooien. Verder kun je in de stad items kopen die je om de zoveel beurten tijdens een gevecht kunt activeren. Zo kocht ik een Magic Quiver die me om de drie beurten een extra kaart bezorgde, of een Huge Bunch of Keys waarmee ik om de drie beurten een Wakfu gauge vrij kon spelen en zo meer kaarten kon spenderen in een beurt. Na het uitspelen van het spel speel je Rifts vrij. Hierin moet je opnieuw een gekozen dungeon doorlopen, maar ditmaal met een deck dat samengesteld is uit kaarten die je draft. Je hebt geen volledige controle over het deck dat je bezit en dit maakt het spel dus extra pittig.
Een tweede minpuntje vond ik dan het verhaal dat te weinig aanwezig was. In de vijftien uur die ik nodig had om het spel uit te spelen, waren er maar drie momenten die wat van het verhaal losten. Het begin, het einde van de tweede dungeon en het einde. Wanneer het spel dan uitgespeeld was, was ik als Wakfu-noob eigenlijk niet veel wijzer geworden over het verhaal, wat jammer is. Het lijkt best interessant, maar ik snap er niet veel van. Het mocht voor mij een pak meer verhaal gedreven zijn dan wat we uiteindelijk kregen.
Naast deze twee minpunten heb ik mij wel geamuseerd met deze eerste roguelite deck-builder die ik ooit speelde. Het spel is een aangenaam tussendoortje met hier en daar een komische noot die vooral door de zijmissies binnen komt schijnen. Ik ben een grote fan van de grafische stijl, muziek en animaties. Verder heb ik ook geen enkele bug tegengekomen en hebben ze het grafische foutje dat ik in de Early Access tegenkwam opgelost.
One More Gate: A Wakfu Legend is een roguelite deckbuilder die vergeleken kan worden met Slay the Spire. Slay the Spire heb ik jammer genoeg nog niet gespeeld, dus vergelijken kan ik niet doen. Maar na het spelen van One More Gate heb ik wel de smaak te pakken gekregen om de positief ontvangen game nu ook eens te spelen! Ontwikkelaar Ankama Studio staat verder bekend van de MMO Wakfu, waar dit spel een spin-off is, en van Waven, een turn-based strategy RPG die sinds augustus in Early Access is gegaan. Wakfu is naast het spel ook een Franse animatieserie die te bekijken is op Netflix.
Fixing The Zaap
Als speler nemen we controle over Oropo. Oropo komt via een portaal genaamd de Zaap in Kardia terecht. Zijn aankomst zorgt ervoor dat het portaal breekt en de nodige runes om deze te repareren verspreid raken over het land. Zonder dit portaal zijn de inwoners van de stad afgesloten van andere steden, dus zit er voor Oropo niets anders op om de verloren runes te gaan zoeken.Om eenmaal bij de runes te geraken moet Oropo het einde van een procedureel gegenereerde route zien te bereiken zonder onderweg te sterven. Aan het einde raken is een ding, vervolgens staat er nog een bossfight op je te wachten die de laatste hindernis vormt om je doel te bereiken. Sterf je toch, dan spawn je terug in Kardia met enkel je Kamas (geld) en Wakfu Crystals die overblijven. Kaarten, Runes, Rune Shards en Ecaflip Tokens die je onderweg verzamelt, ben je allemaal kwijt.
De route naar de finish kun je deels zelf bepalen. Je krijgt vaak de keuze tussen verschillende paden. Het ene pad is door het aantal gevechten al wat moeilijker dan de andere, maar de beloningen die daar tegenover staan zijn de risico’s soms wel waard. Doorheen je zoektocht naar de runes kom je verschillende voorwerpen tegen die je helpen je doel te bereiken. Zo zijn er standbeelden van goden die je blessings geven, daar krijg je de keuze tussen twee kaarten die je een keer per gevecht mag gebruiken.
One More Try
Onderweg zijn er verschillende kisten waar Kamas, Rune Shards en Ecaflip Tokens in te vinden zijn. Deze Rune Shards kun je gebruiken om bepaalde runes die je onderweg vindt, te verbeteren. Maximaal kun je je met vier verschillende runes uitrusten en die geven bonussen als extra HP bij het begin van elk gevecht, of ze dienen vijanden extra schade toe te brengen bij elke gespeelde defense- of boostkaart. Boostkaarten verbeteren eenmalig een aanval- of verdedigingskaart.De combat zit als volgt in elkaar: elke kaart heeft een kost die betaald moet worden om te kunnen gebruiken. Dit gebeurt aan de hand van je Wakfu gauge. Wanneer een confrontatie start, start je met drie van de zes beschikbare energie. Na elke beurt speel je energie op je Wakfu gauge vrij. Wanneer alle zes slots beschikbaar zijn, kun je deze gebruiken om een Perfect-aanval uit te voeren, echter reset deze Perfect je gauge terug naar drie van de zes energie, waardoor je moet afwegen of het wel het goede moment is om die te gebruiken.
Wees bereid om vaak te sterven, want One More Gate is zonder eerst wat progressie te boeken niet zo eenvoudig. Het kost tijd, geld en toch wat geluk om eindelijk tot het einde van drie gebieden te geraken. Onderweg zijn er gelukkig Altars waar je een deel van je leven kan terugkrijgen, al is er daar altijd een nadeel aan verbonden dat je met je mee blijft dragen tot je terug naar Kardia keert. Onderweg kom je ook geregeld Lupyn tegen, waar je je Rune Shards kan spenderen om je tijdelijke runes te upgraden. Ook daar kan je een deel van je gezondheid terugkrijgen.
Het kost tijd, geld en toch wat geluk om eindelijk tot het einde van drie gebieden te geraken.
Elke van de drie locaties waar je doorheen moet ploeteren, heeft ook zijn eigen quest. Deze staan op de kaart aangeduid met een uitroepingsteken en zorgen elk voor een mini boss door de dungeons. Deze zijn net zoals elke eindbazen niet al te simpel, maar zorgen wel voor een grote beloning waarmee je je deck kunt verbeteren.
In Kardia kan je je welverdiende geld spenderen aan het kopen en upgraden van kaarten. Elke kaart kan tot tweemaal toe verbeterd worden, maar er hangt vaak een prijzig prijskaartje aan vast, waardoor het spel je wel af en toe laat grinden. Het grinden is jammer genoeg wel nodig om jezelf te verbeteren om uiteindelijk sterk genoeg te zijn om de dungeons en diens eindbaas te voltooien. Verder kun je in de stad items kopen die je om de zoveel beurten tijdens een gevecht kunt activeren. Zo kocht ik een Magic Quiver die me om de drie beurten een extra kaart bezorgde, of een Huge Bunch of Keys waarmee ik om de drie beurten een Wakfu gauge vrij kon spelen en zo meer kaarten kon spenderen in een beurt. Na het uitspelen van het spel speel je Rifts vrij. Hierin moet je opnieuw een gekozen dungeon doorlopen, maar ditmaal met een deck dat samengesteld is uit kaarten die je draft. Je hebt geen volledige controle over het deck dat je bezit en dit maakt het spel dus extra pittig.
Met wie speel ik?
Er waren twee dingen die ik wat miste in One More Gate: A Wakfu Legend. Ten eerste miste ik wat vrijheid in het experimenteren met je deck. Je deck bestaat uit maar veertien kaarten, waardoor je redelijk beperkt bent in het samenstellen ervan. Er zijn verschillende speelstijlen die je kunt hanteren, maar het is moeilijk deze te combineren met elkaar door het beperkte aantal kaarten die je in je deck mag hebben. Je kiest het best een manier, en vult je deck dan met die ene bepaalde speelstijl. Als een speelstijl dan niet werkt in een bepaalde dungeon, mag je goed gaan grinden om genoeg geld te hebben om de reeks andere kaarten te kopen en die te upgraden.Een tweede minpuntje vond ik dan het verhaal dat te weinig aanwezig was. In de vijftien uur die ik nodig had om het spel uit te spelen, waren er maar drie momenten die wat van het verhaal losten. Het begin, het einde van de tweede dungeon en het einde. Wanneer het spel dan uitgespeeld was, was ik als Wakfu-noob eigenlijk niet veel wijzer geworden over het verhaal, wat jammer is. Het lijkt best interessant, maar ik snap er niet veel van. Het mocht voor mij een pak meer verhaal gedreven zijn dan wat we uiteindelijk kregen.
Naast deze twee minpunten heb ik mij wel geamuseerd met deze eerste roguelite deck-builder die ik ooit speelde. Het spel is een aangenaam tussendoortje met hier en daar een komische noot die vooral door de zijmissies binnen komt schijnen. Ik ben een grote fan van de grafische stijl, muziek en animaties. Verder heb ik ook geen enkele bug tegengekomen en hebben ze het grafische foutje dat ik in de Early Access tegenkwam opgelost.
Conclusie
One More Gate: A Wakfu Legend is een leuk rogue-lite deck-builder tussendoortje dat me een vijftiental uur heeft weten plezieren. Het spel mist wat tactische diepgang en is zeer licht qua verhaal, maar zorgt wel voor een vlotte speelervaring. De grafische stijl en de muziek zijn een groot pluspunt en ook de side-quests zorgen voor een leuk intermezzo doorheen het grinden. One More Gate heeft alvast interesse in me opgewekt om soortgelijke games een kans te geven!
Pro
- Grafisch top
- Soundtrack
- Humor
Con
- Grind
- Weinig tactische vrijheid door beperking in deck
- Te weinig verhaal
7
Over
Beschikbaar vanaf
12 september 2023
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
Genre
- Action
- Adventure
- Roguelike
Ontwikkelaar
- Ankama Studio
Uitgever
- Ankama Games
