Ik mag het EA Originals-label wel. Het is de tak binnen EA waar het allemaal wat kleiner en gedurfder mag, en waar ontwikkelaars de kans krijgen de wat gekkere ideeën tot wasdom te brengen. Dat leverde toch al behoorlijk wat pareltjes op zoals het onweerstaanbare coöperatieve avontuur It Takes Two, het sfeervolle Lost in Random en uiteraard ook de Unravel-games. Immortals of Aveum van nieuwkomers Ascendant Studios is de jongste EA Original, al zou je het op het eerste zicht niet bepaald inschatten als een kleinschalige titel. Met een knetterende presentatie die steunt op het spierballengerol van de Unreal Engine 5 heeft deze aparte first-person shooter namelijk de allures van een grote zomerse blockbuster. Hoog tijd om het ding dan ook even van dichterbij te inspecteren en te ontdekken of deze EA Original daadwerkelijk magisch is.
Misschien is het gedurfde van dit Immortals of Aveum wel hoe ouderwets de game qua opzet is. Onder alle technische toeters en bellen zit namelijk een spel dat tevreden is met simpele rechttoe rechtaan gameplay te brengen in een single player avontuur dat een uurtje of tien van je tijd in beslag neemt. Persoonlijk vind ik het altijd verfrissend wanneer een game eens alle ballast overboord gooit en zich gewoon profileert als een ‘videospelletje’. Geen gedoe met uitbreidingspasses en tientallen uren aan opvulling in de vorm van side-quests of online events. Gewoon een uurtje of tien piew piew met felle kleurtjes in een nieuwe setting.
Hoe je ook tegenover de verhaalvertelling staat, het is in de gameplay die Immortals of Aveum het felste hoort te schitteren. De structuur ervan kun je nog het beste vergelijken met die van God of War Ragnarok. De hoofdmissies zijn lineaire affaires, die verbonden worden met omgevingen waar je vrij in kan ronddwalen. Het leuke aan die omgevingen is dat ze elk een eigen sfeer hebben en de nodige geheimen bevatten die je gaandeweg kan ontsleutelen. Een pad dat eerder onmogelijk te begaan was, kan later met een nieuw vrijgespeelde spreuk plots voor je open liggen. Het nodigt op die manier uit om wat te exploreren en af en toe eens terug te keren naar locaties om kostbare loot te verzamelen. De combat tijdens de missies zelf is dan weer pure first person shooter actie. Denk een beetje aan de recente DOOM en Shadow Warrior-games waar de vuurwapens vervangen zijn door handbewegingen en de kogels door felle kleurtjes, en je weet exact hoe Immortals of Aveum speelt.
Gelukkig dan ook dat je enkele krachtige speciale spreuken vrij kan spelen zoals de mogelijkheid om rotsen uit de grond tevoorschijn te toveren of een schokgolf die vijanden wegblaast, handig om aan crowd control te doen. Je kan middels de skill tree ook je normale krachten verder opwaarderen, en op die manier extra schade aanrichten met elementen als gif en corrosie aan je standaard aanvallen. Handige hulpmiddelen die je sowieso nodig gaat hebben wanneer je in een maalstroom van vijanden en felle kleurtjes terechtkomt waar het makkelijk overzicht in verliezen is. Het is in dat opzicht dat al die zij-opdrachten zo belangrijk zijn. Het voelt enorm als opvulling en bezigheidstherapie, maar je wilt die verborgen kisten vinden om die zo belangrijke gear te vinden. Je wil ook je wapens en gear opwaarderen, zelfs al moet je het via een omslachtig systeem doen, om maar voldoende beslagen op het ijs te komen en je wil je bezighouden met de optionele combat arena’s. Niet omdat je maar geen genoeg krijgt van knallen, maar omdat het uitspelen van die Shroudfanes je een welgekomen boost in je health en mana bezorgt die je echt wel kan gebruiken. Boeiend kun je die dingen niet noemen, maar je hebt het wel nodig om zonder al te veel frustratie door de game te komen. Het is een verdere indicatie dat ondanks het moderne uiterlijk Immortals of Aveum toch vooral een game is die zich spiegelt aan het verleden.
Misschien is het gedurfde van dit Immortals of Aveum wel hoe ouderwets de game qua opzet is. Onder alle technische toeters en bellen zit namelijk een spel dat tevreden is met simpele rechttoe rechtaan gameplay te brengen in een single player avontuur dat een uurtje of tien van je tijd in beslag neemt. Persoonlijk vind ik het altijd verfrissend wanneer een game eens alle ballast overboord gooit en zich gewoon profileert als een ‘videospelletje’. Geen gedoe met uitbreidingspasses en tientallen uren aan opvulling in de vorm van side-quests of online events. Gewoon een uurtje of tien piew piew met felle kleurtjes in een nieuwe setting.
Onorigineel verhaal in een originele wereld
Die setting is uiteraard Aveum, een wereld verscheurd door een magische oorlog. Hoe het allemaal ooit begon weet haast niemand nog, daarom heet het conflict dan ook de Everwar. Het probleem met een eindeloze oorlog die uitgevoerd wordt met magie, is dat het duidelijk zijn sporen achterlaat op de wereld. Dat verscheuren van de wereld mag je dus letterlijk nemen, want door alle misbruik van magische krachten is er een gat in de planeet ontstaan genaamd the wound die steeds groter wordt. In het proces van het elkaar proberen te vernietigen, zijn de strijdende facties dus ironisch genoeg ook zichzelf en alles om hen heen naar de knoppen aan het helpen. In die shitshow van een situatie maken we kennis met onze protagonist Jak. Het is een ietwat generisch mannetje met een generisch klinkende naam, maar hij heeft wel de unieke kracht in zich om alle drie de soorten magie te hanteren. Dat maakt hem uiteraard een enorm handig hulpmiddel in de strijd en zodoende komt hij uiteindelijk bij de Immortals terecht met als primaire doel het stoppen van een oorlog en het redden van een planeet. Geen druk.Geleende magie
Het is een tof uitgangspunt voor een verhaal met epische conflicten en het letterlijke voortbestaan van de wereld in de weegschaal ware het niet dat de makers net iets te hard naar het MCU gekeken hebben. Personages die grappen maken of snedige oneliners spuien vloeken behoorlijk hard met de serieuze toon van het verhaal. Desondanks verdient Immortals of Aveum wel de nodige lof voor het tot leven wekken van een netjes uitgewerkte wereld met een eigen lore en een aantal fijne personages. De balans is soms weliswaar wat zoek, maar je merkt duidelijk de ambitie die erachter zit.Immortals of Aveum leent elementen van God of War Ragnarok en DOOM om er zijn eigen originele ding mee te doen.
Hoe je ook tegenover de verhaalvertelling staat, het is in de gameplay die Immortals of Aveum het felste hoort te schitteren. De structuur ervan kun je nog het beste vergelijken met die van God of War Ragnarok. De hoofdmissies zijn lineaire affaires, die verbonden worden met omgevingen waar je vrij in kan ronddwalen. Het leuke aan die omgevingen is dat ze elk een eigen sfeer hebben en de nodige geheimen bevatten die je gaandeweg kan ontsleutelen. Een pad dat eerder onmogelijk te begaan was, kan later met een nieuw vrijgespeelde spreuk plots voor je open liggen. Het nodigt op die manier uit om wat te exploreren en af en toe eens terug te keren naar locaties om kostbare loot te verzamelen. De combat tijdens de missies zelf is dan weer pure first person shooter actie. Denk een beetje aan de recente DOOM en Shadow Warrior-games waar de vuurwapens vervangen zijn door handbewegingen en de kogels door felle kleurtjes, en je weet exact hoe Immortals of Aveum speelt.
Knaldrang
Heel simpel gezegd betekent dat: blauw is voor de lange afstand, rood is de Harry Potter-variant op een shotgun en groen laat je spreuken afvuren alsof je een machinegeweer in je handpalmen hebt zitten. De nuance komt er in de vorm van diverse vijanden die een aparte aanpak vereisen zoals een schild die enkel gebroken kan worden door een specifieke kleur, maar veel meer complexiteit hoef je niet te verwachten. Chaos daarentegen wel. Vooral in de latere missies waarbij je een stortvloed aan verschillende vijanden over je heen gespoeld krijgt en dus constant aan het wisselen bent tussen je krachten is het best uitdagend om het overzicht te behouden in een constante explosie van kleurtjes. Het is echt makkelijk om het overzicht te verliezen in die cascade van kleurrijke effecten die het scherm vullen, wat in een game waar de vijanden van alle kanten komen voor frustratie kan zorgen. Koppel dat aan je eigen schild dat belachelijk snel breekt en je mogelijkheid om te dodgen die zowaar op een cooldown zit, en je krijgt een spel dat godnondeju pittig uit de hoek kan komen.Gelukkig dan ook dat je enkele krachtige speciale spreuken vrij kan spelen zoals de mogelijkheid om rotsen uit de grond tevoorschijn te toveren of een schokgolf die vijanden wegblaast, handig om aan crowd control te doen. Je kan middels de skill tree ook je normale krachten verder opwaarderen, en op die manier extra schade aanrichten met elementen als gif en corrosie aan je standaard aanvallen. Handige hulpmiddelen die je sowieso nodig gaat hebben wanneer je in een maalstroom van vijanden en felle kleurtjes terechtkomt waar het makkelijk overzicht in verliezen is. Het is in dat opzicht dat al die zij-opdrachten zo belangrijk zijn. Het voelt enorm als opvulling en bezigheidstherapie, maar je wilt die verborgen kisten vinden om die zo belangrijke gear te vinden. Je wil ook je wapens en gear opwaarderen, zelfs al moet je het via een omslachtig systeem doen, om maar voldoende beslagen op het ijs te komen en je wil je bezighouden met de optionele combat arena’s. Niet omdat je maar geen genoeg krijgt van knallen, maar omdat het uitspelen van die Shroudfanes je een welgekomen boost in je health en mana bezorgt die je echt wel kan gebruiken. Boeiend kun je die dingen niet noemen, maar je hebt het wel nodig om zonder al te veel frustratie door de game te komen. Het is een verdere indicatie dat ondanks het moderne uiterlijk Immortals of Aveum toch vooral een game is die zich spiegelt aan het verleden.
Conclusie
Immortals of Aveum imponeert met een origineel idee en indrukwekkende presentatie, maar frustreert helaas door je als speler in een chaotische storm van vijanden en kleurrijke effecten te storten. Je merkt dat Ascendant Studios voor hun eerste game duidelijk hoog mikte, alleen is de game net iets te ouderwets qua structuur om volledig het doel te raken.
Pro
- Sterke worldbuilding en origineel concept
- Stevige actie
- Visueel aantrekkelijk
Con
- Gameplay is te chaotisch
- Het jagen naar upgrades verveelt snel
- De scenaristen hebben iets te veel Marvel-films bekeken
6
Over
Beschikbaar vanaf
22 augustus 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
- Adventure
- Shooter
Ontwikkelaar
- Ascendant Studios
Uitgever
- Electronic Arts
