Dat Chinese of Zuid-Koreaanse rollenspellen vaak veel weg hebben van Japanse RPG's zal weinig mensen echt verwonderen. Net zoals Europese spellen vaak lijken op hun Amerikaanse tegenhangers zijn ook Aziatische spellen geïnspireerd door hun geografische grote broer. Zo werd Genshin Impact al makkelijk vergeleken met The Legend of Zelda: Breath of the Wild, was Astonishia Story destijds een liefdesbrief aan de klassieke SNES-rollenspellen, is de Sword and Fairy-reeks zowat de tegenhanger van Final Fantasy en speelt het aankomende Wandering Sword in op de nieuwe 2D-HD JRPG-hype.
Sinds deze maand mogen we hier ook Mato Anomalies
aan toevoegen. Deze kruising tussen een visual novel en een JRPG werd ontwikkeld door het Chinese Arrowiz, een vrij nieuwe studio die tot nu toe het VR-ritmespel Fever Beats en het paranormale avontuur Hermitage: Strange Case Files op haar naam had staan. Relatief onbekende titels als het ware, maar met Mato Anomalies mikten ze hoger en konden ze rekenen op een verdeling via het Prime Matter-label van Plaion, die op deze manier de catalogus van het jonge label verder uitbreidt.
Twee werelden ontmoeten elkaar
Voor Mato Anomalies gingen de makers van het spel duidelijk de inspiratie halen bij een andere populaire reeks, namelijk Persona en in een bredere zin de andere Shin Megami Tensei-spellen. Ook hier kruip je in de huid van een detective en zijn mysterieuze kompanen om de gebeurtenissen in de futuristische metropolis Mato te onderzoeken waarbij je het in een soort van parallelle dimensie opneemt tegen demonen terwijl er een apocalyps op de achtergrond doemt. De dimensie in dit spel manifesteert zich in de vorm van Lairs bewoond door monsters genaamd Bane Tide. De sterkste van deze Bane Tide manipuleren vaak sleutelpersonen en vormen zo de eindbazen van elk hoofdstuk. De Lair van elk hoofdstuk is bovendien vormgegeven naar de gevoelswereld en de verlangens van deze personen.
Het spel speelt zich bijgevolg af op twee niveaus. Enerzijds zal je rondlopen als de detective Doe, die ingehuurd wordt om de geheimzinnige gebeurtenissen in de stad te onderzoeken. Een belangrijke eigenschap die je hierbij zal gebruiken is Mind/Hack, een soort van deckbuilding minigame waarmee je de geest van ondervraagde personen kan hacken. Doe is echter geen vechter en gelukkig maakt hij al snel kennis met de exorcist Gram die het als zijn missie beschouwt om de Bane Tide te elimineren. Gram neemt het voortouw in de Lairs en zal het samen met de andere teamgenoten die je ontmoet doorheen te spel opnemen tegen de talloze vijanden die het spel rijk is.
Hoewel de Lairs, die de dungeons vormen van het spel, niet altijd even boeiend zijn wat het leveldesign betreft, laat het spel ons gelukkig wel kennismaken met een interessant turn-based gevechtssysteem. Zo heb je één grote levensbar die alle personages delen en moet je een aantal beurten wachten na het gebruik van speciale aanvallen of andere krachten, waardoor je deze tactisch moet inzetten, zeker tijdens de baasgevechten. De aanvallen waarover de personages beschikken zijn bovendien afhankelijk het soort wapen dat ze gebruiken en zijn vijanden zwak tegen bepaalde soorten aanvallen en resistent tegen andere. Verder is er een klassiek levelingsysteem, al hebben de personages wel twee skill trees gebaseerd op offensieve en defensieve eigenschappen. Het enige wat ik enigszins miste, was wat meer variatie in de vijanden en wat meer uitdaging. Mato Anomalies is namelijk niet de moeilijkste JRPG, al maakt dit het spel wel toegankelijker voor nieuwkomers.
Gemiste kansen
Die tendens van gebrek aan variatie zet zich ook door in de stand Mato zelf, want het viel me al snel op dat heel wat NPC's hetzelfde uiterlijk hebben. Vaak zie je zelf meer dan vijf keer hetzelfde personage lopen, zoals je op deze afbeelding kan zien. Dit soort taferelen kom je constant tegen en dit voelt ergens vrij slordig aan. De stad zelf oogt gelukkig wel mooi en vooral vrij sfeervol. De verschillende gebieden zijn echter niet groot en beslaan niet meer dan een paar straten. Tussen de gebieden reizen doe je door middel van het metrosysteem, wat op deze manier uiteraard niet meer is dan een verdoken laadsysteem. Wanneer je vervolgens steeds van het ene gebied naar het andere moet reizen, kan het heen- en weergeloop en de laadschermen ook al eens tegenvallen natuurlijk.
Verder zal je getrakteerd worden op heel wat gepraat tussen personages, want Mato Anomalies is evenveel een visual novel als dat het een JRPG is. Hierbij is het wel raar dat de makers ons een amalgaan aan stijlen voorschotelt, met in eerste instantie de klassieke praatscenes met 2D-portretten, maar daarnaast ook 3D-animatiescenes en zelfs cutscenes in de vorm van een stripverhaal. Door hun sporadisch gebruik voelt deze laatste stijl wel overbodig aan en bovendien is er hier zelfs geen autoplay-functie aanwezig. Hierdoor moet je na elk paneel manueel wegklikken, wat ik toch wat onaangenaam vond. Eigenlijk voelde het wat aan alsof de makers heel wat interessante ideeën hadden, maar niet konden kiezen en dus alles in de mix hebben gegooid en hierbij de focus op de kern van het spel wat uit het oog zijn verloren.
Sinds deze maand mogen we hier ook Mato Anomalies
Twee werelden ontmoeten elkaar
Voor Mato Anomalies gingen de makers van het spel duidelijk de inspiratie halen bij een andere populaire reeks, namelijk Persona en in een bredere zin de andere Shin Megami Tensei-spellen. Ook hier kruip je in de huid van een detective en zijn mysterieuze kompanen om de gebeurtenissen in de futuristische metropolis Mato te onderzoeken waarbij je het in een soort van parallelle dimensie opneemt tegen demonen terwijl er een apocalyps op de achtergrond doemt. De dimensie in dit spel manifesteert zich in de vorm van Lairs bewoond door monsters genaamd Bane Tide. De sterkste van deze Bane Tide manipuleren vaak sleutelpersonen en vormen zo de eindbazen van elk hoofdstuk. De Lair van elk hoofdstuk is bovendien vormgegeven naar de gevoelswereld en de verlangens van deze personen.
Het spel speelt zich bijgevolg af op twee niveaus. Enerzijds zal je rondlopen als de detective Doe, die ingehuurd wordt om de geheimzinnige gebeurtenissen in de stad te onderzoeken. Een belangrijke eigenschap die je hierbij zal gebruiken is Mind/Hack, een soort van deckbuilding minigame waarmee je de geest van ondervraagde personen kan hacken. Doe is echter geen vechter en gelukkig maakt hij al snel kennis met de exorcist Gram die het als zijn missie beschouwt om de Bane Tide te elimineren. Gram neemt het voortouw in de Lairs en zal het samen met de andere teamgenoten die je ontmoet doorheen te spel opnemen tegen de talloze vijanden die het spel rijk is.
Wat ik enigszins miste, was wat meer variatie in de vijanden en wat meer uitdaging.
Hoewel de Lairs, die de dungeons vormen van het spel, niet altijd even boeiend zijn wat het leveldesign betreft, laat het spel ons gelukkig wel kennismaken met een interessant turn-based gevechtssysteem. Zo heb je één grote levensbar die alle personages delen en moet je een aantal beurten wachten na het gebruik van speciale aanvallen of andere krachten, waardoor je deze tactisch moet inzetten, zeker tijdens de baasgevechten. De aanvallen waarover de personages beschikken zijn bovendien afhankelijk het soort wapen dat ze gebruiken en zijn vijanden zwak tegen bepaalde soorten aanvallen en resistent tegen andere. Verder is er een klassiek levelingsysteem, al hebben de personages wel twee skill trees gebaseerd op offensieve en defensieve eigenschappen. Het enige wat ik enigszins miste, was wat meer variatie in de vijanden en wat meer uitdaging. Mato Anomalies is namelijk niet de moeilijkste JRPG, al maakt dit het spel wel toegankelijker voor nieuwkomers.
Gemiste kansen
Die tendens van gebrek aan variatie zet zich ook door in de stand Mato zelf, want het viel me al snel op dat heel wat NPC's hetzelfde uiterlijk hebben. Vaak zie je zelf meer dan vijf keer hetzelfde personage lopen, zoals je op deze afbeelding kan zien. Dit soort taferelen kom je constant tegen en dit voelt ergens vrij slordig aan. De stad zelf oogt gelukkig wel mooi en vooral vrij sfeervol. De verschillende gebieden zijn echter niet groot en beslaan niet meer dan een paar straten. Tussen de gebieden reizen doe je door middel van het metrosysteem, wat op deze manier uiteraard niet meer is dan een verdoken laadsysteem. Wanneer je vervolgens steeds van het ene gebied naar het andere moet reizen, kan het heen- en weergeloop en de laadschermen ook al eens tegenvallen natuurlijk.
Verder zal je getrakteerd worden op heel wat gepraat tussen personages, want Mato Anomalies is evenveel een visual novel als dat het een JRPG is. Hierbij is het wel raar dat de makers ons een amalgaan aan stijlen voorschotelt, met in eerste instantie de klassieke praatscenes met 2D-portretten, maar daarnaast ook 3D-animatiescenes en zelfs cutscenes in de vorm van een stripverhaal. Door hun sporadisch gebruik voelt deze laatste stijl wel overbodig aan en bovendien is er hier zelfs geen autoplay-functie aanwezig. Hierdoor moet je na elk paneel manueel wegklikken, wat ik toch wat onaangenaam vond. Eigenlijk voelde het wat aan alsof de makers heel wat interessante ideeën hadden, maar niet konden kiezen en dus alles in de mix hebben gegooid en hierbij de focus op de kern van het spel wat uit het oog zijn verloren.
Conclusie
Mato Anomalies combineert verschillende genres zoals JRPG, visual novel en zelf een kaartspel, maar dit levert helaas niet altijd een bevredigend resultaat op. Het spel schotelt ons een interessante setting voor met intrigerende personages en ook de gameplay bevat enkele leuke ideeën, maar het gebrek aan variatie en de rommelige manier van vertellen doen de ervaring wat teniet.
Pro
- Visuele stijl
- Verhaal en personages
- Leuke gameplay
Con
- Rommelige manier van vertellen
- Herhalend ontwerp van personages en vijanden
- Oninteressant leveldesign
6
Over
Beschikbaar vanaf
10 maart 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- JRPG
- Visual novel
Ontwikkelaar
- Arrowiz
Uitgever
- Prime Matter
