Review: Ravenlok

Haat en liefde liggen soms enorm dicht tegen elkaar. Vaak hangt het af van stomme details of je iets of iemand graag hebt (of helemaal niet) tijdens die, niet te vergeten, slechts eerste indruk. Ravenlok, een nieuwe indie actie-RPG met in de hoofdrol precies het buitenechtelijke kind van Zelda’s Link na een slippertje met Alice in Wonderland, kon mij ook niet meteen bekoren. Daarnaast leek het me hooguit spelmateriaal voor de Nintendo Switch. Maar al deze negatieve impressies vervaagden vrijwel meteen toen ik na het introductielevel in de wondere wereld van Dunia terechtkwam. Dit is het relaas van hoe een mens alsnog zijn bitterharde, te voorbarige mening toch weer kan herzien door, jawel, terug die luttele maar des te relevante details.

Ravenlok komt op 4 mei exclusief uit voor Xbox One, Xbox Series X|S en pc (Game Pass en Epic Games Store). Het spel werd zowel ontwikkeld als uitgegeven door Cococucumber, vooral bekend via het bekroonde Echo Generation, en vormt de epische finale van de zogenaamde Voxel Trilogy van de gamestudio. Kleine spoiler: en of dat deze Ravenlok episch genoemd mag worden!

castle.png

Modern sprookje met magie als voornaamste wapen​

Om met de deur in huis te vallen: de gelijkenissen tussen Ravenlok en Alice blijken echt niet te negeren. Ook Cococucumber deed niet al te veel moeite om dit te verbergen. Na enkele simpele opdrachtjes uit te voeren in en rond het nieuwe ouderlijke huis, raak jij, een meisje met donkerpaars haar, een magische spiegel aan en beland je zo in een fantasiewereld. Jouw echte naam doet er eigenlijk niet toe, want in dat alternatieve universum, Dunia, zal je toch door iedereen Ravenlok genoemd worden. Het is Finn, een aangekleed wit konijn dat echt weggeplukt lijkt uit Alice in Wonderland, die je dit vertelt. Deze is ook erg blij met jouw komst, want volgens hem ben jij de uitverkorene die een oude legende waar zal maken. Jij bent diegene die de boosaardige koningin en haar kompanen eindelijk zal verslaan en zo de inwoners van Dunia zal bevrijden van de jarenlange tirannie.

Voor het zover is, dien je echter eerst te leren vechten. Dunia zit immers volgestouwd met vijanden in dienst van de koningin. Daarvoor krijg je een zwaard, een schild (met cooldown) en bommen tot je beschikking. Het schild zelf vond ik ietwat overbodig, omdat je toch elke aanval kan ontwijken via een dodge, welke je vreemd genoeg ook geen stamina kost. Meteen na de wapens in te oefenen, ontdek je Bullet Spray. Dat wordt je eerste en ook voornaamste magische kracht (eveneens met cooldown) waarmee je vanop afstand een soort vuurballen kan afvuren. De besturing is best eenvoudig en voldoende responsief te noemen. Het zal enkel de camera zijn die je af en toe parten speelt. Deze kan namelijk niet de volle 360 graden geroteerd worden, waardoor het geregeld voorkomt dat je vijanden niet ziet terwijl ze wel degelijk vlakbij zijn.

battle.png

Combat? Een lekker appeltje-eitje!​

Elke vijand die je verslaat levert je munten op, net als de vele objecten uit de omgeving die je kunt stukslaan. Met die munten kun je je health, uithoudingsvermogen, kracht en Bullet Spray upgraden, maar ook potions en bommen kopen. Doordat de vijanden meestal respawnen wanneer je een ruimte opnieuw bezoekt, is het erg makkelijk om snel rijk te worden. Ravenloks vijanden, zelfs de bazen, bieden niet al te veel weerstand, en al helemaal niet wanneer je altijd op voorhand een voorraad bommen en potions inslaat. Met elke verslagen baas bekom je weliswaar een nieuwe magische kracht. Dat gameplayelement geeft zeker voldoening en het houdt daarnaast de gevechten verfrissend. Er is helaas geen moeilijkheidsgraad terug te vinden in de schrale spelopties, iets wat ik persoonlijk wel een gemiste kans vind.

Vooral voor kinderen een echte uitdaging.


Voornamelijk in de latere spelsecties wordt er gekozen voor kwantiteit boven kwaliteit, met ganse zwermen vijanden die je voortdurend belagen. Op die momenten komt het vechten vooral neer op klakkeloos rammen op de knopjes, maar toch blijkt niets te lastig. Krak hetzelfde kan eigenlijk ook gezegd worden over het geringe aantal puzzels dat je zal aantreffen in Dunia. Kortom, het vechten voelt wel bevredigend aan, maar zal vooral voor kinderen een echte uitdaging vormen. In dit opzicht is het eigenlijk wel jammer dat de taal van de game niet aangepast kan worden.

panda.png

Steengoede soundtrack, massaal veel quests​

Toch hangt er in het fabelachtige Dunia een beklijvende atmosfeer, die door de bevreemdende muziek alleen maar dieper in je vel kruipt. De geluidseffecten zijn misschien niet van de bovenste plank, de knappe deuntjes blijken dat wél. Ja, de toverformule die de pixelated maar grimmige sprookjeswereld op de toon van die magistrale melodieën in je hoofd doet blijven hangen, werkt wonderwel. Of het nu de piano, synthesizer, viool of een symfonisch orkest is: niets mist zijn effect. Naast voor de prachtige wereld en knap geanimeerde vijanden en NPC's, wil je daarom ook zeker Ravenlok voor de muziek verder blijven spelen.

Een beklijvende atmosfeer, versterkt door de magistrale soundtrack.


De spelwereld zelf bestaat uitsluitend uit kleine secties waardoor je ook geen kaart nodig hebt, maar desondanks valt er erg veel te ontdekken. Ravenlok krijgt nagenoeg van elke NPC die ze aanspreekt één of meerdere quests. Ook al worden deze summier gelogd in je journaal, toch kun je er nog best een notitieboekje bijnemen. Anders wordt het steeds moeilijker om te onthouden wie wie is, wat deze gevraagd heeft en vooral: waar je daarvoor naartoe moet. Zoals je tussen de regels door kan lezen, houdt dit ook wat backtracken in. Maar gelukkig leer je na een poosje hoe je fast travel kan doen via de spiegels die her en der te vinden zijn. Af en toe merkte ik dat bepaalde van de geschreven dialogen niet altijd overeenkwamen met de gemaakte progressie. Soms keek de camera ook doorheen de grond of een muur, maar in het algemeen was Ravenlok voor mij een bugvrije, aangename ervaring. Eentje die, positief bedoeld, helaas alweer gedaan was binnen de zeven uur. Want ja, dit was erg verslavend. En dan heb ik in deze review nog geen woord gezegd over de vlekkeloze performantie, omdat er verder ook niets over te vertellen valt.

Conclusie

Ravenlok heeft wel degelijk een diepe indruk op mij nagelaten. Dunia is dan ook een wonderbaarlijke wereld om te mogen vertoeven, en de knappe pixel art style en memorabele soundtrack zetten een haast perfecte atmosfeer neer. Het is ietwat jammer dat de combat te makkelijk blijkt voor de doorgewinterde gamer, de camera soms wat tegenwerkt én dat de taal niet aangepast kan worden, maar die opmerkingen horen slechts in de kantlijn van een voor de rest uitstekend rapport.

Pro

  • Magistrale soundtrack
  • Wonderbaarlijke wereld waar veel te ontdekken valt
  • Knap geanimeerde vijanden en NPC's
  • Enorm verslavend
  • Prima performantie

Con

  • Te makkelijke combat
  • Camera niet 360° roteerbaar
  • Enkel in het Engels
8

Over

Beschikbaar vanaf

4 mei 2023

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. PC
  2. Xbox One
  3. Xbox Series X|S

Genre

  1. Action
  2. Adventure
  3. RPG

Ontwikkelaar

  1. Cococucumber

Uitgever

  1. Cococucumber
 
Terug
Bovenaan